Pravachansar Pravachano (Gujarati). Date: 10-07-1979.

< Previous Page   Next Page >


Combined PDF/HTML Page 40 of 44

 

Page 505 of 540
PDF/HTML Page 514 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૦પ
પ્રવચનઃ તા. ૧૦–૭–૭૯.
‘પ્રવચનસાર’ ગાથા - ૧૧૪.
“હવે એકદ્રવ્યને અન્યત્વ અને અનન્યત્વ હોવામાં જે વિરોધ તેને દૂર કરે છે. (અર્થાત્ તેમાં
વિરોધ નથી આવતો. એમ દર્શાવે છે)ઃ–
એટલે શું? કેઃ સામાન્યપણે દ્રવ્ય તેનું તે જ છે, અને વિશેષપણે દ્રવ્ય ભિન્ન-ભિન્ન અન્ય-
અન્યપણે છે. છતાં તે અનન્ય છે. સામાન્યથી જુદું નથી (વિશેષ.) અન્ય-અન્ય અવસ્થા હોવા છતાં
અનન્ય છે. આહા... હા! આવી વાત! દરેક દ્રવ્ય (ની વાત છે.) દાખલો જીવનો આપશે. પણ દરેક
દ્રવ્ય, સામાન્ય છે એ તો તેનું તે જ છે. વિશેષ છે (તે) અન્ય-અન્ય છે. છતાં તે વિશેષ - પર્યાય તે
સ્વકાળે, અન્ય-અન્ય હોવા છતાં દ્રવ્યથી અનન્યમય છે. દ્રવ્યથી જુદી નથી. આહા... હા... હા! આ તો
દરેક દ્રવ્યનું સ્વરૂપ (આવું છે.) આત્માને પરદ્રવ્ય હારે કાંઈ સંબંધ નથી. આહા... હા! (આત્માને)
કર્મની હારે, શરીરની હારે, દેશની હારે, કુટુંબ હારે, આબરુ હારે, પૈસા હારે, પગાર હારે, (પુત્ર-
પુત્રીઓની હારે) કાંઈ સંબંધ નથી. દરેક દ્રવ્ય (નું) પોતાનું સ્વરૂપ કાયમ રહીને, અનેરી-અનેરી,
અન્ય-અન્ય અવસ્થા થાય, એ અપેક્ષાએ અન્ય પણ કહેવાય, અને એની ને એની (અવસ્થાઓ) છે
માટે અનન્ય છે. એની છે - એ દ્રવ્ય પોતે જ પર્યાયપણે આવ્યું છે. આહા...હા...હા! આવી વાત!
આવી વહેંચણી (દરેકે-દરેક દ્રવ્યની!) આખી દુનિયાની વહેંચણી થઈ ગઈ! આહા...હા!
અહીંયાં બધા દ્રવ્યની વાત છે. દાખલો જીવનો આપશે.
दव्वट्ठिएण सव्वं दव्वं तं पज्जयट्ठिएण पुणो ।
हवदि य अण्णमणण्णं तक्काले तम्मयत्तादो ।। ११४।।
દ્રવ્યાર્થિકે બધું દ્રવ્ય છે; ને તે જ પર્યાયાર્થિકે;
છે અન્ય, જેથી તે સમય તદ્રૂપ હોઈ અનન્ય છે. ૧૧૪.
ટીકાઃ– આહા... હા! તત્ત્વજ્ઞાન એટલું સૂક્ષ્મ છે કે પર્યાયમાં જીવને, નારકીઆદિ (ની પર્યાય)
હોવા છતાં, તે અન્ય-અન્ય હોવા છતાં, તે અનન્ય છે. આત્માની સાથે એ પર્યાયોનું તન્મયપણું છે.
આહા... હા! ચાહે તો હિંસાના પરિણામ હો, (ચાહે) દયાના હો, પૂજાના-ભક્તિના પરિણામ,
રૌદ્રધ્યાનના પરિણામ હો - એ પરિણામ દ્રવ્યની પર્યાયમાં છે. અનેરી-અનેરી અવસ્થા (ઓ)

Page 506 of 540
PDF/HTML Page 515 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૦૬
હોવાથી અન્ય પણ કહેવાય છે. અને આત્મા તેમાં વર્તે છે માટે અનન્ય પણ કહેવાય છે. આહા... હા!
