arthaḥ — je jīv doṣharahitane dev māne chhe, sarva jīvonī dayāne
shreṣhṭha dharma māne chhe tathā nirgranthagurune guru māne chhe te pragaṭapaṇe
samyagdraṣhṭi chhe.
bhāvārthaḥ — sarvagna vītarāg aḍhār doṣhothī rahit devane dev māne
chhe, paṇ anya doṣharahit dev chhe tene ‘ā sansārī chhe, paṇ mokṣhamārgī
nathī’ em jāṇī vandato – pūjato nathī, ahinsāmay dharmane dharma jāṇe chhe.
vaḷī devatāone arthe yagnādimān pashune ghāt karī chaḍhāvavāmān (loko) dharma
māne chhe paṇ temān pāp ja jāṇī pote temān pravartato nathī tathā granthī
(bāhya – antaraṅg parigrahanī mūrchhā – pakaḍ) sahit anek anyamatī
veṣhadhārīo chhe vā kāḷadoṣhathī jainamatamān paṇ veṣhadhārī nipajyā chhe te
sarvane veṣhadhārī – pākhaṇḍī jāṇe paṇ tene vande – pūje nahi, parantu
sarvaparigraharahit hoy temane ja guru mānī vandan – pūjan kare; kāraṇ ke
dev-guru-dharmanā āshrayathī to mithyā ke samyak upadesh pravarte chhe. e kudev
-kuguru-kudharmanun vandan – pūjan to dūr raho tenā sansargamātrathī paṇ shraddhān
bagaḍī jāy chhe māṭe samyagdraṣhṭi to teonī saṅgati paṇ karato nathī.
svāmī samantabhadraāchārye ratnakaraṇḍashrāvakāchāramān em kahyun chhe ke – bhayathī,
āshāthī, snehathī ke lobhathī e kudev, kuāgam tathā kuliṅgī – veṣhadhārīne
praṇām ke temano vinay je samyagdraṣhṭi chhe te karato nathī1, teonā sansargathī
paṇ shraddhān bagaḍe chhe – dharmanī prāpti to dūr ja rahī em jāṇavun.
have mithyādraṣhṭi kevo hoy chhe te kahe chheḥ —
दोससहियं पि देवं जीवहिंसाइसंजुदं धम्मं ।
गंथासत्तं च गुरुं जो मण्णदि सो हु कुद्दिट्ठी ।।३१८।।
दोषसहितं अपि देवं जीवहिंसादिसंयुतं धर्मम् ।
ग्रन्थासक्तं च गुरुं यः मन्यते सः स्फु टं कुदृष्टिः ।।३१८।।
१भयाशास्नेहलोभाच्च कुदेवागमलिंगिनाम् ।
प्रणामं विनयं चैव न कुर्युः शुद्धदृष्टयः ।। (shlok 30)
174 ]
[ svāmikārttikeyānuprekṣhā