अध्याय-६ ][ ५५
चिद्रूपे केवले शुद्धे नित्यानंदमये यदा ।
स्वे तिष्ठति तदा स्वस्थं कथ्यते परमार्थतः ।।१२।।
चिद्रूप केवल शुद्धस्वरुप ए नित्यानंदे प्रपूर्ण,
ते निज स्वरुपे रे स्थिर तो निश्चये, स्वस्थ कıाो संपूर्ण.
निर्मळ चिद्रूप निश्चल सेवीए. १२.
अर्थ : — ज्यारे आत्मा नित्यानंदमय केवळ पोताना शुद्धचिद्रूपमां
स्थिर थाय छे, त्यारे परमार्थथी स्वस्थपणे समाधिरूप कहेवाय छे. १२.
निश्चलः परिणामोऽस्तु स्वशुद्धचिति मामकः ।
शरीरमोचनं यावदिव भूमौ सुराचलः ।।१३।।
निर्मळ निज चिद्रूप विषे रहो, निश्चल मुज परिणाम;
देह जतां पण ए न चळो कदा, मेरु चले नहि नाम.
निर्मळ चिद्रूप निश्चल सेवीए. १३.
अर्थ : — ज्यां सुधी शरीर छूट्युं नथी, त्यां सुधी पृथ्वी उपर
मेरु पर्वतनी जेम, स्व शुद्ध आत्मामां मारा परिणाम निश्चल रहो. १३.
सदा परिणतिर्मेऽस्तु शुद्धचिद्रूपकेऽचला ।
अष्टमीभूमिकामध्ये शुभा सिद्धशिला यथा ।।१४।।
निर्मल निज चिद्रूप विषे सदा, मुज परिणति हो अकंप;
जेम विराजे रे अष्टमी भूमिमां, सिद्धशिला निष्कंप.
निर्मळ चिद्रूप निश्चल सेवीए. १४.
अर्थ : — जेम आठमी भूमि (पृथ्वी)ना अग्रभागे मोक्षस्थानमां
पवित्र सिद्धशिला निश्चळ छे, तेम शुद्ध चिद्रूपमां मारा भाव सदा निश्चळ
रहो. १४.
चलंति सन्मुनीन्द्राणां निर्मलानि मनांसि न ।
शुद्धचिद्रूपसद्ध्यानात् सिद्धक्षेत्राच्छिवा यथा ।।१५।।