अध्याय-१ ][ ३
आजन्म यदनुभूतं तत्सर्वं यः स्मरन् विजानाति ।
कररेखावत् पश्यति सोऽहं बद्धोऽपि कर्मणाऽत्यंतं ।।६।।
श्रुतमागमात् त्रिलोकत्रिकालजं चेतनेतरं वस्तु ।
यः पश्यति जानाति च सोऽहं चिद्रूपलक्षणो नान्यः ।।७।।
अनुभव्युं जे जे जन्मथी ते ते सकल जाणे स्मरे,
कररेखावत् देखे हुं ते अति कर्मबद्ध छतां खरे; ६.
वस्तु त्रिलोक त्रिकाळवर्ती चिद् अचिद् सुणी शास्त्रथी,
जाणे जुवे जे ते हुं चिद्रूप, मुज लक्षण पर नथी. ७.
अर्थ : — जे जन्मथी मांडीने अनुभवेलुं सर्व याद करीने जाणे
छे, हाथनी रेखा पेठे देखे छे, ते हुं कर्मोथी अत्यंत बंधायेलो छुं.
आगममांथी सांभळेल, त्रण काळ अने त्रण लोकवर्ती चेतन अने जड
पदार्थोने जे देखे छे अने जाणे छे ते चिद्रूप लक्षणोवाळो हुं छुं, अन्य
हुं नथी. ६ – ७.
शुद्धचिद्रूप इत्युक्त ज्ञेयाः पंचार्हदादयः ।
अन्येऽपि तादृशाः शुद्ध शब्दस्य बहुभेदतः ।।८।।
अरिहंत आदि पंच जाणो, शुद्ध चिद्रूप ज्यां कहो,
तेवा बीजा पण जाणवा, बहु भेद शुद्ध तणा लहो. ८.
अर्थ : — शुद्ध चिद्रूप एम कहेतां पांच अरिहंतादि जाणवा. शुद्ध
शब्दनां अनेक भेद होवाथी अन्य पण तेमना जेवा जाणवा. ८.
नो दृक् नो धीर्न वृत्तं न तप इह यतो नैव सौख्यं न शक्ति-
र्नादोषो नो गुणीतो न परमपुरुषः शुद्धचिद्रूपतश्च ।
नोपादेयोप्यहेयो न न पररहितो ध्येयरूपो न पूज्यो
नान्योत्कृष्टश्च तस्मात् प्रतिसमयमहं तत्स्वरूपं स्मरामि ।।९।।