PDF/HTML Page 21 of 23
single page version
શરૂઆત થતી નથી, તેનાથી ધર્મની વૃદ્ધિ પણ થતી નથી ને પૂર્ણતા પણ થતી નથી. ધર્મની શરૂઆતથી માંડીને
પૂર્ણતા સુધી પોતાના શુદ્ધ આત્મદ્રવ્ય સિવાય બીજા કોઈનું અવલંબન નથી. વચ્ચે સાધક દશામાં પરના
અવલંબનનો ભાવ આવી જાય પણ તે ધર્મ નથી–એમ ધર્મી સમજે છે.
સમ્યગ્દર્શન વગેરે પ્રગટે છે. ભેદ ઉપરની દ્રષ્ટિથી નિર્વિકલ્પદશા થતી નથી પણ રાગ થાય છે; તેથી જ્યાં સુધી
રાગાદિક મટે નહિ ત્યાંસુધી ભેદને ગૌણ કરીને અભેદ આત્મસ્વરૂપનો નિર્વિકલ્પ અનુભવ કરાવવામાં આવ્યો છે.
અભેદની મુખ્યતા ને ભેદની ગૌણતા કરીને સ્વભાવ તરફ ઢળતાં શુદ્ધ આત્માની પ્રાપ્તિ થાય છે. ગુણસ્થાનની
વૃદ્ધિ અભેદ સ્વભાવના આશ્રયે જ થાય છે. જો દ્રષ્ટિમાંથી એક ક્ષણ પણ અભેદસ્વભાવનો આશ્રય છૂટે તો
ધર્મદશા ટકતી નથી.
ગુણસ્થાન પ્રગટી જતું નથી પણ અભેદસ્વભાવના નિર્વિકલ્પ અનુભવથી જ ચોથું પલટીને પાંચમું
ગુણસ્થાન પ્રગટી જાય છે. ત્યારપછી આગળ વધતાં સાતમું, આઠમું–નવમું–દસમું બારમું વગેરે
ગુણસ્થાનો પણ એવા જ અભેદ અનુભવથી પ્રગટે છે. આ રીતે અભેદ સ્વભાવના આશ્રયે જ ધર્મની
ધારા ચાલી જાય છે. ધર્મના નાનામાં નાના અંશથી માંડીને પૂર્ણતા સુધીના જેટલા પ્રકારો પડે તે
બધાયમાં અભેદસ્વભાવનું એકનું જ અવલંબન છે, એ સિવાય ભેદનું–વિકારનું કે નિમિત્તોનું અવલંબન
ધર્મમાં કદી છે જ નહિ.
થાય છે, એટલે કે સાધકભાવ શરૂ થાય છે. ત્યાર પછી આગળ–આગળની સાધકદશા પણ તે
અભેદસ્વભાવના જ નિર્વિકલ્પ અનુભવથી પ્રગટે છે. ચોથા ગુણસ્થાને વ્રતાદિના ઘણા શુભ પરિણામ કરે
તેથી પાંચમુ ગુણસ્થાન પ્રગટી જાય–એમ નથી, પણ આત્માના અભેદસ્વભાવનું ઉગ્ર અવલંબન લેવાથી જ
ગુણસ્થાનની વૃદ્ધિ થાય છે. ગુણસ્થાનની વૃદ્ધિ કહો, ધર્મની વૃદ્ધિ કહો, સાધકભાવની વૃદ્ધિ કહો કે મોક્ષમાર્ગ
કહો–તેની રીત એક જ છે કે અખંડ આત્મસ્વભાવનું અવલંબન કરવું. માટે શરૂઆતથી માંડીને જ્યાં સુધી
રાગાદિક મટીને કેવળજ્ઞાન થાય ત્યાં સુધી તે અભેદ સ્વભાવને મુખ્ય કરીને તેના જ નિર્વિકલ્પ અનુભવનો
ઉપદેશ શ્રી ગુરુઓએ કર્યો છે.
