Atmadharma magazine - Ank 272
(Year 23 - Vir Nirvana Samvat 2492, A.D. 1966).

< Previous Page   Next Page >


Combined PDF/HTML Page 2 of 4

PDF/HTML Page 21 of 65
single page version

background image
: ૧૮ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૪૯૨
* બેંગલોરથી चंपालाल जैन (નવા સભ્ય) લખે છે કે–આત્મધર્મમેં
બાલવિભાગ પઢકર બડી ખુશી હુઈ; બહુત અચ્છા લગા; મૈં દીનભર અંક પઢતા હું,
હમારે બન્ધુઓકો ભી સુનાતા હું; મેરે લિયે યહ બહુત અચ્છા ખેલ હૈ! જીતની વાર
પઢતા હું નઈ નઈ જાનકારી હોતી હૈ! જબતક નયા અંક નહીં આતા ઈસીકો પઢતા
રહતા હું, બીના પઢે ચેન નહીં પડતા! યહ સબ પરમપૂજ્ય શ્રી કહાનગુરુકી કૃપા હૈ,
જિસકો હમ કિસી જન્મમેં ભૂલ નહીં સકેંગે!
* बडी सादडी [राजस्थान] થી આપણા મોદીજી સાહેબ લખે છે કે–
બાલવિભાગથી ભારતવર્ષમાં ધર્મપ્રેમી બાળકોને માટે એક નવીન સ્ફુરણાની લહેર જાગી
છે. બાલ વિભાગની આ પેઢી ભવિષ્યમાં પણ ધર્મ ઉપર લક્ષિત થયા વગર રહેશે નહી;
અને તેને સાચા દેવ–ગુરુ–ધર્મની શ્રદ્ધાના સંસ્કાર જરૂર ઉત્પન્ન થશે. દર્શનકથા પુસ્તક
જે કોઈ બાળક વાંચવા હાથમાં લ્યે છે તેને એવો રસ આવે છે કે પૂરી કર્યા વગર છોડતા
નથી. ખાવા–પીવાનું પણ ભૂલી જાય છે. આવી કથા અમારા પ્રાન્તમાં પહેલાં
સાંભળવામાં આવી ન હતી. (રાજસ્થાનના હિન્દીભાષી બાળકો–જેમને હજી
ગુજરાતીભાષાનો પૂરો પરિચય પણ નથી તેઓ પણ ગુજરાતી બાલસાહિત્યમાં
કેવી હોંશથી ભાગ લઈ રહ્યા છે! આ વાત ‘બાલસાહિત્ય’ ની તીવ્ર ઉપયોગિતા બતાવે
છે. –સં)
* જેતપુરથી મુકેશ જૈન (નં. ૧૮પ) લખે છે કે વૈશાખ માસનું ‘આત્મધર્મ’
પુસ્તક વાંચ્યું અને ધર્મસંબંધી ઘણું ઘણું જ્ઞાન મેળવ્યું. વિનંતિ સાથ જણાવવાનું કે
દરવખતે આવો સુંદર અંક બહાર પાડવો–જેથી મારા જેવા બાળકો પણ હોંશભેર વાંચવા
લાગી જાય.
ભાઈશ્રી, આપની ભાવના બદલ ધન્યવાદ! વૈશાખ માસના ખાસ અંક જેવા
બધા અંકો બહાર પાડીએ–પરંતુ આપણી પાસે એટલું બજેટ જોઈએ ને? આમ છતાં
જિજ્ઞાસુઓ તરફથી આત્મધર્મના વિકાસ માટે જે ઉમંગભર્યો સહકાર મળી રહ્યો છે તેના
પ્રમાણમાં ‘આત્મધર્મ’ ને વિકસાવવા પૂરતો પ્રયત્ન કરી રહ્યા છીએ....અને ધીમે ધીમે
તમે લખો છો તેવી પરિસ્થિતિમાં પહોંચી જઈશું. અત્યારે તો જગ્યાના અભાવે કોઈ
કોઈવાર જરૂર લેખો પણ મુલતવી રાખવા પડે છે.
* ચોટીલાથી રાજેન્દ્ર જૈન (સભ્ય નં. ૩૯૮) પૂછે છે:–
પ્રશ્ન:– બીજા ભવો કરતાં મનુષ્યભવને દુર્લભ કેમ કહ્યો?

PDF/HTML Page 22 of 65
single page version

background image
: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૧૯ :
ઉત્તર:– ચારે ગતિના જીવોમાં મનુષ્યોની સંખ્યા સૌથી ઓછી છે. જગતના સર્વ
જીવોમાં મનુષ્યો અનંતમા ભાગે છે. તથા ક્ષાયિક સમ્યક્ત્વ, તેમજ પંચમ ગુણસ્થાન
કરતાં ઉપરની બધી દશાઓ, (મુનિપણું, કેવળજ્ઞાન, તીર્થંકરપણું વગેરે) પણ
મનુષ્યપણામાં જ હોય છે, આ કારણે મનુષ્યપણું ઉત્તમ છે. આવું દુર્લભ અને ઉત્તમ
મનુષ્યપણું પામીને જો ધર્મસાધના કરવામાં આવે તો જ તેનું સફળપણું છે, ધર્મ સાધના
વગરના મનુષ્યપણાની તો કોડી જેટલીયે કિંમત નથી. એટલે મનુષ્યભવને દુર્લભ કહીને
શાસ્ત્રકારો એમ કહે છે કે હે જીવ! આવું મનુષ્યપણું તું પામ્યો તો હવે તું ધર્મની
આરાધના કર. બાકી તો દેવ–નરક કે તીર્યંચોમાં પણ ઘણા જીવો ધર્મની અમુક
આરાધના કરે છે. પરંતુ સાક્ષાત્ રત્નત્રયરૂપ મોક્ષમાર્ગ મનુષ્યપણા વિના
સંભવતો નથી.
પ્રશ્ન:– દરરોજ શાસ્ત્રનો અભ્યાસ કરવાથી સમ્યગ્દર્શન આવી જાય કે નહીં?
ઉત્તર:– શાસ્ત્રોમાં આત્માનું સ્વરૂપ જે પ્રમાણે કહ્યું છે તે પ્રમાણે સત્સમાગમે
લક્ષગત કરીને, પછી શાસ્ત્રમાં કહેલી અંતર્મુખ વિધિથી તેનો નિરંતર અભ્યાસ કરવાથી
સમ્યગ્દર્શન થાય છે. અંતરંગ ભાવશ્રુતના લક્ષપૂર્વક દ્રવ્યશ્રુતનો અભ્યાસ કરવાનું કહ્યું
છે. શાસ્ત્રોમાં જે પ્રમાણે કહ્યું છે તે પ્રમાણે આત્મામાં જે અભ્યાસ કરે તેને સમ્યગ્દર્શનાદિ
જરૂર થાય.
* અતુલ જૈન (સ. નં. ૩૮પ) સુરતથી પૂછે છે–
પ્રશ્ન:– વિચાર કેટલી જાતના? સાચો વિચાર લાવવા માટે સહેલો ઉપાય શું?
ઉત્તર:– વિચારના બે પ્રકાર: એક આત્મા સંબંધી ને બીજા પરસંબંધી; અથવા
એક ધર્મસંબંધી વિચાર અને બીજા સંસાર સંબંધી વિચાર; અથવા ત્રીજી રીતે–શુભ ને
અશુભ–એમ બે પ્રકારના વિચાર છે. ઉત્તમ વિચાર એટલે આત્માના હિત સંબંધી ધાર્મિક
વિચાર; હવે વિચાર હંમેશા જ્ઞાનઅનુસાર હોય. જ્ઞાન સાચું હોય તો વિચાર સાચા આવે;
જ્ઞાનમાં ભૂલ હોય તો વિચારમાંય ભૂલ આવે. કેમકે વિચાર એ એક પ્રકારે તો જ્ઞાનનું જ
ઘોલન છે. સાચા અને ઉત્તમ વિચારો લાવવા માટે પ્રથમ સત્સંગે તથા શાસ્ત્રના
અભ્યાસથી આત્માનું સાચું સ્વરૂપ તથા તેના સ્વભાવનો અપાર મહિમા લક્ષગત કરવો
જોઈએ. મુમુક્ષુ જીવને આત્મ–વિચારની મુખ્યતા હોય. ‘વિચાર’ માટે શ્રીમદ્
રાજચંદ્રજીએ પણ કહ્યું છે કે–
શુદ્ધ બુદ્ધ ચૈતન્યઘન સ્વયં જ્યોતિ સુખધામ;
બીજું કહીએ કેટલું? ‘કર વિચાર તો પામ.’

