adhruvānuprekṣhā ]
[ 13
arthaḥ — je puruṣh puṇyodayathī vadhatī jatī je lakṣhmī, tene
nirantar dharmakāryomān āpe chhe te puruṣh paṇḍitajano vaḍe stuti karavā yogya
chhe ane tenī ja lakṣhmī saphaḷ chhe.
bhāvārthaḥ — lakṣhmīne pūjā, pratiṣhṭhā, yātrā, pātradān ane
paropakār ityādi dharmakāryomān kharachavāthī ja te saphaḷ chhe ane
paṇḍitajano paṇ te dātānī prashansā kare chhe.
एवं जो जाणित्ता विहलियलोयाण धम्मजुत्ताणं ।
णिरवेक्खो तं देदि हु तस्स हवे जीवियं सहलं ।।२०।।
एवं यः ज्ञात्वा विफलितलोकेभ्यः धर्मयुक्तेभ्यः ।
निरपेक्षः तां ददाति खलु तस्य भवेत् जीवितं सफलम् ।।२०।।
arthaḥ — je puruṣh upar kahyā pramāṇe jāṇīne dharmayukta je
nirdhanajan chhe temane, pratyupakāranī vāñchhārahit thaīne, te lakṣhmīne āpe
chhe tenun jīvan saphaḷ chhe.
bhāvārthaḥ — potānun prayojan sādhavā arthe to dān āpavāvāḷā
jagatamān ghaṇā chhe, parantu je pratyupakāranī vāñchhārahitapaṇe dharmātmā tathā
duḥkhī-daridra puruṣhone dhan āpe chhe tevā viralā chhe ane temanun ja
jīvit saphaḷ chhe.
have āgaḷ mohanun māhātmya darshāve chheḥ —
जलबुब्बुयसारिच्छं धणजोव्वणजीवियं पि पेच्छंता ।
मण्णंति तो वि णिच्चं अइबलिओ मोहमाहप्पो ।।२१।।
जलबुद्बुदसदृशं धनयौवनजीवितं अपि पश्यन्तः ।
मन्यन्ते तथापि नित्यं अतिबलिष्ठं मोहमाहात्म्यम् ।।२१।।
arthaḥ — ā prāṇī dhan-yauvan-jīvanane jalanā budabudanī
(parapoṭā) māphak turat vilay pāmī jatān jovā chhatān paṇ tene nitya māne
chhe e ja moṭun āshcharya chhe — e ja mohanun mahā baḷavān māhātmya chhe.