Atmadharma magazine - Ank 381
(Year 32 - Vir Nirvana Samvat 2501, A.D. 1975).

< Previous Page  


Combined PDF/HTML Page 3 of 3

PDF/HTML Page 41 of 53
single page version

background image
: ૩૮ : આત્મધર્મ : અષાઢ : ૨૫૦૧
બતાવી, તેને માટે ઊંડો–ઊંડો ગંભીર પ્રયત્ન કરવાની માતાજીએ એવી પ્રેરણા આપી
કે બસ! હવે આત્મા તે કાર્ય સાધવા માટે મરણિયો બન્યો છે...એના વગર હવે એક
ક્ષણ પણ ચેન પડતું નથી.
સખી: બહેન! માતાજીએ ચૈતન્યને કેવી રીતે સાધવાનું બતાવ્યું?
મુમુક્ષુ: સાંભળ બેન! જેમાં શાંતિ ભરી છે એવા પોતાના આત્માને જોવા
માટે વારંવાર ઉત્સુકતા કરવાનું માતાજીએ કહ્યું; પોતાના ગુણ–પર્યાયસંપન્ન આત્મા
કેવો છે? રાગ વગરનો તેનો જ્ઞાનસ્વભાવ કેવો છે?–એને લક્ષગત કરીને
અનુભવનો પ્રયોગ કરવો જોઈએ. આત્મામાં પરમાત્મા થવાની તાકાત ભરી છે
અને સ્ત્રીપર્યાયમાં પણ તે પરમાત્મપદની સાધનાનો પ્રારંભ થઈ શકે છે. તે માટે
આત્માની ઊંડી જિજ્ઞાસાથી ધર્માત્માઓનો સંગ કરવો જોઈએ; અરિહંતદેવનો
આત્મા રાગ વગરનો ચૈતન્યભાવમય કેવો છે? ને તેવું જ સ્વરૂપ પોતામાં કઈ રીતે
છે? તે બરાબર ઓળખતાં જીવને જરૂર સમ્યગ્દર્શન થાય છે. વીરપ્રભુના શાસનમાં
હજારો–લાખો સ્ત્રીઓ પણ આવું સમ્યગ્દર્શન પામી છે, ને અર્જિકા પણ થઈ છે.
–એવા માતાજીનું આદર્શજીવન દેખીને આપણે પણ આત્માની લગની લગાડીને,
આત્માને મોક્ષમાર્ગમાં જોડી દેવો. બેન, સમ્યગ્દર્શનમાં ઘણી ગંભીરતા, ને અપૂર્વ
શાંતિ છે–તેનો મહિમા લાવીને, ઊંડી–ઊંડી ધગશથી સ્વાનુભૂતિના પ્રયોગમાં લાગ્યા
રહેવું–એ જ સમ્યગ્દર્શનનો સાચો–સરળ ને સુખકર ઉપાય છે.
–આમ બતાવીને અંતમાં માતાજીએ કહ્યું કે–સાચી લગનીથી ને શાંતિની
ઝંખનાથી આપણે તેનો પ્રયત્ન કરીએ તે કદી નકામો જતો નથી, તેનું ઉત્તમ ફળ
જરૂર આવે જ છે. અનુભૂતિનો પ્રયોગ કરતાં કરતાં ક્ષણેક્ષણે મિથ્યાત્વનો રસ તૂટતો
જાય છે ને ચૈતન્યનો રસ વધતો જાય છે.–એ જ ધારાથી આગળ વધતાં–વધતાં
જ્ઞાનધારા સ્વસન્મુખ થઈને મોહને તોડી નાંખે છે ને અપૂર્વ સમ્યક્ત્વ પ્રગટ કરે છે.
અહા બેન! પરમવાત્સલ્યપૂર્વક આ બધું સમજાવીને માતાજીએ તો જાણે સાક્ષાત્
સમ્યગ્દર્શન જ આપ્યું!–એવો અપાર હર્ષોલ્લાસ થાય છે.
‘વાહ બેન! તારી પાસેથી આ બધું સાંભળીને મને પણ ઘણો જ હર્ષ થાય
છે; મારુ ચિત્ત પણ ચૈતન્યપ્રત્યે ઉલ્લસે છે, ને જાણે માતાજી અત્યારે ફરીને મારા
મસ્તક પર હાથ મૂકીને આશીર્વાદ આપતા હોય એવી ઊર્મિ જાગે છે. બેન, હવે તો
શૂરવીર થઈને