PDF/HTML Page 23 of 65
single page version

background image
: ૨૦ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૪૯૨
* ઉલ્લાસ એમ. જૈન (સ. નં. ૧૨૦) પૂછે છે કે–તત્ત્વ સમજવા માટે કયા
શાસ્ત્રોનો અભ્યાસ આવશ્યક છે?
ઉત્તર:– ભાઈશ્રી, જૈનસંતોએ રચેલા બધા જ શાસ્ત્રો તત્ત્વ સમજવા માટે જ
રચાયેલાં છે. ગુરુગમે સાચા લક્ષપૂર્વક કોઈ પણ જૈનશાસ્ત્રનો અભ્યાસ કરવાથી
વીતરાગી તત્ત્વજ્ઞાનનું પોષણ થાય છે. એટલે કોઈ અમુક જ શાસ્ત્રના અભ્યાસનો
નિયમ નથી; આમ છતાં પ્રાથમિક તત્ત્વજ્ઞાનના અભ્યાસીની દ્રષ્ટિએ જૈન બાળપોથી;
છહઢાળા, દ્રવ્યસંગ્રહ, સિદ્ધાંતપ્રવેશિકા, તત્ત્વાર્થસૂત્ર, મોક્ષશાસ્ત્ર, મોક્ષમાર્ગપ્રકાશક વગેરે
શાસ્ત્રો ઉપયોગી છે. સમયસાર, પરમાત્મપ્રકાશ વગેરે અધ્યાત્મશાસ્ત્રોનું જ્ઞાન તત્ત્વ
સમજવામાં બહુ ઉપયોગી છે. બીજા ઘણાય શાસ્ત્રો છે. કોઈ વાર આપણા જૈન સન્તો
અને જૈનશાસ્ત્રોનો પરિચય કરાવીશું.
* વીછીંયાથી જયશ્રીબેન (સ. નં. ૩૪૬) પૂછે છે કે–મોક્ષમાં ખાવા–પીવાનું
વગેરે નથી, તો ત્યાં સુખ કઈ રીતે હોઈ શકે?
ઉત્તર:– સુખ એ આત્મામાં છે, ખાવા–પીવામાં નથી, એટલે જ્યાં આત્મા હોય
ત્યાં તેનું સુખ હોય. સિદ્ધભગવંતોને જે સુખ છે તે પોતાના આત્માથી જ થયેલું છે, તે
કોઈ બીજી વસ્તુવડે ઉત્પન્ન થયેલું નથી. સુખ તે આત્માનો સ્વભાવ છે. અત્યારે આપણે
પણ જો આત્માના સ્વભાવને અનુભવમાં લઈએ તો આપણને પણ સિદ્ધપ્રભુ જેવું સુખ
અનુભવમાં આવે. એ સુખ એવું છે કે ખાવું–પીવું વગેરે કોઈ પણ બાહ્યવસ્તુમાં એની
જરાય ઝાંખી પણ નથી, આત્માના આવા અતીન્દ્રિય સુખને ઓળખતાં સમ્યગ્દર્શન થાય
છે એમ ભગવાન કુંદકુંદસ્વામીનું વચન છે.
* જ્યોતિબેન જૈન (સ. નં. ૧પ૭) પૂછે છે કે:–
આપણે સમ્યગ્જ્ઞાન, સમ્યક્ચારિત્ર, અને સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ કરવા માટે શું કરવું
જોઈએ?
ઉત્તર:– આ રત્નત્રયની પ્રાપ્તિ કેમ થાય–તે બતાવવા માટે જ હજારો–લાખો
શાસ્ત્રોની રચના સંતોએ કરી છે. કુંદકુંદસ્વામી રત્નત્રયની પ્રાપ્તિના ઉદ્યમનું સ્વરૂપ
દર્શાવતાં (સમયસાર ગા. ૧૮માં) કહે છે કે મોક્ષાર્થી જીવે પ્રથમ તો પ્રયત્ન વડે જીવ–
રાજાને જાણવો કે પરભાવોથી ભિન્ન જ્ઞાનની અનુભૂતિમાત્ર હું છું; એ જ્ઞાનની સાથે
શ્રદ્ધા કરવી કે ‘આ જ હું છું;–પછી તે જાણેલા ને શ્રધ્ધેલા આત્મામાં લીન

PDF/HTML Page 24 of 65
single page version

background image
: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૨૧ :
થવું; આ રીતે સાધ્ય આત્માની સિદ્ધિ થાય છે એટલે કે આવા ઉદ્યમ વડે સમ્યગ્દર્શન–
જ્ઞાન–ચારિત્ર થાય છે, બીજી રીતે થતા નથી. (પ્રશ્નમાં પહેલાં જ્ઞાન, પછી ચારિત્ર, ને
પછી દર્શન લખેલ છે તેને બદલે સમ્યગ્દર્શન–સમ્યગ્જ્ઞાન–સમ્યક્ચારિત્ર–એવો ક્રમ
લખવાની ટેવ પાડજો.
* રોમેશ જૈન (સ. નં. ૨૧૮) અમદાવાદથી લખે છે કે “બાલવિભાગ હંમેશા જ
રહે. તેમાંથી નવીન જાણવાનું ઘણું મળતું રહે અને પરિણામે સમ્યગ્દર્શન પ્રાપ્ત થાય
એવી શુભેચ્છા છે. બાલવિભાગ મને ખૂબ ગમે છે અને તેમાં જવાબ આપવાની પદ્ધત્તિ
તો ખૂબ સરસ લાગી છે.”
ભાઈ, તમને બાલવિભાગ ખૂબ ગમે છે, તો ‘બાલવિભાગ’ ને તમે બધા ખૂબ
ગમો છો.–કેમ, અરસપરસ બરાબરને?
* ગોંડલના નવા સભ્ય દિલીપકુમાર જૈન લખે છે કે–“આજે હું અહીંની
(ગોંડલની) લાઈબ્રેરીમાં પઠન કરવા ગયો હતો, ત્યાં અચાનક મારી નજર પૂ.
ગુરુદેવની તસ્વીર પર પડી, અને આપનું માસિક ‘આત્મધર્મ’ ઊઠાવ્યું; વાંચતાં અજબ
આનંદ થયો. તેમાંય બાલવિભાગ વાંચીને ઘણો જ પ્રસન્ન થયો છું. તેથી હું પણ તેમાં
સભ્ય થવા ઈચ્છું છું. ઉગતા બાળ–લેખકોને પ્રોત્સાહન મળે તથા તેના હૃદયમાં રહેલા
ધાર્મિક અંકુરો વિકસીત બને તેવી સજાવટ આત્મધર્મમાં કરવામાં આવી છે. તેથી હું
સભ્ય થવા પ્રેરાયો છું.
* સભ્ય નં. ૩૮ (હિંમતનગર) પૂછે છે–
પ્રશ્ન:– આજના વિજ્ઞાને મનુષ્યનું આખું શરીર તપાસ્યું પરંતુ આત્મા દેખાયો
નહિ, –તો આત્મા છે ક્્યાં?
ઉત્તર:– એક માણસને સોનું શોધવું હતું, તેણે કોલસાના ઢગલે ઢગલામાં તપાસ
કરી, પણ ક્્યાંય સોનું હાથ આવ્યું નહિ. ભાઈ–એના જેવી તમારી વાત છે. આત્માને
શોધવો હોય તો તે જડના ઢગલામાંથી ક્્યાંથી જડે? આત્મિક ગુણોમાં શોધે તો આત્મા
જડે. હવે બીજી વાત: આજે જેને વિજ્ઞાન કહેવામાં આવે છે તેના શોધખોળના સાધનો
એટલા સ્થૂળ છે (લોકોને ભલે સૂક્ષ્મ લાગે પણ જ્ઞાનદ્રષ્ટિએ તો તે ઘણા સ્થૂળ છે) કે
અત્યંત સ્થૂળ એવા જડ પદાર્થોની શોધખોળમાં જ તે કામ કરી શકે છે; સૂક્ષ્મ અરૂપી
પદાર્થોને તે શોધી શકે નહિ. આત્મા સૂક્ષ્મ અરૂપી

