अध्याय-८ ][ ७१
लब्धा वस्तुपरीक्षा च शिल्पादि सकला कला ।
वह्वी शक्तिर्विभूतिश्च भेदज्ञप्तिर्न केवला ।।१५।।
वस्तु परीक्षा रे शिल्पकळादिमां निपुण थयो बहु वार,
शकित विभूति रे बहु लही; मात्रना भेदज्ञप्ति कोइ वार.
भेदविज्ञाने रे चिद्रूप सेवीए. १५.
अर्थ : — वस्तुनी परीक्षा शिल्प आदि सर्व कळा तेम ज बहु
शक्ति अने विभूति (आ जीवने) मळी छे, मात्र भेदज्ञान प्राप्त थयुं
नथी. १५.
चिद्रूपच्छादको मोहरेणुराशिर्नं बुध्यते ।
क्व यातीति शरीरात्मभेदज्ञानप्रभंजनात् ।।१६।।
आत्म शरीरना रे भेदविज्ञानरुप, वायु बळे काांय जाय,
मोहरेणु चय चिद्रूप ढांकतो, ते तो जरी ना जणाय,
भेदविज्ञाने रे चिद्रूप सेवीए. १६.
अर्थ : — शरीर अने आत्माना भेदज्ञानरूप पवनथी,
चैतन्यस्वरूप आवरण करनार (ढांकनार) मोहकर्मनां परमाणुनो समूह
क्यां ऊडी जाय छे, तेनी खबर पडती नथी. १६.
भेदज्ञानं प्रदीपोऽस्ति शुद्धचिद्रूपदर्शने ।
अनादिजमहामोहतामसच्छेदनेऽपि च ।।१७।।
तिमिर अनादि रे जे महामोहनुं, छेदे ए बळवान,
निर्मल चिद्रूप दर्शन हेतु ए, भेदज्ञप्ति दीप जाण.
भेदविज्ञाने रे चिद्रूप सेवीए. १७.
अर्थ : — भेदज्ञान शुद्धचिद्रूपना दर्शनमां अने अनादिना
महामोहरूप अंधकारने छेदवामां दीपक छे. १७.
भेदविज्ञाननेत्रेण योगी साक्षादवेक्षते ।
सिद्धस्थाने शरीरे वा चिद्रूपं कर्मणोज्झितं ।।१८।।