PDF/HTML Page 1280 of 1906
single page version

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- .. ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨਕੇ ਭੇਦਮੇਂ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਦ੍ਵਾਰਾ, ਮੁਝੇ ਜਾਨਤਾ ਹੂਁ. ਪ੍ਰਥਮ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਐਸੇ ਵਿਚਾਰ ਅਂਤਰ ਸਨ੍ਮੁਖ ਹੋਨੇਕੇ ਲਿਯੇ ਐਸੇ ਭੇਦ ਬੀਚਮੇਂ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਔਰ ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਹੀ ਉਸੇ ਅਨੁਭਵ ਯਾ ਨਿਰ੍ਣਯ..

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਬੀਚਮੇਂ ਵਿਚਾਰ ਆਯੇ. ਜ੍ਞੇਯ ਨਿਮਗ੍ਨਤਾਕੋ ਛੋਡ ਦੇ ਔਰ ਸ੍ਵਯਂ ਜ੍ਞਾਯਕਕੀ ਓਰ ਜਾਯ. ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਰਾਗ ਤੋਡਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞੇਯਕੀ ਜੋ ਨਿਮਗ੍ਨਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਨਿਮਗ੍ਨਤਾਕੋ ਤੋਡਕਰ ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਜ੍ਞਾਨ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ ਹੈ ਅਥਵਾ ਮੇਰਾ ਜ੍ਞਾਨ ਮੁਝੇ ਛੋਡਕਰ ਜ੍ਞੇਯਮੇਂ ਛਿਨ੍ਨ- ਭਿਨ੍ਨ, ਖਣ੍ਡ-ਖਣ੍ਡ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਤੋ ਮੇਰੇ ਜ੍ਞਾਨਸੇ, ਸ੍ਵਯਂ ਮੇਰਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਮੇਰੇਸੇ ਜੀਵਿਤ ਹੂਁ, ਮੇਰੇ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਸੇ ਰਹਨੇਵਾਲਾ ਹੂਁ. ਇਸਲਿਯੇ ਮੇਰਾ ਜ੍ਞਾਨ ਮੁਝੇ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਅਪਨੀ ਓਰ ਹੀ ਮੇਰੇ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵਮੇਂ ਰਹਨੇਵਾਲਾ ਮੇਰਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ. ਐਸੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜਿਸਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਪਨਾ ਕਿਯਾ ਹੈ, ਉਸ ਏਕਤ੍ਵਕੋ..

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ਏਕਤ੍ਵਪਨੇਕੋ ਤੋਡਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ. ਤੋਡਕਰ ਫਿਰ ਬਾਹਰਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੋ, ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਨ? ਇਸੇ ਨਿਕਾਲ ਦੋ, ਨਿਕਾਲ ਦੋ, ਐਸਾ ਉਸੇ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ. ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਉਸਮੇਂ ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿਕੋ ਤੋਡਨੀ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡਨੀ ਹੈ. ਏਕਤ੍ਵਬੁਦ੍ਧਿ ਤੋਡਕਰ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਜ੍ਞਾਨਕੋ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਸ੍ਵਯਂ, ਮੈਂ ਸ੍ਵਯਂ ਜ੍ਯੋਤਿ ਜ੍ਞਾਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਅਪਨੀ ਓਰ ਮੁਡਤਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਜੋ ਸਹਜ ਉਸਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ ਉਸਕਾ ਜ੍ਞਾਨ ਕਰਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਰਾਗਕੇ ਸਾਥ ਏਕਮੇਕ ਹੋ ਗਯੀ, ... ਤੋ ਵਹ ਕੈਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ? ਉਸਮੇਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੈਸੇ ਕਰਨੀ? ਬੀਚਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਆਯੇ? ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਕ੍ਯਾ ਹੋਤਾ ਹੈ? ....

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕ੍ਯਾ? ਬੀਚਮੇਂ ਕ੍ਯਾ ਆਯੇ..?

