Atmadharma magazine - Ank 384
(Year 32 - Vir Nirvana Samvat 2501, A.D. 1975).

< Previous Page   Next Page >


Combined PDF/HTML Page 5 of 6

PDF/HTML Page 81 of 106
single page version

background image
: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૭૫ :
કરું નમ હું આચાર્ય દેવને;
કરું નમન હું ઉપાધ્યાય દેવને;
કરું નમન હું સાધુ ભગવંતને;
પરમેષ્ઠી – પંચ પ્રભુ મને બહુ ઈષ્ટ છે.
(અહીં પાત્રો તરીકે ભાઈ – બહેન લીધા છે; જરૂર પ્રમાણે તેમાં ફેરફાર કરી શકાય.)
(મંગલ ઘંટનાદ, વાજાં, પ્રકાશ.....)
(ભાઈ) : અરે બહેન! આ મંગલ ઘંટ શેનાં વાગ્યા? આ મંગલ વાજા શેનાં વાગે
છે? આ દિવ્ય પ્રકાશનો ઝગઝગાટ શેનો છે? આજે ચારેકોર આનંદ–
આનંદ કેમ દેખાય છે?
(બહેન) : વાહ, ભાઈ! આજે તો આપણા મહાવીર ભગવાનના મોક્ષનો
મહાન દિવસ છે. અઢીહજાર વર્ષ પહેલાંં પાવાપુરીથી ભગવાન મોક્ષ
પધાર્યા ત્યારે આખા જગતમાં આનંદ ફેલાયો હતો; આજે તેને
અઢીહજાર વર્ષ પૂરા થતાં મોક્ષના આનંદનો ઉત્સવ આખું જગત
ઉજવી રહ્યું છે. આપણે પણ એક વર્ષથી નિર્વાણમહોત્સવ ઊજવીએ
છીએ ને આનંદથી મોક્ષદશાને યાદ કરીને તેની ભાવના ભાવીએ
છીએ.
(ભાઈ) : વાહ બહેન વાહ! ભગવાનના મોક્ષને યાદ કરતાં કોને આનંદ ન થાય!
ભગવાન તો આનંદના જ દેનાર છે. –
આનંદ આનંદ આજ હૈ, વીરપ્રભુ જયકાર છે;
આવો ભક્તો આવો સર્વે ખુશી અપરંપાર છે.
આનંદ–મંગળ આજ હૈ નિર્વાણ ઉત્સવ આજ હૈ;
આવો ભક્તો ગાવો સર્વે વીરપ્રભુ ગુણગાન હૈ.
(બહેન) : ભાઈ! મહાવીર ભગવાનના મોક્ષનો આટલો બધો મહિમા કેમ હશે?
(ભાઈ) : બેન! મોક્ષદશા સૌથી ઊંચી છે ને પૂર્ણ આનંદમય છે; એવી દશાને
ભગવાને પ્રાપ્ત કરી, તેથી તેમનો જેટલો મહિમા કરીએ તેટલો ઓછો
છે. સાંભળ! કુંદકુંદસ્વામી તેનો મહિમા કરતાં કહે છે કે –

PDF/HTML Page 82 of 106
single page version

background image
: ૭૬ : આત્મધર્મ : આસો : ૨૫૦૧
(દરેક ગાથા બે વાર બોલવી)
અત્યંત આત્મોત્પન્ન વિષયાતીત અનુપ અનંત ને
વિચ્છેદહીન છે સુખ અહો! શુદ્ધોપયોગી સિદ્ધને,
અશરીર ને અવિનાશ છે, નિર્મળ અતીન્દ્રિય શુદ્ધ છે,
જયમ લોકઅગ્રે સિદ્ધ, તે રીત જાણ સૌ સંસારીને.
(બેન) : વાહ, ભગવાન આવા મોક્ષપદને પામ્યા; તો તેમનું જીવન પણ કેવું
અદ્ભુત હશે!
(ભાઈ) : અરે, એની શી વાત! આપણા ભગવાનના અદ્ભુત મહિમાની શું તને
ખબર નથી? – જો સાંભળ! આપણા ભગવાન એ કાંઈ રાગ–દ્વેષ
કરવા માટે કે જગતનું ભલું – બૂરું કરવા માટે નહોતા અવતર્યા, પણ
એ તો વીતરાગ થઈને ભવને તરવા મો જન્મ્યા હતા.
(બેન) : અને બીજી વાત એ છે કે ભગવાન પોતે તો વીતરાગ થઈને ભવથી
તર્યા ને મોક્ષમાર્ગનો ઉપદેશ આપીને આપણને પણ ભવથી તરવાનો
ઉપાય બતાવ્યો. તેથી ભગવાન મહાન છે.
(ભાઈ) : હા જુઓ, ‘नमुत्थुणं’ માં પણ ભગવાનની સ્તુતિ કરતાં કહ્યું કે –
િतन्नाणंद ।.... तारयाणં એટલે હે ભગવાન! આપ પોતે તો
ભવસમુદ્રથી તરનારા છો; ને આત્માનું સ્વરૂપ બતાવીને અમને પણ
ભવથી તારનારા છો.
– પણ હેં બહેન! તરવાનો ઉપાય તો જગતના બધા ધર્મો બતાવે
જ છે ને?
(બેન) : ના ભાઈ! એ વાત ખોટી છે. સંસારથી તરવાનો સાચો ઉપાય તો
જૈનધર્મમાં આપણા ભગવાન મહાવીરે જ બતાવ્યો છે; ને તે જ એક
ભવથી તરવાનો સાચો માર્ગ છે, બીજો કોઈ માર્ગ નથી.
(ભાઈ) : વાહ બેન, તું તો વિદ્વાન લાગે છે! ભગવાને સંસારથી તરવાનો ઉપાય
શું કહ્યો છે? તે બતાવ.
(બેન) : સાંભળ ભાઈ! બધા જૈનશાસ્ત્રોએ એ વાત સ્વીકારી છે કે સમ્યગ્દ્રર્શન –
જ્ઞાન–ચારિત્ર તે મોક્ષમાર્ગ છે. આપણા ભગવાન મહાવીર સમ્યગ્દ્રર્શન –
સમ્યગ્જ્ઞાન – સમ્યક્ચારિત્રનો ઉપદેશ આપ્યો છે. એટલે, જો આપણે

PDF/HTML Page 83 of 106
single page version

background image
: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૭૭ :
ભગવાનના માર્ગે ચાલવું હોય તો આપણે પણ સમ્યગ્દ્રર્શન,
સમ્યગ્જ્ઞાન ને સમ્યક્ચારિત્રની આરાધના કરવી જોઈએ.
(ભાઈ) : વાહ બેન, તેં તો બહુ ઊંચી વાત કરી. પણ બધાયને સમજાય તેવું
કંઈક કહે ને?
(બેન) : ભાઈ! બહુ ઊંચી વાત છે – એ ખરૂં; પણ આપણો ધર્મ ઊંચો છે
એટલે તેની બધી વાત પણ ઊંચી જ હોય ને! ઊંચું – ઊંચું એવું
મોક્ષપદ પામવા માટે ઊંચો – ઊંચો રસ્તો જ લેવો જોઈએ ને!
(ભાઈ) : બરાબર છે, બેન! આપણા મહાવીર ભગવાને પણ એવો ઊંચો રસ્તો
લીધો જ હતો ને!
(બેન) : હા જુઓ, મહાવીર ભગવાન છેને, તે જીવ પહેલાંં તો અજ્ઞાની અને
માંસાહારી સિંહ હતો; પણ પછી તે જીવ જૈનધર્મ પામ્યો. તેણે માંસાહાર
છોડી દીધો ને મુનિરાજના ઉપદેશથી આત્મસ્વરૂપ ઓળખીને તેણે
સમ્યગ્દ્રર્શન પ્રગટ કર્યું. પછીના ભવોમાં સાધુ થઈ, વીતરાગી ચારિત્ર
પાળી કેવળજ્ઞાન પ્રગટ કર્યું ને અંતે પાવાપુરીથી મોક્ષ પધાર્યા. મોક્ષને
માટે પ્રભુએ જેમ કર્યું તેમ આપણે પણ કરવું જોઈએ.
(ભાઈ) : વાહ, પ્રવીણાબેન! તમે તો ભગવાનનું આખું જીવનચરિત્ર બતાવી
દીધું; તે સાંભળીને આનંદ થાય છે ને મહાવીરપ્રભુના માર્ગે જવાની
ભાવના જાગે છે.
(બેન) : હા, ભાઈ! ખરેખર આપણે વીરનાં સંતાન છીએ, ને વીપ્રભુના માર્ગે જ
આપણે જવાનું છે. આપણે જૈન છીએ; જૈન એટલે જિનવરનો સંતાન.
(બધા સાથે –) અમે તો જિનવરનાં સંતાન.... જિનવરપંથે વિચરશું....
ગાતાં પ્રભુજીનાં ગુણગાન ઉજ્વલ આત્માને વરશું...
અમે તો મહાવીરનાં સંતાન, મહાવીર પંથ વિચરશું.....
કરીને આત્માની ઓળખાણ મુક્તિ પંથે વિચરશું....
(વડીલ) : અહા, મહાવીર ભગવાનનો માર્ગ કેટલો સુંદર છે! કેટલો મહાન છે!
મહાવીરનો માર્ગ એટલે વીતરાગભાવ! મહાવીરનો માર્ગ એટલે
મુક્તિનો માર્ગ. તે માર્ગ આજે આપણને મળ્‌યો છે, તો ચાલો! સૌ
આનંદથી તે માર્ગ જઈએ.