PDF/HTML Page 42 of 53
single page version

background image
: અષાઢ : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૩૯ :
આપણે માતાજીની સાથે અરિહંતોના માર્ગમાં દાખલ થઈ જવાનું છે. મુનિદશાનો કે
કેવળજ્ઞાનનો તો અવસર આપણને આ ભવમાં નથી પણ સમ્યગ્દર્શન માટેનો તો
અવસર આપણને મળ્‌યો છે, તો સમ્યગ્દર્શન વડે જીવન કૃતાર્થ કરી લઈએ...
આત્મઅનુભૂતિ કરીને માતાજીના ઉપકારને આજે જ સફળ કરીએ.
–આ પ્રમાણે બંને સાધર્મી–સખીઓ આત્માની સાધનામાં એકબીજાને પ્રોત્સાહન
આપતી જાય છે ને આગળ વધતી જાય છે. ચૈતન્યસ્વરૂપની મહાનતાને જ્ઞાનમાં લેવા
માંગે છે, વચ્ચે વિકલ્પો રહે તેમાં તેમને અશાંતિ લાગે છે એટલે જ્ઞાનને તેનાથી છૂટું
પાડતી જાય છે. ક્્યારેક ચૈતન્યની ઝાંખી–ઝાંખી શાંતિ દેખાય છે. પણ તેમાં તે સંતોષ
માનતી નથી, આનંદના સાક્ષાત્ અનુભવ માટે આગળ ને આગળ વધ્યે જાય છે;
અનુભૂતિ થવામાં થોડી વાર લાગી તેથી નિરાશ નથી થઈ જતી, પણ ઉત્સાહ વધારતી
જાય છે ને નિઃશંકતા રાખે છે કે આ જ માર્ગે હું પુરુષાર્થ વધારે કરીશ એટલે મને હવે
નીકટમાં જ જરૂર આત્મપ્રાપ્તિ થશે; હવે હું આત્માને લીધા વગર પાછી ફરવાની નથી કે
વચ્ચે ક્્યાંય અટકવાની નથી. આમ ધીરજથી અંતરમાં અત્યંત સૂક્ષ્મપણે જ્ઞાન અને
કષાયોના સ્વાદને જુદા કરતી જાય છે.
–એમ કરતાં કરતાં એક ધન્ય દિવસે બંને સખીઓ પરમ ગંભીરતાથી ઊંડા
આત્મમહિમાપૂર્વક અનુભૂતિના ઉદ્યમમાં ડુબી ગઈ...ને પરમ શાંતિથી ચૈતન્યરસને
કષાયોથી છૂટો પાડીને તેનો સ્વાદ લેવા લાગી.
(સમાપ્ત)
જીવોને સૌથી વધુ બિહામણું લાગતું હોય તો તે છે ‘મરણ’.
તેનાથી બચવા માટે જગતનો બીજો કોઈ ઉપાય કામ આવે તેમ
નથી, એક માત્ર સહેલામાં સહેલો મંત્ર જૈન સંતોએ આપ્યો છે–તે જ
મરણથી બચાવનાર છે. શું છે તે મંત્ર?–સાંભળો!
આત્મા હું છું...શરીર હું નથી; હું–આત્મા ચેતનભાવથી જ
જીવનારો છું. એટલે શરીર ન હોય ત્યારે પણ મારા ચેતનભાવથી હું
જીવતો જ છું. ચેતનભાવથી જોતાં મારું કદી મરણ છે જ નહિ. બસ!
આ રીતે આત્માને ચેતનભાવે ઓળખતાં જીવનું કદી મરણ થતું
નથી, તે અમરપદને પામે છે, તેનો મૃત્યુભય મટી જાય છે.–આ છે
મરણથી બચવાનો અમોઘ મંત્ર.

PDF/HTML Page 43 of 53
single page version

background image
: ૪૦ : આત્મધર્મ : અષાઢ : ૨૫૦૧
• પોતાના સમસ્ત ગુણ–પર્યાયોને પોતામાં જ સમાવીને •
એકત્વભાવનામાં ઝૂલતો શુદ્ધઆત્મા પ્રશંસનીય છે
જ્ઞાનચેતના–લક્ષણ દ્વારા જેણે પોતાના આત્માને સમસ્ત
પરદ્રવ્યોથી અત્યંત જુદો જાણ્યો છે, અને પરના સંબંધ વગરના
પોતાના જે શુદ્ધ ગુણ–પર્યાયરૂપ વિશેષો, તેને પોતાનામાં જ
સમાવીને જેણે એકત્વ પ્રાપ્ત કર્યું છે, તે એકત્વભાવનામાં ઝુલતો
શુદ્ધોપયોગી આત્મા ધન્ય છે–પ્રશંસનીય છે. એ વાત આચાર્ય
કુંદકુંદપ્રભુએ પ્રવચનસારની ૧૨૬ મી ગાથામાં બતાવી છે. પૂ. ગુરુદેવ
સોનગઢ પધારતાંવેંત જેઠ સુદ સાતમથી આવા એકત્વસ્વરૂપ સુંદર
આત્માનું શ્રવણ કરતાં મુમુક્ષુઓ અનેરી શાંતિ અનુભવતા હતા.
આત્માનું પરદ્રવ્યથી ભિન્નપણું ને જ્ઞાનસ્વરૂપથી તન્મયપણું નક્કી કરતાં સ્વજ્ઞેય–
સ્વરૂપ શુદ્ધાત્મતત્ત્વની ઉપલબ્ધિ થાય છે, તે અભિનન્દનીય છે,–એમ ૧૨૬ મી ગાથામાં
કહ્યું છે.
શુદ્ધઆત્માની ઉપલબ્ધિ કોને થાય છે? અથવા સ્વજ્ઞેયરૂપ કેવા આત્માને
જાણવાથી શુદ્ધઆત્માની પ્રાપ્તિ થાય છે–તે વાત આ ૧૨૬ મી ગાથામાં આચાર્યદેવે
અલૌકિક રીતે સમજાવી છે.
“ જે પુરુષ એ રીતે કર્તા–કર્મ–કરણ અને કર્મફળ આત્મા એકલો જ છે એમ
નિશ્ચય કરીને ખરેખર પરદ્રવ્યરૂપે પરિણમતો નથી તે જ પુરુષ, પરદ્રવ્ય સાથે સંપર્ક જેને
અટકી ગયો છે અને દ્રવ્યની અંદર પર્યાયો જેને પ્રલીન થયા છે એવા શુદ્ધઆત્માને
ઉપલબ્ધ કરે છે.” (ગાથા ૧૨૬ ટીકા)
જ્યાં શુદ્ધદ્રવ્યનું જ નિરૂપણ હોય, એટલે કે એકલા પોતાના આત્માને જ
સ્વજ્ઞેયપણે જોવામાં આવે, ત્યાં તે શુદ્ધદ્રવ્યમાં પરદ્રવ્યના સંપર્કનો અભાવ છે અને
પર્યાયો દ્રવ્યની અંદર પ્રલીન થઈ ગયા છે તેથી આત્મા શુદ્ધપણે અનુભવમાં આવે છે.
–અને તે પ્રશંસનીય છે.
જ્ઞાનપર્યાયને અંતરમાં લીન કરીને જ્ઞાનસ્વરૂપ પોતાના આત્માને સ્વજ્ઞેય બનાવ્યો,
ત્યાં સ્વજ્ઞેયના એકત્વમાં કર્તા–કર્મ–કરણ અને તેનું ફળ એ બધુંય અભેદપણે સમાઈ