પરની હારે કાંઈ સંબંધ નહીં. પર અન્ય છે એ જુદી ચીજ. અને દ્રવ્યની પર્યાય અન્ય-અન્ય થાય છે
એ જુદી ચીજ. આહા... હા! દરેક દ્રવ્યની પર્યાય અન્ય-અન્ય થાય છે. છતાં તે અનન્ય છે. અન્ય છે
તે અનન્ય છે. બીજા પદાર્થો અન્ય છે એ અનન્ય નથી એ તદ્ન ભિન્ન છે. આહા... હા! સમજાય છે?
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “ટીકાઃ ખરેખર સર્વ વસ્તુ”. જોયું? દ્રવ્ય શબ્દ ન આપતાં વસ્તુ કીધી.
सर्वस्य हि वस्तुनः કેમ કે એમાં વસેલી શક્તિઓ છે અનંત. દરેક દ્રવ્ય-જીવ કહો કે પરમાણુ કહો કે
આકાશ કહો (ધર્માસ્તિ, અધર્માસ્તિ, કાળ કહો). વસ્તુ કેમ કીધી? કે એમાં (છએ દ્રવ્યોમાં) અનંત
અન્વયી ગુણો વસેલા (તે કેટલા છે?) અનંત-અનંત અત્યંત અનંત! આહા... હા! ચાહે તો આત્મા
હો કે આકાશ હો કે ચાહે પરમાણુ હો (તેમાં) અનંત-અનંત અત્યંત અનંત ગુણથી ભરેલી (વસ્તુ)
છે માટે તેને વસ્તુ કીધી. વસ્તુમાં વસેલી શક્તિઓ છે. એ પોતાની છે. એ શક્તિઓ બીજાની
શક્તિઓમાં વસે અને બીજાની શક્તિ અહીંયાં આવે એમ નથી. આહા... હા! (જીવને) નજીકમાં
નજીકનું શરીર, નજીકમાં નજીકનો દીકરો, સ્ત્રી કે કુટુંબ - છતાં ઈ ચીજ તદ્દન જુદી (છે.) એનું
વિશેષપણું (દરેક) દ્રવ્યનું અન્ય-અન્ય હોવા છતાં, તે દ્રવ્યથી અનન્ય છે, તે (કાંઈ) જુદી નથી તે
પર્યાયો. જેમ જુદું દ્રવ્ય તદ્દન અન્ય છે એમ આ પર્યાય અનેરી-અનેરી થાય, માટે (તદ્દન) અન્ય જ
છે એમ નહીં. (પર્યાય અપેક્ષાએ) અન્ય (અન્ય) પણ કહેવાય છે. (કેમકે) પહેલી નહોતી ને થઈ
એ અપેક્ષાએ. (પરંતુ) દ્રવ્ય એમાં વર્તે છે માટે અનન્ય પણ છે. આહા... હા! આવું છે
(વસ્તુસ્વરૂપ!) કો’ ચીમનભાઈ! ઝીણું છે ભાઈ!
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “ખરેખર સર્વ વસ્તુ” એક વસ્તુ ન કીધી. (સર્વ વસ્તુ કીધી.) અનંત
- અનંત વસ્તુ “સામાન્ય–વિશેષાત્મક હોવાથી” દરેક - અનંત વસ્તુ પોતે પોતાથી સામાન્ય -
વિશેષ (હોવાથી) સામાન્ય (વિશેષ) એટલે દ્રવ્ય તરીકે સામાન્ય અને પર્યાય તરીકે વિશેષ. ઈ દેરક
દ્રવ્યનું સ્વતઃ સામાન્ય-વિશેષસ્વરૂપ છે. આહા... હા! એ વિશેષપણું-જેમ સામાન્યપણું એકરૂપ સ્વનું છે
એમ વિશેષપણું પરના સંયોગે થાય છે કે પરથી થાય છે? એમ નથી. એ વિશેષ અવસ્થા દરેક દ્રવ્યની
તે તે સમયે, પહેલાં નહોતી ને થઈ, માટે તે અનેરા દ્રવ્યના સંબંધે થઈ એમ નથી. આહા... હા! આમ
અન્યને એકદમ’ અકસ્માત બીજી લાગે પર્યાય! છતાં તે પર્યાય, પહેલી નહોતી (ને થઈ) અપેક્ષાએ
- વિશેષપણે જોઈએ તો તે અન્ય છે. પણ તે વિશેષપણું - સામાન્ય ત્યાં વર્તે છે માટે સામાન્યથી
અનન્ય છે. સામાન્યથી (તે) જુદી ચીજ નથી. આહા...! જેમ બધી ચીજો તદ્દન જુદી છે (એમ આ
પર્યાય જુદી નથી વસ્તુથી.) આહા... હા! એક આત્માને અને બીજા આત્માને કાંઈ સંબંધ નથી.
