6 ]
[ svAmikArttikeyAnuprekShA
जन्म मरणेन समं सम्पद्यते यौवनं जरासहितम् ।
लक्ष्मीः विनाशसहिता इति सर्वं भंगुरं जानीहि ।।५।।
artha — he bhavya! A janma chhe te to maraN sahit chhe, yauvan
chhe te vRuddhAvasthA sahit Upaje chhe ane lakShmI chhe te vinAsh sahit
Upaje chhe; e pramANe sarva vastune kShaNabhangur ja jAN!
bhAvArtha — jeTalI avasthAo jagatamAn chhe teTalI badhIy
pratipakShabhAv sahit chhe chhatAn A jIv, janma thAy tyAre tene sthir
jANI harSha kare chhe ane maraN thAy tyAre tene gayo mAnI shok kare
chhe. e pramANe iShTanI prAptimAn harSha, aprAptimAn viShAd tathA aniShTanI
prAptimAn viShAd ane aprAptimAn harSha kare chhe; e sarva mohanun mAhAtmya
chhe paN gnAnIe to samabhAvarUp rahevun.
अथिरं परियणसयणं पुत्तकलत्तं सुमित्तलावण्णं ।
गिहगोहणाइ सव्वं णवघणविंदेण सारिच्छं ।।६।।
अस्थिर परिजनस्वजनं पुत्रकलत्रं सुमित्रलावण्यम् ।
गृहगोधनादि सर्वं नवघनवृन्देन सदृशम् ।।६।।
artha — jem navIn meghanAn vAdaL tatkAL uday pAmIne vilay
pAmI jAy chhe tevI ja rIte A sansAramAn parivAr, bandhuvarga, putra, strI,
bhalA mitro, sharIranI sundaratA, ghar ane godhan Adi samasta vastuo
asthir chhe.
bhAvArtha — e sarva vastune asthir jANI temAn harSha-viShAd na
karavo.
सुरधणुतडिव्व चवला इंदियविसया सुभिच्चवग्गा य ।
दिट्ठपणट्ठा सव्वे तुरयगया रहवरादी य ।।७।।
सुरधनुस्तडिद्वच्चपला इन्द्रियविषयाः सुभृत्यवर्गाश्च ।
दृष्टप्रणष्टाः सर्वे तुरगगजाः रथवरादयश्च ।।७।।