PDF/HTML Page 44 of 53
single page version

background image
: અષાઢ : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૪૧ :
જાય છે, ભેદથી તે ખંડિત થતો નથી; તે જીવને અભેદ આત્માની અનુભૂતિ થઈ–મોહની
સેનાને નષ્ટ કરનારો શુદ્ધનય, તેણે આત્માને પરદ્રવ્યોથી અત્યંત વિવિક્ત કર્યો છે અને
પોતાના સમસ્ત જ્ઞાનાદિ વિશેષોને સામાન્યમાં લીન કર્યા છે.–આવા શુદ્ધનયવડે જેણે
પોતાના શુદ્ધઆત્મતત્ત્વને ઉપલબ્ધ કર્યું છે–અનુભવમાં લીધું છે, તે આત્મા પોતાના
સહજ ચૈતન્યપ્રકાશવડે પ્રકાશમાન રહેતો થકો મુક્ત થાય છે; તેથી તે અભિનંદનીય છે.
આવા સ્વજ્ઞેયને જાણીને વારંવાર તેની અનુભૂતિમાં રહેવું તે જ્ઞેયોને જાણવાનું
ફળ છે. સ્વ–પરજ્ઞેયોને જાણીને સ્વજ્ઞેયની અનુભૂતિમાં જે પ્રશમરસનું પાન કરે છે તે
જીવ પ્રશંસનીય છે.
જ્ઞાયકભાવરૂપ પોતાનો આત્મા તે સ્વતત્ત્વ છે; ને અન્ય જીવ–અજીવ સમસ્ત
પદાર્થો પરજ્ઞેયો છે. આવા સ્વ–પર સમસ્ત પદાર્થો પોતપોતાના કર્તા છે, અન્ય કોઈ
તેનો કર્તા નથી. સર્વજ્ઞ ભગવાને કેવળજ્ઞાનવડે સ્વ–પર જ્ઞેયોનું જેવું સ્વરૂપ સાક્ષાત્
જોયું તેવું દિવ્યધ્વનિરૂપ પ્રવચનમાં કહ્યું, ને તેનો સાર આ ‘પ્રવચનસાર’માં
આચાર્યદેવે સંઘર્યો છે. તેમાં આચાર્યદેવ કહે છે કે ચૈતન્યરૂપ ગુણ–પર્યાયોને
ચેતનદ્રવ્યમાં જ અંતર્લીન કરીને કેવળ આત્માને જાણતાં નિષ્ક્રિય (વિકલ્પરહિત)
ચૈતન્યમાત્ર ભાવ પ્રાપ્ત થાય છે એટલે કે મોહનો નાશ થઈને સમ્યગ્દર્શન થાય છે.
(પ્ર. ગા. ૮૦ ટીકા)
ચેતનની સર્વ વ્યક્તિઓ ચૈતન્યસામાન્યમાં અંતર્લીન–અભેદ છે, તેથી
અનુભૂતિસ્વરૂપ આત્માને ‘અવ્યક્ત’ કહેવામાં આવે છે. (સ. ગા. ૪૯ ટીકા) તેમ અહીં
કહે છે કે આત્માને પરદ્રવ્ય સાથે જ્યાં સંપર્ક છૂટી ગયો ત્યાં અશુદ્ધતા ન રહી, શુદ્ધ
પરિણમન થતાં પર્યાયો દ્રવ્યની અંદર પ્રલીન થઈ ગઈ, એટલે શુદ્ધઆત્માની જ
અનુભૂતિ રહી; તે અનુભૂતિમાં વીતરાગી પ્રશમરસનું ઝરણું ઝરે છે. આવા પ્રશમની
પ્રાપ્તિ તે જ જ્ઞેયતત્ત્વોને જાણવાનું ફળ છે.
હે જીવ! તું તારા સ્વાધીન સ્વભાવને તો ઓળખ. ચેતનભાવના કાર્યરૂપ થવાનું
ને તેના ફળરૂપ–સુખરૂપ થવાનું સામર્થ્ય તારામાં જ છે, તારો આત્મા જ પોતાના
ભાવથી તે–રૂપે પરિણમે છે. અજ્ઞાનદશા વખતે તેના ફળમાં દુઃખરૂપે પણ આત્મા પોતે
એકલો જ પોતામાં પરિણમતો હતો, તે પરિણમનમાં કોઈ બીજું ન હતું. અત્યારે સ્વ–
પરની ભિન્નતાના જ્ઞાનવડે, એકત્વરૂપ શુદ્ધઆત્માને અનુભવતો થકો અતીન્દ્રિયસુખરૂપે
હું પોતે થયો છું, મારા સુખપરિણમનમાં હું એકલો જ છું, તેમાં કોઈ બીજું નથી.