સામાન્યપણે બેય એક ને વિશેષપણે જુદા એમેય નથી, પરની હારે. આહા... હા! અથવા સામાન્યપણે
જુદા ને વિશેષપણે એક, એમે ય નથી. શું કીધું ઈ? અનંત જે આત્માઓ અને અનંત પરમાણુઓ છે.
એ સામાન્યપણે જુદા અને વિશેષપણે એક એમેય નથી, તેમ સામાન્યપણે જુદા છે

Page 507 of 540
PDF/HTML Page 516 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૦૭
માટે (દરેક વસ્તુ પોતાની) પર્યાયથી પણ જુદી નથી. (પર્યાયપણે અન્ય પણ (વસ્તુપણે) અનન્યત્વ
છે. સામાન્ય દ્રવ્યથી તે તે પર્યાયનો કાળ - સ્વકાળ, ‘ક્રમાનુપાતી’ કાલ આવી ગયું છે. (ગાથા-
૧૧૩માં) તે સમયે, તે પર્યાય ક્રમે-સ્વકાળે ક્રમાનુસાર આવવાની તે આવી, તેથી તેને પહેલી પર્યાયની
અપેક્ષાએ અન્ય કહીએ. પણ વસ્તુની અપેક્ષાએ અનન્ય છે. આહા... હા... હા! એ પર્યાય કોઈ બીજા
(દ્રવ્ય) થી થઈ છે (એમ નથી.) આહા...! આ વાત બેસવી (આકરી છે.) ભાષા! ભાષા તો ભલે
સહેલી છે. આહા...! પણ એનો ‘ભાવ’ કઠણ છે!! ‘કળશટીકા’ માં (કળશ-૬૦માં) કહ્યું છે
[પ્રશ્નઃ
સામ્પ્રત (હાલમાં) જીવદ્રવ્ય રાગાદિ અશુદ્ધ ચેતનારૂપે પરિણમ્યું છે ત્યાં તો એમ પ્રતિભાસે છે કે
જ્ઞાન ક્રોધરૂપે પરિણમ્યું છે. તેથી જ્ઞાન ભિન્ન, ક્રોધ ભિન્ન – એવું અનુભવવું ઘણું જ કઠણ છે. ઉત્તરઃ
આમ છે કે સાચે જ કઠણ છે, પરંતુ વસ્તુનું શુદ્ધ સ્વરૂપ વિચારતાં ભિન્નપણારૂપ સ્વાદ આવે છે.
]
કળશટીકામાં કહે છે ભઈ કઠણ છે, ભાઈ! ખરેખર કઠણ તો છે. પણ સ્વરૂપનું વેદન કરતાં, વેદન
પરથી જુદું જણાય છે. કઠણ તો છે. પણ, ભગવાન આત્મા, સામાન્યપણે દ્રવ્ય જે છે તેને જોતાં -
જોનારી પર્યાય ભલે એની - પણ એ જુએ છે સામાન્યને, અને તે પર્યાય એમ માને છે (જાણે છે) કે
હું તો અખંડ એકસ્વરૂપે બિરાજમાન છું. પર્યાય એમ જાણે છે. આહા... હા! કેમ કે પર્યાયનો વિષય જે
છે - એકલો પર્યાયનો વિષય પર્યાય ન રહેતાં, પર્યાયનો વિષય ત્રિકાળી દ્રવ્ય (થાય) છે. આહા...
હા... હા! ત્રિકાળી દ્રવ્ય વસ્તુ જે છે મહાપ્રભુ! (એ પર્યાયનો વિષય થાય છે.) અહીંયાં દાખલો
જીવનો આપશે. વાત સર્વદ્રવ્યની કહેવી છે. દ્રષ્ટાંત જીવનું આપશે. લોકોને ખ્યાલમાં આવી શકે માટે
(જીવનું દ્રષ્ટાંત આપશે.)
