अथ पुनरात्मानं नैव मन्यसे पुण्यं एव करोषि अशेषम् ।
ततः अपि न प्राप्नोषि सिद्धिसुखं पुनः संसारं भ्रमसि ।।१५।।
nijarūp jo nathī jāṇato, kare puṇya bas puṇya;
bhame to ya sansāramān, shivasukh kadī na thāy. 15.
anvayārthaḥ — [अथ पुनः] vaḷī jo tun [आत्मानं एव] potāne
to [न एव मन्यसे] jāṇato nathī ane [अशेषं पुण्यं एव करोषि] sarvathā
ekalun puṇya ja karato rahīsh, [ततः अपि] topaṇ tun [पुनः] vāramvār
[संसारं भ्रमसि] sansāramān ja bhramaṇ karīsh paṇ [सिद्धसुखं] shivasukhane
[न प्राप्नोषि] pāmī shakīsh nahi. 15.
ek ātmadarshan ja mokṣhanun kāraṇ chheḥ —
अप्पा-दंसणु एक्कु परु अण्णु ण किं पि वियाणि ।
मोक्खहं कारण जोइया णिच्छइँ एहउ जाणि ।।१६।।
आत्मदर्शनं एकं परं अन्यत् न किमपि विजानीहि ।
मोक्षस्य कारणं योगिन् ! निश्चयेन् एतत् जानीहि ।।१६।।
nij darshan bas shreṣhṭha chhe, anya na kiñchit mān;
he yogī! shiv hetu e, nishchayathī tun jāṇ. 16
anvayārthaḥ — [योगिन्] he yogī! [एकं परं आत्मादर्शनं] ek
param ātmadarshan ja [मोक्षस्य कारणं] mokṣhanun kāraṇ chhe [अन्यत् न किं
अपि विजानीहि] anya kāī paṇ mokṣhanun kāraṇ nathī, [एतत् निश्चयेन
जानीहि] ām kharekhar tun jāṇ. 16.
shuddha ātmāne jāṇavo te ja kharekhar mokṣha pāmavāno upāy
chheḥ —
yogasār
[ 9