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਕਰਨੇਕੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੈਸੇ ਕਰਨੀ? ਬਾਦਮੇਂ ਕੈਸੇ ਆਗੇ ਬਢਨਾ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਉਸੇ ਪਹਚਾਨ ਲੇਨਾ ਕਿ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਔਰ ਯਹ ਰਾਗ ਹੈ. ਰਾਗ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪਹਚਾਨ ਲੇਨਾ ਕਿ ਯਹ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਹੈ, ਯਹ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਰਾਗਕਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਣਤਿ ਏਕ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਯੇ, ਯਹ ਜ੍ਞਾਨਲਕ੍ਸ਼ਣ ਹੈ ਵਹੀ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਔਰ ਵਹੀ ਮੁਝੇ ਸੁਖਰੂਪ ਹੈ. ਜੋ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਵਹੀ ਸੁਖਰੂਪ ਹੈ, ਰਾਗ ਹੈ ਵਹ

PDF/HTML Page 1281 of 1906
single page version

ਸੁਖਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਵਹ ਤੋ ਵਿਭਾਵ ਹੈ. ਐਸੀ ਅਪਨੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋ, ਉਸਕੀ ਮਹਿਮਾ ਆਯੇ ਤੋ ਉਸਮੇਂਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਹੋਨੇਕਾ ਸ੍ਵਯਂ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰੇ. ਐਸਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਯਹ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਹੀ ਹੈ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨਲਕ੍ਸ਼ਣ ਜੋ ਹੈ ਵਹੀ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਔਰ ਉਸੀਮੇਂ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਹੈ, ਉਸੀਮੇਂ ਸੁਖ ਹੈ. ਔਰ ਬਾਹਰ ਇਸ ਰਾਗਮੇਂ ਸੁਖ ਔਰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਐਸਾ ਯਦਿ ਉਸੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਯੇ, ਪ੍ਰਤੀਤ ਆਯੇ ਤੋ ਵਹ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਤਾ ਹੈ.

ਯਹ ਸ੍ਵ ਸੋ ਮੈਂ, ਯਹ ਪਰ ਹੈ. ਯਹ ਵਿਭਾਵ ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਔਰ ਉਸੇ ਉਸਮੇਂ ਸੁਖਕਾ ਸੁਖਕਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਨਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਉਸੇ ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਭਾਵਕਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਤੋ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਮੇਂ ਸਮਝਸੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਆਯੇ ਐਸੇ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਮਝਪੂਰ੍ਵਕ ਹੀ ਆਯੇ ਨ ਕਿ ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ ਜੋ ਹੈ ਵਹੀ ਸੁਖਕਾ ਕਾਰਣ ਹੈ, ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੋ ਵਹੀ ਸੁਖਰੂਪ ਹੋ. ਯੇ ਰਾਗ ਕੋਈ ਸੁਖਰੂਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਉਸਕਾ ਵੇਦਨ ਭੀ ਆਕੁਲਤਾਰੂਪ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਔਰ ਜ੍ਞਾਨਕਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰੇ ਤੋ ਉਸਕਾ ਵੇਦਨ ਆਕੁਲਤਾਰੂਹਪ ਨਹੀਂ ਹੈ. (ਰਾਗ) ਆਕੁਲਤਾਰੂਪ ਹੈ. ਐਸੇ ਪਹਲੇ ਤੋ ਵਿਚਾਰਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ. ਸ਼ੁਰੂਆਤਮੇਂ ਤੋ ਉਸੇ ਅਨੁਭਵ ਯਾ ਵੇਦਨ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ. ਇਸਲਿਯੇ ਵਿਚਾਰਸੇ ਹੀ ਉਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨੇਕਾ ਰਹਤਾ ਹੈ.

ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪਹਚਾਨਕਰ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇਕਾ, ਵਿਚਾਰਸੇ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰਨੇਕਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ... ਵਹ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਪੂਰਾ ਅਖਣ੍ਡ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੈ. ਵਹ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਮਾਤ੍ਰ ਪਰ੍ਯਾਯ ਤਕ ਸੀਮਿਤ ਨਹੀਂ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਪੂਰਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਅਖਣ੍ਡ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਉਸੇ ਨਿਰ੍ਣਯ ਕਰਨੇਕਾ ਅਂਤਰਮੇਂ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਜੋ ਦਿਖਤਾ ਹੈ ਵਹ ਮਾਤ੍ਰ ਪਰ੍ਯਾਯ ਦਿਖਤੀ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਤੀ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸ ਪਰਸੇ ਪੂਰੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੀ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਲਕ੍ਸ਼ਣਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨੇਮੇਂ ਹੀ ਤਕਲੀਫ ਪਡਤੀ ਹੈ. ਲਕ੍ਸ਼ਣਕੋ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨੇਮੇਂ ਹੀ ਦਿਕ੍ਕਤ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਰਾਗ ਔਰ ਜ੍ਞਾਨ, ਯੇ ਦੋਨੋਂ..

