अधयाय १३ मो
[शुद्ध चिद्रूपनी प्राप्ति माटे विशुद्धिनी उपयोगिता]
विशुद्धं वसनं श्लाघ्यं रत्नं रूप्यं च कांचनं ।
भाजनं भवनं सर्वैर्यथा चिद्रूपकं तथा ।।१।।
रागादिलक्षणः पुंसि संक्लेशोऽशुद्धता मता ।
तन्नाशो येन चांशेन तेनांशेन विशुद्धता ।।२।।
वस्त्र कनकभाजन गृह रुपुं रत्न शुद्ध तो जग वखणाय;
चिद्रूप तेम विशुद्ध होय तो जगमां ते उत्कृष्ट गणाय.
रागादिक संकलेश जीवमां अशुद्धता ते तो देखाय;
जे अंशे ते नाश थाय त्यां ते अंशे शुद्धि लेखाय. १-२
अर्थ : — जेम वस्त्र, रत्न, रूपुं, सोनुं, वासण अने घर शुद्ध होय
तो सर्वजनो वडे वखणाय छे, तेम संपूर्ण शुद्ध चिद्रूप सर्वथी प्रशंसापात्र
बने छे. १.
आत्मामां राग, द्वेष आदि लक्षणवाळो संक्लेशभाव अशुद्धता
गणाय छे. जेटला अंशे तेनो नाश तेटला अंशे विशुद्धता प्रगटे छे. २.
येनोपायेन संक्लेशश्चिद्रूपाद्याति वेगतः ।
विशुद्धिरेति चिद्रूपे स विधेयो मुमुक्षुणा ।।३।।
जे उपायथी चिद्रूपमांथी सत्वर ए संकलेश पलाय;
चिद्रूप जेम विशुद्धि पामे मुमुक्षु साधो ए ज उपाय. ३.
अर्थ : — जे उपाय वडे आत्मामांथी संक्लेश सत्वर जतो रहे,
चिद्रूपमां विशुद्धि आवे ते उपाय मुमुक्षुए कर्तव्य छे. ३.