११६ ][ तत्त्वज्ञान-तरंगिणी
आत्म-स्वरूपने स्मरे छे तेमनां पापनो नाश थाय छे, स्वर्ग आदि
संपत्ति आपनार धर्म वधे छे अने मुक्ति आपनार धर्म प्रगट थाय
छे. ४-५-६-७.
वार्वाताग्न्यमृतोषवज्रगरुडज्ञानौषधेभारिणा
सूर्येण प्रियभाषितेन च यथा यांति क्षणेन क्षयं ।
अग्न्यब्दागविषं मलागफ णिनोऽज्ञानं गदेभव्रजाः
रात्रिवर्रैमिहावनावघचयश्चिद्रूपसंचिंतया ।।८।।
नष्ट क्षणमां करे जेम जल अनलने,
मेघाने पवन, अग्नि तरुने,
वेरने प्रियभाषण, सुधाा विषने,
सर्पने गरुM के वजा गिरिने;
ज्ञान अज्ञानने, औषधिा रोगने,
रात्रिने रवि हणे, सिंह गजने,
तेम चिद्रूप – चिंतन अहा विश्वमां!
क्षय करे शीघा्र सौ अघासमूहने. ८.
अर्थ : — जेम आ पृथ्वी उपर पाणी अग्निने, पवन मेघने,
अग्नि वृक्षने, अमृत विषने, साबु (क्षार) मेलने, वज्र पर्वतने, गरुड
सर्पने, ज्ञान अज्ञानने, औषध रोगने, सिंह हाथीओने, सूर्य रात्रिने
अने प्रियभाषण वेरने एक क्षणमां नष्ट करी नांखे छे ते प्रमाणे
आत्माना शांत चिंतवनथी पापनो संचय क्षणमात्रमां क्षय पामे छे.
वर्द्धंते च यथा मेघात्पूर्वं जाता महीरुहाः ।
तथा चिद्रूपसद्धयानात् धर्मश्चाभ्युदयप्रदः ।।९।।
तरुवरो प्रथमथी होय उगेल ते
मेघावृष्टि थतां वृद्धि पामे,
तेम चिद्रूप सद्धयानथी धार्म जे
अभ्युदयदायी ते वृद्धि पामे. ९.