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਦੋਨੋਂ ਏਕਮੇਕ ਦਿਖਤੇ ਹੈਂ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜਾਨਪਨਾ ਵਹ ਜ੍ਞਾਨ. ਐਸੇ ਵਿਚਾਰਮੇਂ ਤੋ ਲੇ ਸਕਤੇ ਹੈਂ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸਸੇ ਆਗੇ ਕੁਛ ਭਾਵਭਾਸਨ ਜੈਸਾ ਹੋ, ਐਸਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਬਨਤਾ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜਾਨਪਨਾ ਵਹ ਜ੍ਞਾਨ. ਲੇਕਿਨ ਜਾਨਪਨਾ ਮਾਤ੍ਰ ਨਹੀਂ, ਜੋ ਜਾਣਕਸ੍ਵਭਾਵ ਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਜਾਣਕਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਅਂਤਰਮੇਂ ਗਹਰਾਈਮੇਂ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰੇ ਤੋ ਜਾਣਕਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਯੇ ਜਡਸ੍ਵਭਾਵ ਕੁਛ ਜਾਨਤਾ ਨਹੀਂ. ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ ਵਹ ਮੈਂ ਹੂਁ. ਸ੍ਵਭਾਵ ਪਰ ਜਾਨਾ ਰਹਤਾ ਹੈ. ਮਾਤ੍ਰ ਜਾਨਪਨਾ ਨਹੀਂ. ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਹੈ, ਉਸ ਪਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਕਰਨੀ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨੇਪਰ ਰਾਗ ਛੂਟਕਰ ਪਰਜ੍ਞੇਯਸੇ ਭਿਨ੍ਨ...

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਹਜ ਹੀ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕ, ਜਾਨਨੇਵਾਲਾ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਜ੍ਞਾਨਰੂਪ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਅਪਨੇ ਸ੍ਵਭਾਵਰੂਪ, ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੁਆ ਹੈ. ਐਸਾ ਉਸੇ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਆਯੇ, ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੋ, ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਲਕ੍ਸ਼ਣਸੇ ਬਰਾਬਰ ਪਹਚਾਨੇ ਤੋ ਰਾਗਸੇ ਔਰ ਜ੍ਞੇਯੋਂਸੇ

PDF/HTML Page 1282 of 1906
single page version

ਸਹਜ ਹੀ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਅਪਨਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਜ੍ਞਾਯਕਰੂਪਮੇਂ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਦੂਸਰਾ ਜੋ ਹੈ ਵਹ ਸਹਜ ਹੀ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਯਹ ਮੈਂ ਹੂਁ, ਇਸਲਿਯੇ ਯੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਉਸਮੇਂ ਸਾਥਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਵਿਕਲ੍ਪਾਤ੍ਮਕ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਜਬਤਕ ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਨ ਹੋ, ਤਬਤਕ ਐਸਾ ਘੋਲਨ ਅਰ੍ਥਾਤ ਐਸੇ ਵਿਚਾਰ, ਯਥਾਰ੍ਥ ਵਿਚਾਰਮੇਂ ਲੇਨਾ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਐਸੇ ਵਿਚਾਰ ਉਸੇ ਘੋਲਨਮੇਂ ਚਲਤੇ ਰਹੇ, ਜਬਤਕ ਉਸੇ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਨ ਹੋ, ਤਬਤਕ ਵਿਚਾਰ ਚਲਤੇ ਰਹੇ ਕਿ ਯੇ ਰਾਗ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਮੇਰਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਜ੍ਞੇਯ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਮੈਂ ਤੋ ਜ੍ਞਾਨਸ੍ਵਭਾਵ ਹੂਁ. ਐਸੇ ਵਿਚਾਰ ਚਲਤੇ ਰਹੇ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਭਿਨ੍ਨ ਕਬ ਪਡੇ? ਅਪਨਾ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਤੋ ਉਸਕਾ ਭੇਦਜ੍ਞਾਨ ਉਸਮੇਂ ਸਹਜ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਜ੍ਞਾਨਮੇਂ ਜ੍ਞਾਤ ਹੋ ਰਹਾ ਹੈ, ਅਰ੍ਥਾਤ ਜ੍ਞਾਨਕੀ ਪਰ੍ਯਾਯ ਜਾਨਨੇਰੂਪ ਪਰਿਣਮਤੀ ਹੈ. ਵਹ ਜੋ ਆਪਨੇ ਕਹਾ ਨ ਕਿ, ਉਸਸੇ ਪਰਜ੍ਞੇਯਸੇ ਔਰ ਰਾਗਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡੇ ਔਰ ਅਪਨਾ .. ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਉਸਕੇ ਖ੍ਯਾਲਮੇਂ ਆਵੇ, ਉਸਕੇ ਬਾਦ ਉਤ੍ਪਾਦ-ਵ੍ਯਯਕੋ ਗੌਣ ਕਰਕੇ ਸਾਮਾਨ੍ਯਕੋ..

