Atmadharma magazine - Ank 163
(Year 14 - Vir Nirvana Samvat 2483, A.D. 1957).

< Previous Page  


Combined PDF/HTML Page 2 of 2

PDF/HTML Page 21 of 25
single page version

background image
: ૨૦ : આત્મધર્મ ૨૪૮૩ : વૈશાખ :
। श्रीवीतरागाय नमः।
सोनगढ (सौराष्ट्र) के आत्मार्थीं पुरुष श्री कानजीस्वामी को
सादर समर्पित
अभनन्दन – पत्र
माननीय!
स्थानीय श्री जैन स्वाध्याय मंडल की प्रार्थना को स्वीकार कर अपनी उत्तर भारतयात्रा के
अन्तर्गत आपने कुचामन के लिए जो अपना अमूल्य समय दिया है, उसके प्रति हम आपके
आभारी हैं।
अध्यात्मप्रेमी!
आपने भगवान कुन्दकुन्दरचित समयसार, पंचास्तिकाय आदि ग्रंथों का गहन अध्ययन एवं
ज्ञानार्जन करके जिस अध्यात्म सुधा का अविरल पान आत्मज्ञान–पिपासुओं को कराया वह
सराहनीय है।
श्रेष्ठ प्रवक्ता!
आपकी तत्त्व प्रतिपादन शैली बहुत ही सुन्दर तथा सरल है। आपके प्रभावशाली एवम्
माधुर्य से ओतप्रोत प्रवचनों का श्रवण कर आबालवृद्ध के अन्तःकरण में आत्म–तत्त्व की ओर
अभिनव रुचि उत्पन्न होती है। गूढ़ से गूढ़ तत्वों को सरल स्पष्टीकरण द्वारा बुद्धिगम्य बना देना
आपकी अनुपम विशेषता का परिचायक है।
निर्भीक!
“अन्तःकरण की बात अन्तःकरण ही में बैठती,” का ज्वलन्त रूप आपके निर्भीक व्यक्तित्व
में स्पष्टतः विद्यमान है। पुण्य, पाप, धर्म, अधर्म, जीव, अजीव, नर्क और स्वर्ग आदि सारभूत
विषयों पर आपकी न्यायसङ्गत तथा युक्तियुक्त विवेचना सर्वत्र हृदय–ग्राही सिद्ध हुई है। भगवान
कुन्दकुन्द के मंतव्यानुकूल पदाथ निर्देशन की ओर सतत समुद्यत रहते है।
शान्त स्वभावी!
आपके हँस मुख एवं सोम्य चहरे से शान्त–स्वभाव प्रतिपल परिलक्षित होता है जिससे
प्राणी मात्र को तदनुकूल प्रेरणा मिलती है। इस मङ्गलमय अवसर पर हम आपका हार्दिक
अभिनन्दन करते हुए कामना करते हैं कि भगवान महावीर के दिव्य संदेश को विश्व–व्यापी बनाने
में आप उत्तरोत्तर अग्रसर रहेंगे।
कुचामन सिटी भवदीयः–
वैशाख कृष्णा ५ वी. नि. सं. २४८३ दि० जैन समाज, कुचामन

