अध्याय-१२ ][ १०३
यजि चिद्रूपे शुद्धे स्थितिर्निजे भवति दृष्टिबोधबलात् ।
परद्रव्यास्मरणं शुद्धनयादंगिनो वृत्तं ।।१९।।
तत्त्वद्रष्टि ने बोधा बळे जो निज सहजात्मस्वरुपे;
स्थिति थाय, परद्रव्य स्मरण ना, निश्चये चरण अनूप रे.
भविका रत्नत्रय आदरिये. १९.
अर्थ : — दर्शन अने ज्ञानना बळथी ज्यारे निज शुद्ध
आत्मस्वरूपमां स्थिति थाय छे, त्यारे परद्रव्यनुं विस्मरण ते शुद्धनयथी
प्राणीने चारित्र छे.
रत्नत्रयं किल ज्ञेयं व्यवहारं तु साधनं ।
सद्भिश्च निश्चयं साध्यं मुनीनां सद्विभूषणं ।।२०।।
ए व्यवहार रत्नत्रय साधान निश्चयनुं जन जाणो;
साधय संतने निश्चय ते तो मुनिनुं भूषण वखाणो रे.
भविका रत्नत्रय आदरिये. २०.
अर्थ : — व्यवहार रत्नत्रय मात्र साधन अने मुनिओनुं सत्
विभूषणरूप निश्चय ते साध्य छे, एम विद्वानोए जाणवुं. २०.
रत्नत्रयं परं ज्ञेयं व्यवहारं च निश्चयं ।
निदानं शुद्धचिद्रूपस्वरूपात्मोपलब्धये ।।२१।।
आ व्यवहार निश्चय रत्नत्रय परम हेतुरुप जाणे;
निर्मल चिद्रूप स्वरुप प्रगटवा, ते आत्मिक सुख माणे रे.
भविका रत्नत्रय आदरिये. २१.
अर्थ : — शुद्ध चैतन्यस्वरूप आत्मानी प्राप्ति माटे व्यवहार अने
निश्चय रत्नत्रयने श्रेष्ठ कारण जाणवुं. २१.
स्वशुद्धचिद्रूपपरोपलब्धि कस्यापि रत्नत्रयमंतरेण ।
क्वचित्कदाचिन्न च निश्चयो दृढोऽस्ति चित्ते मम सर्वदैव ।।२२।।