PDF/HTML Page 25 of 65
single page version

background image
: ૨૨ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૪૯૨
વસ્તુ છે, તે મનના વિકલ્પથી પણ પકડાતો નથી તો પછી સ્થૂળ જડ સાધનો વડે તો
ક્્યાંથી પકડાય? એ તો અતીન્દ્રિય જ્ઞાનવડે જ જાણી શકાય તેવો છે. ત્રીજું–આધુનિક
વિજ્ઞાને વનસ્પતિ વગેરેમાં ‘જીવન’ સ્વીકાર્યું છે. એટલે કે શરીર સિવાયનું બીજું કોઈ
વિજાતીય તત્ત્વ છે. જડથી ભિન્ન જ્ઞાનાદિ નિજસ્વરૂપમાં આત્મા છે; જિનદેવે કહેલા
વીતરાગીવિજ્ઞાનવડે તેને સ્પષ્ટ જાણી શકાય છે, અનુભવી શકાય છે. શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર કહે
છે:–
“આત્માની શંકા કરે.....આત્મા પોતે આપ;
શંકાનો કરનાર તે, અચરજ એહ અમાપ.”
દેહથી ભિન્ન ચૈતન્યસ્વરૂપ આત્માની સિદ્ધિ બીજા ઘણા પ્રકારે થઈ શકે છે. તે
સત્સંગથી અને શાસ્ત્રના અભ્યાસથી સમજી શકાય તેવું છે.
દેહથી ભિન્ન આત્માનું સ્વરૂપ કયા પ્રકારે છે તેના વિચાર કરીને દરેક બાળકોએ
(તેમજ મોટાઓએ પણ) બરાબર સમજવું અત્યંત જરૂરી છે. એ આપણા જૈનધર્મની
મૂળ વિદ્યા છે.
મુંબઈથી અરૂલતાબેન જૈન (સ. નં. પ૬) પૂછે છે–
પ્રશ્ન:– ‘ધર્મને ભૂલવાથી’ જીવ સંસારમાં ઘણાં દુઃખ પામે છે,–શા માટે?
ઉત્તર:– બહેન, તમારા પ્રશ્નના પહેલા બે શબ્દોમાં જ તમે તમારા પ્રશ્નનો જવાબ
લખેલો છે. છતાં બીજા શબ્દોમાં જવાબ જોઈતો હોય તો–
“ જે સ્વરૂપ સમજ્યા વિના, પામ્યો દુઃખ અનંત”
અને હવે–“સમજી આત્મસ્વરૂપને, કરું એ દુઃખનો અંત.”
પ્રશ્ન:– સમ્યગ્દ્રષ્ટિ જીવ જગતના વૈભવથી મોહિત થતા નથી, –શા માટે?
ઉત્તર:– કેમકે જગતના વૈભવમાં આત્માનું અંશમાત્ર સુખ તેમણે જોયું નથી; ને
ચૈતન્યના અપાર નિજ વૈભવને જાણીને તેના પરમ સુખનો સ્વાદ માણ્યો છે!–તે હવે
બીજે કેમ મોહાય!
પ્રશ્ન:– મનુષ્યને જ્યારે દુઃખ પડે છે ત્યારે તેનામાં સમતા અને દ્રઢતા કેમ આવી
જાય છે?
ઉત્તર:– જો કે બધાને માટે એમ નથી બનતું, પરંતુ જે જીવ વૈરાગ્યવંત હોય,
જેના હૃદયમાં આત્માર્થ હોય તે જીવ તેવા પ્રસંગે જગતનું અસાર સ્વરૂપ વિચારીને

PDF/HTML Page 26 of 65
single page version

background image
: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૨૩ :
વૈરાગ્યના વેગથી આત્મા તરફ વળે છે એટલે તેનામાં સમતા અને દ્રઢતા સહેજે આવી
જાય છે. જગતનો કોઈ પ્રસંગ તેના આત્માર્થને તોડી શકતો નથી.
અનિલકુમાર જૈન (નં. ૨૦પ) લખે છે કે– ‘બાલવિભાગ’ ખુલ્યા પછી હું
આત્મધર્મ ખુબ રસપૂર્વક વાંચું છું ‘દર્શનકથા’ વાંચ્યા પછી રોજ જિનમંદિરે જવાની
ભાવના થાય છે. (–બાલવિભાગના સભ્યોને કાર્ડ મોકલવાની આપની સૂચના મળી;
ત્યાર પહેલાં જ અમે તે યોજના વિચારી રાખેલ છે. કાર્ડ તૈયાર થઈ રહ્યા છે. કાર્ડ
જોઈને બધા બાળકો ખુશ–ખુશ થઈ જશે.)
પાલનપુરથી (સભ્ય નં. ૨૦૨) હર્ષિદાબેન લખે છે કે “આત્મધર્મનો
બાલવિભાગ રસપૂર્વક વાંચું છું;” મેટ્રિકમાં પાસ થઈ હવે આગળ જવાને બદલે મેં
પરમાર્થ માર્ગ આરાધવાનો નિશ્ચય કર્યો છે. મારા પૂ. પિતાજી પણ ધર્મમાં રસ લે છે ને
મને સમજાવે છે...” દર્શનકથા’ વાંચી; તે વાંચી ભગવાનના દર્શન કરી પછી બીજા કામ
કરવાનો નિશ્ચય આજથી કરું છું.”
બહેન, તમારી ભાવના માટે ધન્યવાદ! માતા–પિતા પોતાના બાળકોને ધાર્મિક
સંસ્કારોનું સીંચન કરે એવું વાતાવરણ જૈનસમાજમાં ઘર–ઘરમાં પ્રસરે એમ ઈચ્છીએ.
તમારા પ્રશ્નો તથા કાવ્ય પણ મળ્‌યું. કાવ્યમાં લખેલી ભાવના સારી છે; અવકાશ હશે તો
‘આત્મધર્મ’ માં ક્્યારેક લઈશું.
પ્રશ્ન:– સદ્ગુરુને ઓળખવા શું કરવું જોઈએ? (બીજાનો અભિપ્રાય માન્યા
વિના પોતે શું કરવું?)
ઉત્તર:– વીતરાગ સ્વભાવની આરાધનારૂપ જેનું જીવન હોય અને જેમના
ઉપદેશને અનુસરતાં પોતાના આત્માનું હિત થાય છે–એમ પોતાને લાગે એવા સંતને
સદ્ગુરુ તરીકે ઓળખવા. (અહીં આપણે આત્મજ્ઞાની સંતને સદ્ગુરુ ગણીને વાત કરી
છે. દેવ–ગુરુ–શાસ્ત્રમાં ગુરુ તરીકે રત્નત્રયધારી મુનિ ભગવંતોને સ્વીકારીએ છીએ.)
જ્ઞાની સંતની ખરી ઓળખાણ તેમના સાક્ષાત્ પરિચય વડે થાય છે. શ્રીમદ્ રાજચંદ્રનું
એક વચન છે કે “મુમુક્ષુનાં નેત્ર મહાત્માને ઓળખી લ્યે છે.”
વળી બીજાનો અભિપ્રાય જેઓ માને છે તેઓ પણ પોતાને તે અભિપ્રાય બેઠો
ત્યારે માને છે ને? આત્મહિતની સાચી જિજ્ઞાસા પોતામાં જાગે. એટલે આત્મહિતનો
માર્ગ દેખાડનારા ગુરુને તે ઓળખી જ લ્યે; અને આત્માનું અહિત કરનારા કુગુરુની
વાત તેને બેસે જ નહીં.