PDF/HTML Page 84 of 106
single page version

background image
: ૭૮ : આત્મધર્મ : આસો : ૨૫૦૧
(ભાઈ) : ભગવાન મોક્ષ પધાર્યા તેને આજે અઢીહજાર વર્ષ વીતી ગયા, છતાં
આજે પણ ભગવાને દેખાડેલો મોક્ષમાર્ગ કેવો મજાનો શોભી રહ્યો છે!
(બેન) : વાહ ભાઈ! ખરેખર આપણા મહાન ભાગ્ય છે. અરે, આવો હળ–હળતો
પાપયુગ, ચારેકોર પાપનો પાર નહિ, ડગલે ને પગલે હિંસા – જુઠું–
ચોરી–સીનેમાના ભયંકર ખોટા સંસ્કાર, ને અન્યાયના માર્ગે પૈસાના
પરિગ્રહનું ગાંડપણ, –એની વચ્ચે પણ આજે આપણને આવો મજાનો
વીતરાગીધર્મ અને તેના ઉત્તમ સંસ્કાર મળ્‌યા છે તે ભગવાન
મહાવીરનો પ્રતાપ છે, – તે વીતરાગી મુનિઓનો પ્રતાપ છે.
(ભાઈ) : હા બેન! તેથી આપણે સૌ મહાવીર ભગવાનના માર્ગે જવા તૈયાર થયા
છીએ. આજથી આપણે સિનેમા નહિ જોઈએ. કંદમૂળ નહિ ખાઈએ; –
બોલો ભાઈઓ! બોલો બહેનો! – છે કબુલ?
(બધા સાથે) : હા, કબુલ છે – કબુલ છે – કબુલ છે?
આપણે હવે સિનેમા નહીં જોઈએ; કંદમૂળ નહીં ખાઈએ.
(ઘંટનાદ – શાબાશી)
(બેન) : – અને દરરોજ ભગવાનનાં દર્શન કરવા જઈશું; તથા ધર્મનો અભ્યાસ
પણ કરશું – જેથી મહાવીર ભગવાનના માર્ગને ઓળખીને આપણે પણ
તે માર્ગે જઈએ.
(ભાઈ): વાહ, ઘણું સરસ! ભગવાનના માર્ગે જવા માટે આપણે સૌ તૈયાર
છીએ....
(બધા સાથે –) તૈયાર છીએ.... તૈયાર છીએ.... તૈયાર છીએ.
(એક ગવડાવે.... ને.... બીજા બધા ઝીલે...) (દરેક લાઈન બે વાર બોલવી)
વીરપ્રભુનાં સૌ સંતાન! ............ છે તૈયાર....... છે તૈયાર......
વીરપ્રભુના પંથે જાવા............ છે તૈયાર....... છે તૈયાર......
અરિહંતદેવની સેવા કરવા............ છે તૈયાર....... છે તૈયાર......
જિનશાસનની સેવા કરવા............ છે તૈયાર....... છે તૈયાર......
સાધુજનોની સેવા કરવા............ છે તૈયાર....... છે તૈયાર......

PDF/HTML Page 85 of 106
single page version

background image
: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૭૯ :
સમ્યગ્દ્રર્શન –જ્ઞાન કરવા............ છે તૈયાર....... છે તૈયાર......
ઉત્તમ ચારિત્ર પાલન કરવા.......... છે તૈયાર....... છે તૈયાર......
મોક્ષના માર્ગે દોડી જાવા............ છે તૈયાર....... છે તૈયાર......
ભવબંધનથી છૂટી જાવા............ છે તૈયાર....... છે તૈયાર......
વીરના માર્ગે દોડી જાવા............ છે તૈયાર....... છે તૈયાર......
સિદ્ધપ્રભુની સાથે રહેવા............ છે તૈયાર....... છે તૈયાર......
(બેન) : વાહ, આપણો ઉત્સાહ અને ભક્તિ દેખીને આપણા સંઘપતિજી (તથા
માતાજી) અને બધા વડીલો કેવા ખુશી થાય છે! આપણે સૌએ કાયમ
આવા ઉત્સાહથી ને આનંદથી ધર્મમાં રસ લેવો જોઈએ.
(ભાઈ) : જરૂર બહેન! આજે તો મહાવીર ભગવાનના મોક્ષનો ઉત્સવ
ઉજવવાની ખૂબ મજા આવી.... આત્માને ઘણો લાભ થયો..... જાણે
ધર્મચક્ર ચાલવા માંડ્યું. આત્મામાં જાણે ચૈતન્ય –દીવડા પ્રગટ્યા ને
અપૂર્વ દીવાળી આવી.... સાથે આનંદ પણ લાવી?
(વડીલ) : અહા, ભગવાનના નિર્વાણનો આવો આનંદ – ઉત્સવ આપણે આખું
વર્ષ ઊજવ્યો, ને જીવનમાં તે ઉત્સવ સદાય ઊજવવાનો છે.... આ વર્ષે
આવો મહાન ઉત્સવ દેખીને આપણને હવે મહાવીરનો રંગ લાગ્યો છે;
તે રંગ હવે જીવનમાં કદી છૂટવાનો નથી.
(બેન) : ચાલો, આપણે સૌ વીરપ્રભુની ભક્તિ કરીને આપણો આનંદ વ્યક્ત
કરીએ.
(બધા સાથે) : હા.... ચાલો..... ચાલો.....
(નીચેનામાંથી કોઈ પણ સ્તવન સહિત રાસ–ભક્તિ–કરવી–)
(૧) વીરપ્રભુજી મોક્ષ પધાર્યા, ગૌતમ કેવળજ્ઞાન રે.... વીરજીનું શાસન ઝુલે રે....
(સ્તવનમંજરી પાનું – ૨૮૪)
(૨) આજે વીરપ્રભુજી નિર્વાણ પદને પામિયા રે... (સ્તવનમંજરી પાનું – ૪૩૩)
(૩) હે........ એ રંગ લાગ્યો..... રંગ લાગ્યો...
રંગ લાગ્યો, મહાવીર ! તારો રંગ લાગ્યો...
તારી ભક્તિ કરવાનો મને ભાવ જાગ્યો,

