अध्याय-१२ ][ १०१
(तेने) तुं कर्मरजने उडाडवा माटे पवन समान मोक्षलक्ष्मीनुं कारण
जाण. १२.
यदि चिद्रूपेऽनुभवो मोहाभावे निजे भवेत्तत्वात् ।
तत्परमज्ञानं स्याद् बहिरंतरसंगमुक्तस्य ।।१३।।
बहिरंतर सौ संग त्यागीने मोहक्षये ज्यां थाये,
निज चिद्रूप अनुभव निश्चे, परम ज्ञान कहेवाये रे.
भविका रत्नत्रय आदरिये. १३.
अर्थ : — बाह्य अने अंतरसंगथी रहित पुरुषने ज्यारे मोहनो
क्षय थाय (छे) त्यारे पोताना चिद्रूपमां अनुभव थाय (छे) अने
निश्चयथी ते परमज्ञान थाय छे. १३.
निर्वृत्तिर्यत्र सावद्यात् प्रवृत्तिः शुभकर्मसु ।
त्रयोदशप्रकारं तच्चारित्रं व्यवहारतः ।।१४।।
अशुभ कर्मथी ज्यां निवृत्ति शुभमां प्रवृत्ति धाारे;
ते चारित्र कıाãं व्यवहारे, ज्ञानीए तेर प्रकारे रे.
भविका रत्नत्रय आदरिये. १४.
अर्थ : — ज्यां पापथी निवृत्ति अने शुभ कर्मोमां प्रवृत्ति छे. ते
तेर प्रकारनुं व्यवहारथी चारित्र छे. १४.
मूलोत्तरगुणानां यत्पालनं मुक्तये मुनेः ।
दृशा ज्ञानेन संयुक्तं तच्चारित्रं न चापरं ।।१५।।
सम्यग्दर्शन ज्ञान सहित जे, मूलोत्तर गुण पाले;
ते चारित्र, अवर नहि, मुनिने, मुकितश्री सुख आले रे.
भविका रत्नत्रय आदरिये. १५.
अर्थ : — जे दर्शन अने ज्ञानसहित मूळ अने उत्तर गुणोनुं
पालन छे, ते चारित्र मुनिनी मुक्तिनुं कारण छे पण बीजुं नहि. १५.