adhyāy-15 ][ 125
लोकस्य चात्मनो यत्नं रंजनाय करोति यत् ।
तच्चेन्निराकुलत्वाय तर्हि दूरे न तत्पदं ।।७।।
re hans! paradravyo smare tun jem nishadin yatnathī,
jo tem chidrūp shuddha smar to mukit dūr shun hastathī?
je yatna nij par rañjane karatā sadā sarve janā,
tevo nirākulatva māṭe jo kare, pad dūr nā. 6-7.
artha : — he ātman! jem tun paradravyonun pratidin smaraṇ kare
chhe, tem jo shuddha ātmasvarūpanun smaraṇ kare to shun mokṣha tane hastagat
na thāy? (avashya thāy.) 6.
lokanā ane potānā rañjan māṭe je yatna kare chhe tevo prayatna jo
nirākuḷatā māṭe kare, to te mukti pad dūr rahe nahi. 7.
रंजने परिणामः स्याद् विभावो हि चिदात्मनि ।
निराकुले स्वभावः स्यात् तं बिना नास्ति सत्सुखं ।।८।।
संयोगविप्रयोगौ च रागद्वेषौ सुखामुखे ।
तद्भवेऽत्रभवे नित्यं दृश्येते तद्भवं त्यज ।।९।।
rañjan kare tyān, chidrūpe pariṇām thāy vibhāvanān,
hoye svabhāv nirākulatve nah{ satsukh te vinā,
sanyog ne viyog sukh duḥkh, rāgadveṣh bhaḷāy jyān,
nishadin ā bhav parabhave hā! bhav have tun tyāg tyān. 8 – 9.
artha : — rañjan karavāmān ātmānā bhāv thāy te chidrūp
ātmāmān vibhāv ja chhe. nirākuḷatāmān svabhāv hoy (chhe). tenā
(svabhāv) vinā sāchun sukh nathī. 8.
sanyog ane viyog, rāg ane dveṣh, sukh tathā duḥkh (nā dvandvo)
parabhavamān ane ā bhavamān sadā dekhavāmān āve chhe, māṭe tun sansārane
tajī de. 9.