अशरीरु वि सुसरीरु मुणि इहु सरीरु जडु जाणि ।
मिच्छा-मोहु परिच्चयहि मुत्ति णियं वि ण माणि ।।६१।।
अशरीरं अपि सु (स – ) शरीरं मन्यस्व इदं शरीरं जडं जानीहि ।
मिथ्यामोहं परित्यज मूर्ति निजां अपि न मन्यस्व ।।६१।।
tanavirahit chaitanyatan, pudgalatan jaD jAN;
mithyA moh dUre karI, tan paN mArun na mAn. 61
anvayArtha — [अशरीरं अपि] asharIrane ja (AtmAne ja)
[सु शरीरं मन्यस्व] sundar sharIr jANo ane [इदं शरीरं जडं जानीहि] A
pudgalasharIrane jaD jANo; [मिथ्यामोहं परित्यज] mithyAmohano tyAg
karo [अपि] ane [मूर्ति] potAnA sharIrane [निजां न मन्यस्व] potAnun na
mAno. 61.
AtmAnubhavanun phaL kevalagnAn ane avinAshI sukhanI prApti
chhe —
अप्पइ अप्पु मुणंतयहं किं णेहाफलु होइ ।
केवल-णाणु वि परिणवइ सासय-सुक्खु लहेइ ।।६२।।
आत्मना आत्मानं जानतां किं न इह फलं भवति ।
के वलज्ञानं अपि परिणमति शाश्वतसुखं लभ्यते ।।६२।।
nijane nijathI jANatAn, shun phaL prApta na thAy?
pragaTe kevalagnAn ne shAshvat sukh pamAy. 62.
anvayArtha — [आत्मानं आत्मना जानतां] AtmAthI AtmAne
jANatAn, [इह] ahIn [किं फलं न भवति] kyun phaL na maLe? (bIjun
to shun) tethI to [केवलज्ञानं अपि परिणमति] jIvane kevalagnAn paN
yogasAr
[ 33