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਸਾਮਾਨ੍ਯਕੋ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਲੇ. .. ਪਰਿਣਮਨੇਵਾਲਾ ਹੂਁ, ਪਰ ਸ੍ਵਭਾਵਰੂਪ ਨਹੀਂ. ਐਸੇ ਲਕ੍ਸ਼੍ਯਮੇਂ ਲਿਯਾ. ਮੈਂ ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਧ੍ਰੁਵ ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਉਸਮੇਂ ਸਾਥਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਉਸੇ ਕਾਲਕੀ ਓਰ ਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਡਤੀ. ਕਾਲਕੋ ਖੋਜਨੇ ਨਹੀਂ ਪਡਤਾ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਯੇ ਜੋ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਹੈ, ਵਹ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਹੈ, ਐਸੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਉਸੇ ਉਸਮੇਂ ਸਾਥ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ.

ਸਹਜ ਸ੍ਵਤਃਸਿਦ੍ਧ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਐਸਾ ਹੀ ਹੋਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਤ੍ਰਿਕਾਲ ਹੋਤਾ ਹੀ ਹੈ. ਸਹਜ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਜ੍ਞਾਯਕਕਾ ਹੈ. ਵਹ ਕਿਸੀਨੇ ਬਨਾਯਾ ਹੁਆ ਕ੍ਰੁਤ੍ਰਿਮ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਹਜ ਅਸ੍ਤਿਤ੍ਵ ਹੈ, ਅਨਾਦਿਅਨਨ੍ਤ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੀ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਤੋ ਵਿਭਾਗ ਕਰਕੇ ਪਰਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਨੇਕਾ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ..

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਜ੍ਞਾਯਕ ਜ੍ਞਾਨਰੂਪ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ. ਉਸਕੀ ਵਿਚਾਰਕੀ ਵਿਧਿਮੇਂ ਕੁਛ ਭੀ ਆਯੇ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਏਕ ਜ੍ਞਾਯਕ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਵਿਚਾਰ-ਵਿਧਿਮੇਂ ਉਸੇ ਕ੍ਰਮ ਪਡੇ ਕਿ ਯੇ ਜ੍ਞੇਯ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਯੇ ਰਾਗ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ. ਫਿਰ ਪ੍ਰਸ਼ਸ੍ਤ ਭਾਵਕਾ ਗੁਣਭੇਦ, ਉਸਮੇਂ ਵਿਕਲ੍ਪ ਸਾਥਮੇਂ ਰਹਤੇ ਹੈ. ਯਹ ਜ੍ਞਾਨ, ਯਹ ਦਰ੍ਸ਼ਨ, ਯਹ ਚਾਰਿਤ੍ਰ. ਅਥਵਾ ਮੇਰਾ ਜ੍ਞਾਨ ਹੈ ਵਹ ਪਰਿਣਮਤਾ ਹੈ, ਯੇ ਪਰਰੂਪ ਨਹੀਂ ਪਰਿਣਮਤਾ. ਐਸੇ ਉਸੇ ਗੁਣ-ਗੁਣੀਕਾ ਭੇਦ ਪਡੇ, ਵਿਚਾਰਕੀ ਵਿਧਿਮੇਂ ਵਹ ਆਯੇ, ਉਸਕਾ ਕ੍ਰਮ ਪਡੇ, ਲੇਕਿਨ ਗ੍ਰਹਣ ਏਕਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਕਿਸੀਕੋ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਗੁਣ-ਪਰ੍ਯਾਯਰੂਪਸੇ ਆਤੇ ਹੈਂ, ਕਿਸੀਕੋ ਉਤ੍ਪਾਦ-ਵ੍ਯਯ-ਧ੍ਰੁਵਰੂਪਸੇ ਆਯੇ, ਕਿਸੀਕੋ ਯੇ ਜ੍ਞਾਤਾ-ਜ੍ਞਾਨ-ਜ੍ਞੇਯ ਐਸਾ ਭੇਦ ਕਰਕੇ ਆਯੇ, ਐਸੇ ਕਿਸੀ ਭੀ ਪ੍ਰਕਾਰਸੇ, ਕੋਈ ਭੀ ਸ਼ਬ੍ਦ ਭਾਸ਼ਾਮੇਂ ਹੋ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਉਸੇ ਮੂਲ ਏਕਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ.