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “ખરેખર સર્વ વસ્તુ સામાન્ય–વિશેષાત્મક હોવાથી.” એટલે એનો અર્થ
(એ) કે કોઈ ચીજ કોઈથી બનેલી છે, કોઈ ઈશ્વર કર્તા છે, કે એક દ્રવ્ય (ની) પર્યાય કરી શકે છે
એવું કાંઈ નથી. આહા...હા...હા! ‘સર્વ દ્રવ્યો’ એટલે
“સર્વ વસ્તુ સામાન્ય–વિશેષાત્મક હોવાથી”
કાયમ રહેવાની અપેક્ષાએ સામાન્ય, અને પલટવાની અપેક્ષાએ વિશેષ - નહીં પલટવાની અપેક્ષાએ
સામાન્ય, (ને પલટવાની અપેક્ષાએ વિશેષ.) આહા...હા! દરેક વસ્તુ નહીં પલટવાની અપેક્ષાએ
સામાન્ય, પલટવાની અપેક્ષાએ વિશેષ. બે (પડખાં) થઈને એનું સ્વરૂપ (જ) એ બે (પડખાંમાં) છે.
પરની હારે એને કાંઈ સંબંધ નથી. આહા...હા!
(પ્રશ્નઃ) વહાલા દીકરા હોય, વહાલી સ્ત્રી હોય એની
હારે કાંઈ સંબંધ નહીં? આહા...હા! (શ્રોતાઃ) દીકરો તો પરમાં છે. આત્માને દીકરો કેવો? (ઉત્તરઃ)
પણ સુમનભાઈ જેવો છોકરો હોય લો (તમારે.) આઠ આઠ હજારનો પગાર. (શ્રોતાઃ) આપ તો ના
પાડો છો.
(ઉત્તરઃ) કોના દીકરા બાપા? કોનો બાપા કોનો દીકરો? આહા...! એનું વિશેષ પણ એક
સમય ટકે. આહા...હા...હા! તે તે દ્રવ્યનું વિશેષ પણ એકસમય ટકે. તો બીજી ચીજ એની છે ક્યાં
આવી પ્રભુ! આહા...હા...હા...હા! સમજાય છે કાંઈ?
(કહે છે) દરેક વસ્તુ, કાયમ રહેવાની અપેક્ષાએ તો ભલે ધ્રુવ છે પણ ક્ષણિક અવસ્થાની

Page 508 of 540
PDF/HTML Page 517 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૦૮
અપેક્ષાએ એટલે એક સમય હોય છે. છતાં વિશેષ જે ક્ષણિક છે (તે) એક જ સમય છે. એની
(ધ્રુવની) છે છતાં એક સમય છે. અને તેને પૂર્વની પર્યાયની અપેક્ષાએ અન્ય પણ કહીએ. અને
આત્માની અપેક્ષાએ (આત્મા) અંદર વર્તે માટે અનન્ય પણ કહીએ. પરને અને આત્માને કે પરમાણુ
ને કે આત્મા, આત્માને કે બીજા પરમાણુને (કાંઈ સંબંધ નથી.) આહા... હા! આ વાત બેસવી
(આકરી બહુ) લોકોને ઈ વિચારેય ક્યાં? વખત ન મળે ને ક્યાં (વિચાર) કરે? એ દુનિયાની
જંજાળમાં? આહા... હા! (નકામો) વખત ગાળી જિંદગી ચાલી જાય છે. અને પછી અવતાર! ઘણાંના
અવતાર પશુ થવાના, તિર્યંચમાં જવાના. આહા... હા! કારણ કે ધરમ નથી, તેમ આ શું વસ્તું છે?
તેને સમજવાનો વિકલ્પ પણ વિશેષે નથી, કે દિવસમાં બબ્બે-ચચ્ચાર કલાક એ શું ચીજ છે આ? તો
તો પુણ્યે ય બાંધે. આહા... હા!
અહીંયાં કહે છેઃ એ “વસ્તુનું સ્વરૂપ જોનારાઓને અનુક્રમે (૧) સામાન્ય અને (૨)
વિશેષને જાણનારાં બે ચક્ષુઓ છે (– (૧) દ્રવ્યાર્થિક અને (૨) પર્યાયાર્થિક) એવી રીતે જ લીધું છે.
અનુક્રમે જોવામાં સામાન્ય અને વિશેષ.
“ (૧) દ્રવ્યાર્થિક અને (૨) પર્યાયાર્થિક.” એક સાથે જોવાનું
પણ લેશે. (એ પ્રમાણ.) (અહીંયાં) તો આટલું લીધું છે. પણ એકસાથે જોવાનું પાછું લેશે.
