anek bhed chhe. tyān desh, kāḷ, avasthā, sāmarthya ane doṣhanun vidhān
joī āchārya yathāvidhi prāyashchitta āpe chhe tene shraddhāpūrvak aṅgīkār kare
paṇ temān sanshay na kare.
पुणरवि काउं णेच्छदि तं दोसं जइ वि जाइ सयखंडं ।
एवं णिच्छयसहिदो पायच्छित्तं तवो होदि ।।४५४।।
पुनः अपि कर्तुं न इच्छति तं दोषं यद्यपि याति शतखण्डम् ।
एवं निश्चयसहितः प्रायश्चित्तं तपः भवति ।।४५४।।
arthaḥ — lāgelā doṣhanun prāyashchitta laīne pāchho te doṣhane karavā
na ichchhe, potānā seṅkaḍo khaṇḍ thaī jāy topaṇ te doṣh na kare — evā
nishchayapūrvak prāyashchitta nāmanun tap hoy chhe.
bhāvārthaḥ — chitta evun draḍh kare ke potānā sharīranā seṅkaḍo khaṇḍ
thaī jāy topaṇ pahelān lāgelā doṣhane pharīthī na lagāve, te
prāyashchittatap chhe.
जो चिंतइ अप्पाणं णाणसरूवं पुणो पुणो णाणी ।
विकहादिविरत्तमणो पायच्छित्तं वरं तस्स ।।४५५।।
यः चिन्तयति आत्मानं ज्ञानस्वरूपं पुनः पुनः ज्ञानी ।
विकथादिविरक्तमनाः प्रायश्चित्तं वरं तस्य ।।४५५।।
arthaḥ — je gnānī muni ātmāne vāramvār – pharī pharī gnānasvarūp
chintavan kare, vikathādik pramādothī virakta banī mātra gnānane ja nirantar
sevan kare tene shreṣhṭha prāyashchitta hoy chhe.
bhāvārthaḥ — nishchayaprāyashchitta e chhe ke — jemān sarva prāyashchittanā
bhedo garbhit chhe, arthāt pramādarahit thaī potānā shuddha gnānasvarūp
ātmānun dhyān karavun ke jenāthī sarva pāpono pralay thāy chhe. e pramāṇe
prāyashchitta nāmano antaraṅgatapano bhed kahyo.
have traṇ gāthāmān vinayatap kahe chheḥ —
262 ]
[ svāmikārttikeyānuprekṣhā