ਜ੍ਞੇਯਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ, ਵਿਭਾਵਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਕਰਨਾ, ਔਰ ਗੁਣਭੇਦ, ਪਰ੍ਯਾਯਕੇ ਭੇਦ ਵਹ ਭੀ ਵਿਕਲ੍ਪ ਹੈ. ਉਸਮੇਂ ਵਾਸ੍ਤਵਿਕ ਗੁਣਭੇਦ ਯਾ ਪਰ੍ਯਾਯਭੇਦ ਮੂਲ ਵਸ੍ਤੁਮੇਂ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਗ੍ਰਹਣ ਏਕਕੋ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਕ੍ਰਮ ਉਸੇ ਵਿਚਾਰਕੀ ਵਿਧਿਮੇਂ ਉਸ ਤਰਹ ਆਗੇ-ਆਗੇ ਕ੍ਰਮ ਪਡਤੇ ਹੈਂ. ਪਹਲੇ ਸ੍ਥੂਲ ਹੋਤੇ-

PDF/HTML Page 1283 of 1906
single page version

ਹੋਤੇ, ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ-ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਹੋਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞੇਯਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਾ, ਵਹ ਸ੍ਥੂਲ. ਫਿਰ ਰਾਗਸੇ ਭਿਨ੍ਨ ਪਡਾ, ਥੋਡਾ ਆਗੇ ਚਲਾ ਤੋ ਗੁਣਭੇਦ, ਪਰ੍ਯਾਯਭੇਦ, ਉਸਸੇ ਉਪਯੋਗ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਕਿਯਾ. ਉਸਸੇ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਏਕ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨਾ ਵਹ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪਹਲੇ ਦ੍ਰਵ੍ਯ-ਪਰ੍ਯਾਯਰੂਪ ਵਸ੍ਤੁਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸਵਿਕਲ੍ਪ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਪ੍ਰਤੀਤਿਰੂਪ ਆਯੇ ਔਰ ਫਿਰ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਐਸਾ ਪ੍ਰਤੀਤਿਮੇਂ ਆਵੇ, ਐਸਾ ਕੋਈ ਕ੍ਰਮ ਹੈ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਉਸੇ ਵਿਚਾਰਕੀ ਵਿਧਿਮੇਂ ਐਸਾ ਕ੍ਰਮ ਪਡਤਾ ਹੈ. ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਵਹ ਅਲਗ ਹੈ. ਵਾਸ੍ਤਵਮੇਂ ਤੋ ਵਹ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ. ਉਸਕੇ ਵਿਚਾਰਕੀ ਵਿਧਿਮੇਂ ਐਸਾ ਨਕ੍ਕੀ ਕਰੇ. ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮੇਂ ਭੀ ਆਤਾ ਹੈ ਨ ਕਿ ਪ੍ਰਥਮ ਸੁਦ੍ਰੁਸ਼੍ਟਿ ਸੋ ਵਿਚਾਰ ਕਿਜੇ ਭਿਨ੍ਨ. ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਸ਼ਰੀਰ ਭਿਨ੍ਨ ਜਾਨੇ ਔਰ ਵਿਕਲ੍ਪਕੀ ਉਪਾਧਿ ਭਿਨ੍ਨ ਜਾਨੇ. ਸੁਬੁਦ੍ਧਿਕਾ ਵਿਲਾਸ ਭਿਨ੍ਨ ਜਾਨੇ. ਵਹ ਕ੍ਰਮ ਆਤਾ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਗ੍ਰਹਣ ਤੋ ਏਕਕੋ ਕਰਨੇਕਾ ਹੈ.

