हिंसारम्भः न शुभः देवनिमित्तं गुरूणां कार्येषु ।
हिंसा पापं इति मतं दयाप्रधानः यतः धर्मः ।।४०६।।
arthaḥ — ‘hinsā thāy te pāp chhe tathā jemān dayāpradhān chhe te
dharma chhe’ em kahyun chhe māṭe devanā arthe vā gurukāryane arthe hinsā
-ārambh karavān te shubh nathī.
bhāvārthaḥ — anyamatī hinsāmān dharma sthāpan kare chhe. mīmānsak
to yagna kare chhe temān pashuone homī tenun shubh phaḷ batāve chhe; devī
– bhairavanā upāsako bakarān vagere mārī devī – bhairavane chaḍhāve chhe ane tenun
shubh phaḷ māne chhe; bauddhamatī hinsā karī mānsādikanā āhārane shubh
kahe chhe tathā shvetāmbaronān keṭalāk sūtromān em kahyun chhe ke – ‘dev-guru
-dharmanā māṭe chakravartīnī senāne pīlī nāṅkhavī; je sādhu ā pramāṇe nathī
karato te anantasansārī thāy chhe. vaḷī koī ṭhekāṇe madya – mānsano āhār
paṇ temān lakhyo chhe. e sarvano ā gāthāthī niṣhedh karyo chhe em
samajavun, je dev-gurunā kārya māṭe paṇ hinsāno ārambh kare chhe te shubh
nathī, dharma to dayāpradhān ja chhe.
vaḷī ā pramāṇe paṇ samajavun ke pūjā, pratiṣhṭhā, chaityālayanun
nirmāpan, saṅgh – yātrā tathā vasatikānun nirmāpan ādi gr̥uhasthanān kāryo
chhe, tene paṇ muni pote na kare, na karāve, na anumode; kāraṇ ke te
gr̥uhasthono dharma chhe. temanun vidhān sūtramān lakhyun hoy tem gr̥uhastha kare.
gr̥uhastha munine ā sambandhī prashna kare to muni ām kahe ke
‘jinasiddhāntamān gr̥uhasthano dharma pūjā – pratiṣhṭhādi lakhyo chhe tem karo.’
ā pramāṇe kahevāmān hinsāno doṣh to gr̥uhasthane ja chhe, mātra e
shraddhān — bhaktidharmanī pradhānatā temān je thaī, e sambandhī je puṇya thayun.
tenā sīrī (bhāgīdār) muni paṇ chhe, parantu hinsā to gr̥uhasthanī chhe,
tenā sīrī (bhāgīdār) nathī. vaḷī gr̥uhastha paṇ jo hinsā karavāno
abhiprāy kare to te ashubh ja chhe. pūjā – pratiṣhṭhā yatnapūrvak kare chhe
te kāryamān gr̥uhasthane hinsā thāy to te kem ṭaḷe? tenun samādhān ā
dharmānuprekṣhā ]
[ 233