નથી અને [संचितपूर्वं विलीयते] પૂર્વે સંચિત કરેલા કર્મનો જ નાશ
થાય છે. ૯૧.
આત્મસ્વભાવમાં રત જીવ કર્મથી બંધાતો નથીઃ —
जह सलिलेण ण लिप्पियइ कमलणि-पत्त क्या वि ।
तह कम्मेहिं ण लिप्पियइ जइ रइ अप्प-सहावि ।।९२।।
यथा सलिलेन न लिप्यते कमलिनी पत्रं कदा अपि ।
तथा कर्मभिः न लिप्यते यदि रतिः आत्मस्वभावे ।।९२।।
પંકજ જ્યમ પાણી થકી, કદાપિ નહિ લેપાય;
લિપ્ત ન થાયે કર્મથી, જે લીન આત્મસ્વભાવ. ૯૨.
અન્વયાર્થઃ — [यथा] જેવી રીતે [कमलिनी पत्रं] કમલપત્ર
[कदा अपि] કદી પણ [सलिलेन न लिप्यते] જલથી લેપાતું નથી, [तथा]
તેવી રીતે [यदि आत्मस्वभावे रतिः] જો આત્મસ્વભાવમાં રતિ હોય તો
[कर्मभिः] કર્મોથી જીવ [न लिप्यते] લેપાતો નથી. ૯૨.
વારંવાર આત્મામાં રમનારો શીઘ્ર નિર્વાણને પામે છેઃ —
जो सम-सुक्ख-णिलीणु बुहु पुण पुण अप्पु मुणेइ ।
कम्मक्खउ करि सो वि फु डु लहु णिव्वाणु लहेइ ।।९३।।
यः शमसौख्यनिलीनः बुधः पुनः पुनः आत्मानं मन्यते ।
कर्मक्षयं कृत्वा स अपि स्फु टं लघु निर्वाणं लभते ।।९३।।
શમ સુખમાં લીન જે કરે ફરી ફરી નિજ અભ્યાસ;
કર્મક્ષય નિશ્ચય કરી, શીઘ્ર લહે શિવવાસ. ૯૩.
અન્વયાર્થઃ — [शमसौख्यनिलीनः] શમ અને સુખમાં લીન
થઈને [यः बुधः] જે જ્ઞાની [पुनः पुनः] વારંવાર [आत्मानं मन्यते]
યોગસાર
[ ૪૯