PDF/HTML Page 86 of 106
single page version

background image
: ૮૦ : આત્મધર્મ : આસો : ૨૫૦૧
તારી પૂજા કરવાનો મને ભાવ જાગ્યો,
પ્રભુ સમ્યગ્દ્રર્શનનો ભાવ જાગ્યો.... રંગ લાગ્યો. મહાવીર૦
પ્રભુ આતમજ્ઞાનનો ભાવ જાગ્યો,
મને ભેદ વિજ્ઞાનનો ભાવ જાગ્યો,
મને સાધુ થવાનો ભાવ જાગ્યો... રંગ લાગ્યો... મહાવીર૦
પ્રભુ મોક્ષે જવાનો મને ભાવ જાગ્યો,
પ્રભુ ભવથી તરવાનો મને ભાવ જાગ્યો,
પ્રભુ મહાવીર થવાનો મને ભાવ જાગ્યો... રંગ લાગ્યો... મહાવીર૦
(મહાવીર ભગવાનના જયકારપૂર્વક નાટક સમાપ્ત.)
(આ નાટકમાં ઉચિત ફેરફાર કરીને પણ શકો છો. મંદિરોમાં, પાઠશાળામાં,
ને ઘરેઘરે આ નાટક ભજવો ને નિર્વાણમહોત્સવનો આનંદ મેળવો.)
જય મહાવીર.
સહકાર
બંધુઓ, આવતા અંકથી આત્મધર્મનું નવું વર્ષ શરૂ થશે. નવા વર્ષના
સંપાદકશ્રી પણ નવા હશે. આપ સૌએ ખૂબ પ્રેમ અને વાત્સલ્યથી મને જે સહકાર
આપેલ છે તે બદલ હું આપ સૌનો આભારી છું; અને હવે જે નવા સંપાદકશ્રી –
મુમુક્ષુભાઈ આત્મધર્મનું સુકાન સંભાળે તેમને પણ આપ એવા જ પ્રેમ –
વાતસલ્યપૂર્વક સહકાર આપતા રહેજો. –નવા સુયોગ્ય સંપાદકશ્રી પ્રત્યે હાર્દિક
વાત્સલ્યપૂર્વક મારી શુભેચ્છા છે કે તેઓ પણ ‘આત્મધર્મ’ દ્વારા દેવ – ગુરુ –
શાસ્ત્રની પ્રભાવના ખૂબ ખૂબ વધારે; અને પોતાનું હિત થાય તથા સમાજને પણ
હિતમાર્ગની સુંદર પ્રેરણાઓ મળ્‌યા કરે – એવા સંપાદનમાં તેમને પૂરેપૂરી સફળતા
મળે. મારા તરફથી તેમને હાર્દિક સહકાર મળ્‌યા કરશે. (બ્ર. હ. જૈન)
નવા વર્ષનું લવાજમ છ રૂપિયા જ રહેશે. હવેનો અંક લગભગ ૨૦ મી
તારીખે પ્રસિદ્ધ થશે. કદાચ તારીખમાં થોડો ફેરફાર થાય તો ધીરજ રાખશો.
લવાજમ નીચેના સરનામે વેલાસર મોકલી વ્યવસ્થામાં સહકાર આપશો.
(આત્મધર્મ કાર્યાલય, સોનગઢ (સૌરાષ્ટ્ર) .)

PDF/HTML Page 87 of 106
single page version

background image
રુ ભગવન મહવર અઢ હજારવર્ષીય
નિર્વાણ મહોત્સવ રુ
રાજગૃહીના વિપુલાચલ શિખર ઉપરથી
ભગવાન મહાવીરે ફરકાવેલો જૈનધર્મનો
વીતરાગી ધ્વજ આજે પણ વિશ્વમાં લહેરાઈ રહ્યો
છે ને આપણને સૌને રત્નત્રયરૂપ મોક્ષમાર્ગનો
મધુર સન્દેશ આપી રહ્યો છે. આવો, વીરપ્રભુના
વીતરાગી ઝંડા નીચે આપણે સૌ એકત્ર થઈએ, ને
ધર્મસાધનામાં હાથમાં મિલાવીને વીરપંથે જઈએ.

PDF/HTML Page 88 of 106
single page version

background image
શ્રમણો, જિનો, તીર્થંકરો આ રીત સેવી માર્ગને,
સિદ્ધિ વર્યા; નમું તેમને, નિર્વાણના તે માર્ગને.
શ્રી વીરપ્રભુએ પ્રકાશેલા મોક્ષમાર્ગમાં પરિણમતા સંતો પરમ
ઉપકારબુદ્ધિથી કહે છે કે અહો, સર્વજ્ઞ મહાવીર દેવ! પરદ્રવ્યોથી ભિન્ન અને
સ્વધર્મોથી અભિન્ન એવા એક–શુદ્ધ–ધ્રુવ જ્ઞાયક આત્માને ઉપલબ્ધ કરીને,
તેમાં જ એકાગ્રતા વડે આપે મોક્ષને સાધ્યો, ને અમને પણ એ જ માર્ગનો
ઉપદેશ કરીને આપ નિર્વાણપુરીમાં બિરાજી રહ્યા છો. – આપને નમસ્કાર હો.
પ્રભો! આપનો તે નિર્વાણમાર્ગ આજે અઢી હજાર વર્ષ બાદ અમને
પણ પ્રાપ્ત થયો છે... તે માર્ગ દ્વારા આપ જ અમને સાક્ષાત્ મળ્‌યા છો.
આપના પ્રસાદથી પ્રાપ્ત થયેલ મોક્ષમાર્ગ અમે અવધારિત કર્યો છે... ને
આનંદપૂર્વક તેને સાધવાનું કૃત્ય કરાય છે.
જુઓ, મોક્ષમાર્ગી સન્તો બેધડક કહે છે કે તીર્થંકરોના માર્ગને અમે
ધારણ કર્યો છે ને તે માર્ગે ચાલી રહ્યા છીએ. આ રીતે મોક્ષમાર્ગનું
અવધારણ એ જ વીરનાથ ભગવાનનો સાચો નિર્વાણ–મહોત્સવ છે.
– ‘जय महावीर

PDF/HTML Page 89 of 106
single page version

background image
: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૮૧ :
આવો ઉજવીએ.... વીરપ્રભુનો મંગલ ઉત્સવ
(કાર્યક્રમની સામાન્ય રૂપરેખા)
(વર્ષોથી જેના મંગલવાજાં વાગી રહ્યા હતા – એવો અભૂતપૂર્વ
નિર્વાણમહોત્સવ આપણે આખું વર્ષ ઉજવવ્યો; હવે તેની પૂર્ણતા નજીક આવી
રહી છે. દીવાળી તા. ૩ સોમવારના રોજ અનેક મંગલ કાર્યક્રમોપૂર્વક
ઉત્સવની પૂર્ણતા થઈ રહી છે. તે પ્રસંગના કાર્યક્રમસંબંધી માર્ગદર્શન આપવા
અહીં એક સામાન્ય કાર્યક્રમની રૂપરેખા આપવામાં આવી છે. સુવિધા
અનુસાર તેમાં ફેરફાર કરી પણ, સૌએ આનંદ અને ઉલ્લાસ પૂર્વક ધામધૂમથી
ઉત્સવ કરવો. ઉત્સવ દ્વારા મહાવીરભગવાનના મહિમાને ઓળખવો ને
જૈનધર્મનું સ્વરૂપ ઓળખીને તેની આરાધનામાં આગળ વધવું.) (સં.)
* દશમથી જ જિનમદિરને સુંદર રીતે શણગારવું – પ્રકાશથી ઝગઝગતું શિખર,
પચરંગી ધર્મધ્વજ, બની શકે તો ધર્મચક્ર – ફરતું, અને લાઉડસ્પીકરની
વ્યવસ્થા દૂરદૂર સંભળાય તે રીતે ગોઠવવી. જિનમહિમાના મંગલ ગીતો બે
દિવસ પહેલાંં શરૂ કરી દેવા. (પચરંગી ધર્મધ્વજ આ અંકમાં છપાયો છે, તેવો
મોટો ધ્વજ આપના ગામમાં કરાવી લેવો, ને ઘરેઘરે દુકાને દુકાને
લહેરાવવો.)
* દીવાળી પહેલાંં ત્રણ દિવસ વહેલી સવારમાં શહેરના મધ્યચોકમાં ભેગા થઈ,
મહાવીરપ્રભુનાં મંગલગીત ગાતાં ગાતાં, જિનમંદિર દર્શને જવું. (બાળકોએ
– વીરપ્રભુનાં સૌ સંતાન છે તૈયાર, તથા ધર્મ મારો.. . ધર્મ... મારો... ધર્મ
મ્હારો રે.. વગેરે કુચગીત ગાતાંગાતાં તેમાં ભાગ લેવો).
* જિનમંદિરમાં ઠાઠમાઠસહિત દર્શન, વિશેષપૂજન (નિર્વાણકલ્યાણપૂજન),
અભિષેક વગેરે ઉત્સાહથી કરવા. ત્યારબાદ મહાવીર – પ્રવચનસભાદ્વારા
મહાવીરભગવાનના જીવનના ખાસ પ્રસંગો, આપણા ઉપર તેઓશ્રીના
અદ્ભુત – અચિંત્ય – પરમ ઉપકારો, અને ભગવાને ઉપદેશેલો આત્મહિતનો
માર્ગ – તે સંબંધી પ્રવચનો કરવા. બાળકો દ્વારા નાના સંવાદો, ભક્તિ વગેરે
કાર્યક્રમો રાખવા. મહાવીરભગવાન સંબંધી રેડિયામાં જે કાર્યક્રમો આવવાના
હોય તે લાઉડસ્પીકર દ્વારા પ્રસારિત કરવા. સાધર્મીઓમાં જેને જે કાંઈ કષ્ટ
હોય તે સન્માનપૂર્વક દૂર કરવા; સુંદર વસ્તુઓની લાગી કરવી; સારા
નાનકડાં પુસ્તકો વહેંચવા. (“ભગવાન મહાવીર” નાં પુસ્તકો ૧૦ રૂા. નાં
એકસો લેખે સોનગઢથી મળશે.) પાઠશાળાને ખાસ ઉત્તેજન આપવું.

