126 ][ tattvagnān-taraṅgiṇī
शास्त्राद् गुरोः सधर्मादेर्ज्ञानमुत्पाद्य चात्मनः ।
तस्यावलंबनं कृत्वा तिष्ठ मुंचान्यसंगतिं ।।१०।।
अवश्यं च परद्रव्यं नश्यत्येव न संशयः ।
तद्विनाशे विधातव्यो न शोको धीमता क्वचित् ।।११।।
pragaṭāv ātamagnān sadguru, shāstra dhārmī susaṅgathī,
tenun ja avalamban karī sthir thā chhūṭī parasaṅgathī;
paradravya nāsh avashya pāme tyān shun sanshay chhe kharo?
tenā vināshe shok tethī sugna kadīye nā dhāro. 10-11.
artha : — shāstrathī, guruthī, sādharmījano ādithī ātmagnān
pragaṭ karīne teno āshray laīne tun sthir thā, bījo saṅg chhoḍī de. 10.
tathā paradravya avashya nāsh pāme chhe ja, emān sanshay nathī,
tenā vināshamān gnānījane kyāy shok kartavya nathī. 11.
त्यक्त्वा मां चिदचित्संगा यास्यंत्येव न संशयः ।
तानहं वा च यास्मामि तत्प्रीतिरिति मे वृथा ।।१२।।
पुस्तकैर्यत्परिज्ञानं परद्रव्यस्य मे भवेत् ।
तद्धेयं किं न हेयानि तानि तत्त्वावलंबिनः ।।१३।।
naúī jashe mujane tajī sau saṅg jaM chetan kadī,
ke sarva tajī māre javun tyān prīti muj shī duḥkhadā?
je gnān pustakathī thatun paradravyanun te tyājya jyān,
to tyājya shun paradravya nahi, tattvāvalambī hun thatān. 12-13.
artha : — chetan ane jaḍ saṅg mane tajīne jashe ja, emān sanshay
nathī athavā hun te saṅgone tajīne jaīsh, tethī māre (māṭe) temanī prīti
(karavī) nakāmī chhe. jeṇe tattvanun avalamban līdhun chhe, evā mane je
paradravyanun parignān pustakothī thāy (chhe) te (paṇ) tyājya chhe, to pachhī
shun te paradravyo hey na hoy? (hoy ja). 12-13.