Swami Kartikeyanupreksha-Gujarati (simplified iso15919 transliteration). Gatha: 110-111.

60 ]

[ svāmikārttikeyānuprekṣhā

arthaḥ — je muni durvachan sahan kare chhe, anya sādharmī muni ādi dvārā karāyelā anādarane sahan kare chhe, devādikoe karelā upasargane sahan kare chhe; — e pramāṇe kaṣhāyarūp vairione jīte chhe, tene vipul arthāt ghaṇī nirjarā thāy chhe.

bhāvārthaḥ — koī kuvachan kahe tenā pratye kaṣhāy na kare, potāne atichārādi doṣh lāgatān āchāryādik kaṭhor vachan kahī prāyashchit āpe – nirādar kare topaṇ tene niṣhkaṣhāyapaṇe sahan kare tathā koī upasarga kare tenī sāthe paṇ kaṣhāy na kare, tene ghaṇī nirjarā thāy chhe.

रिणमोयणुव्व मण्णइ जो उवसग्गं परीसहं तिव्वं ।

पावफलं मे एदं मया वि जे संचिदं पुव्वं ।।११०।।

ऋणमोचनवत् मन्यते यः उपसर्गं परीषहं तीव्रम् ।

पापफलं मे एतत् मया अपि यत् संचितं पूर्वम् ।।११०।।

arthaḥ — je muni upasarga tathā tīvra parīṣhah āvatān em māne chhe ke men pūrvajanmamān pāpano sañchay karyo hato tenun ā phaḷ chhe, tene (shāntipūrvak) bhogavavun paṇ temān vyākul na thavun. jem ke koīnān karaje nāṇān līdhān hoy te jyāre pelo māge tyāre āpī devān, paṇ tethī vyākuḷatā shā māṭe karavī? e pramāṇe mānanārane ghaṇī nirjarā thāy chhe.

जो चिंतेइ सरीरं ममत्तजणयं विणस्सरं असुइं ।

दंसणणाणचरित्तं सुहजणयं णिम्मलं णिच्चं ।।१११।।

यः चिन्तयति शरीरं ममत्वजनकं विनश्वरं अशुचिम् ।

दर्शनज्ञानचरित्रं शुभजनकं निर्मलं नित्यम् ।।१११।।

arthaḥ — je muni, ā sharīrane mamatva-mohanun upajāvavāvāḷun, vināshī tathā apavitra māne chhe ane darshan-gnān-chāritrane shubhajanak (sukh upajāvanār), nirmaḷ tathā nitya māne chhe tene ghaṇī nirjarā thāy chhe.

bhāvārthaḥ — sharīrane mohanā kāraṇarūp, asthir ane ashuchirūp

< Previous Page Next Page >