PDF/HTML Page 22 of 25
single page version

background image
: વૈશાખ : ૨૪૮૩ આત્મધર્મ : ૨૧ :
। श्रीवीतरागाय नमः।
आध्यात्मिक संत, आत्मार्थी, पूज्यश्री कानजीस्वामी की सेवा में सादर समर्पित
अभनन्दन – पत्र
पुज्यवर!
हमारा सौभाग्य है कि हम जिस महान् व्यक्तित्व के पुण्य दर्शन की वर्षों से प्रतीक्षा कर
रहे थे–हमारी वह मनोकामना आज सफल हो गई। आपके विराट् संघ ने सिद्धक्षेत्र श्री
सम्मेदशिखरजी के यात्रा प्रसंग से इस छोटी सी नगरी के समाज के विशेष आग्रह पर एक
दिवसीय विराम लेना स्वीकार किया है, यह हम सब के परम सौभाग्य का विषय हैं। अतः
इस शुभ वेला में हम आपके प्रति श्रद्धाभाव प्रकट करते हुए अपने आपको गौरवान्वित अनुभव
करते हैं।
आत्मार्थिन्! अनंत दुःखमय संसार की स्थिति का अवलोकन कर आपने उच्चतम तत्त्वज्ञान
का अध्ययन एवं मनन किया और उसकी महत्ता को समस्त मुमुक्षुगण के समक्ष स्पष्ट खोल कर
रख दिया है। इस भौतिक युग के विनाशकारी वातावरण के विरुद्ध आध्यात्मिकता का प्रसार कर
आपने सहस्रों मानवों का समस्त जीवन ही परिवर्तित कर दिया हैं। आपके सतत प्रयत्नों से
आपका आत्मज्ञान सोनगढ़
(सौराष्ट्र) को तीर्थस्थान बना कर समस्त भारत में ब्याप्त हो गया है।
मानवशिरोमणि! यों तो सहस्त्रों माताएं पुत्रों को जन्म देती है परंतु धन्य है उस जननी
उजमबा को जिसने अपनी कोंख से आप जैसा नररत्न जाया हैं। धन्य हैं उस पुण्यशील सौराष्ट्र
देश को जहां आप जैसे आत्मिक ज्ञानी संतपुरुष का आविर्भाव हुआ है, जिसकी ज्ञान–ज्योति
सौराष्ट्र को ही नहीं वरन् समस्त भारत को आध्यात्मिक मार्गप्रदर्शन कर रही हैं।
शाश्वत सुखमार्ग–प्रदर्शक!
सच्चिदानन्दधन भगवान् आत्मा के स्वरूप को हम भूले हुए थे। उसका एवं द्रव्य के
परिणमन की स्वतन्त्रता का विशद विवेचन करके आपने हम श्रोताओं के हृदय में धर्म के मार्मिक
तत्त्व की प्रतिष्ठा की है। आपके इस सिंहनाद से कि “प्रभुत्व शक्ति प्राणि मात्र के अन्तर में अनादि
काल से पड़ी है अतः उस ओर अन्तर्दृष्टि करे तो प्रत्येक प्राणी प्रभु हो सकता हैं” हमारे भीतर
की सुषुप्त प्रभुत्व शक्ति को प्रभावपूर्ण आह्वानन मिला है। हमारे अन्तर में एक अभूतपूर्व जागृति
हुई है। आगे हम आत्मोन्नति के पथ पर बराबर अग्रसर होकर अपने स्वरूप–प्राप्ति के लिए सतत
प्रयत्नशील रहेंगे–ऐसा हमारा द्रढ़ निश्चय हैं।
इस पुनीत अवसर पर अलीगढ, जिला टोंक का दि० जैन समाज हृदय से अभिनंदन
अलीगढ १४–४–५७ विनीत
सकल दि. जैन समाज अलीगढ, जिला टोंक (राजस्थान)

PDF/HTML Page 23 of 25
single page version

background image
: ૨૨ : આત્મધર્મ ૨૪૮૩ : વૈશાખ :
श्रीवीतरागाय नमः
सोनगढ (सौराष्ट्र) के आध्यात्मिक प्रवक्ता
सत्पुरुष श्री कानजी महाराज की सेवामें सादर समर्पित
अभनन्दन पत्र
सम्माननीय! हमारा सौभाग्य है कि राजस्थान के इस प्रसिद्ध एवं अनेक पंचकल्याणक–
बिंब–प्रतिष्ठा–भूमि लाडनूं नगर में पधार कर आपने हमें दो दिन का सुअवसर प्रदान किया।
हम आप को अपने बीच पाकर अत्यन्त प्रमुदित हो रहे हैं। चिरसंचित अभिलाषा आज हमारी
पूर्ण हुई।
सत्पुरुष! भारत के आध्यात्मिक सत्पुरुषों में आपका विशिष्ट स्थान हैं। आपने मानव को
दुःखमय संसार से हटानेवाले आत्मानुभूति–कारक जो सदुपदेश दिये हैं––वे वस्तुतः मननीय और
उपादेय हैं। ऐसे परोपकारी सत्पुरुष का समागम पाकर आज हम अतिशय गौरव का अनुभव कर
रहे हैं।
आत्मार्थिन्! अनंत दुःखमय संसार की स्थिति का अवलोकन कर आत्मा की खोज में
संलग्न आपने भगवान कुन्दकुन्द की महान् कृतियों का मनन एवं परिशीलन करके जो द्रष्टि प्राप्त
की है–वह महान है। प्राणी का कल्याण आत्म–निरीक्षण द्वारा ही संभव है, मोह माया में फंसे
हुए प्राणी का हित बहिर्मुखी वृत्ति से हटकर अन्तर्मुखी द्रष्टि प्राप्त करने में ही है। इसी मार्ग का
आपने हमें उपदेश दिया है।
आध्यात्मिक प्रचारक! आज के विनाशकारी भौतिक युग में जहां संहारकारक नित्य नये
नये आयुधों की खोज बडे़ वेगसे चलरही हैं वहां केवल आध्यात्मिकता का प्रसार ही इस विकराल
संहार को रोक सकता है। भारत सदा से सन्त साधुओंको जन्म देकर विश्व को शान्ति का पाठ
पढ़ाता आया है। आज भारत में आप सरीखे अध्यात्म–प्रचारक की महान् आवश्यकता है। इस
महान प्रचार–कार्य में आप जो सहयोग दे रहे हैं वह स्तुत्य है।
जैनशासन–प्रभावक! आप के सदुपदेश के प्रभाव से सोनगढ़ एक तीर्थसा बन गया है।
सांसारिक वैभव से दूर रहकर सदाचरणपूर्वक अपने जीवन को अन्तर्मुखी द्रष्टि द्वारा सफल करने
में ही जैन शासन की महत्ता हैं। सम्यग्दर्शन, ज्ञान एवं चारित्र ये तीनों मिलकर ही इहलौकिक
और पारलौकिक कल्याण के हेतु हैं। इनको जीवन में अपनाने से ही धर्म की सच्ची प्रभाबना
होती हैं।
इस पावन प्रसंग पर हम आपका अन्तःकरण से अभिनन्दन करते हैं और भगवान से
प्रार्थना करते हैं कि आपका सदुद्रश्य सफल हो।
वैशाख कृष्णा चतुर्थी सं० २०१४ विनयावनत
दि० १८–४–५७ लाडनू दि० जैन समाज

PDF/HTML Page 24 of 25
single page version

background image
: વૈશાખ : ૨૪૮૩ આત્મધર્મ : ૨૩ :
પુ રુ ષા ર્થ ના ઝ ણ ઝ ણા ટ
(––પૂ. ગુરુદેવની ચર્ચામાંથી)
જ્ઞાનસ્વભાવના આદર સિવાય બીજી વાત સાંભળવી નહિ; કર્મો આત્માને હેરાન કરે–એવી
પુરુષાર્થહીનતાની વાત સાંભળવી નહિ. જેમ–પોતે પુરુષ હોય અને કોઈ કહે “તું પુરુષ નથી પણ પાવૈયો છો”–
તો ત્યાં કેવું ચાનક ચડાવીને વિરોધ કરે! પુરુષ હોય તેનાથી નપુંસકતાની વાત સાંભળી ન જાય,–અંદરથી
ઝણઝણાટ કરતો નકાર આવે.–તેમ અહીં પુરુષાર્થવંત એવો ભગવાન આત્મા પુરુષ, તેને કોઈ કુગુરુઓ કહે કે
‘કર્મો અને કાળ તારા પુરુષાર્થને રોકે’––તો એમ કહેનારે આત્માને પુરુષાર્થહીન–નપુંસક કહ્યો છે. પુરુષાર્થી–
આત્માર્થી જીવ એવી વાત સાંભળી શકે નહિ, તેનો આત્મા પુરુષાર્થહીનતાની વાત જીરવી શકે નહિ, અંદરથી
બેધડક નકાર આવે; તે વખતે તેને એમ ન થાય કે ‘શાસ્ત્રમાં શું કહ્યું છે તે જોઉં. ’ જેના આત્મામાં મોક્ષ
માટેના પુરુષાર્થનો ઝણઝણાટ જાગ્યો છે તે પુરુષાર્થહીનતાની વાત સાંભળી શકે નહિ. ‘કર્મો પુરુષાર્થને રોકે
અથવા તો ગમે તેટલો પુરુષાર્થ કરવા છતાં મુક્તિ ન થાય’ એવા પ્રકારનું કથન જે કહેતા હોય તે શાસ્ત્રો
ખોટાં, તે ગુરુ ખોટા, તે સંપ્રદાય ખોટો,–એવા કુગુરુ, કુશાસ્ત્ર કે કુમાર્ગને ધર્મી જીવ આદરે નહિ, બેધડકપણે
તેમની શ્રદ્ધા છોડી દ્યે.
જેના હૃદયમાં સર્વજ્ઞ બેઠા છે, જેણે પુરુષાર્થ વડે કેવળી ભગવાનના કેવળજ્ઞાનનો નિર્ણય કર્યો છે એવા
પુરુષાર્થી જીવના અનંતભવ ભગવાને દીઠા જ નથી. સર્વજ્ઞનો નિર્ણય કરવાના પુરુષાર્થવડે જેનો આત્મા
ઝણઝણી ઊઠયો છે તે જીવ જ “પુરુર્ષાથવડે ભવનો નાશ ન થાય”–એવી પુરુષાર્થહીનતાની વાત સાંભળી શકે
નહિ, તેને એમ થાય કે અરે! આવી પુરુષાર્થહીનતાની વાત જગતના કોઈ જીવોને સાંભળવા મળશે નહિ.
સત્ એટલે આત્માનો વાસ્તવિક સ્વભાવ, તેની જે ક્ષણે ઓળખાણ થાય તે ક્ષણે જ તેનો આદર થાય
ને અસત્નો આદર છૂટી જ જાય. “અત્યારે સંયોગો એવા પ્રતિકૂળ છે કે સત્ની વાત જાહેરમાં માનશું ને
અસત્ને છોડી દઈશું તો પ્રતિકૂળતા આવી પડશે ને લોકો ગાંડો ગણશે, માટે હમણાં આ વાત ચોકખી ન
કરવી” –આમ જે માને છે તે સંયોગની અનુકૂળતા ખાતર આત્માને વેચી નાંખે છે, તેને ખરેખર આત્માનો
મહિમા ભાસ્યો જ નથી, સત્ની ઓળખાણ તેને થઈ જ નથી; તેને આત્માનો પ્રેમ નથી પણ સંયોગનો પ્રેમ છે,
તેથી તે પુરુષાર્થહીનપણાની વાતો કરે છે. જેને આત્માનો પ્રેમ જાગ્યો છે... જેને પુરુષાર્થનો રંગ લાગ્યો છે...
જેને સત્નો મહિમા ભાસ્યો છે તેને તો એમ થાય કે અરે! ત્રણ કાળ ત્રણ લોક એક સાથે પ્રતિકૂળ થઈ જાય
તો પણ હું મારા સ્વભાવની રુચિ કેમ છોડું? જગત ભલે ગાંડો કહે–પણ હું સત્ને છોડીને અસત્ને કેમ
આદરું? સંયોગ ખાતર સ્વભાવને કેમ વેચી નાંખું? અજ્ઞાની મૂઢ જીવોનો સ્વભાવ સત્નો વિરોધ અને નિંદા
કરવાનો છે, તેમના ઊંધા સ્વભાવને તે અજ્ઞાનીઓ નથી છોડતા, તો મારા સવળા સ્વભાવને હું કેમ છોડું?
સ્વભાવને કોઈ સંયોગની કે બીજાના ટેકાની જરૂર નથી. સંયોગ ખાતર હું મારા સ્વભાવના આદરમાં જરાય
હીણપત નહીં આવવા દઉં. મારી ચૈતન્યસત્તા સ્વતંત્ર છે, પરતંત્ર નથી; મારો આત્મા પુરુષાર્થવંત છે, નપુંસક
નથી. આત્માર્થી જીવને તો સ્વભાવની વાત સાંભળતાં પુરુષાર્થનો પાનો ચડે છે, પણ અજ્ઞાની–મૂઢજીવો
પુરુષાર્થહીન–નપુંસક છે, તેમને સ્વભાવની વાત સાંભળીને પાનો ચડતો નથી–અંદરથી જોર ઊછળતું નથી,
તેઓ તો પુરુષાર્થહીનતામાં જ અટકી ગયા છે. પુરુષાર્થ વંત જીવો તો સ્વભાવની વાત સાંભળતાં ઊછળી પડે
છે કે વાહ! આવો મારો સ્વભાવ!! તેને હવે પ્રાપ્ત કર્યે જ છૂટકો... હવે અમારા પુરુષાર્થને જગતમાં કોઈ રોકી
નહિ શકે... અમારા પુરુષાર્થમાં હવે કોઈ વિઘ્ન છે જ નહીં.
જેને આત્માની રુચિનો આવો પુરુષાર્થ જાગ્યો તે જીવ, સત્સ્વભાવથી વિરુદ્ધ વાતની હા ન પાડે, લાખો
કે કરોડો લોકો ભેગા થઈને વિરોધ કરે તો પણ તે પોતાના પુરુષાર્થમાંથી ડગે નહિં... સત્યની દ્રઢતા છોડે
નહિ... પુરુષાર્થ વડે સ્વભાવની રુચિનું પાણી ચડયું તે ચડયું, હવે તે ઊતરે નહિ, અલ્પકાળમાં પોતાનું કાર્ય
પૂરું જ કરે.

