22 ]
[ svAmikArttikeyAnuprekShA
इत्येवमादिदुःखं यत् नरके सहते एकसमये ।
तत्सकलं वर्णयितुं न शक्नोति सहस्रजिह्वः अपि ।।३७।।
artha — e pramANe pUrva gAthAmAn kahyAn tene mAnDIne je dukho
te narakamAn ek kALamAn jIv sahan kare chhe tenun kathan karavAne, jene
hajAr jIbh hoy te paN samartha thato nathI.
bhAvArtha — A gAthAmAn narakanAn dukhonun vachan agocharapaNun kahyun
chhe.
have narakanun kShetra tathA e nArakIonA pariNAm dukhamay ja chhe
te kahe chhe —
सव्वं पि होदि णरये खेत्तसहावेण दुक्खदं असुहं ।
कुविदा वि सव्वकालं अण्णोण्णं होंति णेरइया ।।३८।।
सर्वं अपि भवति नरके क्षेत्रस्वभावेन दुःखदं अशुभम् ।
कुपिताः अपि सर्वकालं अन्योऽन्यं भवन्ति नैरयिकाः ।।३८।।
artha — narakamAn kShetrasvabhAvathI ja badhuy dukhadAyak chhe. ashubh
chhe tathA nArakIjIv sadAkAL paraspar krudhit chhe.
bhAvArtha — kShetra to svabhAvathI dukharUp chhe ja, parantu nArakI
(jIvo) paraspar krodhI thatA thakA ekabIjAne mAre chhe. e pramANe teo
nirantar dukhI ja rahe chhe.
अण्णभवे जो सुयणो सो वि य णरए हणेइ अइकुविदो ।
एवं तिव्वविवागं बहुकालं विसहदे दुःक्खं ।।३९।।
अन्यभवे यः सुजनः सः अपि च नरके हन्ति अतिकुपितः ।
एवं तीव्र विपाकं बहुकालं विषहते दुःखम् ।।३९।।
artha — pUrvabhavamAn je svajan – kuTumbI hato te paN A narakamAn
krodhI banIne ghAt kare chhe. e pramANe tIvra chhe vipAk jemano evAn
dukho ghaNA kAL sudhI nArakIjIvo sahan kare chhe.