PDF/HTML Page 90 of 106
single page version

background image
: ૮૨ : આત્મધર્મ : આસો : ૨૫૦૧
દેશકાળ અનુસાર સાધર્મીઓનું સમૂહભોજન કરવું. પૂર્વના બધા મતભેદો
ભૂલીને મહાવીરપ્રભુના ભક્તો તરીકે સૌએ એકમેકપણાનો ભાવ જગાડીને
આનંદથી હળવું – મળવું – એકબીજાનું સન્માન કરવું. સાધર્મીજનોને ઘેર બોલાવીને
જમાડવા, સાધર્મીનું સન્માન કરવું. વિદ્વાનોનું વિશેષ સન્માન કરવું.
* બપોરે નમસ્કારમંત્રનો અગર “મહાવીર” નામનો સામૂહિક જાપ (સૌ
એકસો આઠ વાર ગણે; સમુચ્ચય અઢીહજાર – પચીસહજાર કે સુવિધા
મુજબ), નવીન શાસ્ત્રની સ્વાધ્યાયનો મંગલ પ્રારંભ; સામૂહિક
શાસ્ત્રપ્રવચન; ભક્તિ; ધાર્મિક આનંદના કાર્યક્રમ અને ધામધૂમપૂર્વક
મહાવીરભગવાનની અતિ ભવ્ય રથયાત્રા (શક્ય હોય તો બધા ફિરકાના
સમસ્ત જૈનસમાજે ભેગા મળીને) કાઢવી. જ્યા રથયાત્રા જાય ત્યાં
મહાવીરપ્રભુના શાસનનો મહિમા પ્રસિદ્ધ કરવો. રથયાત્રામાં ધર્મધ્વજ–
ધર્મચક્ર–લાઉડસ્પીકર રાખવું. ચાલતી રથયાત્રાના માર્ગમાં ભાવુકદર્શકોને
નાના પુસ્તકોની લાણી કરતા જવી. (આ માટે અહિંસા પરમો ધર્મ, તથા
ભગવાન મહાવીર એ બે પુસ્તકો ઉપયોગી છે – જે હાલ મળી શકે છે. જૈન
બાળપોથી પણ ઉપયોગી છે.)
* રાત્રે જિનમંદિરના ચોકમાં અગર પ્રસિદ્ધ સ્થળે અદ્ભુત ઝગઝગાટ વચ્ચે
મહાવીર ભગવાનના મહિમાને પ્રસિદ્ધ કરતી ભવ્ય સભા કરવી, જેમાં ગામના
પ્રતિષ્ઠિત આગેવાનોને આમંત્રણ આપવું. ભગવાનનો મહિમા પ્રસિદ્ધ કરવો,
આપણા જિનેન્દ્રદેવની વિશેષતાઓ સમજાવવી; તથા બીજા ભક્તિ – ભજન –
રેકર્ડ, ધાર્મિક નાટક–સંવાદ વગેરે સુંદર કાર્યક્રમોનું પ્રદર્શન કરવું. એક વાત
સૌએ ખાસ લક્ષમાં રાખવી કે પ્રવચન વગેરેમાં ક્યાંય ખંડનાત્મક પદ્ધત્તિથી
પ્રતિપાદન ન કરવું, કે કટુભાષા ન વાપરવી; શાંત – મધુર શૈલિથી જ વીરનાથ
ભગવાનનો અને તેમના શાસનનો મહિમા પ્રસિદ્ધ કરવો. જ્યાં જે કોઈ
પ્રકારના વૈરવિરોધ હોય તે સર્વથા ભૂલી જવા ને વીતરાગભાવની ભાવના
વધારવી. કોઈપણ સાધર્મી પ્રત્યે અત્યંત પ્રેમપૂર્ણ વ્યવહાર રાખીને, તન–મન–
ધનથી કે જ્ઞાન–વૈરાગ્યની પ્રેરણાની એકબીજાને સહાયરૂપ થવું.
(અહીં ઉત્સવના કાર્યક્રમની સામાન્ય રૂપરેખા આપી છે. અને ત્યાર પછી
કાયમ માટે જાગૃત રહીને વીરશાસનના મહિમા પૂર્વક અને જિનવાણીની પ્રભાવના
પૂર્વક ઉત્સવ ચાલુ રાખવાનો છે. આપણા જીવનમાં આવેલો આ આનંદકારી
અભૂતપૂર્વ ઉત્સવ જીવનમાં કદી નહિ ભૂલાય, ને સદાય વીરપ્રભુનો સાક્ષાત્કાર
કરાવતો થકો હિતમાર્ગમાં પ્રેર્યા કરશે. – જય મહાવીર.

PDF/HTML Page 91 of 106
single page version

background image
: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૮૩ :
‘અહિંસા પરમ ધર્મ છે’
૧. એક જંગલની રમણીયગૂફામાં ભદ્રપરિણામી એક સુવર (ભૂંડ) રહેતું હતું.
૨. તે જંગલમાં એક વાઘ રહેતો હતો, તે ક્રૂરપરિણામી હતો.
૩. એક વીતરાગી મુનિરાજ વિચરતા–વિચરતા તે જંગલમાં આવ્યા; ને જે
ગૂફામાં બિરાજમાન થઈને શુદ્ધોપયોગ વડે આત્મધ્યાન કરવા લાગ્યા.
મુનિરાજને ગૂફામાં દેખીને –
૧. ભદ્રપરિણામી ભૂંડને એવો શુભ વિચાર આવ્યો કે અહા, આ કોઈ વીતરાગી
મહાત્મા મારી ગૂફામાં પધાર્યા છે, એમને દેખતાં જ કોઈ અપૂર્વ શાંતિ થાય છે.
એના પધારવાથી મારી ગૂફા ધન્ય થઈ... હું કઈ રીતે તેમને સેવા કરું! એવા
શુભભાવપૂર્વક તે ભૂંડ ગૂફાના દરવાજે બેસીને મુનિરાજની રક્ષા કરતું હતું.
૨. તે જ વખતે ગુફા પાસે આવેલા વાઘને એવો અશુભ ભાવ થયો કે હું આ
મનુષ્યને મારીને ખાઈ જાઉં.
૩. તે જ વખતે શુદ્ધોપયોગાં લીન તે મુનિરાજ, નથી તો ભૂંડ ઉપર રાગ કરતા,
કે નથી વાઘ ઉપર દ્વેષ કરતા, એ તો વીતરાગ છે.
મુનિરાજને ખાઈ જવા માટે વાઘ ગૂફા પાસે આવ્યા. ભૂંડને તેનો ખ્યાલ
આવી ગયો એટલે તરત જ વચ્ચે આવીને તેણે વાઘને રોક્યો.
વાઘ એના પર તૂટી પડ્યો.... વાઘ અને ભૂંડ બંને લડ્યા; ખૂબ લડ્યા. ક્રૂર
વાઘની સામી પણ ભૂંડે બરાબર ટકકર ઝીલી; તેના મનમાં એક જ ધૂન હતી કે
પ્રાણ આપીને પણ હું મુનિને બચાવીશ. બંને ખૂબ લડે છે, – એક તો મુનિના રક્ષણ
માટે લડે છે, ને બીજો મુનિના ભક્ષણ માટે લડે છે. લડતાં – લડતાં બંનેએ
એકબીજાને મારી નાંખ્યા... બંનેએ એકબીજાની હિંસા કરી. વાઘ તો મરીને દુર્ગતિ
ગયો; સુવર મરીને સુગતિમાં ગયું; મુનિરાજ તો ધ્યાનમાં જ વીતરાગપણે બિરાજી
રહ્યા ને કેવળ – જ્ઞાન પ્રગટાવીને મોક્ષગતિ પામ્યા.
હવે તેમનું પૃથકકરણ
આ દૃષ્ટાંતમાં ત્રણ પાત્રો છે:–
૧. વાઘનો જીવ: – જે મુનિરાજને મારવાના અપ્રશસ્ત દ્વેષ – કષાયમાં વર્તે છે.

