ātmagnān vinānun shāstragnān vyartha chheḥ —
जो णवि जाणइ अप्पु परु णवि परभाउ चएइ ।
सो जाणउ सत्थइं सयलं ण हु सिवसुक्खु लहेइ ।।९६।।
यः नैव जानाति आत्मानं परं नैव परभावं त्यजति ।
स जानातु शास्त्राणि सकलानि न खलु शिवसौख्यं लभते ।।९६।।
nij pararūpathī agna jan, je na taje parabhāv;
jāṇe kadī sau shāstra paṇ, thāy na shivapur rāv. 96.
anvayārthaḥ — [यः] je [परं आत्मानं] paramātmāne [न एव
जानाति] jāṇato nathī ane [परभावं] parabhāvane [न त्यजति] chhoḍato
nathī, [सः] te [सकलानि शास्त्राणि] bhale sarvashāstro [जानातु] jāṇe paṇ
te [खलु] nishchayathī [शिवसौख्यं न लभते] shivasukhane pāmato nathī. 96.
paramasamādhi shivasukhanun kāraṇ chheḥ —
वज्जिय सयल वियप्पइं परम-समाहि लहंति ।
जं विंदहिं साणंदु क वि सो सिव-सुक्ख भणंति ।।९७।।
वर्जितं सकलविकल्पेन परमसमाधिं लभन्ते ।
यद् विन्दन्ति सानंदं किं अपि तत् शिवसौख्यं भणन्ति ।।९७।।
tajī kalpanājāḷ sau, paramasamādhilīn;
vede je ānandane, shivasukh kahetā jin. 97.
anvayārthaḥ — [सकलविकल्पेन वर्जितं] samasta vikalpothī
rahit [परमसमाधिं लभन्ते] paramasamādhi pāme chhe [यद् सानंदं विदन्ति]
ane je ānand sahit vede chhe, [तत्] tene [किं अपि शिवसौख्यं भणन्ति]
kanīk shivasukh kahe chhe. 97.
yogasār
[ 51