‘जत्थेक्कु मरदि जीवो तत्थ दु मरणं हवे अणंताणं ।
चंकमइ जत्थ एक्को चंकमणं तत्थ णंताणं ।।
(gommaṭa0 jīva0 gā0 193)
यत्र एकः म्रियते जीवः तत्र तु मरणं भवेत् अनन्तानाम् ।
चंक्रमति यत्र एकः चंक्रमणं तत्र अनन्तानाम् ।।
arthaḥ — jyān ek sādhāraṇ nigod jīv ūpaje tyān tenī sāthe
ja anantānant ūpaje tathā ek nigod jīv mare tyān tenī sāthe ja
anantānant samānaāyuvāḷā mare chhe.
bhāvārthaḥ — ek jīv je āhār kare te ja anantānant jīvono
āhār, ek jīv shvāsochchhvās le te ja anantānant jīvono
shvāsochchhshvās, ek jīvanun sharīr te ja anantānant jīvonun sharīr tathā
ek jīvanun āyuṣh te ja anantānant jīvonun āyuṣh. e pramāṇe sarva
samān chhe tethī temanun sādhāraṇ nām jāṇavun.
have sūkṣhma ane bādaranun svarūp kahe chheḥ —
ण य जेसिं पडिखलणं पुढवीतोएहिं अग्गिवाएहिं ।
ते जाण सुहुमकाया इयरा पुण थूलकाया य ।।१२७।।
न च येषां प्रतिस्खलनं पृथ्वीतोयाभ्याम् अग्निवाताभ्याम् ।
ते जानीहि सूक्ष्मकायाः इतरे पुनः स्थूलकायाः च ।।१२७।।
arthaḥ — je jīvo pr̥ithvī, jaḷ, agni ane pavanathī rokātā
nathī te jīvone sūkṣhma jāṇavā tathā je temanāthī rokāy chhe teone
bādar jāṇavā.
have, pratyekanun ne trasanun svarūp kahe chheḥ —
पचेया वि य दुविहा णिगोदसहिदा तहेव रहिया य ।
दुविहा होंति तसा वि य वितिचउरक्खा तहेव पंचक्खा ।।१२८।।
76 ]
[ svāmikārttikeyānuprekṣhā