arthaḥ — mohakarmanā udayavashe ā jīvane je pariṇām thāy chhe
te ja āsrav chhe, em he bhavya? tun pragaṭapaṇe jāṇ! te pariṇām
mithyātvādi anek prakāranā chhe.
bhāvārthaḥ — karmabandhanun kāraṇ āsrav chhe. te mithyātva, avirati,
pramād, kaṣhāy ane yog — em pāñch prakāranā chhe. temān sthiti-
anubhāgarūp bandhanā kāraṇ to mithyātvādi chār ja chhe ane te
mohakarmanā udayathī thāy chhe; tathā yog chhe te to samayamātra bandhane kare
chhe paṇ kāī sthiti-anubhāgane karato nathī, tethī te bandhanā kāraṇamān
pradhān (mukhya) nathī.
have puṇya-pāpanā bhedathī āsravane be prakārano kahe chheḥ —
कम्मं पुण्णं पावं हेउं तेसिं च होंति सच्छिदरा ।
मंदक साया सच्छा तिव्वकसाया असच्छा हु ।।९०।।
कर्म पुण्यं पापं हेतवः तयोः च भवन्ति स्वच्छेतराः ।
मन्दकषायाः स्वच्छाः तीव्रकषायाः अस्वच्छाः स्फु टम् ।।९०।।
arthaḥ — karma chhe te puṇya ane pāp evā be prakāranān chhe. tenun
kāraṇ paṇ be prakāranun chheḥ ek prashasta ane bījun aprashasta. tyān
mandakaṣhāyarūp pariṇām chhe te to prashasta eṭale shubh chhe tathā
tīvrakaṣhāyarūp pariṇām chhe te aprashasta eṭale ashubh chhe em pragaṭ
jāṇo.
bhāvārthaḥ — shātāvedanīy, shubhaāyu, uchchagotra ane shubhanām
e prakr̥itio to puṇya (shubh) rūp chhe tathā bākīnān chār ghātikarmo,
ashātāvedanīy, narakāyu, nīchagotra ane ashubhanām e badhī prakr̥itio
pāparūp chhe. temanā kāraṇarūp āsrav paṇ be prakāranā chhe. tyān
mandakaṣhāyarūp pariṇām chhe te to puṇyāsrav chhe tathā tīvrakaṣhāyarūp
pariṇām chhe te pāpāsrav chhe.
have mand-tīvra kaṣhāyanān pragaṭ draṣhṭānt kahe chheḥ —
50 ]
[ svāmikārttikeyānuprekṣhā