ਸਚ੍ਚਾ ਗ੍ਰਹਣ ਕਿਯਾ ਉਸੇ ਕਹੇਂ ਕਿ ਜੋ ਏਕਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਿਯਾ ਵਹ. ਉਪਯੋਗ ਧੀਰੇ-ਧੀਰੇ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ-ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ ਹੋਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਆਗੇ ਜਾਤਾ ਹੈ ਤਬ. ਜ੍ਞਾਯਕ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਤੋ ਸਬ ਕ੍ਰਮ ਉਸੇ ਏਕਸਾਥ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਸ੍ਥੂਲ ਔਰ ਸੂਕ੍ਸ਼੍ਮ. ਏਕਦਮ ਹੋ ਜਾਯ, ਏਕਦਮ ਜ੍ਞਾਯਕ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਜਾਯ, ਜਲ੍ਦੀ ਹੋ ਜਾਯ..

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਐਸਾ ਭੀ ਬਨੇ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਸੀਧਾ ਜ੍ਞਾਯਕਕੋ ਗ੍ਰਹਣ ਕਰੇ ਔਰ ਦੂਸਰਾ ਜ੍ਞਾਨ ਯਥਾਰ੍ਥ ਹੋ ਜਾਯ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਹਾਁ, ... ਹੋ ਜਾਯ. ਉਸੇ ਸਾਥਮੇਂ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਕਿਸੀਕੋ ਕਮ ਵਿਚਾਰਣਾ ਚਲੇ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਕਮ ਵਿਚਾਰਣਾ ਚਲੇ. ਮੈਂ ਕੌਨ ਹੂਁ? ਐਸਾ ਵਿਚਾਰ ਕਰਤੇ-ਕਰਤੇ ਮੈਂ ਜ੍ਞਾਯਕ ਹੂਁ, ਐਸੇ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਜਾਯ. ਤੋ ਉਸਮੇਂ ਉਸੇ ਵਿਕਲ੍ਪਕੇ ਭੇਦ, ਰਾਗਸੇ ਭੇਦ ਸਬ ਏਕਸਾਥ ਆ ਜਾਤਾ ਹੈ. ਭੇਦ ਸੋ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਹੂਁ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਮੈਂ ਏਕ ਅਖਣ੍ਡ ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਹੂਁ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪੂਰ੍ਵ ਸਂਸ੍ਕਾਰਕਾ ਕਾਰਣ ਬਨਤਾ ਹੋਗਾ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਨਹੀਂ, ਪੂਰ੍ਵ ਸਂਸ੍ਕਾਰ ਨਹੀਂ ਬਨਤਾ. ਕਿਸੀਕੀ ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਤੈਯਾਰੀ ਹੋ ਤੋ ਬਨੇ. ਚੌਥੇ ਕਾਲਮੇਂ ਐਸਾ ਬਨ ਜਾਤਾ. ਏਕਦਮ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਜਾਯ. ਇਸ ਪਂਚਮਕਾਲਮੇਂ ਤੋ ਦੁਰ੍ਲਭ ਹੈ. ਜਿਸੇ ਅਂਤਰ੍ਮੁਹੂਰ੍ਤਮੇਂ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ, ਉਸੇ ਏਕਦਮ ਗ੍ਰਹਣ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਪਕੋ ਸਹਜ ਲਗਤਾ ਹੈ, ਔਰ ਹਮੇਂ ਬਹੁਤ ਉਲਝਨ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਕੋਈ ਬਾਰ ਵਿਚਾਰ ਕਰਤੇ ਸਮਯ ਉਲਝਨਕਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋ, ਕੋਈ ਬਾਰ ਐਸਾ ਲਗੇ ਕਿ ਨਹੀਂ, ਯੇ ਤੋ ਸਹਜ ਹੈ. ਬਾਰਂਬਾਰ ਵਹੀ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਕੈਸੇ ਪੂਛੇ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਐਸੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਹੋਨੇਕਾ ਕੋਈ ਕਾਰਣ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਭਾਵਨਾ ਹੋ, ਇਸਲਿਯੇ ਵਹ ਵਿਚਾਰ ਚਲਤੇ ਰਹੇ. ਭਾਵਨਾ ਹੋ ਇਸਲਿਯੇ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਭੀ ਆਤੇ ਰਹੇ. ਜਬਤਕ ਅਂਤਰਮੇਂ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜਿਜ੍ਞਾਸਾ