PDF/HTML Page 27 of 65
single page version

background image
: ૨૪ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૪૯૨
પ્રશ્ન:– સદ્ગુરુનો યોગ શક્્ય ન બને ત્યાં સુધી શું કરવું?
ઉત્તર:– સુપાત્ર જીવને પ્રથમ તો કોઈ ને કોઈ પ્રકારે સત્પુરુષનો યોગ મળી જ
જાય છે. જુઓને, ભોગભૂમિમાં રહેલા ઋષભદેવ વગેરેના જીવોને સમ્યક્ત્વની પાત્રતા
તૈયાર થઈ ત્યાં ઠેઠ વિદેહક્ષેત્રથી આકાશમાર્ગે બે વીતરાગી મુનિવરોએ આવીને તેમને
પ્રતિબોધ્યા. (એક માસ પછી આત્મધર્મમાં તમે આ કથા વાંચશો.) આવા તો ઘણાય
ઉદાહરણો છે. સદ્ગુરુની પ્રાપ્તિ પછી કાયમ તેમના યોગમાં રહેવાનું ન બની શકે તો
તેમને પોતાના હૃદયમાં રાખીને, તેમણે પ્રતિબોધેલા ઉપદેશનું વૈરાગ્યપૂર્વક ચિંતન કરવું,
આત્મહિતની પુષ્ટિ થાય એવા વિચાર તથા વાંચન કરવું, સાધર્મીનો સંગ તત્ત્વચર્ચા
વગેરે કરવું. સાધર્મીનો સંગ એ મુખ્ય છે.
બાલવિભાગમાં ગુરુદેવના પ્રવચનમાંથી બાળકોને સમજાય તેવા લેખો
આપવાનું આપે સુચવ્યું; તો આત્મધર્મમાં ગુરુદેવના પ્રવચનોનું દોહન અપાય જ છે,
અને તે માટે જ ‘આત્મધર્મ’ છે. અનેક પ્રકારના લેખોમાં બાળકોને સમજાય તેવા લેખો
પણ હોય છે, તે પસંદ કરીને વાંચી લેવા. બાકી તો બાળકો સિવાયનાં બીજા હજારો
વાંચકો માટેની સામગ્રી પણ આપવી જોઈએ ને?
અમદાવાદથી નીલાબેન (સ. નં. ૧૧) લખે છે કે–“અમારી પરીક્ષા પૂર્ણ થઈ,
પણ જીવનમાં તો ધર્મની પરીક્ષા જ કામમાં આવવાની છે. અત્યારથી જ મુક્તિની વાતો
સાંભળી હૃદયમાં કંઈક ખળભળાટ થઈ જાય છે.....રજાઓમાં દર્શનપ્રતિજ્ઞા, બે સખી, બે
રાજકુમારો–વગેરે પુસ્તકો વાંચ્યા; દર્શનપ્રતિજ્ઞાની ચોપડી વાંચ્યા પછી હું દરરોજ
જિનેન્દ્ર ભગવાનના દર્શન–પૂજન કરું છું અને ગમે તેવી કસોટીમાં પણ દર્શન કરવાનું ન
ભૂલવું–એવી પ્રતિજ્ઞા મેં લીધી છે.”
–ધાર્મિક ઉત્સાહમાં ખુબ આગળ વધો એવી શુભેચ્છા સાથે તમને ધન્યવાદ!
નયનબાળા (સ. નં. ૧૧પ) ગઢડાથી પૂછે છે–ચાર તીર્થ કયા?
ઉત્તર:– મુનિ, અર્જિકા, શ્રાવક ને શ્રાવિકા એ ચાર તીર્થં છે; તેઓ રત્નત્રયરૂપી
તીર્થંવડે સંસારને તરવાનો ઉદ્યમ કરી રહ્યા છે તેથી તેઓ તીર્થં છે, પૂજ્ય છે. (આ
ચારને ચતુર્વિંધ સંઘ પણ કહેવાય છે.)
ભરતચક્રવર્તી છ ખંડના અધિપતિ હતા, તે છ ખંડ કયા? –તેની સમજણ આ
અંકમાં જયશ્રીબેન ખારાના પ્રશ્નનો જે ઉત્તર અપાયેલ છે તેમાંના ચિત્રો જોવાથી
ખ્યાલમાં આવશે.

PDF/HTML Page 28 of 65
single page version

background image
: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૨પ :
તેમના છેલ્લા દશ અવતારની કથા
(મહાપુરાણના આધારે લે બ્ર. હ. જૈન: લેખાંક બીજો)
[આત્મધર્મમાં અંક ૨૭૧થી આપણે ભગવાન ઋષભદેવનું પવિત્ર જીવનચરિત્ર
શરૂ કર્યું છે. પૂર્વે દશમા ભવે તે જીવ મહાબલરાજાના ભવમાં જૈનધર્મના સંસ્કાર પામ્યો,
ત્યાંથી લલિતાંગદેવ થયો. હજી તે જીવ સમ્યગ્દર્શન નથી પામ્યો. સમ્યગ્દર્શન હજી એક
ભવ પછી પામશે.....ને એની સમ્યગ્દર્શન પામવાની કથા વાંચતા આપણા રોમરોમ
ઉલ્લસી જશે. ત્યાર પહેલાં સંતજનોની સેવા અને સત્સંગના પ્રતાપે તેના પરિણમનનો
પ્રવાહ પલટવાની તૈયારી ચાલી રહી છે....એક લેખ પછીના લેખમાં તે મહાત્મા, સંતોના
અપૂર્વે પ્રસાદવડે સમ્યગ્દર્શનથી અલંકૃત થશે.....ત્યાંસુધીમાં આપણે પણ તેમના જેવી
તૈયારી કરીએ.....ને તેમના જીવનને અનુસરીએ..... સં.
]
[૩]
ઋષભદેવનો આઠમો પૂર્વભવ: વજ્રજંઘરાજા
આ જંબુદ્વીપના પૂર્વ વિદેહક્ષેત્રમાં પુષ્કલાવતી નામનો મનોહર દેશ છે; તેની
.
લલિતાંગદેવની જે સ્વયંપ્રભા નામની મહાદેવી હતી તે પણ સ્વર્ગનું આયુષ્ય પૂરું
થતાં છ મહિના સુધી જિનપૂજન કરતી થકી ત્યાંથી ચ્યુત થઈ, અને વિદેહક્ષેત્રની
પુંડરીકિણીનગરીના રાજા વજ્રદંત ચક્રવર્તીની પુત્રી તરીકે જન્મી; એનું નામ
‘શ્રીમતી’
એકવાર શ્રીમતી રાજભવનમાં હતી તે વખતે, તેના દાદા શ્રી યશોધર મુનિરાજને
કેવળજ્ઞાન થયું અને તે કેવળજ્ઞાનની પૂજા કરવા માટે દેવોના વિમાનો ત્યાંથી પસાર
થતા હતા, તે દેવવિમાનોને જોતાં જ તેને પોતાના પૂર્વ ભવનું સ્મરણ થઈ આવ્યું

PDF/HTML Page 29 of 65
single page version

background image
: ૨૬ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૪૯૨
અને વારંવાર લલિતાંગદેવનું સ્મરણ કરતી થકી તે મુર્છિત થઈ ગઈ. પંડિતા નામની
ચતુર ધાવમાતાએ તેને સચેત કરીને મુર્છાનું કારણ પૂછયું. શ્રીમતીએ તેને પૂર્વભવનો
બધો વૃત્તાંત કહ્યો; અને પોતાના પૂર્વભવ સંબંધી એક ચિત્રપટ બનાવીને તેને આપતાં
કહ્યું કે હે સખી! આ ચિત્રના ગૂઢ વિષયોને પણ જે ઓળખી કાઢે તેને તું મારા (પૂર્વ
ભવના) પતિ (–લલિતાંગદેવનો જીવ) સમજજે. ધાવમાતા એ ચિત્ર લઈને વિદાય થઈ
અને જિનમંદિરની ચિત્રશાળામાં પ્રદર્શિત કર્યું.....
હવે આ દરમિયાન શ્રીમતીના પિતા વજ્રદન્તરાજાને બે વધામણી એક સાથે
પ્રાપ્ત થઈ; એક તો તેમના પિતા યશોધર મુનિરાજને કેવળજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થઈ તે; અને
બીજી આયુધશાળામાં ચક્રરત્ન ઉત્પન્ન થયું તે; ધર્મપ્રેમી વિવેકી મહારાજાએ પ્રથમ
કેવળજ્ઞાનની પૂજા કરવાનો નિર્ણય કર્યો. જગતગુરુ યશોધર ભગવાનની મહાપૂજા
કરીને, વજ્રદન્તરાજાએ તેમના ચરણોમાં પ્રણામ કર્યા કે તરત જ તેને અવધિજ્ઞાન પ્રાપ્ત
થયું. તે યોગ્ય જ છે, કેમકે વિશુદ્ધ પરિણામોથી કરવામાં આવેલી ભક્તિ ફળીભૂત કેમ ન
થાય?–અને તે શું શું ફળ ન આપે? તે અવધિજ્ઞાનથી રાજાએ જાણી લીધું કે પૂર્વેભવે હું
અચ્યુતસ્વર્ગનો ઈન્દ્ર હતો, અને આ મારી પુત્રી શ્રીમતી લલિતાંગદેવની દેવી હતી.
યશોધર ભગવાનની પૂજા કરીને પાછા આવ્યા બાદ રાજા ચક્રરત્ન લઈને દિગ્વિજય કરવા
માટે નીકળ્‌યો. અને કેટલાક સમયમાં દિગ્વિજય કરીને પોતાની નગરીમાં પ્રવેશ કર્યા.
નગરમાં આવીને તે ચક્રવર્તીને પોતાની શોકમગ્ન પુત્રી–શ્રીમતીને બોલાવીને
કહ્યું: હે પુત્રી! તું શોક ન કર, ને મૌન છોડ; સાંભળ! હું અવધિજ્ઞાનદ્વારા તારા પતિનો
બધો વૃત્તાંત કહું છું. પૂર્વભવનો તારો પતિ (લલિતાંગદેવ) આ મનુષ્યલોકમાં જ
અવતર્યો છે ને તે આપણો નજીકનો સંબંધી થાય છે, તથા થોડા જ વખતમાં તે તારો
પતિ થશે. વળી સાંભળ! પૂર્વેભવે હું જ્યારે અચ્યુતેન્દ્ર હતો ત્યારે બે ઈન્દ્રો મારી પાસે
આવેલા, તમે બન્ને (લલિતાંગ અને સ્વયંપ્રભા) પણ તેમની સાથે જ હતા, તે ઈન્દ્રોએ
મને યુગંધરસ્વામીનું ચરિત્ર પૂછયું કે: “હે દેવ! અમે બંનેએ યુગંધર તીર્થંકરના
તીર્થમાં સમ્યગ્દર્શન પ્રાપ્ત કર્યું છે, તેથી તેમનું પૂરું ચરિત્ર જાણવાની અમને ઈચ્છા
છે માટે તે કહો” તે વખતે મેં યુગંધર તીર્થંકરના પૂર્વ ભવોનું ચરિત્ર કહ્યું હતું; તે
સાંભળીને અનેક જીવો સમ્યગ્દર્શન પામ્યા હતા, તથા તમે બંને પણ અતિશય
ધર્મપ્રેમ પામ્યા હતા. વળી ત્યાં આપણે બધા દેવો સ્વયંભૂરમણ સમુદ્ર ક્રીડા કરવા જતા
હતા. –એ બધું પણ તને યાદ હશે! શ્રીમતીએ કહ્યું: હા પિતાજી; એ બધું મારા હૃદયમાં
પ્રત્યક્ષની જેમ જ પ્રતિભાસીત થઈ રહ્યું છે, પરંતુ લલિતાંગ ક્્યાં ઉત્પન્ન થયા છે –તે
જાણવામાટે મારું