PDF/HTML Page 45 of 53
single page version

background image
: ૪૨ : આત્મધર્મ : અષાઢ : ૨૫૦૧
આ રીતે ધર્મી જાણે છે કે, પહેલાંં અજ્ઞાનદશામાં બંધમાર્ગમાં, અને અત્યારે જ્ઞાનદશાથી
મોક્ષમાર્ગમાં હું એકલો જ છું, બીજા કોઈ સાથે મારે કાંઈ લાગતુંવળગતું નથી.
–જુઓ, આ મોક્ષમાર્ગી મુમુક્ષુનો નિશ્ચય! આમાં આત્માના એકત્વની
ભાવનાવડે શુદ્ધઅનુભૂતિ છે, ને પરના સંપર્કનો અભાવ છે. આવી દશાને મુમુક્ષુદશા
કહેવાય. આત્માને પરના સંબંધવાળો ને રાગવાળો અશુદ્ધ જ અનુભવ્યા કરે, ને કહે કે
અમને શુદ્ધઆત્માની ઘણી ભાવના છે,–તો એને સાચી મુમુક્ષુતા નથી કહેતા; શુદ્ધાત્માની
સાચી ભાવના હોય તો શુદ્ધતારૂપે પરિણમ્યા વગર રહે નહિ ને તેના ફળરૂપ અતીન્દ્રિય
આનંદનો અનુભવ થવા વગર રહે નહિ. અહા, મુમુક્ષુ એટલે તો મોક્ષનો પંથી! એને
વળી પરના સંબંધની ભાવના કેવી? પરના સંબંધ વગર, પરથી સર્વથા ભિન્ન, પોતાના
એકત્વમાં ઝૂલતો–પરિણમતો ને શુદ્ધતાને અનુભવતો તે આનંદથી મોક્ષના પંથે ચાલ્યો
જાય છે.
વાહ રે વાહ! ધન્ય છે આત્માની આવી દશાને!–તે પ્રશંસનીય છે.
આત્માની ધર્મપરિણતિનો કર્તા આત્મા એકલો જ છે, બીજો કોઈ કર્તા નથી. તેમ
તેના ફળનો ભોક્તા પણ એકલો આત્મા જ છે, બીજો કોઈ ભોક્તા નથી. પોતાના
કારણ–કાર્ય–ફળ બધું પોતામાં જ એકમાં જ સમાય છે, જુદા નથી રહેતા.–આવી
અનુભૂતિનું નામ એકત્વભાવના છે. એકમાં બંધન ન હોય, એકમાં અશુદ્ધતા ન હોય;
એટલે પરથી ભિન્ન પોતાના એકત્વમાં પરિણમતા તે જીવને બંધન કે અશુદ્ધતા થતા
નથી; તે શુદ્ધરૂપે પરિણમતો થકો મોક્ષપદને પામે છે.–તે પ્રશંસનીય છે.
* સંસારમાં તો દુઃખ જ હોયને! *
સંસાર એટલે જ દુઃખ;
જ્યારે આખો સંસાર જ દુઃખરૂપ છે, ત્યારે તેમાં દુઃખના એકેક
પ્રસંગથી ગભરાયા કરવુું–એના કરતાં તો સંસારથી છૂટો જ પડીને, સંસાર–
વગરનો કોઈ એવો ભાવ (સમ્યક્ત્વાદિરૂપ) પ્રગટ કરવો કે જે સ્વયં
સુખરૂપ હોય.
બાકી સંસારમાં તો દુઃખ ન આવે તો જ આશ્ચર્ય!
સંસાર અને સુખ એ બંનેનો મેળ ક્્યાંથી મળે?
એકથી છોડાવીને બીજામાં લઈ જવા માટે તો જૈનધર્મ છે.

PDF/HTML Page 46 of 53
single page version

background image
: અષાઢ : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૪૩ :
વાંચકો સાથે વાતચીત અને તત્ત્વચચાર્ •
[સર્વે જિજ્ઞાસુઓનો પ્રિય વિભાગ]

શંકા:–દ્રવ્ય પોતાની પર્યાયને કરતું નથી એટલે શું?
સમાધાન:–જો કે પર્યાયનો કર્તા કોઈ અન્ય નથી પણ સ્વદ્રવ્ય પોતે જ પરિણમતું થકું
પોતાની પર્યાયને કરે છે–પોતે જ તે પર્યાયરૂપે રચાય છે.–પણ દ્રવ્ય–
પર્યાયસ્વરૂપ એક જ વસ્તુ છે, તેમાં આ કર્તા ને આ કાર્ય–એવા ભેદ શા
માટે પાડવા? જ્યાં દ્રવ્ય ને પર્યાય અભેદપણે એકસ્વરૂપ છે, ત્યાં દ્રવ્ય
પર્યાયને કરે છે–એવો ભેદ રહેતો નથી. આવી અભેદદ્રષ્ટિથી દ્રવ્ય–પર્યાય
વચ્ચે કર્તા–કર્મનો ભેદ પણ નથી. બંનેનું અનન્યપણું જ છે.
‘જે દ્રવ્ય ઊપજે જે ગુણોથી તેથી જાણ અનન્ય તે,
જ્યમ જગતમાં કટકાદિ પર્યાયોથી કનક અનન્ય છે.
જીવ–અજીવના પરિણામ જે દર્શાવિયા સૂત્રો મહીં,
તે જીવ અગર અજીવ જાણ અનન્ય તે પરિણામથી.’
(સમયસાર ગા. ૩૦૮, ૩૦૯)
સત્ વસ્તુમાં અંશ–અંશીના ભેદથી, કે સ્વ–સ્વામીના ભેદથી, કે કર્તા–કર્મના
ભેદથી શું પ્રયોજન છે? આત્માની શુદ્ધઅનુભૂતિમાં એવા કોઈ ભેદ પ્રકાશતા નથી. જેના
ઉત્પાદ–વ્યય–ધ્રૌવ્યમાં એક ચૈતન્યભાવ જ પ્રકાશે છે–એવા ચૈતન્યભાવરૂપે જ ધર્મી
પોતાને સતત અનુભવે છે.–આવા સર્વોપરિ તત્ત્વની અનુભૂતિ એ જ સાધ્યની સિદ્ધિ છે.
–‘
न खलु न खलु यस्मात् अन्यथा साध्यसिद्धि।’ દ્રવ્ય–ગુણ–પર્યાયના ભેદથી કાંઈ
સિદ્ધિ થતી નથી.
પ્રશ્ન:–ધન્ય કોણ છે?
ઉત્તર:–સર્વજ્ઞસ્વભાવી આત્માને જેણે જાણ્યો છે એવા જ્ઞાની ભગવંત ધન્ય છે.
કુંદકુંદસ્વામી પણ એવા જીવોને ધન્યવાદ આપતાં કહે છે–