PDF/HTML Page 25 of 25
single page version

background image
ATMADHARMA Regd. No. B. 4787
મૃતક કલેવરમાં મૂર્ચ્છા
પાંચ ઈન્દ્રિયોથી અને મનથી મને કિંચિત્ પણ લાભ થાય–એવો જેનો અભિપ્રાય છે તે જીવ અચેતન
શરીરમાં જ મૂર્છાયેલો છે, ચૈતન્યમૂર્તિ ભગવાન આત્માને તે જાણતો નથી.
ચૈતન્ય ભગવાન આત્મા પોતે મનનો કે ઈન્દ્રિયોનો વિષય થતો નથી, તે તો અંતર્મુખી અતીન્દ્રિય
જ્ઞાનનો જ વિષય છે. આવા આત્માની અજ્ઞાનીને ખબર નથી, તેથી તે ઈન્દ્રિયમનના વિષયોમાં જ લુબ્ધ છે.
જેમ કેશરીસિંહ પોતાને બકરું માનીને વાડામાં પૂરાઈ જાય તેમ પરમપુરુષાર્થી ચૈતન્યસિંહ પોતાને જડ
શરીરરૂપે માનીને અજ્ઞાનને લીધે આ સંસારરૂપી જેલમાં પૂરાયો છે... અહો! આ ચૈતન્યમૂર્તિ અમૃતસ્વરૂપ
ભગવાન આત્મા, પોતાને ભૂલીને, મૃતક–કલેવર જડપિંડમાં મૂર્ચ્છાઈ પડ્યો!
અવિકારી આનંદની અનુભૂતિને બદલે, અજ્ઞાનથી ક્રોધાદિ વિકારનો જ કર્તા થઈને અજ્ઞાની તેને જ
અનુભવે છે. જ્ઞાની તો ભેદજ્ઞાનના બળથી ચૈતન્યને અને ક્રોધને જુદા પાડીને, પોતાના આનંદમય ચૈતન્યરસને
જ અનુભવે છે. અજ્ઞાની તો મૃતકકલેવરમાં એવો મૂર્છાઈ ગયો છે કે તેનાથી જુદો ચૈતન્યસ્વભાવ તેને દેખાતો
જ નથી.
(સ. ગા. ૯૬ પ્રવચનમાંથી.)
હે જીવ! સ્વસમયમાં પ્રવૃત્તિ કર
જ્ઞાન સમસ્ત અચેતન પદાર્થોથી જુદું જ છે. જેમ ધર્માસ્તિકાય કે ઝાડ વગેરે દ્રવ્યો જીવને પરાણે ખેંચીને
ચલાવતા નથી કે રોકતા પણ નથી, તેમજ તે પદાર્થો જ્ઞાનને પરાણે પોતાના તરફ ખેંચતા નથી કે રોકતા પણ
નથી. તે ધર્માસ્તિકાય કે ઝાડ વગેરે અન્ય પદાર્થોની જેમ જ કર્મો પણ જીવથી જુદી જ વસ્તુ છે; તેથી તે કર્મો પણ
જીવના જ્ઞાનને કાંઈ કરતા નથી. જીવ જ્યારે પોતાના જ્ઞાનસ્વરૂપથી ખસે છે ત્યારે જ તેને રાગ–દ્વેષ–મોહ થાય
છે, પણ કર્મો કાંઈ તેને રાગ–દ્વેષ–મોહ કરાવતાં નથી. જીવ જો પોતાના જ્ઞાનસ્વરૂપમાં રહે તો તેને રાગ–દ્વેષ–મોહ
થતા નથી.–આમ જાણીને, હે જીવ! તું સ્વસમયમાં પ્રવૃત્તિ કર એટલે કે દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રસ્વરૂપ તારા
આત્માને ઓળખીને તેમાં એકાગ્ર થા; અને પરસમયથી નિવૃત્તિ કર એટલે કે કર્મ વગેરેનું લક્ષ છોડી દે.
(પૂ. ગુરુદેવના પ્રવચનમાંથી)
મુદ્રક :– હરિલાલ દેવચંદ શેઠ, આનંદ પ્રિન્ટીંગ પ્રેસ, ભાવનગર (સૌરાષ્ટ્ર)
પ્રકાશક :– સ્વાધ્યાય મંદિર ટ્રસ્ટવતી હરિલાલ દેવચંદ શેઠ–ભાવનગર (સૌરાષ્ટ્ર)