PDF/HTML Page 92 of 106
single page version

background image
: ૮૪ : આત્મધર્મ : આસો : ૨૫૦૧
૨. સુવરનો જીવ: – જે મુનિને બચાવવા પ્રશસ્ત રાગ–કષાયમાં વષર્તે છે.
૩. મુનિરાજ: – જેઓ અકષાય વીતરાગભાવમાં વર્તે છે.
હવે આમાં હિંસા – અહિંસા ક્યા પ્રકારે છે તે જોવા માટે, જ્યારે આપણે
સુવર અને વાઘની સરખામણી કરશું ત્યારે વાઘ કરતાં સુવરના ભાવ સારા છે,
એટલે વાઘ કરતાં તે સુવરની આપણે પ્રશંસા કરીશું.
મુનિની હિંસા ન થઈ
તોપણ વાઘને પોતાના ક્રૂર
પરિણામને લીધે હિંસાનું પાપ
લાગી જ ગયું ને તે દુર્ગતિમાં
ગયો વાઘની હિંસા થઈ છતાં
ભૂંડ પોતાના શુભ પરિણામને
લીધે સુગતિમાં ગયું. એટલે
બાહ્ય જીવોનું જીવન –– મરણ
તે હિંસા–અહિંસાનું કારણ છે.
આ દૃષ્ટાંતમાં મુનિની હિંસા
ભલે ન થઈ તોપણ તેને મારી
નાખવાના હિંસકભાવને તો
કોઈપણ રીતે સારો નહિ જ
કહેવાય. મુનિને મારવાની
અપેક્ષાએ મુનિને બચાવવાનો
રાગભાવ જરૂર પ્રસંસનીય છે.
–– પણ ––
હજી આપણી વાત
અધૂરી છે; કેમકે હજી ત્રીજા
પાત્રને ભેળવવાનું બાકી છે.
જ્યારે આપણે મુનિરાજને પણ સાથે રાખીને સરખામણી કરશું ત્યારે
બેધડક પણે દેખાશે કે, વીતરાગભાવમાં બિરાજમાન મુનિરાજનું કાર્ય તે જ શ્રેષ્ઠ
કાર્ય છે, તે જ અત્યંત પ્રશંસનીય છે, ને તે વીતરાગભાવની સરખામણીમાં ભૂંડનો
પ્રશસ્તરાગ પણ પ્રશંસનીય નથી.

PDF/HTML Page 93 of 106
single page version

background image
: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૮૫ :
મુનિરાજનો વીતરાગભાવ જ પરમ અહિંસારૂપ હોવાથી તેને આપણે
પ્રશંસનીય કહેશું, ને તે જ મોક્ષનું કારણ કહેશું.
તે વીતરાગભાવની સામે ભૂંડનાં રાગભાવને આપણે ‘પરમ’ અહિંસા નહીં
કહીએ, અપિતુ તેને પણ ‘હિંસા’ ની કક્ષામાં જ મુકીશું. ભલે તે રાગને ‘પ્રશસ્ત’
વિશેષણ લગાડીએ તોપણ તેને હિંસા તો કહેવી જ પડશે, કેમકે જેટલો કષાય છે
તેટલી હિંસા છે. પીત્તળને પ્રશસ્ત વિશેષણ લગાડીને ‘પ્રશસ્ત – પીત્તળ’ એમ કહીએ
તેથી કાંઈ તે સુવર્ણની જાતમાં તો ન જ આવે; તેમ કોઈ રાગાદિ – હિંસાને પ્રશસ્ત
વિશેષણ લગાડીએ તેથી કાંઈ તે ‘અહિંસા’ ન બની જાય.
એટલે શુભરાગવાળો તે ભૂંડનો જીવ પણ, આગળ વધીને જ્યારે રાગ
વગરનો ચૈતન્યભાવ પ્રગટ કરશે ત્યારે જ તે વીતરાગભાવરૂપ અહિંસા – ધર્મમાં
આવશે, ને તે પરમ અહિંસા ધર્મ વડે તે મોક્ષને સાધશે. આ રીતે
“अहिंसा परमो
धर्म” છે.
મુનિના વીતરાગભાવને અને ભૂંડના રાગભાવને આપણે એકકક્ષામાં નહીં
મુકી શકીએ, કેમકે બંનેની જાત એક – બીજાથી વિરુદ્ધ છે.
મુનિને મારવાના ભાવની અપેક્ષાએ બચાવવાનો ભાવ તે ઉત્તમ હોવા છતાં,
બંનેની એક કક્ષા છે. (જેમ એક જ વર્ગમાં ભણતા વિદ્યાર્થીઓમાં એક પહેલો નંબર
હોય ને એક છેલ્લો નંબર હોય, – પણ બંનેની કક્ષા એક જ છે – તેમ.) વાઘ અને
ભૂંડ બંનેમાં જેટલા રાગાદિ કષાયભાવો છે તેટલી હિંસા છે; ને જ હિંસા છે તે
અહિંસા નથી એટલે ધર્મ નથી.
મુનિરાજનો વીતરાગભાવ તે અહિંસા છે, ને તે ધર્મ છે.
આવા વીતરાગ અહિંસા ધર્મનો જય હા.
*
ભગવાન મહાવીરે કહેલા આવા ‘પરમ અહિંસાધર્મ’ ને જાણવા માટે, અને
તેનું પાલન કરવા માટે, મુમુક્ષ જીવે પ્રથમ તો ચૈતન્યઉપયોગ અને રાગ એ બંનેનું
અત્યંત ભિન્નપણું જાણવું જોઈએ. ભિન્નપણું જાણે તો જ રાગ વગરના
શુદ્ધઉપયોગરૂપ અહિંસાધર્મને સાધી શકે.
– એવું ભિન્નપણું ક્યા પ્રકારે જાણવું? એમ અંતરમાં જિજ્ઞાસા જાગે તો, –
ભગવાન મહાવીરે અને તેમના શાસનમાં થયેલા સંતોએ તેવું ભિન્નપણું પોતાના