PDF/HTML Page 47 of 53
single page version

background image
: ૪૪ : આત્મધર્મ : અષાઢ : ૨૫૦૧
તે ધન્ય છે કૃતકૃત્ય છે શૂર–વીર ને પંડિત છે;
–સમ્યક્ત્વ–સિદ્ધિકર અહો! સ્વપ્નેય નહિ દુષિત છે.
પ્રશ્ન:–કેવળીભગવાનના ગુણોની સ્તુતિ કઈ રીતે થાય?
ઉત્તર:–આત્માના જ્ઞાનસ્વભાવમાં એકાગ્રતાવડે મોહને જીતવાથી કેવળીભગવાનની
સાચી સ્તુતિ થાય છે. અતીન્દ્રિયજ્ઞાનરૂપ થયેલા સર્વજ્ઞની સ્તુતિ
અતીન્દ્રિયજ્ઞાન વડે જ થઈ શકે; ઈન્દ્રિયો વડે કે રાગવડે થઈ શકે નહિ.
પ્રશ્ન:–ગૃહસ્થ સમ્યગ્દ્રષ્ટિનો આત્મા ખરેખર શેમાં વસે છે?
ઉત્તર:–સ્વઘર એવું જે પોતાનું શુદ્ધ ચૈતન્યતત્ત્વ તેના દ્રવ્ય–ગુણ–પર્યાયમાં જ ખરેખર
ધર્મી વસે છે; રાગમાં કે પરમાં પોતાનો વાસ તે માનતા નથી, તેને તે પરઘર
સમજે છે.
પ્રશ્ન:–ગૃહસ્થાશ્રમમાં રહેલા જીવને આત્માનો અનુભવ ને ધ્યાન હોય?
ઉત્તર:–હા; ધર્મીને ગૃહસ્થપણામાં પણ આત્માનો અનુભવ અને ધ્યાન હોય છે; એના
વગર સમ્યગ્દર્શન જ સંભવે નહિ. ગૃહસ્થને પાંચ ગુણસ્થાન કહ્યાં છે, તેમાં
ચોથા ગુણસ્થાનથી જ આત્મઅનુભવ થાય છે; ત્યારથી જીવ સાચો જૈનધર્મી
થાય છે; ને પછી વ્રતી થઈને પંચમ ગુણસ્થાનની શુદ્ધતા પ્રગટ કરતાં તેને
શ્રાવકધર્મી કહેવાય છે. મુનિદશા તો તેનાથી પણ ઊંચી છે. સમ્યગ્દર્શન તથા
આત્મઅનુભવ વગર આવી કોઈ દશા હોતી નથી.
આવી આત્મઅનુભૂતિનું સ્વરૂપ બતાવનાર વીરશાસન આપણે મહાભાગ્યથી
પામ્યા છીએ; તો મહાવીરભગવાનના ૨૫૦૦–વર્ષીય નિર્વાણમહોત્સવમાં આવી
આત્મઅનુભૂતિ જરૂર કરો, અને તેના દ્વારા આત્મજીવન ઉજ્વળ કરીને જૈનશાસનને
શોભાવો.
*
પર્યાય વગરના એકાંતધ્રુવનું ધ્યાન થઈ શકે?
–ના; ધ્યાનતો ‘સત્’ નું હોય; ને સત્ તો હંમેશાં ઉત્પાદ–વ્યય–ધ્રુવસ્વરૂપ છે.
એવું તો કોઈ સત્ નથી કે જે એકાંત ધ્રુવ હોય.
જ્યાં ધ્યાતા–ધ્યાન–ધ્યેયનો ભેદ નથી રહેતો ત્યાં જ સાચું ધ્યાન છે;
જ્યાં ધ્યેય–ધ્યાન–ધ્યાતાનો ભેદ છે ત્યાં ધ્યાન નથી.
* દ્રવ્ય–ગુણ–પર્યાય વચ્ચે કોઈ પ્રકારે પ્રદેશભેદ છે?

PDF/HTML Page 48 of 53
single page version

background image
: અષાઢ : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૪૫ :
ના; તેમને પ્રદેશભેદ નથી; કેમકે દ્રવ્ય પોતે ગુણ–પર્યાયસ્વરૂપ છે, ને ગુણ–
પર્યાયો પોતે દ્રવ્યસ્વરૂપ છે. દ્રવ્ય–ગુણ–પર્યાયનું અસ્તિત્વ એક છે, જુદાજુદા
ત્રણ અસ્તિત્વ નથી.
(પ્રવચનસાર)
અહો, સંતોએ વીતરાગી જિનવાણીમાં સ્વાનુભવ કરવા માટેની ઘણી જ સરસ
વાત સમજાવી છે; અને હમણાં જ અત્યારે–તત્કાલ જ તું સ્વાનુભવ કર–એવી સરસ
પ્રેરણા આપી છે; તે સાંભળતાં સ્વાનુભવની ભાવનાને ઘણું જ પોષણ મળે છે. જીવનનું
સર્વસ્વ, અને એકમાત્ર ધ્યેય સ્વાનુભવ છે. અને આવો સ્વાનુભવ આ કપરા કાળમાંય
પ્રત્યક્ષ સંતોના પ્રતાપે સુગમ બન્યો છે.
* સ્વાનુભવની વાત સાંભળતાં ને અંતરમાં તેનો પ્રયોગ કરતાં ચૈતન્યરસનું
ઘોલન વધતું જાય છે, ને રાગનો રસ છૂટતો જાય છે.–એ જ ધારાની પરાકાષ્ટા
થતાં ભેદજ્ઞાન થઈને અપૂર્વ આનંદમય સ્વાનુભૂતિ થાય છે.
* ભાઈ! આત્માના અનુભવની ઘણી ઝંખના છે–તો શું કરું?
–ઊંડા ગંભીર આત્મસ્વરૂપની આનંદમય અનુભૂતિ માટે, એકદમ શાંત થઈને
પરિણામને બધેથી હટાવીને આત્મામાં ખૂબખૂબ ઊંડે ઊતરી જા.
આત્માની શાંત–સુંદરતા દેખતાં જ તારી ઝંખના પૂરી થઈ જશે.
* આનંદમય આત્મા પોતામાં જ જેને પ્રસિદ્ધ થયો છે તેને બહારની બીજી કઈ
પ્રસિદ્ધિનું કામ છે? અને, બહારની જગતમાં ગમે તેટલી પ્રસિદ્ધિ હો પણ જો
પોતાના અંતરમાં આત્માના આનંદની પ્રસિદ્ધિ ન થઈ તો તેને શો લાભ થયો?
* ભૂખ્યા રહેવું સારૂં પણ રાત્રે ખાવું નહીં. ભલે તરસ્યો રહેજે પણ અળગણ પાણી
પીશ નહિ. પ્રતિકૂળતા સહજે, પણ જૈનધર્મ છોડીને બીજે જઈશ મા.
* આજના યુવાનો કહે છે–ભલે અમે કુંવારા રહેશું, પણ જૈન સંસ્કાર છોડીને બીજે
નહિ જઈએ.
......ચર્ચા......
એકવખત એક જૈનને અને એક કર્મવાદીને ચર્ચાનો પ્રસંગ ઊભો થયો:–
* કર્મવાદી કહે:– કર્મ આત્માને વિકાર કરાવે છે એમ તમે સ્વીકારો તો આપણે
ચર્ચા કરીએ.