PDF/HTML Page 1284 of 1906
single page version

ਹੋ ਔਰ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਕਰਨਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਆਤੇ ਰਹੇ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਭਾਵਨਾਕੇ ਪ੍ਰਕਰਣਸੇ ਹੀ ਅਨਜਾਨੇ ਹੈਂ. ਕਿਤਨਾ ਸੁਨ੍ਦਰ ਪ੍ਰਕਰਣ ਖੁਲ ਗਯਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਤਬਤਕ ਵਹ ਸਬ ਆਤਾ ਹੀ ਰਹੇ, ਵਿਚਾਰ, ਪ੍ਰਯਤ੍ਨ ਸਬ ਚਲਤਾ ਹੀ ਰਹੇ. ਉਸ ਦਿਨ ਬੋਲਾ ਗਯਾ ਹੋਗਾ, ਇਸਲਿਯੇ ਉਸਮੇਂ ਸਬ ਆ ਗਯਾ. ਗੁਰੁਦੇਵਕੇ ਪ੍ਰਤਾਪਸੇ...

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਪ੍ਰਵਚਨਮੇਂ ਬੋਲਾ ਗਯਾ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਵਾਂਚਨਮੇਂ ਬੋਲ ਗਯਾ ਹੋ, ਕਿਸੀਨੇ ਪ੍ਰਸ਼੍ਨ ਪੂਛਾ ਹੋ, ਉਸਮੇਂ ਬੋਲਾ ਗਯਾ ਹੋ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਰਾਗਕੇ ਅਤਿਰਿਕ੍ਤ ਦੂਸਰਾ ਐਸਾ ਕ੍ਯਾ ਹੈ ਕਿ .. ਹੋਨੇ ਨਹੀਂ ਦੇਤਾ? ਰਾਗ ਤੋ ਸ੍ਪਸ਼੍ਟ ਸਮਝਮੇਂ ਆਤਾ ਹੈ. ਦੂਸਰੀ ਕੋਈ ਦਸ਼ਾਮੇਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥਿਭੇਦਕੀ ਕੋਈ ਨਿਰ੍ਮਲਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਪਹਲੇ ਤੋ ਰਾਗਕੀ ਪ੍ਰਧਾਨਤਾ ਤੋ ਹੈ ਹੀ, ਐਸਾ ਕੌਨ-ਸਾ ਦੂਸਰਾ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਭਾਵਨਾਮੇਂ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਭਾਵਨਾਕੋ ਸਫਲ ਕਰਤਾ ਹੈ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਭਾਵਨਾਕੇ ਸਾਥ ਰਾਗ ਜੁਡਾ ਹੋਤਾ ਹੈ. ਪਰਨ੍ਤੁ ਪਰਿਣਤਿ ਅਪਨੀ ਓਰ ਜੋਰਦਾਰ (ਹੋਤੀ ਹੈ ਕਿ) ਏਕ ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਮੁਝੇ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਵਹ ਭਾਵਨਾ ਅਨ੍ਦਰਸੇ ਜੋਰ (ਕਰਤੀ ਹੈ). ਪਰਿਣਤਿ, ਐਸੀ ਯੋਗ੍ਯਤਾ ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਜੀਵਕੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ. ਅਪਨੇ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ, ਰੁਚਿ ਉਸ ਓਰਕੀ ਜਾਗ੍ਰੁਤ ਹੋਤੀ ਹੈ ਕਿ ਮੁਝੇ ਯੇ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਉਸਕੀ ਰੁਚਿ ਕਹੀਂ ਟਿਕਤੀ ਨਹੀਂ. ਰੁਚਿ ਏਕ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਓਰ ਹੀ ਜਾਤੀ ਹੈ ਕਿ ਅਨ੍ਦਰ ਆਤ੍ਮਾਮੇਂਸੇ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ, ਅਂਤਰਮੇਂਸੇ ਅਪੂਰ੍ਵ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਯਾ ਅਪੂਰ੍ਵ ਆਨਨ੍ਦ ਆ ਜਾਯ. ਆਤ੍ਮਾਮੇਂਸੇ ਕੁਛ ਅਂਤਰਮੇਂ- ਸੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ. ਐਸੀ ਅਪਨੀ ਰੁਚਿ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਓਰ ਜਾਤੀ ਹੈ. ਰਾਗ ਹੈ, ਪਰਨ੍ਤੁ ਰਾਗਕੇ ਸਾਥ ਅਪਨੀ ਭਾਵਨਾਕੀ ਐਸੀ ਪਰਿਣਤਿ ਜੋਰਦਾਰ ਹੋਤੀ ਹੈ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਆਤ੍ਮਾ ਚਾਹਿਯੇ, ਐਸੇ?