PDF/HTML Page 94 of 106
single page version

background image
: ૮૬ : આત્મધર્મ : આસો : ૨૫૦૧
આત્મામાં સાક્ષાત્ અનુભવીને આગમમાં પણ સ્પષ્ટ બતાવ્યું છે; તે અહીં કહીએ
છીએ:–
सव्वणहुणाणदिढ्ढो जीवो उवओगलक्खणो णिच्चं।
कह सो पुग्गलदव्वीभूद्रो जं भणसि मज्झमिणं।।२८।।
સર્વજ્ઞ – જ્ઞાનવિષે સદા ઉપયોગલક્ષણ જીવ છે;
તે કેમ પુદ્ગલ થઈ શકે કે ‘મારું આ’ તું કહે અરે?
શરીરથી ને રાગાદિભાવોથી ભિન્ન, ચૈતન્યમય આત્મતત્ત્વને જે જાણતો
નથી અને. જીવને રાગાદિ – સંયુક્ત જ અનુભવે છે એવા અપ્રતિબુદ્ધ – જિજ્ઞાસુને,
આચાર્ય – દેવ – સર્વજ્ઞ – જ્ઞાનની સાક્ષીથી અને પોતાના સ્વાનુભવથી પ્રતિબોધે છે
કે: હે ભાઈ! ‘જે નિત્ય ઉપયોગસ્વરૂપ છે તે જીવ છે’ એમ સર્વજ્ઞ ભગવાનના
જ્ઞાનમાં આવ્યું છે, આગમમાં પણ ભગવાને સ્પષ્ટ એમ પ્રકાશ્યું છે, ને અનુભવમાં
પણ જીવ સદા જ્ઞાનસ્વરૂપે જ અનુભવાય છે. પોતાનું ઉપયોગપણું છોડીને જીવ કદી
પુદ્ગલરૂપ તો થઈ જતો નથી; જેમ અંધકારને અને પ્રકાશને એકપણું નથી પણ
જુદાપણું જ છે, તેમ ચેતનપ્રકાશ વગરના એવા રાગાદિભાવોને અને
ચેતનપ્રકાશરૂપ ઉપયોગને કદી એકપણું નથી પણ સદા જુદાપણું જ છે. આમ તારા
ઉપયોગલક્ષણ વડે તારા જીવને તું સમસ્ત જડથી ને રાગથી જુદો જાણ, ને
ઉપયોગસ્વરૂપે જ પોતાને અનુભવમાં લઈને હે જીવ! તું અત્યંત પ્રસન્ન થા....
આનંદિત થા.
અરે, અત્યારે સુધી ઉપયોગસ્વરૂપને ભૂલીને, રાગાદિ રૂપે જ મેં મને
માનીને મારી હિંસા કરી ને તેથી ચારગતિમાં હું દુઃખી થયો. પણ હવે સર્વજ્ઞમાર્ગી
શ્રીગુરુઓના પ્રતાપે મારા સ્વતત્ત્વનું મને ભાન થયું કે અહો! હું તો સદા ઉપયોગ
– સ્વરૂપ જ રહ્યો છું; મારું ઉપયોગસ્વરૂપ હણાયું નથી. – આમ ઉપયોગસ્વરૂપની
અનુભૂતિ રાગાદિથી અત્યંત ભિન્ન હોવાથી તે પરમ અહિંસારૂપ છે, એટલે
ઉપયોગસ્વરૂપનો અનુભવ (શુદ્ધઉપયોગ) તે જ પરમ અહિંસાધર્મ છે.
સુખ– દુઃખ
આત્મામાં એક પ્રદેશે સુખ ને બીજા પ્રદેશે દુઃખ– એમ
બનતું નથી. એકજ પ્રદેશમાં કેટલુંક સુખ ને કેટલુંક દુઃખ એમ બની
શકે છે. તે સુખને અને દુઃખને ભાવભેદ છે પણ પ્રદેશભેદ નથી.

PDF/HTML Page 95 of 106
single page version

background image
: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૮૭ :
મરણની બીક કેમ મટે?
* એક મુંબઈવાસી પુછાવે છે: – મને ક્ષણે ને પળે બીક લાગ્યા કરે છે કે
હાય – હાય, હું મરી જઈશ! તો શું કરવું?
* ઉત્તર: – ભાઈશ્રી, દેહરૂપ પોતાને માન્યો છે એટલે મરણની બીક નિરંતર
રહ્યા કરે છે, ‘હું જીવ છું. મારું જીવન દેહને આધીન નથી, પણ ‘જીવત્વ’ નામની
મારી સહજ શક્તિ, કે જે ચૈતન્યભાવરૂપ પ્રાણવાળી છે ને જે કોઈથી હણી શકાતી
નથી, તેનાથી જ હું નિરંતર જીવનારો છું. દરિયો મને ડુબાડી શકે નહિ, મોટર મને
મારી શકે નહિ; ગોળી મની વીંધી શકે નહિ, કે અગ્નિ મને બાળી શકે નહિ; જીવના
જીવપણાનો (ચેતનપણાનો) નાશ કરી શકે એવી કોઈની તાકાત જગતમાં નથી. –
આમ દેહથી ભિન્ન પોતાના ચૈતન્યજીવનને જે જાણે છે તેને મરણનો ભય રહેતો
નથી. સર્વજ્ઞ મહાવીરે જીવને નિત્ય ‘ઉપયોગ લક્ષણ’ જોયો છે, તેને ઓળખનાર
જીવને મરણની બીક મટી જાય છે.
‘શાબાશ જૈન–જવાન! ’
સાવરકુંડલામાં B. com. નો. અભ્યાસ કરી રહેલા એક કોલેજિયન ભાઈ
ધાર્મિક ભાવનાથી અને સુખની ઝંખનાથી લખે છે કે–
“સુખનો સાચો માર્ગ એ જ છે – સ્વાનુભૂતિ. પર ચીજ – વસ્તુના
અભ્યાસથી થાકેલા આપણે સૌ આત્માઓ પોતાના આત્માની ઓળખાણ કરીએ;
આત્માની ઓળખાણ એટલે સ્વની અનુભૂતિ; અને સ્વાનુભૂતિ એટલે સાચા
સુખનો માર્ગ; એ જ સાચો આનંદનો માર્ગ અને એ જ સાચો વીતરાગધર્મ! આપણે
સૌ દુઃખથી થાકેલા જીવો જો ખરેખર તેનાથી છૂટીને સુખી થવા ચાહતા હોઈએ – તો
નિરંતર આત્માની ઓળખાણ અને અનુભૂતિનો સાચી લગનીથી અભ્યાસ કરીએ,
– એ જ ઉપાય છે. આ સિવાય અન્ય કોઈ સુખનો માર્ગ જગતમાં નથી. સ્વની
અનુભૂતિ એ જ સાચું આત્મદર્શન, અને સાચું આત્મદર્શન એટલે જ નિરંતર સુખનું
વેદન! આવો બંધુઓ! વીરપ્રભુની આ વીતરાગીવિદ્યા હોંશથી ભણીએ ને સુખી
થઈએ.”
સિનેમા વગેરેના ભાતિકયુગમાં આત્મિકસુખની ઝંખના, તથા તે માટે ધર્મ
એટલે કે આત્માની અનુભૂતિની ભાવના વ્યક્ત કરીને, આવા અનેક યુવાન ભાઈ –
બહેનોએ આજે હવે યુવાનો ઉપરનું એ મહેણું તોડી નાંખ્યું છે કે ‘જુવાનીયા ધર્મમાં
રસ નથી લેતા. ’ આજે ધર્મમાં ને સદાચારમાં રસ લઈને હજારો યુવાનોએ (તેમજ