PDF/HTML Page 22 of 23
single page version
નક્કી થયું છે. તેનું શિલાન્યાસ વૈશાખ વદ સાતમ ને શુક્રવારે થવાનું છે.
મુલબિદ્રી, કારકલ, શ્રવણ બેલગોલ, મૈસુર વગેરે અનેક ઠેકાણે માનસ્થંભ છે; પરંતુ સૌરાષ્ટ્રમાં ઘણા લાંબા
વખતથી માનસ્થંભ નહિ હોવાથી કેટલાક લોકોને પ્રશ્ન થાય છે કે ‘માનસ્થંભ તે શું છે?’ માનસ્થંભ તે
જૈનધર્મની એક અગત્યની વસ્તુ છે, જેમ જિનમંદિર એક જરૂરી વસ્તુ છે તેમ માનસ્થંભ પણ જરૂરી વસ્તુ છે.
માનસ્થંભ ઉપર ચાર બાજુ શ્રી જિનપ્રતિમા બિરાજમાન હોય છે. દૂરથી જ માનસ્થંભને દેખતાં માનથી યુક્ત
એવા મિથ્યાદ્રષ્ટિ લોકોનું અભિમાન ગળી જાય છે તેથી તેને ‘માનસ્થંભ’ કહેવાય છે; ઈંદ્રદ્વારા તેની પૂજા થતી
હોવાથી તેને ‘ઈંદ્રધ્વજ’ પણ કહેવાય છે. માનસ્થંભ તે જૈનધર્મનો વૈભવ દેખાડનાર છે તેથી તેને ‘ધર્મવૈભવ’
પણ કહેવાય છે.
૨૧૬ શિલિંગ તેના રૂા. ૧૪૪
સરવાળામાં આવી ગઈ છે.)
PDF/HTML Page 23 of 23
single page version
ગીરનારજી સહસ્રાવનમાં ભગવાનનો દીક્ષા
કલ્યાણક થયો, ગીરનાર ઉપર જ ભગવાન
કેવળજ્ઞાન પામ્યા અને ગીરનારની પાંચમી
ટૂંકેથી ભગવાને સિદ્ધગમન કર્યું. આ રીતે
ભગવાનના ત્રણ કલ્યાણકોથી પાવન થયેલા
શ્રી ગીરનારજી તીર્થની યાત્રા માટે વીર સં.
૨૪૬૬ માં પૂજ્ય ગુરુદેવશ્રી સંઘસહિત પધાર્યા
હતા. તે વખતે એ ગિરિરાજની પાંચમી ટૂંકે–
નિર્વાણભૂમિ સ્થાનમાં દોઢ કલાક સુધી ભક્તિ
ચાલી હતી; તેમાં શ્રી ગુરુદેવશ્રીએ
અધ્યાત્મભાવનામાં મસ્ત બનીને ‘હું એક શુદ્ધ
સદા અરૂપી.......જ્ઞાન દર્શનમય ખરે’ ઇત્યાદિ
ધૂન ગવડાવી હતી અને ભક્તો તે ઝીલતા
હતા. અહો! એ ગિરિરાજની ટોચ ઉપર જામી
ગયેલી ધૂન, અને તે વખતનું શાંત
આધ્યાત્મિક વાતાવરણ..... એનાં સ્મરણો હજી
પણ ભક્તજનોના હૈયામાં ગૂંજી રહ્યા છે.
ગુરુદેવશ્રીએ કહ્યું કે આ ગાથા ગીરનારની
ધૂન ગવડાવી હતી જુઓ તો ખરા.....પરમાત્મભાવના...!
પણ અચેતનપણું નથી. ‘કંઈ અન્ય જરાપણ–પરમાણુમાત્ર મારું નથી’ એટલે કે નિજ સ્વભાવથી જ પોતાની
પૂર્ણતા છે. એક બાજુ પોતે ચૈતન્ય પરમ–આત્મા અને બીજી બાજુ અચેતન પરમ–અણુ.