अध्याय-६ ][ ५१
पागल मूर्छागत अविचारी, जलप्रवाहमां वही जतुं,
अज्ञ बालसम मोह Lगोने वश व्याकुल विशेष थतुं. २.
अर्थ : — शुद्ध आत्मदर्शनथी रहित, आ सर्व जगत् पण
भेदज्ञानीना चित्तमां उन्मत्त, भ्रांतियुक्त, बन्ने नेत्ररहित, दिशा भूलेलुं,
गाढ निद्रामां सूतेलुं, अविचारी, मूर्च्छा पामेलुं, जळना प्रवाहमां तणातुं,
बाळकना जेवी अज्ञान अवस्थावाळुं अथवा मोहरूपी ठगोथी पीडित दशा
पामेलुं होय तेवुं अने मोह ठगे पोताने आधीन करेलुं, व्याकुळ थयेलुं
जणाय छे. २.
स्त्रीणां भर्त्ता बलानां हरय इव धरा भूपतीनां स्ववत्सो
धेनूनां चक्रवाक्या दिनपतिरतुलश्चातकानां घनार्णः ।
कासाराद्यब्धराणाममृतमिव नृणां वा निजौकः सुराणां
वैद्यो रोगातुराणां प्रिय इव हृदि मे शुद्धचिद्रूपनामा ।।३।।
स्त्रीना चित्त विषे प्रिय भर्ता, बलभद्रोने प्राण हरि,
भूपने भूमि, वत्स धोनुने, चक्रवाकने तिमिरारि;
चातकने जलधार, देवोने स्वर्ग, जनोने प्रिय सुधाा,
प्रिय विमल चिद्रूप मुज चित्ते, रोगातुरने वैद्य यथा. ३.
अर्थ : — स्त्रीओना चित्तने जेम पति, बळभद्रोने वासुदेव,
राजाओने पृथ्वी, गायोने पोताना वाछरडां, चक्रवाकीने सूर्य, चातकोने
मेघनुं पाणी, जळचरोने तळाव आदि, मनुष्योने अमृत अथवा देवोने
स्वर्ग, रोगथी पीडायेलाओने वैद्य अनुपम प्रिय होय छे; तेम मारा
हृदयमां शुद्धचिद्रूप जेनुं नाम छे एवो आत्मा अत्यंत प्रिय छे. ३.
शापं वा कलयंति वस्तुहरणं चूर्णं बधं ताडनं
छेदं भेदगदादिहास्यदहनं निदाऽऽपदापीडनं ।
पव्यग्न्यब्ध्यगपंककूपवनभूक्षेपापमानं भयं
केचिच्चेत् कलयंतु शुद्धपरमब्रह्मस्मृतावन्वहं ।।४।।