adhyAy-15 ][ 125
लोकस्य चात्मनो यत्नं रंजनाय करोति यत् ।
तच्चेन्निराकुलत्वाय तर्हि दूरे न तत्पदं ।।७।।
re hans! paradravyo smare tun jem nishadin yatnathI,
jo tem chidrUp shuddha smar to mukit dUr shun hastathI?
je yatna nij par ranjane karatA sadA sarve janA,
tevo nirAkulatva mATe jo kare, pad dUr nA. 6-7.
artha : — he Atman! jem tun paradravyonun pratidin smaraN kare
chhe, tem jo shuddha AtmasvarUpanun smaraN kare to shun mokSha tane hastagat
na thAy? (avashya thAy.) 6.
lokanA ane potAnA ranjan mATe je yatna kare chhe tevo prayatna jo
nirAkuLatA mATe kare, to te mukti pad dUr rahe nahi. 7.
रंजने परिणामः स्याद् विभावो हि चिदात्मनि ।
निराकुले स्वभावः स्यात् तं बिना नास्ति सत्सुखं ।।८।।
संयोगविप्रयोगौ च रागद्वेषौ सुखामुखे ।
तद्भवेऽत्रभवे नित्यं दृश्येते तद्भवं त्यज ।।९।।
ranjan kare tyAn, chidrUpe pariNAm thAy vibhAvanAn,
hoye svabhAv nirAkulatve nah{ satsukh te vinA,
sanyog ne viyog sukh dukh, rAgadveSh bhaLAy jyAn,
nishadin A bhav parabhave hA! bhav have tun tyAg tyAn. 8 – 9.
artha : — ranjan karavAmAn AtmAnA bhAv thAy te chidrUp
AtmAmAn vibhAv ja chhe. nirAkuLatAmAn svabhAv hoy (chhe). tenA
(svabhAv) vinA sAchun sukh nathI. 8.
sanyog ane viyog, rAg ane dveSh, sukh tathA dukh (nA dvandvo)
parabhavamAn ane A bhavamAn sadA dekhavAmAn Ave chhe, mATe tun sansArane
tajI de. 9.