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “તેમાં, પર્યાયાર્થિક ચક્ષુને સર્વથા બંધ કરી.” આહા... હા! ન્યાંથી
ઊપાડયું (જુઓ) દ્રવ્યાર્થિકને બંધ કરીને ન્યાંથી (ઊપાડયું) નહીં. દરેક દ્રવ્યને જોવા માટે, પર્યાયાર્થિક
આંખ્યું ને સર્વથા બંધ કરીને, પર્યાય છે ખરી. છે પણ તેને જોવા તરફની આંખ્યું ને - દ્રષ્ટિને બંધ
કરી. આહા... હા! હા! ગજબ વાત છે!! પહેલી તો કીધીઃ કે સામાન્ય-વિશેષ વસ્તુ છે. પણ
વિશેષને જોવાની આંખ્યુંને બંધ કરી આહા... હા! છે? (પાઠમાં) તે પાછી કથંચિત્ બંધ કરીને એમ
નહીં. “પર્યાયાર્થિક ચક્ષુેને સર્વથા બંધ કરીને” જાણવું છે ને...! આહા... હા! “એકલા ઉઘાડેલા
દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે”
એકલી ઉઘાડેલી જ્ઞાનની પર્યાય (વડે) આહા... હા! “દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે” દ્રવ્ય
જેનું પ્રયોજન છે. દ્રવ્ય
+ અર્થી (એટલે) અર્થ = દ્રવ્ય જેનું પ્રયોજન છે (તે દ્રવ્યાર્થિક) એ નયથી
જોતાં, વિશેષ નયની આંખ્યું બંધ કરી દઈને. આહા... હા... હા! “એકલા ઉઘાડેલા દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ
વડે” ભાષા જોઈ? ઓલી તો (પર્યાયાર્થિક) બંધ કરી દીધી. અવસ્થાને જોવાની આંખ્યું જ બંધ કરી
દે. આહા... હા! તો તને સામાન્ય, અવસ્થામાં જણાશે. અવસ્થાને જોવાની આંખ્યું બંધ કરી દે અને
સામાન્યને જો. તો પાછી જોનારી પર્યાય તો રહેશે. આહા... હા! પણ પર્યાયનો જોવાનો (વિષય)
વિશેષ નહીં, સામાન્ય રહેશે. વિશેષને-પર્યાયને જોવાની આંખ્યું સર્વથા બંધ કરી દે. આવી વાત!
આહા... હા! બીજાને જોવાનું બંધ કરી દે એ વાત તો એકકોર (પડી રહી) હેં? આહા... હા!
(કહે છે કેઃ) તારા સિવાય બીજા પદાર્થો, ચાહે તો ભગવાન ત્રણ લોકનો નાથ (કે અન્ય

Page 509 of 540
PDF/HTML Page 518 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૦૯
છ દ્રવ્યો) એને જોવાની દ્રષ્ટિ એ કોઈ પર્યાયાર્થિક દ્રષ્ટિ કે દ્રવ્યાર્થિક દ્રષ્ટિ નથી હેં? આહા... હા... હા!
ફકત તારામાં બે પ્રકાર છે. સામાન્યપણું (એટલે) કાયમ રહેવાપણું અને બદલવાપણું - વિશેષપણું
(છે.) ઈ બદલવાપણાની આંખ્યુંને બંધ કરી જઈ (ઉપરાંત) પરને જોવાની આંખ્યુંને બંધ કરી દઈ તો
નહીં જ તે (ઈ તો વસ્તુમાં છે જ નહીં.) આહા... હા... હા! ગજબ વાત છે!! પરને જોવાનું તો બંધ
જ કરી દે. આહા... હા.. હા! થોડે શબ્દે ઘણું છે હો પ્રભુ! આહા... હા!
(શ્રોતાઃ) ખરેખર વસ્તુ છે...!
(ઉત્તરઃ) બહુ વસ્તુ ‘આ’ છે! આહા... હા! પર્યાયાર્થિક ચક્ષુને સર્વથા બંધ કરી દઈ, એમ ન કહ્યું કે
પરદ્રવ્યને જોવાનું બંધ કરી દઈ. આહા... હા... હા... હા! પ્રભુ! તારામાં જ જ્યાં છે બે (પડખાં)
સામાન્ય ને વિશેષ. ઈ બે છે એમાં ઈ વિશેષને જોવાની આંખ્યું સર્વથા બંધ કરી દઈને - કથંચિત્
બંધ કરીને ને (કથંચિત્) ઉઘાડીને અથવા ગૌણ કરીને ઈ (પણ) અહીંયાં તો નથી (કીધું) આહા...
હા! (શ્રોતાઃ) આપ તો હમણાં જ સમ્યગ્દર્શન થવાની વાત કરો છો...! (ઉત્તરઃ) હેં? વસ્તુ ઈ છે.
ત્રણલોકના નાથની દિવ્યધ્વનિ છે. આહા...! જગતના ભાગ્ય છે, (આ) વાણી રહી ગઈ છે!
કુંદકુંદાચાર્ય તો નિમિત્ત છે! આહા... હા! એને સાંભળવાનો ને વિચારવાનો અવસર લેવો નહીં. પ્રભુ!
તારે ક્યાં જાવું છે? ક્યાં રહેવું છે?
અહીંયાં તો (કહે છે) પર્યાયની આંખ્યું પણ સર્વથા બંધ કરી દઈને (એકલા દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે
જો.) આહા.. હા! બાયડી-છોકરાં જોવાનું બંધ કરીને એ તો વાત જ (આચાર્યદેવ કરતા નથી.) એ
તો તારામાં નથી (તેથી) તેની તો વાત જ અમે નથી કરતા. આહા...! સમજાણું કાંઈ...?
આહા... હા! “પર્યાયાર્થિક ચક્ષુએ સર્વથા બંધ કરીને, એકલા ઉઘાડેલા દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે”
ઉઘડેલું હો પણ ઈ જ્ઞાન પાછું, છે તો પર્યાય. એને (દ્રવ્યને) જોનારી પણ ઈ ઉઘડેલું જ્ઞાન કે
(જયારે) પર્યાયને જોવાની (આંખ્યું) બંધ કરી દીધી એટલે સ્વને જોવાનું ઉઘડયું જ્ઞાન. આહા... હા...
હા! સમજાણું કાંઈ...? આહા...! શું ટીકા! આવી વાત ક્યાં છે? ભરતક્ષેત્રમાં! આહા.. હા! દિગંબર
સંતોએ તો અમૃતના સાગર રેલ્યાં છે! થોડા શબ્દમાં ઘણું છે!! શું કહીએ એની ગંભીરતા!!
આહા...!
(અહીંયાં) એમ ઈ કહે છે. પહેલી વાત કીધી, કે સર્વ વસ્તુઓ સામાન્ય-વિશેષાત્મક છે,
હવે ત્યારે વસ્તુને તારી, તને (તારે) જોવી હોય તો... આહા... હા! “ઉધાડેલા દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ
વડે.” “જયારે અવલોકવામાં આવે છે.”
જુઓ, એમાં પરની વાત નથી લીધી. કે પર્યાયનયને બંધ
કરીને પરને જોવું. આહા... હા... હા! પર્યાયાર્થિક નયને બંધ કરી દઈને. ઓહોહોહો! અમૃત રેડયાં છે
પ્રભુએ! અરે... રે! જગતને (પોતાની ખબર નથી!) કહે છે કે તારામાં બે પ્રકાર - સામાન્ય અને
વિશેષ. જીવમાં ઊતારે છે હોં? સામાન્ય વાત તો બધાની (બધા દ્રવ્યોની) કરે છે. પણ ઉતારે છે
જીવમાં. જીવમાં ઉતારીને કહે છે કે સર્વ દ્રવ્યોમાં એમ સમજી લેવું. આહા... હા! જયસેનાચાર્યની

Page 510 of 540
PDF/HTML Page 519 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૧૦
ટીકામાં છે. આમાં ચોખ્ખું નથી. જયસેનઆચાર્યની છે ને ટીકા? એમાં છે જુઓ, सर्वद्रव्येषु
यथासंभवं ज्ञातव्यं इति अर्थः - છેલ્લા શબ્દો છે, જયસેનઆચાર્યની ટીકા, આહા...! આ તો
ધીરાનાં કામ છે ભાઈ! ઓલામાં (સમયસાર) માં આવે છે ને ભાઈ!! ‘નિભૃત’ - નિભૃત
પુરુષો વડે આહા... હા! ચિંતા વિનાના પુરુષો વડે આહા...! નિભુત પુરુષો વડે કરીને આ વસ્તુ
વિચારાય છે (અર્થાત્ સ્વરૂપમાં એકાગ્ર થનારા પુરુષો વડે, ચિંતા વિનાના પુરુષો વડે આ વસ્તુ
વિચારાય છે.)
આહા... હા!
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “એકલા ઉઘાડેલા દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે” આહા... હા! આટલું
પર્યાયચક્ષુને સર્વથા બંધ કરીને (કહીને) જોર આપ્યું. તેથી “એકલા ઉઘાડેલા દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે” -
દ્રવ્યને જોઈ શકે તે રીતે જ્ઞાનને ખુલ્લો પ્રગટ કરીને -પર્યાયને જોવાનું નહીં’, પણ દ્રવ્યને જોવાની
પર્યાયનો-ઉઘાડ કરીને (એકાગ્ર થવા કહે છે) “એકલા ઉઘાડેલા” ઉઘાડેલા પાછા કીધું છે હોં! પ્રગટ
કરીને... આહા... હા! આ વસ્તુ છે વસ્તુ! એની કહે છે પર્યાયને જોવાની આંખ્યું બંધ કરી, અને
દ્રવ્યાર્થિક -(એકલા) ઉઘાડેલા ચક્ષુ વડે (જો.) નયનું જ્ઞાન ઉઘડેલું છે. દ્રવ્યાર્થિક નય જે જોવે છે ત્યાં
(તે જ્ઞાન) ઉઘડેલું છે. પર્યાયને જયારે (જોવાનું) બંધ કરી દીધું છે ત્યારે એને સ્વને જોવાનું જ્ઞાન
ઉઘડયું છે. આહા... હા... હા! હા...!
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “એકલા ઉઘાડેલા દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે જયારે અવલોકવામાં આવે છે,
ત્યારે નારકપણું, તિર્યંચપણું” જુઓ ઉતાર્યું જીવમાં. “મનુષ્યપણું, દેવપણું અને સિદ્ધપણું” સિદ્ધ એ
પર્યાય છે ને...! આહા... હા!
“એ પર્યાયોસ્વરૂપ વિશેષોમાં રહેલા (અર્થાત્) એ પર્યાયો
સ્વરૂપવિશેષોમાં રહેલા એક “જીવ સામાન્યને અવલોકનારા” આહા... હા... હા! પાછી અવલોકનારી
પર્યાય જ છે. આહા... હા! પર્યાયને જોવાની (પર્યાયનય) બંધ કરી દઈને, દ્રવ્યને જોવાની ઉઘાડેલી
જ્ઞાનની પર્યાયથી આહા... હા! શું ભર્યું છે!! હવે આમ ને આમ વાંચી જાય. પ્રવચનસાર વાંચી ગયો,
એક જણો કે’ તો’ તો સમયસાર, મહારાજ બહુ વખાણ કરે છે ને... (હું તો) પંદર દિ’ માં વાંચી
ગયો છું કહે. બાપા! પંદર દિ’ શું? ભાઈ! એ ગહન વાત નો પાર આવે એવું નથી પ્રભુ! (દ્રષ્ટિ
મળ્‌યા વિના જન્મારો ય વાંચે તો.) આહા... હા!
(શ્રોતાઃ) આજ દિવ્યધ્વનિનો જ દિવસ છે...!!
(ઉત્તરઃ) દિવ્યધ્વનિનો દિવસ છે, હા, વાત સાચી! આહા...!
(કહે છે) ઓલું ‘દિવ્યધ્વનિ’ (નામનું માસિક) પત્ર કાઢયું છે. શ્રીમદ્ તરફથી છે ને...!
ઓલા સોની, અમદાવાદવાળા (શ્રોતાઃ) સોનેજી, ડો. સોનેજી (ઉત્તરઃ) હા, ઈ. ગોટા બધા ગોટા!
શ્વેતાબંરના નાખ્યા ને અને આમ - શ્વેતાંબર સાધુએ કર્યું ને... ઢીકણાંએ આમ કર્યું ને...! આહા...
હા! આ એનું લખાણ છે વજુભાઈનું મોરબીવાળા વાંચે છે ને... (વ્યાખ્યાન). એનું લખાણ

Page 511 of 540
PDF/HTML Page 520 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૧૧
આ લખે છે ‘શ્રીમદે નવ તત્ત્વ કહ્યાં ને... એમાં સમ્યગ્દર્શનની વ્યાખ્યા કરી છે, છ-પદને જોવું ને...
અહીંયાં તો કહે છે કે ઈ છ-પદના ભેદ છે. (શ્રોતાઃ) ઈ ભેદ તો રાગ છે, એને વિચારવાથી તો રાગ
(વિકલ્પ) ઉત્પન્ન થાય... (ઉત્તરઃ) આહા...! (ભેદને જોવાની) એ આંખ્યું ને બંધ કરી દઈને...