PDF/HTML Page 49 of 53
single page version

background image
: ૪૬ : આત્મધર્મ : અષાઢ : ૨૫૦૧
* જૈન કહે:–અમને એ માન્ય નથી.
પછી તે જૈને કહ્યું:–કર્મ જીવને વિકાર નથી કરાવતું, આત્મા પોતાના, અપરાધથી
જ વિકારી થાય છે–એમ તમે માનો તો ચર્ચા કરીએ!
* કર્મવાદી કહે–એ અમને માન્ય નથી.
“બસ, ચર્ચા પૂરી થઈ ગઈ! ” અને કવિ બનારસીદાસજી બોલી ઊઠયા–
कोउ मूरख यों कहे, राग–द्वेष परिनाम।
पुद्गलकी जोरावरी, वरते आतमराम।।
* પરદ્રવ્ય જીવને રાગ કરાવે છે–એમ જેઓ માને છે તેઓ મોહસમુદ્રને પાર ઊતરી
શકતા નથી.
* ભાઈ, તારા ચૈતન્યના વિકારી કે અવિકારી પરિણામને કરવામાં તું સ્વતંત્ર છો.
તારા ભાવોનો કર્તા થવાની સ્વાધીન શક્તિ તારામાં છે. ઉત્પાદ–વ્યય–ધ્રુવતારૂપ
તારું જે સત્પણું છે તેનો કર્તા કોઈ બીજો નથી.
• પ્રદેશત્વગુણના અવિભાગઅંશો કેટલા?
*
આકાશના પ્રદેશત્વના અવિભાગઅંશો અનંતાનંત છે.
* જીવના પ્રદેશત્વના અવિભાગઅંશો અસંખ્યાત છે.
* ધર્માસ્તિ–અધર્માસ્તિના અવિભાગઅંશો પણ અસંખ્યાત છે.
* પરમાણુ અને કાલાણુના પ્રદેશત્વમાં અવિભાગઅંશો થતા નથી,
–કેમકે તેઓ પોતે સ્વયં અવિભાગી,–એક પ્રદેશી છે.
* નાનામાં નાના જીવના જ્ઞાનમાં અનંતાનંત અવિભાગ પ્રતિચ્છેદ થાય છે, કે જે
અલોકાકાશના પ્રદેશો કરતાં પણ અનંતગુણા છે. જ્ઞાનનો કેટલો મહિમા!
• જીવના પ્રદેશો અસંખ્ય છે. હવે તે અસંખ્યપ્રદેશોમાંથી એકેક પ્રદેશે સર્વત્ર જીવ
પ્રદેશો સરખા જ છે કે હીનાધિક પણ છે? હીનાધિકતા પણ હોય છે. સમુદ્ઘાત
વખતે જીવની દંડ–પ્રતર ને કપાટ એ આકૃતિ ઉપરથી તે નક્કી થાય છે કે દરેક
આકાશપ્રદેશે તે જીવના સરખા પ્રદેશો નથી. લોકપૂરણના પૂર્વ–પછીના સમયે
જીવનું ક્ષેત્ર, લોકના ચોથાભાગથી વધારે છે, ને લોકના ત્રીજાભાગથી ઓછું
છે; આમ

PDF/HTML Page 50 of 53
single page version

background image
: અષાઢ : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૪૭ :
ત્યારે જ બની શકે કે જો જીવપ્રદેશો કોઈક આકાશપ્રદેશે થોડા ને કોઈક
આકાશપ્રદેશે વધુ હોય.
* અમદાવાદથી એક જિજ્ઞાસુ બહેન લખે છે–“ હું આત્માને ઓળખવા પ્રયત્ન કરું
છું. હંમેશાં મારા આત્માને સાચો સાથી માનું છું ને સર્વોત્તમ ગણું છું. અનેક
પ્રસંગો નીરસતાથી વિતાવું છું. આત્મા જ કંઈક સહાયભૂત છે–એવું માનું છું.
લગભગ બાર મહિનાથી અત્યંત “સમ્યગ્દર્શન”ની ભાવના ભાવું છું. આત્માને
ઓળખવા પ્રયત્ન કરું છું. આ જ સત્યનો માર્ગ છે; આવી ભાવના થાય છે.
આત્માને પામીને રહેવાની ભાવના છે. અહા! ગીરનારજી ઉપર બોંતેર કરોડ ને
સાતસો ભવ્ય જીવો આત્માની મુક્તિને પામ્યા, હું પણ તેમના જેવો જીવ છું. શું
હું પણ તેમના જેવું સુખ, આનંદ અને તે પાછું સદાય તેમની જેમ ભોગવીશ!
મારા અહો ભાગ્ય! એવો અમૂલ્ય અવસર ક્્યારે આવશે? તે માટે
સમ્યગ્દર્શનની સદાય ભાવના ભાવું છું. “આત્માને પામવાની જડીબુટ્ટી”
આત્મધર્મમાં આપશોજી. તથા ‘સમાધિભાવના’નું ગીત આત્મધર્મમાં
આપશોજી.”
બેન, તમારી ભાવના સફળ થાઓ. તમે માંગેલું ગીત આત્મધર્મ અંક ૩૭૭ માં
આપ્યું છે. તથા સમ્યક્ત્વ પામવાની જડીબુટ્ટી જે સંતો નિરંતર બતાવે છે તે
આત્મધર્મમાં આપીએ છીએ; હમણાં તે વિશેષ સ્પષ્ટતાથી આવે છે, તે
ધ્યાનપૂર્વક ઊંડાણથી વાંચશો તો વિશેષ લાભ થશે.
(સં.)
* * * * *
• દસલક્ષણી પર્યુષણ પર્વ •
સોનગઢમાં દસલક્ષણી–પર્યુષણપર્વ ભાદરવા સુદ
પાંચમને બુધવાર તા. ૧૦–૯–૭૫ થી શરૂ કરીને ભાદરવા
સુદ ચૌદસને શુક્રવાર તા. ૧૯–૯–૭૫ સુધી ઉજવાશે; તે
દરમિયાન દશધર્મનાં પ્રવચન, પૂજનાદિ થશે.
ત્યારપહેલાંં શ્રાવણ વદ ૧૩ ને બુધવાર તા. ૩ થી
ભાદરવા સુદ પાંચમ ને બુધવાર તા. ૧૦ સુધીના
આઠદિવસ ખાસ ધાર્મિક પ્રવચનના દિવસો રહેશે.

PDF/HTML Page 51 of 53
single page version

background image
: ૪૮ : આત્મધર્મ : અષાઢ : ૨૫૦૧
જિનવાણીના
(સંપાદકીય)
આજેય ભગવાન મહાવીરનું વીતરાગી શાસન ધમધોકાર ચાલી
રહ્યું છે; પૂ. ગુરુદેવના પ્રતાપે ભારતમાં ઠેરઠેર અધ્યાત્મતત્ત્વ સમજવા માટે
હજારો જિજ્ઞાસુ જીવો જાગ્યા છે, ને વીરનાથનો વીતરાગ–સંદેશ સાંભળવા
આતુર છે અનેક ઠેકાણે જિજ્ઞાસુ વિદ્વાનભાઈઓ વાંચનકાર તરીકે જાય છે.
કોઈપણ ઠેકાણે વીતરાગી જિનવાણીનું વાંચન ચાલતું હોય ત્યાં
એક વાત ખૂબ મહત્ત્વની છે કે વાંચનમાં શ્રી દેવ–ગુરુ ને જિણવાણીનો મહિમા
પ્રસિદ્ધ થવો જોઈએ; દેવ–ગુરુ–શાસ્ત્ર માટે ક્્યાંય, કોઈપણ અપેક્ષાના બહાને
કટુ શબ્દો કે તોછડાઈભર્યા શબ્દોનો પ્રયોગ જરા પણ કરવો ન જોઈએ;
ઉપદેશ મધુર ભાષામાં હોવો જોઈએ. કેટલાક ઉપદેશકો અત્યંત કડવા શબ્દોથી
વાત કરતા જણાયા છે; એવા ઉપદેશને સત્ય ઉપદેશ કહી શકાય નહિ, કેમકે
ઉપદેશ ‘મધુર’ હોવો જોઈએ. સત્ય પણ જો કષાયપૂર્વક કહેવામાં આવે તો
તેને શાસ્ત્રો ‘અસત્ય’ ની કક્ષામાં જ મુકે છે. તેથી જિનરાજને નમસ્કાર
કરવામાં શ્રી કુંદકુંદસ્વામી ખાસ વિશેષણથી કહે છે કે–
શતઈન્દ્રવંદિત ત્રિજગહિત ‘નિર્મળ મધુર વદનારને,’
નિઃસીમ ગુણ ધરનારને, જિતભવ નમું જિનરાજને.
વીતરાગ ઉપદેશ મધુર ભાષામાં, જાણે શાંતરસનું ઝરણું વહેતું હોય
એવો હોય છે. સામો જીવ ન સમજે માટે કડકભાષા કહેવી જોઈએ,–એવી
દલીલ વ્યાજબી નથી; સમયસારમાં કહે છે કે વિરોધ કરનાર પ્રત્યે પણ
મીઠાસથી ને સમભાવથી જ ઉપદેશ આપવો ‘અમે સ્પષ્ટ વક્તા છીએ, અથવા
ઘણા દ્રઢ છીએ, ને કડક શબ્દપ્રયોગ વગર સામા જીવો સમજતા નથી’
–એવી દલીલથી પણ કડકભાષામાં ઉપદેશ આપવાનું ઉચિત નથી.
ઉપદેશમાં પ્રહારાત્મક કે ખંડનાત્મક રીત વાપરવી ન જોઈએ; કદાચ
સિદ્ધાંતના મતભેદો બાબત સ્પષ્ટતા કરવી પડે તો તે પણ અત્યંત મધુરતાથી,
ને શાંતિથી, કષાયજન્ય ભાષા વગર વધુ સારી રીતે થઈ શકે છે.
આત્મિકમહિમાને અનુલક્ષીને જ શાંતરસની પ્રધાનતાથી વાંચન ચાલવું
જોઈએ, તો જ સ્વ–પરને હિતનું કારણ થાય.