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਆਤ੍ਮਾ ਹੀ ਚਾਹਿਯੇ, ਦੂਸਰਾ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਯੇ. ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਕੋਈ ਅਪੂਰ੍ਵਤਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋ, ਕਿ ਜਿਸਕੇ ਬਿਨਾ ਉਸੇ ਕਹੀਂ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਉਸੇ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹੇ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਜਾਗ੍ਰੁਤ ਹੁਯੀ ਹੋ ਤੋ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਖਾਸ ਪਾਤ੍ਰਤਾਮੇਂ... ਬਹੁਤ ਸੁਨ੍ਦਰ ਵਿਸ਼ਯ ਆਯਾ ਹੈ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਅਪਨੀ ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਐਸੀ ਪਾਤ੍ਰਤਾ ਹੋ ਕਿ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਆਤ੍ਮਾ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਹੋਕਰ ਹੀ ਛੂਟਕਾਰਾ ਹੋ. ਐਸੀ ਪਰਿਣਤਿ ਅਪਨੀ ਓਰ, ਰੁਚਿਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਐਸੇ ਮੁਡਤੀ ਹੈ. ਪਰਿਣਤਿ ਹੀ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਜੋਰਸੇ ਖੀਁਚਕਰ ਆਤ੍ਮਾਕੀ ਓਰ ਲਾਤੀ ਹੈ. ਰੁਚਿ ਹੀ ਸ੍ਵਯਂਕੀ (ਐਸੀ ਹੋ ਜਾਤੀ ਹੈ ਕਿ) ਉਸੇ ਬਾਹਰ ਕਹੀਂ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ. ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੀ ਜੋਰਦਾਰ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹਤੀ ਹੀ ਨਹੀਂ.

.. ਉਸਮੇਂ ਆ ਗਯਾ ਹੈ ਨ ਕਿ ਤੋ ਜਗਤਕੋ ਸ਼ੂਨ੍ਯ ਹੋਨਾ ਪਡੇ. ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿ ਹੀ ਸ੍ਵਯਂਕੋ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁਏ ਬਿਨਾ ਰਹੇ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਐਸਾ ਕੁਦਰਤਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੈ. ਪਰਿਣਤਿ ਹੀ ਸ੍ਵਯਂਕੀ

PDF/HTML Page 1285 of 1906
single page version

ਓਰ ਲਾਤੀ ਹੀ ਹੈ. ਜਗਤਕੋ ਸ਼ੂਨ੍ਯ (ਹੋਨਾ ਪਡੇ ਅਰ੍ਥਾਤ) ਅਪਨਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਕਾਰ੍ਯ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹੇ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਜਗਤਕੋ ਸ਼ੂਨ੍ਯ (ਹੋਨਾ ਪਡੇ). ਤੋ ਵਸ੍ਤੁ ਹੀ ਨ ਰਹੇ, ਯਦਿ ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਨ ਕਰੇ ਤੋ.

ਮੁਮੁਕ੍ਸ਼ੁਃ- ਰਾਗ ਹੈ, ਫਿਰ ਭੀ ਰਾਗ ਤੋ ਵਹਾਁ ਦੇਖਤਾ ਨਹੀਂ.

ਸਮਾਧਾਨਃ- ਰਾਗ ਦੇਖਤਾ ਨਹੀਂ. ਰਾਗ ਸਾਥਮੇਂ ਆਯੇ ਲੇਕਿਨ ਰਾਗ ਦੇਖਤਾ ਨਹੀਂ. ਰਾਗ ਰਹਿਤ ਵਸ੍ਤੁ ਮੁਜੇ ਚਾਹਿਯੇ. ਐਸੀ ਭਾਵਨਾ ਹੈ. ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿ ਅਂਤਰਮੇਂ-ਸੇ ਸ੍ਵਯਂ ਹੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਰਹੇ ਨਹੀਂ. ਜਗਤਕੋ ਸ਼ੂਨ੍ਯ ਹੋਨਾ ਪਡੇ. ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਯ. ਲੇਕਿਨ ਦ੍ਰਵ੍ਯਕਾ ਨਾਸ਼ ਤੋ ਹੋਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ. ਸ੍ਵਯਂ ਅਪਨੀ ਪਰਿਣਤਿ ਪ੍ਰਗਟ ਕਿਯੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਤਾ.