७६ ][ तत्त्वज्ञान-तरंगिणी
अन्ये येऽपि यथैव संति हि तथैवार्थाश्च तिष्ठंति ते
तच्चिंतामिति मा विधेहि कुरु ते शुद्धात्मनश्चिंतनं ।।७।।
धार्म उन्नति के नाशादि काल प्रमाणे थया करे,
£न्द्रिय सुख दुःख सौ निजपरनां पूर्व उपार्जित कर्म खरे;
अन्य पदार्थो पण जे जेवा ते तेवा ज रहे त्यारे,
चिंता व्यर्थ तजी तेनी कर शुद्ध आत्म-चिंतन प्यारे. ७.
अर्थ : — जेम काळने गमे छे तेम धर्मनो उद्धार विनाश आदि
(ते) करे छे. पोतानुं अने अन्यनुं उत्तम इन्द्रियजनित सुख-दुःख (मळे
छे ते) पूर्वे उपार्जेलुं कर्म ज छे, बीजा पदार्थो पण जे जेम छे ते तेम
ज रहे छे, माटे आवी (स्व-पर संयोगी पदार्थोने फेरववानी) चिंता न
कर. (फक्त) तारा शुद्ध आत्मानुं चिंतन (तुं) कर. ७.
दुर्गंधं मलभाजनं कुविधिना निष्पादितं धातुभि-
रंगं तस्य जनैर्निजार्थमखिलैराख्या धृता स्वेच्छया ।
तस्याः किं मम वर्णनेन सतत किं निंदनेनैव च
चिद्रूपस्य शरीरकर्मजनिताऽन्यस्याप्यहो तत्त्वतः ।।८।।
अशुभ कर्मकृत सात धाातुमय मलभाजन दुर्गंधा भर्युं,
आ तन, तेनुं वर्णन सौए स्वार्थ काज स्वेच्छित कर्युं;
ते वर्णन स्तुति के निन्दानुं, कांइ प्रयोजन शुं मारे ?
शरीर कर्मकृत सर्वविकारो, जM, मुज चिद्रूप भिन्न खरे. ८.
अर्थ : — शरीर दुर्गंधवाळुं, मलनुं स्थान, सात धातु वडे अशुभ
कर्मे रचेलुं छे, सर्व जनोए तेनी कथा पोत – पोताना स्वार्थ माटे पोतानी
कल्पना प्रमाणे करी छे. पण अहो! निश्चयथी (तत्त्वद्रष्टिए) शरीर, कर्म
अने तेनाथी थता सर्व विकारोथी भिन्न चिद्रूप एवा मने तेना (ते
प्रशंसाना) सतत वर्णनथी अने निंदाथी शुं प्रयोजन छे? ८.