PDF/HTML Page 52 of 53
single page version

background image
: અષાઢ : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૪૯ :
અહા, સંપૂર્ણ વીતરાગતત્ત્વનો ઉપદેશ જે ભાષામાં અપાતો હોય તે
ભાષા પણ જાણે વીતરાગરસથી નીતરતી હોય–એવી મધુર હોય. શાંતરસને
સ્પર્શીને નીકળતી વાણી પણ શાંત હોય છે, એમાં કષાયના ઉદ્રેક નથી હોતા.
જેમ તીર્થંકરોની વાણી પરમશાંતરસઝરતી હોય છે, જેમ વીતરાગ મુનિવરોની
વાણી પરમ વીતરાગરસઝરતી હોય છે, તેમ તે દેવ–ગુરુ અનુસાર જે ઉપદેશ
અપાતો હોય તે પણ મધુરભાષામાં અત્યંત શાંતરસપૂર્વક હોવો જોઈએ.
સાધર્મી–સાધર્મીઓમાં જ્યાં વાંચન–વિચાર ચાલતા હોય ત્યાં,
વાંચનકારે પોતાને બીજા સાધર્મીશ્રોતાઓ કરતાં અધિક માની લેવા ન
જોઈએ. સાધર્મીઓને સૌને સરખા સમજીને વાત્સલ્યપૂર્વક વિચારોની આપ–
લે કરવી જોઈએ. શ્રોતાઓને પોતાથી હિન માનીને તરછોડવા ન જોઈએ.
જિજ્ઞાસુ શ્રોતા કંઈ કહેવા માંગતા હોય તો ધૈર્યથી સાંભળવું જોઈએ.
વક્તાએ પોતાની ભૂમિકાની મર્યાદાનો ખ્યાલ રાખવો જોઈએ ને
જૈનશાસનને શોભે તેવા સદાચારથી શોભતું તેનું જીવન હોવું જોઈએ. કોઈ
ત્યાગીઓ કે વિદ્વાનો ઉપર કટાક્ષ કે વાક્પ્રહારો કરવા ન જોઈએ. કોઈની
લાગણી ન દુભાય તેમ અત્યંત શાંતભાવથી મધ્યસ્થપણે સત્ય વસ્તુસ્થિતિ
સમજાવવી જોઈએ.
ગમે તે કારણે ને ગમે તેટલો અંદરોઅંદરનો મતભેદ કે મનભેદ
હોય તો, પરમ વાત્સલ્યધર્મના પવિત્ર જળમાં તે ધોઈ નાખવો જોઈએ, ને
ચોખ્ખા મનથી સર્વે સાધર્મી સાથે હળીમળીને પ્રેમવ્યવહાર કરવો જોઈએ.
આ બધું આપણે સૌ અત્યંત સ્પષ્ટપણે કરીશું ત્યારે જ મુમુક્ષુપણું
શોભી ઊઠશે, ને ત્યારે જ વીતરાગી–જિનવાણીના વાંચનને માટે યોગ્ય
વાતાવરણ સર્જાશે, ને એવા પ્રસન્ન વાત્સલ્યભર્યા વાતાવરણમાં સાચી
મુમુક્ષુતાથી જ્યારે વાંચન–વિચાર થશે ત્યારે જ જિનવાણીમાતાજી પ્રસન્ન
થઈને સમ્યક્ત્વાદિ ઉત્તમ ફળ આપશે.
શ્રી જિનવાણીમાતાજીનો વિનય જાળવવા ને તેમની પાસેથી ઉત્તમ
ફળ મેળવવા પરિણામની ખુબ વિશુદ્ધિ–સરળતા–મધ્યસ્થતા ને શાંતિ જરૂરી
છે. આપણી માતા કોણ?–વીતરાગી જિનવાણી! તેના પુત્રને શોભે એવું
આપણું જીવન હોવું જોઈએ.
–બસ, આટલી વાત સાધર્મીજનો પ્રત્યે અંતરના સાચા વાત્સલ્યથી લખી છે.
– જય મહાવીર.

PDF/HTML Page 53 of 53
single page version

background image
ફોન નં. ૩૪ “આત્મધમ” Regd. No. G. B. V. 10
‘આત્મધર્મ’ દરમહિને હિન્દી તથા ગુજરાતીભાષામાં પ્રસિદ્ધ થાય છે.
‘આત્મધર્મ’ શુદ્ધ જૈનમાર્ગને પ્રસિદ્ધ કરીને આત્મહિતની રીત બતાવે છે.
આત્મધર્મની અત્યારે હિંદી–ગુજરાતી મળીને કુલ ૬૧૦૦ પ્રતો છપાય છે. ૧૦૧/–
રૂા. ભરનાર કાયમી ગ્રાહકોની સંખ્યા ૪૧૪ છે. ભારત બહાર પરદેશોમાં ૧૩૦
પ્રતો જાય છે. વાર્ષિક લવાજમ (લાગત કરતાં અડધી કિંમત) છ રૂપિયા ભરીને
આપ પણ આત્મધર્મના ગ્રાહક પરિવારમાં દાખલ થઈ જાઓ....આત્મધર્મનું
નિયમિત વાંચન આપને અનેરી શાંતિ આપશે. સર્વે જીવોના આત્મહિતને
અનુલક્ષીને ઉત્તમશૈલીથી તેનું સંપાદન થાય છે.
આત્મધર્મ એ મુમુક્ષુઓના મનોરથને પુષ્ટ કરનારું ભારતનું એક માત્ર
પત્ર છે; ઉત્તમ કક્ષાનું વીતરાગી સાહિત્ય તેના પાને પાને ભર્યું હોય છે.
જિજ્ઞાસુઓના સહકારથી આ પત્ર સંસ્થા માત્ર અડધી કિંમતે આપે છે; અને તેમાં
પણ જિજ્ઞાસુઓના વિશેષ સહકાર અનુસાર ક્્યારેક વધુ પાનાં પણ આપીએ
છીએ. વીતરાગી સાહિત્યનો મોટો ભંડાર આપણી પાસે ભર્યો છે ને શ્રી ગુરુપ્રતાપે
નિત–નવીન આવક પણ થયા જ કરે છે. આત્મધર્મમાં તે સાહિત્ય વધુ ને વધુ
પીરસાય તે માટે સૌના સહકારની જરૂર છે. ૪૦૧/– રૂા. આપીને આપ
આત્મધર્મની ૩૧૦૦ પ્રતમાં એક ફરમો (આઠ પાનાં) (કુલ લગભગ પચ્ચીસ
હજાર પાનાં) આપના તરફથી વધુ આપી શકો છો. (અડધા ખર્ચ તરીકે રૂા.
૨૦૧/– પણ સ્વીકારવામાં આવે છે.
આજના જમાનામાં તમારી લક્ષ્મી વીતરાગી સત્સાહિત્યના પ્રચારમાં
વપરાય–તેના કરતાં બીજો કોઈ સારો તેનો ઉપયોગ નથી. ગુરુદેવ પણ વારંવાર
કહે છે કે અત્યારે તો તત્ત્વજ્ઞાનનો પ્રચાર થાય ને લોકોને સાહિત્ય ઓછામાં ઓછી
કિંમતે મળે–તે કરવા જેવું છે.)
સરનામું:– આત્મધર્મ કાર્યાલય, સોનગઢ ()
આ અંકમાં વધુ પાનાં આપવા માટે નરોડાના શ્રી મીનાબેન ભગવાનદાસ
તરફથી રૂા. ૪૦૧/– આપવામાં આવ્યા છે–તે બદલ ધન્યવાદ!
પ્રકાશક : શ્રી દિગંબર જૈન સ્વાધ્યાય મંદિર ટ્રસ્ટ, સોનગઢ (સૌરાષ્ટ્ર) જેઠ
મુદ્રક : મગનલાલ જૈન, અજિત મુદ્રણાલય, સોનગઢ (સૌરાષ્ટ્ર) પ્રત ૩૧૦૦