PDF/HTML Page 96 of 106
single page version

background image
: ૮૮ : આત્મધર્મ : આસો : ૨૫૦૧
બાળકોએ પણ) એ બતાવી આપ્યું છે કે – ધર્મ કે સદાચાર એ કાંઈ માત્ર
બુઢ્ઢાઓનો ઈજારો નથી, યુવાનોને પણ એટલો જ અધિકાર છે. હવે આપણા યુવાનો
જાગ્યા છે ને ગૌરવપૂર્વક ધાર્મિક જ્ઞાનમાં તથા ધાર્મિક આચરણમાં રસ લઈ રહ્યા છે.
આપણા ધર્મનેતા મહાવીરપ્રભુએ રત્નત્રયધર્મને સાધ્યો ત્યારે તેઓ ત્રીસ વર્ષના
યુવાન જ હતા. કુંદકુંદગુરુએ પણ યુવાન દશામાં! (અરે, યુવાનથી પણ નાની એવી
કિશોર વયમાં, ૧૧ વર્ષની જ વયે) રત્નત્રયની સાધના કરી હતી. અમે પણ અમારી
યુવાનીને ધર્મસાધનામાં જ જોડશું.... આત્મહિત સાધશું ને જૈન–જવાનો જૈન –
વિજ્ઞાનવડે જૈનધર્મનો ધ્વજ જગતમાં ફરકાવશું– એમ યુવાનોનો પડકાર છે. ’
’ શાબાશ જૈન–જવાન! ”
સૌ જીવમાં સમતા મન... કો સાથે વેર મન નહીં
પરથી ભિન્ન વીતરાગી ચૈતન્યતત્ત્વને જાણીને જેણે ભેદવિજ્ઞાન કર્યું છે, અને
ચૈતન્યની પરમ શાંતિના વેદનરૂપ સમભાવ જને પ્રગટ્યો છે – એવા ધર્માત્માને સર્વે
જીવો પ્રત્યે સમતાભાવ છે, કોઈ પ્રત્યે વેરભાવ નથી. ચૈતન્યની શુદ્ધિમાં જ્યાં કષાય–
પરિણતિ જ નથી ત્યાં વેર કોના પ્રત્યે હોય? પરમાં આ મારો મિત્રને આ મારો દુશ્મન
– એવી બુદ્ધિ જ્યાં નષ્ટ થઈ ગઈ છે, તે ઉપરાંત પરમ વૈરાગ્યરૂપ સમભાવ પરિણતિ
થઈ છે – ત્યાં સર્વત્ર સમભાવ છે, કોઈ પ્રત્યે વેરભાવ નથી. અહો, આવી શાંતદશા તે
મોક્ષમાર્ગ છે, તે જ પરમ સમાધિ છે. કોઈ જ્ઞાન હો, કોઈ અજ્ઞાની હો – તે સૌ પ્રત્યે
પક્ષપાત રહિત મને સમભાવ છે, મને ક્્યાંય –વેર –વિરોધ નથી.
અરે, વીરનાથના વીતરાગમાર્ગમાં કોઈ પ્રત્યે વેરભાવ કેવો? મોહશત્રુનો
સર્વથા નાશ કરવા માટે આળસ છોડીને હે ભાઈ! તું શીઘ્ર તારા સમ્યગ્જ્ઞાનચક્રને
ધારણ કર! ઉત્કૃષ્ટ સમતા તારી કુળદેવી છે – તે તારો સ્વભાવ છે, તેને યાદ કરીને
તું સ્વાભાવિક સમતાને ધારણ કર. આવી સમતા તે મોક્ષની સખી છે; તે સમતાવડે
આત્મામાં અતીન્દ્રિયસુખની ભરતી આવે છે.
અહો, આવો સમતાભાવ ભગવાન મહાવીરના માર્ગમાં જ છે. અરે, ધર્મની
નિંદા કરે વિરોધ કરનાર પ્રત્યે પણ વેરભાવ રાખવાની જે ના પાડે છે – તે માર્ગની
વીતરાગતાની શી વાત! અને ભેદજ્ઞાન – ધર્મીજીવો પ્રત્યે પણ રાગ કરવાની જે ના
પાડે છે – તે માર્ગની વીતરાગીસમતાની શી વાત! !
શ્રી વીરનાથનો આવો માર્ગ પામીને આપણે સૌ ફર ફરીને ભાવના ભાવીએ કે–
સૌ જીવમાં સમતા મને, કો સાથ વેર મને નહિ;
આશા ખરેખર છોડીને, પ્રાપ્તિ કરું છું સમાધિની.

PDF/HTML Page 97 of 106
single page version

background image
: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૮૯ :
અમે જિનવરના સંતાન *
(બાલવિભાગના નવા સભ્યોનાં નામ)
૩૪૫૪ અતુલ નગીનદાસ જૈન કલકત્તા ૩૪૬૪ વીણાકુમારી મદનલાલજી જૈન ઉદયપુર
૩૪૫૪ ચિરાગ જયંતિલાલ જૈન અમદાવાદ ૩૪૬૫ મૈનાકુમારી મદનલાલજી જૈન ઉદયપુર
૩૪૫૫ શિરીષ સુશીલકુમાર જૈન પુના ૩૪૬૬ ભરતકુમાર મદનલાલજી જૈન ઉદયપુર
૩૪૫૬ પારુલબેન વસંતલાલ જૈન લીંબડી ૩૪૬૭ સતીષચંદ્ર સુમતિલાલ જૈન દાહોદ
૩૪૫૭ ઉમેશકુમાર રમણીકલાલ જૈન મુંબઈ ૩૪૬૮ ચંદ્રકાંત કાંતિલાલ જૈન દાહોદ
૩૪૫૮ રાજેશકુમાર રમણીકલાલ જૈન મુંબઈ ૩૪૬૯ અજયકુમાર હીંમતલાલ જૈન મહેસાણા
૩૪૫૯ તૃપ્તિબેન કાંતિલાલ જૈન લખતર ૩૪૭૦ અશોકકુમાર શકરાલાલ જૈન રખિયાલ
૩૪૬૦ બિન્દુકુમાર કાંતિલાલ જૈન લખતર ૩૪૭૧ દિલીપકુમાર અમૃતલાલ જૈન રખિયાલ
૩૪૬૧ કીર્તિકુમાર વસંતલાલ જૈન મુંબઈ ૩૪૭૨ પતિભાબેન કાંતિલાલ જૈન દાહોદ
૩૪૬૨ કેતનકુમાર ભોગીલાલ જૈન રાજકોટ ૩૪૭૩ શોરીતકુમાર કનૈયાલાલ જૈન રાજકોટ
૩૪૬૩ જીજ્ઞાબેન જગદીચંદ્ર જૈન રાજકોટ –
આત્મધર્મ પ્રચાર તથા બાલવિભાગમાં આવેલ રકમોની યાદી
૨૫ મરઘાબેન મણિલાલ સોનગઢ ૧૫ પી. એન. ડુંગર મીઠાપુર
૨૫ દુધીબેન દયાળજી બેંગલોર ૩૧ અમરચંદ ન્યાલચંદ વાંકાનેર
૨૫ સમરતબેન વૃજલાલ ઘાટકોપર ૨૦ દુધીબેન દયાળજી બેંગલો
આ દીપાવલી–અંક માટે નીચે મુજબ વિશેષ રકમો આવેલ છે.
૪૦૧ રસિકલાલ નાગરદાસ મોદી મુંબઈ ૪૦૧ એક સદ્ગૃહસ્થ (પેડર રોડ) મુંબઈ
સોનગઢવાળા હા. રસિકભાઈ
(તથા તેમના તરફથી ૨૫ ગ્રાહકોને આત્મધર્મ ભેટ આપવા રૂા. ૧૫૦ આવેલ છે.)
જ્ઞાનતત્ત્વની ભાવના
જ્ઞાતા પણ હું.... સ્વજ્ઞેય પણ
હું... જ્ઞાન પણ હું.
હું જ જ્ઞાતા–જ્ઞાન–જ્ઞેય છું.
પર સાથે મારે કાઈ સંબંધ નથી.

PDF/HTML Page 98 of 106
single page version

background image
: ૯૦ : આત્મધર્મ : આસો : ૨૫૦૧
પુનરાવર્તનરૂપ પરીક્ષા.... (જોઈને લખવાની છૂટ)
(જેમાં આત્મધર્મના બધા જ વાંચકો ભાગ લઈ શકે છે)
(નીચેના દશ બોલના જવાબ આ અંકમાંથી જ શોધી કાઢવાના છે. ભાગ
લેવા માટે તમારે આખો અંક ધ્યાનપૂર્વક વાંચવો જોઈએ. ભાગ લેનારને ૧૦૦ ટકા
સફળતાની ખાતરી છે – કેમકે જોઈને લખવાની છૂટ છે. “આત્મધર્મ, બાલ–
વિભાગ, સોનગઢ, સૌરાષ્ટ્ર () ” એ સરનામે (કારતક સુદ પૂનમ
સુધીમાં) જવાબ મોકલો ને કંઈક ઈનામ મેળવો.)
(૧) સમસ્ત જગત પ્રત્યેકક્ષણે સ્થિતિ – ઉત્પત્તિ અને વ્યય લક્ષણવાળું છે.
(૨) નમસ્કાર હો તે ચારિત્રવંત મુનિભગવંતના ચરણમાં.
(૩) અતીન્દ્રિયજ્ઞાનવડે જ મોક્ષમાર્ગ શરૂ થાય છે.
(૪) તું આનંદિત થઈને ચૈતન્યના આશ્રયે આનંદરસનું પાન કર.
(૫) હે બંધુઓ! શૂરવીરપણે વીરના અહિંસાધર્મનું પાલન કરજો.
(૬) શાંતસ્વરૂપે તું સ્થિર થા રે... અહો! અદ્ભુત ચિદાનંદ આત્મા.
(૭) આરાધકજીવોને રત્નત્રયમાં કોઈ વિઘ્ન હોય તો ધર્મી તેને દૂર કરે.
(૮) કેવળજ્ઞાનના પ્રતાપે સર્વત્ર આનંદ મંગળ છવાઈ ગયા.
(૯) અરિહંતને ઓળખતાં આત્મા ઓળખાય.
(૧૦) સદાય આપના કલ્યાણકારી શાસનની સેવા અર્થે જ મારું જીવન હો.
રુરુરુરુરુરુ
જૈન–જવાનોને–
જાગો, જાગો, આજ તમે સૌ યુવાનો તમામ;
જૈન જવાનો જાણી લેજો વીરતણું વિજ્ઞાન.
વીરપ્રભુનો મારગ આજે ભારતમાં ઉદ્યોત;
આતમહિતનું કામ કરો તો જાગે વીરી જ્યોત.
યુવાનોનું કામ જ સાચું બનજો વીર મહાન,
શાસન–ઝંડો જગમાં ફરકે અદ્ભુત એની સાન.