PDF/HTML Page 30 of 65
single page version

background image
: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૨૭ :
ચિત્ત ચંચળ છે. વજ્રદંતરાજાએ કહ્યું: હે પુત્રી! તે લલિતાંગ, વજ્રજંઘ નામનો રાજકુમાર
થયો છે, આજથી ત્રીજા દિવસે તને તેનો સમાગમ થશે, અને તે જ તારો પતિ થશે.
આમ કહીને રાજા વિદાય થયો.
શ્રીમતીને એક તરફથી રાજએ ઉપરોક્ત સમાચાર આપ્યા. અને બીજી તરફથી
તેની પંડિતા સખી પણ ચિત્રપટ સંબંધી સમાચાર લઈને આવી પહોંચી તેણે કહ્યું: હે
સખી! તારું આ ચિત્રપટ અનેક લોકોએ જોયું પણ કોઈ તેના ગૂઢાર્થ સમજી ન શક્્યા;
છેવટે વજ્રજંઘકુમાર ત્યાં આવ્યા અને આ ચિત્ર જોતાં જ તેને બધું પરિચિત
લાગ્યું....પૂર્વ ભવના સ્મરણથી ક્ષણભર તે વિચારમાં પડી ગયા....તેની આંખોમાંથી
આસું ઝરવા લાગ્યા...અને તે મૂર્છિત થઈ ગયા. ત્યારબાદ અનેક ઉપાયોથી સચેત થતાં
તેણે બધી વિગત કહી, તથા પોતાનું બનાવેલું એક ચિત્રપટ પણ આપ્યું. આમ કહીને
પંડિતાએ વજ્રજંઘે આપેલું ચિત્રપટ શ્રીમતીને આપ્યું; તે ચિત્રપટ જોતાં જ, જેમ ભવ્ય
જીવો અધ્યાત્મશાસ્ત્રને જોતાં જ પ્રમુદિત થાય તેમ, શ્રીમતી પ્રમુદિત થઈ, અને તેની
આકુળતા દૂર થઈ.
એવામાં રાજા વજ્રબાહુ પોતાના પુત્ર વજ્રજંઘ સહિત ત્યાં પહોંચ્યો; ત્યારે
ચક્રવર્તીએ પોતાના બનેવી વજ્રબાહુને સન્માનપૂર્વક કહ્યું કે આજે આપ પુત્ર સહિત મારે
ઘેર પધાર્યા તેથી મારું મન અતિશય પ્રસન્ન થયું છે; આપને મારા ઉપર અસાધારણ
પ્રીતિ હોય તો મારા ઘરમાં જે કોઈ વસ્તુ આપને ઉત્તમ લાગતી હોય તે લઈ લો.
ત્યારે વજ્રબાહુએ કહ્યું: હે ચક્રેશ! આપના પ્રસાદથી મારે ત્યાં બધું જ છે; છતાં
આપનો પ્રેમભર્યો આગ્રહ છે તો એટલું માંગું છું કે આપની શ્રીમતી પુત્રી મારા પુત્ર
વજ્રજંઘને આપો. –ચક્રવર્તીએ પ્રસન્નતાપૂર્વક એ વાતનો સ્વીકાર કરતાં કહ્યું –એ બંનેને
જન્માંતરનો સ્નેહ ચાલ્યો આવે છે તેથી તેમનો વિવાહસંબંધ યોગ્ય છે.
આ રીતે ઉત્સવપૂર્વક વજ્રજંઘ અને શ્રીમતીના વિવાહ થયા, ત્યારબાદ પોતાનો
ધાર્મિક ઉત્સાહ પ્રગટ કરવા માટે વજ્રજંઘકુમાર શ્રીમતિસહિત મહાપવિત્ર જિનમંદિરે
ગયો, અને ત્યાં બિરાજમાન સુવર્ણમય પ્રતિમાઓનો અભિષેક કરીને અષ્ટદ્રવ્યથી પૂજન
કર્યું, તથા મુનિવરોનાં દર્શન કર્યા. અને પછી પુંડરીકિણી નગરીમાં પાછા આવીને
નિવાસ કર્યો. ત્યાં ઘણા કાળ સુધી ચક્રવર્તીના ભવનમાં રહ્યા બાદ વિદાય લઈને
વજ્રજંઘકુમાર શ્રીમતી સહિત પોતાના ઉત્પલખેટકનગરમાં આવ્યો. ક્રમક્રમથી તેને ૯૮
પુત્રો થયા.
એક દિવસ વજ્રજંઘના પિતાને સંસારથી વૈરાગ્ય ઉત્પન્ન થતાં, પોતાના પુત્ર
વજ્રજંઘનો રાજ્યાભિષેક કરીને પોતે જિનદીક્ષા અંગીકાર

PDF/HTML Page 31 of 65
single page version

background image
: ૨૮ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૪૯૨
કરી; તે વખતે શ્રીમતીના ૯૮ પુત્રોએ પણ તેની સાથે જ દીક્ષા લીધી.
આ તરફ પુંડરીકિણીનગરીમાં શ્રીમતીના પિતા વજ્રદન્ત ચક્રવર્તી પણ ક્રમળમાં
મૃત ભ્રમરને દેખીને સંસારથી વિરકત થયા. અને અમિતતેજ વગેરે પુત્રને રાજ્ય
સોંપવા માંડયું, પરંતુ તે પુત્રો પણ વૈરાગ્ય પામ્યા હોવાથી કોઈએ રાજ્યનો સ્વીકાર ન
કર્યો; આથી છેવટે પુંડરીક નામના નાની ઉમરના પૌત્રને રાજ્યભાર સોંપીને, વજ્રદન્ત
ચક્રવર્તીએ સાઠ હજાર રાણીઓ, વીસહજાર રાજાઓ તથા એક હજાર પુત્રો સહિત દીક્ષા
ધારણ કરી, તે વખતે શ્રીમતીની સખી પંડિતાએ પણ આર્યિંકાના વ્રતરૂપ દીક્ષા ધારણ
કરી.
અહીં રાજમાતા લક્ષ્મીમતીને ચિંતા થઈ કે પુંડરીક તો હજી નાનો બાળક છે તે
આવડા મોટા રાજ્યનો ભાર શી રીતે સંભાળી શકશે? તેથી તેણે ઉત્પલખેટકનગર
સંદેશો મોકલીને રાજા વજ્રજંઘને સહાય માટે તેડાવ્યો. સંદેશ મળતાં જ રાજા વજ્રજંઘ
પુંડરીકિણીનગરી જવાં માટે તૈયાર થયો. (૧) મતિવરમંત્રી, (૨) આનંદપુરોહિત (૩)
ધનમિત્ર શેઠ અને (૪) અકંપન સેનાપતિ–એ ચારેએ પણ વજ્રજંઘરાજાની સાથે જ
પ્રસ્થાન કર્યું. રાણીશ્રીમતી વગેરે પણ સાથે જ હતા.
ચાલતાં ચાલતાં આખી સેના શષ્પ નામના સરોવરને કિનારે આવી પહોંચી. ને
ત્યાં પડાવ નાખ્યો. ભવિષ્યમાં જેઓ તીર્થંકર અને ગણધર થવાના છે એવા
વજ્રજંઘ અને શ્રીમતીનો મુકામ થવાથી આખું વન પણ જાણે કે પ્રફુલ્લિત થયું હોય
તેમ શોભી ઊઠયું.
સ્નાનાદિ બાદ સૌએ ભોજનની તૈયારી કરી. એવામાં એક
આનંદકારી ઘટના બની.....






‘શું બન્યું? ’ તે માટે જાણવા આત્મધર્મનો આવતો અંક જુઓ.

PDF/HTML Page 32 of 65
single page version

background image
: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૨૯ :
षटखंडागमરૂપ અમૃતનું ફળ
સર્વજ્ઞ પરંપરાથી આવેલા षटखंडागमની પ્રમાણીકતા બતાવીને,
અને તે જિનવાણીરૂપ અમૃતના અભ્યાસનું ફળ મોક્ષ બતાવીને
આચાર્યદેવે મોક્ષાભિલાષી ભવ્યજીવોને તેના અભ્યાસની ભલામણ કરી
છે. આ સંબંધમાં પુસ્તક ૯ પૃષ્ઠ ૧૩૨–૧૩૩ માં શ્રી વીરસેનસ્વામી,
વીરજિનેન્દ્રના મોક્ષગમન પછી લોહાચાર્ય સુધીની પરંપરા બતાવીને
પછી કહે છે કે લોહાચાર્યનું સ્વર્ગગમન થતાં આચારંગરૂપી સૂર્ય અસ્ત
થઈ ગયો. આ રીતે ભરતક્ષેત્રમાં બાર અંગરૂપ સૂર્યનો અસ્ત થઈ જતાં
બાકીના આચાર્યો બધા અંગ–પૂર્વના એકદેશભૂત ‘
पेज्जदोष’ અને
महाकम्मपयडि पाहुड’ વગેરેના ધારક થયા. આ રીતે પ્રમાણીભૂત
મહર્ષિરૂપ પ્રણાલીદ્વારા આવીને મહાકર્મપ્રકૃતિ–પ્રાભૃતરૂપી–અમૃતજલ–
પ્રવાહ ધરસેન ભટ્ટારકને પ્રાપ્ત થયો.
તેમણે પણ ગિરિનગરની ચન્દ્રગૂફામાં સમ્પૂર્ણ મહાકર્મપ્રકૃતિ–
પ્રાભૃત ભૂતબલિ અને પુષ્પદન્ત મુનિઓને અર્પિત કર્યું. પછી, શ્રુતરૂપી
નદીના પ્રવાહના વ્યુચ્છેદના ભયથી ભૂતબલિ ભટ્ટારકે ભવ્યજનોના
અનુગ્રહ–અર્થે મહાકર્મપ્રકૃતિ–પ્રાભૃતનો ઉપસંહાર કરીને છહ ખંડ
(
षटखंडागम) ની રચના કરી. આથી ત્રિકાળવિષયક સમસ્ત પદાર્થોને
વિષય કરનારા પ્રત્યક્ષ અનંત કેવળજ્ઞાનવડે પ્રભાવિત હોવાથી અને
પ્રમાણીભૂત આચાર્યોની પરંપરાથી આવવાને કારણે, દ્રષ્ટ કે ઈષ્ટ
વિરોધના અભાવ હોવાથી આ ગ્રંથ પ્રમાણરૂપ છે.
(આ પ્રમાણે षटखंडागम ની પ્રમાણીકતા સિદ્ધ કરીને તેના
અભ્યાસની ભલામણ કરતાં શ્રી વીરસેનસ્વામી કહે છે કે–)
આ કારણે મોક્ષાભિલાષી ભવ્ય જીવોએ આનો અભ્યાસ કરવો
જોઈએ. પરંતુ “આ ગ્રંથ તો અલ્પ છે (બાર અંગનો થોડોક જ ભાગ
છે) તેથી તે મોક્ષરૂપ કાર્યને ઉત્પન્ન કરવામાં અસમર્થ છે” –એમ શંકા ન
કરવી; કેમકે. અમૃતના સો ઘડા પીવાનું જે ફળ છે તે એક અંજલિપ્રમાણ
અમૃત પીવામાં પણ પ્રાપ્ત થાય છે.

PDF/HTML Page 33 of 65
single page version

background image
: ૩૦ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૪૯૨
પરમ શ્રુત षटखंडागम
જે શ્રુતના બહુમાનમાં શ્રુતપંચમી જેવું પર્વ પ્રવર્ત્યું, અને થોડા વર્ષો પહેલાં
જે શ્રુતનાં દર્શન પણ દુર્લભ હતા તે પરમ પાવન જિનવાણી ષટ્ખંડાગમની
તાડપત્ર ઉપર લખેલી મૂળ પ્રતિના અહીં (સામે પાને આપેલા ચિત્રમાં) દર્શન
થાય છે. આ પ્રતો અત્યારે પણ મૂડબિદ્રિના મંદિરમાં બિરાજમાન છે, હજારો ભક્તો
અત્યંત ભક્તિપૂર્વક એનાં દર્શન કરે છે; અને આપણને પણ ગુરુદેવ સાથે બે વખત
એ જિનવાણીનાં દર્શન–સ્પર્શનનું મહાભાગ્ય મળ્‌યું છે. સામે પાને ચિત્રમાં સાત
તાડપત્ર દેખાય છે. તેનો પરિચય–
૧. આ તાડપત્ર ષટ્ખંડાગમ–ધવલ ગ્રથંનુ છે. તેની મધ્યમાં પાંચ તીર્થંકરોનાં
ચિત્રો છે. બંને છેડા પર પ્રવચન કરતા આચાર્ય અને શ્રોતા–શ્રાવકનું દ્રશ્ય છે.
૨. બીજું તાડપત્ર પણ ધવલગ્રંથનું છે; વચ્ચે તીર્થંકર બિરાજમાન છે અને બંને
તરફ ૭–૭ ભક્તજનો વંદના કરી રહ્યા છે.
૩. આ તાડપત્ર ઉપર કાનડી લિપિમાં હસ્તલિખિત ધવલ છે.
૪. આ તાડપત્ર ઉપર કાનડી લિપિમાં મહાધવલ લખેલ છે.
પ. આ તાડપત્ર जयधवल ગ્રંથનું છે. બંને બાજુ ચિત્રો છે. બીજા છેડાના
ચિત્રમાં બાહુબલી ભગવાનનું દ્રશ્ય છે.
૬. આ महाधवल નું ૨૭મું પાનું છે. વચ્ચે કાનડીલિપિમાં લખાણ તથા બંને
બાજુ ચિત્રો છે.
૭.

PDF/HTML Page 34 of 65
single page version

background image
. मूडबिद्रीमें सिद्धान्त ग्रंथोंके कुछ खुले हुए सचित्र व लिखित ताडतत्र.

PDF/HTML Page 35 of 65
single page version

background image
ષટ્ખંડાગમ વગેરે જિનવાણીની તાડપત્રીય પ્રતો આ જિનમંદિરમાં બિરાજમાન
છે. સુપ્રસિદ્ધ રત્નમણિના ૩પ જિનબિંબો પણ આ મંદિરમાં બિરાજે છે. પૂ. ગુરુદેવ સાથે
આપણે બે વાર આ પાવન તીર્થની યાત્રા કરી છે ને અત્યંત ભક્તિથી જિનબિંબો તથા
જિનવાણીનાં દર્શન કર્યાં છે.
ષટ્ખંડાગમ વગેરે સિધ્ધાન્તગ્રંથોની તાડપત્રીય પ્રતો.
નીચેથી ઉપર તરફ પ્રથમ પ્રત ધવલની છે, બીજી મહાધવલ (મહાબંધ) તથા
ત્રીજી જયધવલની છે. આ પવિત્ર શ્રુતના પ્રતાપે મૂડબિદ્રિ એ દક્ષિણદેશનું એક પાવન
તીર્થં બન્યું છે.

PDF/HTML Page 36 of 65
single page version

background image
: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૩૧ :
આ પ્રતિઓ જોતાં તેના લેખકે શ્રુતની કેટલી ભક્તિપૂર્વક તેનું આલેખન કર્યું
હશે! તે દેખાઈ આવે છે. શ્રુતભક્તો સેંકડો વર્ષોથી આ તાડપત્રોની રક્ષા કરતા
આવ્યા છે. આજે આપણા મહાભાગ્યે આ વીર–વાણીની આપણે સ્વાધ્યાય કરી
શકીએ એ રીતે દેશભાષામાં તેનું પ્રકાશન થયું છે. ધવલના ૧૬ પુસ્તક અને
મહાધવલના (–જેનું સાચું નામ મહાબંધ છે તેના) ૭ પુસ્તક –એમ ૨૩ પુસ્તકમાં
षट्खंडागम (ધવલ–મહાધવલ ટીકા સહિત) પૂર્ણ થાય છે. અને जयधवल
‘કષાયપ્રાભૃત’ ની ટીકા છે; તેનું પ્રકાશન હજુ અધૂરું છે; ૯ પુસ્તકો પ્રકાશિત થાય
છે, બાકીનાં પુસ્તકો પ્રકાશિત થવાની જિજ્ઞાસુઓ રાહ જુએ છે.
આ ધવલસિદ્ધાંતના તાડપત્રોની લંબાઈ ૨ ફુટ અને પહોળાઈ ૨ાા ઈંચ છે;
પત્રોની સંખ્યા પ૯૨ છે. દરેક પાનાં પર લગભગ ૧૪ પંક્તિ છે અને દરેક પંક્તિમાં
સરેરાશ ૧૩૮ અક્ષર છે. એટલે દરેક તાડપત્ર ઉપરના શ્લોકની સંખ્યા અંદાજ
૧૨૦ાાા થાય છે, ને કૂલ ગ્રંથનું લખાણ ૭૧૪૮૪ શ્લોક જેટલું થાય છે. (ધવલા
ટીકા ૭૨હજાર શ્લોક પ્રમાણ ગણાય છે.)
મૂડબિદ્રિમાં ધવલસિદ્ધાંતની તાડપત્રીય પ્રતિ એક જ નહિ પરંતુ ત્રણ છે.
મહાધવલના તાડપત્રોની લંબાઈ ૨ ફૂટ ૪ ઈંચ ને પહોળાઈ ૨ાા ઈંચ છે. પત્ર
સંખ્યા ૨૦૦ છે.
તાડપાત્રમાં વચ્ચે બે કાણાં દેખાય છે તેમાં દોરી પરોવીને બાંધવા માટે છે.
વજનદાર સૂયાવડે તાડપત્રમાં લખતાં તેમા અક્ષર કોતરાઈ જાય છે, ને પછી તેમાં
શાહી ભરતાં તે અક્ષરો સ્પષ્ટ વંચાય છે.
જયધવલ–સિદ્ધાંતના તાડપત્રની લંબાઈ ૨ા ફુટ અને પહોળાઈ ૨ાા ઈંચ છે.
પાનાં ૧૧૮ છે.
પવિત્ર સિદ્ધાંતની આ પ્રતો મૂડબિદ્રિના જિનમંદિરમાં બિરાજમાન છે તેનું
ચિત્ર સામે આપ્યું છે; તે મંદિરને ‘સિદ્ધાંત મંદિર’ सिद्धांत वसदि અથવા गुरुबसदि
કહેવામાં આવે છે. તેમાં મૂળનાયક પાર્શ્વનાથ ભગવાન છે.

PDF/HTML Page 37 of 65
single page version

background image
: ૩૨ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૪૯૨
સુપ્રસિદ્ધ રત્નમય જિનબિંબો પણ આ મંદિરમાં બિરાજમાન છે. આ રીતે જિનદેવ
અને જિનવાણી બંને જ્યાં બિરાજી રહ્યા છે એવા આ મૂડબિદ્રિ તીર્થંધામને
નમસ્કાર હો. એ પાવન શ્રુતના જન્મધામ રાજગૃહી–વિપુલાચલ તીર્થંને નમસ્કાર
હો. શ્રુતધર સન્તોએ એ પાવન શ્રુતનો પ્રવાહ મુનિઓને જ્યાં આપ્યો તે પવિત્ર
ગીરનાર–ચંદ્રગૂફાને નમસ્કાર હો....અને સંતોએ એ પાવનશ્રુતને પુસ્તકારુઢ કરીને
જ્યાં શ્રુતની મહાપૂજા કરી તે શ્રુતધામ અંકલેશ્વરને નમસ્કાર હો.
ભાવશ્રુતધારી સર્વે વીતરાગી સન્તોને નમસ્કાર હો.
ચન્દ્રગૂફા
સં. ૨૦૧૪ ના માહ સુદ દશમના રોજ પૂ. શ્રી કહાનગુરુ સાથે ગીરનાર
તીર્થની યાત્રા કરવા ગયેલા ત્યારે, ગીરનારગિરિનો ખોળો ખૂંદતા ખૂંદતા,
ધરસેનસ્વામીને પરમભક્તિથી યાદ કરતા કરતા, ચન્દ્રગુફા શોધીને તેમાં જઈ
પહોંચ્યા! અહા, એ ચંદ્રગૂફાના ધીર–ગંભીર–વૈરાગ્ય ભરેલા ઉપશાંત દ્રશ્યની શી
વાત! જાણે ચારેકોર ઉપશાંતરસ છવાયેલ હોય ને તેની વચ્ચે બેઠા હોઈએ!
ગૂફાના બાકોરામાંથી જોતાં જાણે કે વિશ્વથી આત્માની અત્યંત ભિન્નતા સ્પષ્ટ
દેખાય છે.
આવી ગૂફામાં પ્રવેશતાં ઘણો હર્ષ થયો. અને તેમાંય તે ગૂફામાં
ધરસેનસ્વામીના અતિ પ્રાચીન ચરણપાદૂકાનાં દર્શન થયા ત્યારે તો જાણે સાક્ષાત્
ધરસેનપ્રભુના દર્શન જેવા જ આનંદભક્તિ ઉલ્લસ્યા. અહીં આ ગૂફામાં જ
ધરસેનસ્વામી રહેતા હતા ને પુષ્પદંત–ભૂતબલિસ્વામીને વીતરાગી શ્રુતનું
અગાધજ્ઞાન આપતા હતા. આપણે પણ એ પાવન શ્રુત લઈએ એવી સાતિશય
ઉર્મિ એ ગૂફામાં જાગતી હતી. ષટ્ખંડાગમ સિદ્ધાંતનું આ જન્મધામ......મહાભાગ્યે
જોવા મળ્‌યું. (આ ચંદ્રગૂફામાં વીતરાગી ગુરુઓ વસ્યા તેથી તેને ગુરુજીની ગૂફા,
ને હાલમાં તેના વિકૃતરૂપ તરીકે ગોરજીની ગૂફા, કહેવાય છે.)
ચંદ્રગૂફાસ્થિત સંતોને અને તેમના દિવ્યશ્રુતને નમસ્કાર હો.

PDF/HTML Page 38 of 65
single page version

background image
: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૩૩ :
વિવિધવચનામૃત
[આત્મધર્મનો ચાલુ વિભાગ: લેખાંક ૧૮]
(૨૪૧) ભૂખ્યાને અમૃત મળે તો......
જેમ, ઘણા દિવસના ભૂખ્યા–તરસ્યા મનુષ્યને મનપસંદ ભોજન ને ઠંડા પાણી
પીવા મળે તો કેટલી હોંસથી તે તેને ખાવા માંડે તથા કેટલી હોંસથી પાણી પીએ?
તેમ અનંત–અનંત કાળથી ભવભ્રમણમાં રખડી રખડીને મોહથી આકૃળ–વ્યાકુળ
સંતપ્ત જીવને સત્સમાગમ અને જિનવચનરૂપી પરમ અમૃત મળ્‌યું; અમૃત તેને કહેવાય
કે જેની પ્રાપ્તિ પછી ફરીને મૃત્યુ ન થાય, સિદ્ધદશા થાય. આવા જિનવચનરૂપી અમૃત
અને શ્રુતજ્ઞાનરૂપી અમૃત મળે તો જિજ્ઞાસુ જીવ કેટલી ધગશથી તેનું પાન કરે?
જિજ્ઞાસુ કહે છે કે અનાજ અને પાણી એ મારો સાચો ખોરાક નથી, મારો સાચો
ખોરાક તો અંતરના ભાવશ્રુતના ઘોલનપૂર્વક જિનવાણીનું શ્રવણ–મનન–અનુભવન
કરવું તે છે.
(૨૪૨) મુમુક્ષુની જવાબદારી
હે જીવ! તારા સ્વભાવને સાધવાની સાચી જવાબદારી તું લે. સંસારના બાહ્ય
કાર્યોની જવાબદારી તારા માથેથી ઉતારી નાંખ. સંસારમાં રાષ્ટ્રના, કુટુંબના, શરીરના કે
રાગના કાર્યોની જવાબદારી તું તારા ઉપર માની રહ્યો છો, પણ તે કોઈ કાર્યની
જવાબદારી તારા ઉપર નથી, એ કોઈ તારું કર્તવ્ય નથી. જગતના પદાર્થોમાં થવા યોગ્ય
કાર્યો એની મેળે થયા કરે છે. તું મફતનો તેની જવાબદારી (–કર્તાપણાનું અભિમાન)
માથે લઈને તારા આત્માની સાચી જવાબદારી (જ્ઞાતાભાવ) ને ભૂલી જાય છે. માટે
જગતના કાર્યોની ચિંતા છોડી–તેનાથી ઉદાસીન થઈ, તારા નિજસ્વભાવના કાર્યને
સંભાળ. સંસારકાર્યોને છોડી–છોડીને અનંતા જીવો સિદ્ધિમાં સિધાવ્યા, છતાં જગતનું
કોઈ કાર્ય અટકી નથી રહ્યું; અને અજ્ઞાનીએ અનંતકાળ સંસારના કાર્યોમાં ગાળ્‌યો છતાં
સંસારના કાર્ય પૂરાં નથી થયા. માટે હે

PDF/HTML Page 39 of 65
single page version

background image
: ૩૪ : આત્મધર્મ : જેઠ : ૨૪૯૨
ભાઈ! તું બીજા કાર્યોની જવાબદારીનો બોજો છોડીને, તારા આત્મહિતના કાર્યને
સંભાળ–એ જ મુમુક્ષુની મોટામાં મોટી જવાબદારી છે.
(૨૪૩) આત્મિક સાધનાનું મૂળ ભેદજ્ઞાન
આત્માને પરથી જુદો જાણ્યા વગર પર ચીજ ઉપરથી અહંપણું કે મમત્વ ટળે
નહિ. જેને પોતાનું માને તેનું મમત્વ કેમ છોડે? પરનું મમત્વ છુટયા વગર નિજસ્વરૂપની
સાધના થઈ શકે નહિ. આ રીતે સ્વ–પરનું ભેદજ્ઞાન તે આત્મિક–સાધનાનું મૂળ કારણ છે.
(૨૪૪) આત્માર્થીનું પરિણમન
જે જીવ આત્માર્થી થયો તેનું પરિણમન આત્મા તરફ વળ્‌યું, એટલે સંસાર અને
સંસાર તરફના ભાવોથી તેનું વલણ સંકોચાવા લાગ્યું. પોતાના જ્ઞાન–આનંદભરપૂર
આત્માનો પ્રેમ કરીને અન્ય સમસ્ત ભાવોનો પ્રેમ તેણે છોડયો છે; બહારના ભાવ
અનંતકાળ કર્યા હવે એનું પરિણમન અંદર ઢળે છે ચૈતન્યના અવિહડ પ્રેમે ઉપડ્યો, તેના
પરિણમનને અંતરસ્વરૂપમાં ઢળતાં હવે કોઈ રોકી શકે નહિ.
(૨૪પ) એક સેંકડમાં અનંતી કમાણી
એક સેંકડમાં લાખો–કરોડો રૂપિયા પ્રાપ્ત થવાનો અવસર આવે તો પૈસાનો પ્રેમી
મનુષ્ય કેવી હોંશથી ઉદ્યમ કરે છે?
તો આત્માના પ્રેમી હે જિજ્ઞાસા ભાઈ! આ એક જીવનમાં અનંત જન્મમરણને
ટાળી નાંખવાનો ને આત્માના અનંત નિધાન પ્રાપ્ત કરવાનો સુઅવસર તને મળ્‌યો છે,
માટે ક્ષણનાય વિલંબ વિના સર્વ પ્રકારે તું આત્માની સમજણનો ઉદ્યમ કર ને તેની
આરાધના કર. એક ભવ આત્માની આરાધનામાં ગાળવાથી તારા અનંત ભવનાં દુઃખ
ટળી જશે ને તને અનંત મોક્ષસુખ પ્રાપ્ત થશે.
(૨૪૬) તે ભલે સૂએ
જેને મૃત્યુ સાથે મિત્રતા હોય, અથવા જે મૃત્યુથી દૂર ભાગી શકે તેમ હોય,
અથવા તો ‘મારે કદી મૃત્યુ આવવાનું જ નથી’ એવો જેને નિશ્ચય હોય તે ભલે સુખેથી
સુવે! –પણ, આ દેહનો સંયોગ ક્ષણિક છે, અવશ્ય એકવાર મૃત્યુ થવાનું જ છે–એમ જેણે
નિર્ણય છે એવા પ્રાણીઓ સુખે સુવામાં પોતાનો કાળ વ્યર્થ કેમ ગુમાવે? તેઓ તો
જીવનની પળેપળે આત્મહિત માટે જાગૃત રહે છે; ઊંઘ વખતેય સ્વપ્નમાં આત્મહિત
માટેની જાગૃતી ખસતી નથી.
(૨૪૭) જિનશાસનના સંતો
જિનશાસનના આરાધક જીવો ભવભ્રમણથી થાકીને જગતથી ઉદાસ થયેલા છે,
ને આત્મિકસુખના પિપાસુ થઈને તેને સાધવા

PDF/HTML Page 40 of 65
single page version

background image
: જેઠ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૩પ :
કટિબદ્ધ થયા છે. જિનશાસનના સંતોની દશા જગતથી નીરાળી છે. જિનશાસનને જેણે
સ્વીકાર્યું તેણે સર્વજ્ઞને સ્વીકાર્યા, તેણે પોતાની મુક્તિ સ્વીકારી, તે મોક્ષમાર્ગમાં આવ્યો.
(૨૪૮) જ્ઞાન
‘જ્ઞાન’ બધા પરિણામથી જુદું રહીને જાણે છે....આનંદ વગેરે નિજપરિણામમાં તે
તન્મય થાય છે. આ રીતે, સ્વને તન્મય થઈને જાણે છે, પરને પૃથક્ રહીને જાણે છે.
(૨૪૯) અનેકાન્તની મૂર્તિ
*
અનેકાન્તમય આત્મવસ્તુને જેઓ શ્રધ્ધે છે તેઓ સમ્યગ્દ્રષ્ટિ છે.
* અનેકાન્તમય આત્મવસ્તુને જેઓ જાણે છે તેઓ સમ્યગ્જ્ઞાની છે.
* અનેકાન્તમય આત્મવસ્તુમાં લીન થઈને તેને જેઓ અનુભવે છે તેઓ સમ્યક્ ચારિત્રી છે.
* આ રીતે અનેકાન્તમય આત્મવસ્તુની શ્રદ્ધા જ્ઞાન અને અનુભવ કરનાર જીવો
સાક્ષાત્ જ્ઞાનસ્વરૂપ થાય છે એટલે કે મોક્ષદશારૂપ પરિણમે છે, અને તેઓ સ્વયં
‘અનેકાન્ત ની મૂર્તિ છે.
(૨પ૦) સિંહના પંજામાં હરણ
એકાકી જંગલમાં ક્રૂર સિહના પંજામાં ફસાયેલું હરણ મૃત્યુથી બચવા માટે કેવું
આતુર અને પ્રયત્નશીલ હોય છે? માત્ર એક જ વખતના મરણથી બચવા માટે પણ તે
આવી તાલાવેલી અને પ્રયત્ન કરે છે. તો આ જીવરૂપી હરણ અજ્ઞાનરૂપી સિંહના પંજામાં
ફસાઈને અનંત જન્મ–મરણમાં પડેલો છે, તે અનંત જન્મ–મરણરૂપી સિંહના મુખમાંથી
આ આત્મારૂપી હરણને છોડાવવા માટે કેટલી તાલાવેલી અને ધગશપૂર્વક પ્રયત્ન હોય!!
સિંહના મુખમાં પડેલા હરણને શું ઊંઘ આવે! શું લીલા ઘાસ ખાવાનું એને યાદ
આવે? શું હરણી કે બચ્ચાં તે વખતે યાદ આવે? જીવનની આશા આડે બધું ભૂલી જાય.
તેમ આત્મજિજ્ઞાસુનું પણ સમજવું. આત્મજીવન સાધવાની એક જ ધૂન આડે બીજે
બધેથી તેનો રસ ઊડી જાય છે.
ચિદાનંદ ભગવાનની સ્તુતિ
शोभित निज अनुभूतिजुत चिदानंद भगवान।
सार पदारथ आतमा सकल पदारथ जान।।
આ ચિદાનંદભગવાન પોતાના સ્વાનુભવથી સુશોભિત છે,
તે સર્વ પદાર્થમાં સારભૂત છે અને સમસ્ત પદાર્થોનો જ્ઞાતા છે.
પં. બનારસીદાસજી