PDF/HTML Page 99 of 106
single page version

background image
: આસો : ૨૫૦૧ આત્મધર્મ : ૯૧ :
જૈન જવાનોનું જીવન
આપણે જૈન – જવાન... આપણે વીરના સંતાન!
આપણા જીવનમાં વીર–જ્યોત પ્રગટાવીને સ્વાધીન સ્વ–પદ પ્રાપ્ત કરવું –
એ આપણું જીવનધ્યેય. યુવાન એટલે શક્તિનો ભંડાર.... એનું જીવન હંમેશાં
અવનવી ક્રાંતિ માટે થનગનતું હોય છે.
આપણી પાસે જબાન ઉપરાંત એક બીજું વિશેષણ છે – જૈન! ... કેવું
મજાનું આપણું આ વિશેષણ છે! જૈન એટલે જીતનાર.... પોતાની ક્રાંતિમાં એ કદી
હારે નહિ, પાછો પડે નહિ,
આપણે જૈન.. એટલે આપણી ક્રાંતિ એ પણ જૈનક્રાંતિ હશે. સમ્યક્માર્ગ વડે
મોહને જીતને આપણી અમૂલ્ય ગુણસંપદાને પ્રાપ્ત કરવી – પ્રગટ કરવી, તે માટેની
આપણ ઉત્ક્રાંતિ છે.
સ્વરાજ લેવાની લડત વખતે દેશના જવાનો કેવા મરણીયા થતા! સામી
છાતીએ ગોળીઓની રમઝટ વચ્ચે પણ પોતાની સ્વરાજની ધૂનને છોડતા નહિ કે
રાષ્ટ્રધ્વજને નીચો નમવા દેતા નહિ. મરણિયા થઈને ધ્યેય માટે ઝુઝયા ને અંતે
સફળતાને પામ્યા.
તો આપણું – જૈન જવાનોનું ધ્યેય તો એનાથી પણ ઘણું – ઘણું મહાન છે
– સુંદર છે, અને ધ્યેયમાં જરૂર સુખ – શાંતિ મળે તેવી ગેરંટી છે. જૈન – જવાનોનું
ધ્યેય છે – આત્મિકસુખ! આત્મિક સ્વરાજ! સાચી શાંતિ! જેવું સુખ આપણા
અરિહંતોને મુનિવરો પામ્યા એવું સુખ આપણે પામવું છે. તે સુખને માટે મરણિયા
થઈને અજ્ઞાનની સામે ને કષાયની સામે લડવાનું છે. સંસારમાં ખાન–પાન –
મકાન – દુકાન – વેપારધંધા – નોકરી – કુટુંબ પરિવાર પુત્ર – પુત્રી, ટેકસ –
રોગાદિ ચારે તરફથી અનેક પ્રકારની પ્રતિકૂળ વ્યાધિઓરૂપી ગોળીબારની રમઝટ
વચ્ચે પણ સુખ અને શાંતિ – કે જે આપણો અબાધિત જન્મસિદ્ધ અધિકાર છે, –
જે આપણી સ્વકીય માલિકીની જ વસ્તુ છે – તે પ્રાપ્ત કરવા મરણિયો થઈને (अयि
कथमपि मृत्वा....) ઝઝૂમવાનું ઝઝૂમવાનું છે. વજ પડે તો પણ સુખની ધૂનને
છોડવાની નથી; શાંતિ પામવા માટે જૈનસિદ્ધાંતના ધ્વજને કદી નીચો નમવા દેવો
નથી. બસ, પ્યારા બંધુઓ! વીરના વારસદારો! આપણા હાથમાં ‘વીરની જ્યોત’
પકડીને આગે બઢીએ. વીરતાપૂર્વક આપણા ધ્યેયને માટે ઝઝૂમીએ ને જીવનમાં
આપણે સફળતાને વરીશું જ.... આપણું જીવન ઉત્તમ આત્મિકસુખ – શાંતિરૂપ
થશે જ! આ માટે આપણો મંત્ર યાદ રખી લ્યો... હૃદયમાં લગાવી દો! ... “जैन
जवान” ।.. ‘जैन – विज्ञान”

PDF/HTML Page 100 of 106
single page version

background image
: ૯૨ : આત્મધર્મ : આસો : ૨૫૦૧
* ધર્મીનું જીવન *
(આતિમ્કશાતિ એ જ ધર્મીના જીવનનું પ્રયોજન છે)
અહા, ધર્મી – શ્રાવકનું જીવન તો કેવું હોય! જિનેશ્વર ભગવંતનો દાસ, ને
સંસારથી ઉદાસ; અંતરની ચૈતન્યલક્ષ્મીનો સ્વામી ને જગત પાસે અયાચક; જગત
પાસેથી મારે કાંઈ જોઈતું નથી, મારી સુખસમૃદ્ધિનો બધો વૈભવ મારામાં જ છે –
આવી અનુભૂતિની જેને ખુમારી છે, તે શ્રાવક જગતની નિંદા – પ્રશંસા સાંભળીને
અટકી જતો નથી.
લોકોના ટોળાં વિરોધ કરે તેથી આ જીવને વિભાવ થઈ જતો નથી, કે લોકોના
ટોળાં પ્રશંસા કરે તેથી કાંઈ આ જીવને ગુણ થઈ જતો નથી; – આમ જાણીને તે
સમભાવી મધ્યસ્થપણે પોતાના હિતમાર્ગે ચાલ્યો જાય છે.
જેનો ભાવ મોહ અને કષાયમાં જ વર્તે છે, દુનિયાના લોકો તેની પ્રશંસા કરે તોપ
તેથી તેને જરાય લાભ નથી.
અને જેનો ભાવ મોહાદિ રહિત શુદ્ધ વીતરાગરૂપ થયો છે, દુનિયાના લોકો તેની
નિંદા કરે તો પણ તેથી તેને જરાય નુકશાન નથી.
અહા, જુઓ તો ખરા આત્માની સ્વાધીનતા! પોતાના ભાવ ઉપર જ બધો
આધાર છે, પોતાના ભાવમાં શુદ્ધતા તે જ શાંતિનો લાભ છે.
અહા, રામવગરના બેહદ ચૈતન્યસ્વભાવનું સમ્યક્દ્રર્શન થતાં ધર્મીને અનંત–
ગુણનો ભંડાર ખુલ્યો, મોક્ષનાં કિરણ ખીલ્યાં, અતીન્દ્રિયસુખની કણિકા પ્રગટી;
તેની ભૂમિકા ચોખ્ખી થઈ ગઈ; હવે તેમાં ચારિત્રનું ઝાડ ઊગશે ને મોક્ષફળ
પાકશે. સમ્યગ્દ્રર્શનરૂપી ભૂમિકા વગર ચારિત્રનું ઝાડ ક્યાંથી ઊગશે? – માટે
મોક્ષમાર્ગમાં પ્રથમ સમ્યક્ત્વનો ઉપદેશ પ્રધાન છે. સમ્યગ્દ્રર્શન વડે જ હિતનો પંથ
શરૂ થાય છે; એના વગર શુભરાગ ગમે તેવો કરે તોપણ હિતનો પંથ જરાય હાથ
આવતો નથી.
અહો, ભગવાન આત્મા ચૈતન્યસ્વભાવી, તેના શુદ્ધ દ્રવ્ય – ગુણ – પર્યાયના
બેહદ સામર્થ્યની શી વાત! તેમાં રાગ ક્યાંય સમાય નહીં. આવા સુંદર પોતાના
સ્વભાવને પોતામાં દેખ્યો ત્યાં દુનિયા સામે શું જોવું?
* દુનિયાના લોકો સારો કહીને વખાણ કરે તેથી કાંઈ લાભ થઈ જાય તેમ નથી.