આહા... હા! ‘એકલા ઉઘાડેલા દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે.” (અવલોકન કર.) બહેનું-દીકરિયું ને ઝીણું પડે
ધ્યાન રાખીને સાંભળવું. બાપુ! આ તો અમૃતના ઘર છે બાપુ, માંડ માંડ આવ્યું છે! બે’ ન-દીકરી,
માતાઓને ઝીણું પડે થોડું, ધી... રે થી સાંભળવું - વિચાર કરવો. આહા...! અરે, આવા સમય ક્યારે
આવે ભાઈ! આહા... હા!
(કહે છે) વાહ! ભર્યા છે (ભાવ) શું જોયું? સામાન્ય-વિશેષ વસ્તુ છે. એણે વિશેષ (ને)
જોવાની આંખ્યું સર્વથા બંધ કરી દઈ અને દ્રવ્યાર્થિક (એટલે) ઉઘડેલું જ્ઞાન દ્રવ્યને જોનારું ઉઘડેલું
જ્ઞાન, પાછું છે તો ઈ પર્યાય, ‘પણ પર્યાય પર્યાયને ન જોતાં, પર્યાય દ્રવ્યને જોતાં’ - એમ કહેવું છે.
આહોહો! આહા... હા... હા! ગજબ વાત છે ભાઈ! મીઠાલાલજી! સમજાય છે ને? વસ્તુ છે ઈ
ભગવાન આત્મા, એમાં સામાન્ય અને વિશેષ બે પડખાં ખરાં. છતાં વિશેષ પડખાંને જોવાની આંખ્યું
તો સર્વથા બંધ કરી દે. પરને જોવાની વાતું તો નહીં પણ તારી પર્યાયને જોવાનું સર્વથા બંધ કરી દે.
આહા... હા! અને એકલા ઉઘડેલા દ્રવ્યાર્થિક (એટલે) એકલા દ્રવ્યને જાણવાનું જે જ્ઞાન ઉઘડેલું જે છે.
આહા... હા... હા! ગજબ ભર્યું છે ને...!
(શ્રોતાને) સામે પુસ્તક છે ને...? આહા... હા! “એકલા”
ઓલાને બંધ કરી દીધું છે ને...? ‘એકલા’ ને પાછું “ઉઘાડેલા” દ્રવ્યાર્થિક, એમ ને એમ દ્રવ્યાર્થિક નય
(નહીં), પણ દ્રવ્યનું જેને પ્રયોજન છે એવું જ્ઞાન ઉઘડયું છે. આહા... હા! હેં? આવી વાતું છે.
દેવીલાલજી! આહા... હા! સંતોએ તો અમૃત રેડયાં છે! શબ્દે-શબ્દમાં કેટલી ગંભીરતા ને કેટલી ઊંડપ
છે? આહા... હા! ભલે (સમજણમાં) થોડો વખત લાગે. સત્યને સમજવા માટે પણ બરાબર થોડું
(પણ) સત્ય સમજવું જોઈએ. આહા... હા!
(કહે છે કેઃ) ભગવાન આત્મા, સામાન્ય ને વિશેષ (પણે) હોવા છતાં, સામાન્ય નામ ત્રિકાળી
ધ્રુવ એવું ને એવું અને વિશેષ નામ પર્યાય, બદલતી રહેતાં છતાં, બદલતી પર્યાયને જોવાની આંખ્યું
બંધ કરી દઈને, આહા... હા... હા! બીજાને જોવાનું ને ભગવાનને જોવાનું તે (તો) બંધ કરીજ દઈને,
પણ તારી પર્યાય છે તેને જોવાની આંખ્યું બંધ કરી દઈને આહા... હા! વિમલચંદજી! વિમલચંદ
(આત્મા) ની વાત હાલે છે અહીંયાં. આહા... હા... હા! પ્રભુ! તારી વાત તો જો (અનિર્વચનીય)
આચાર્યો-સંત કહી શક્યા નથી. ગંભીર વાત! છોડીને બેઠા (છે મૌન જંગલમાં.) આહા... હા!
પર્યાયને (જોવાનું) સર્વથા બંધ કરી દઈને પ્રભુ શું કહેવું છે તારે આ! આત્માને જોવા માટે એની
પર્યાયને જોવાની આંખ્યું સર્વથા બંધ કરી દઈ અને જયારે હવે દ્રવ્યાર્થિકને (દ્રવ્યને) જોવું છે ને...! તો
ઈ તો (જોવાનું) પર્યાયમાં આવે કે નહીં? (જોવાનું કાર્ય તો પર્યાયનું છે.) તેથી કહે છે
“એકલા
ઉઘાડેલા દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે.” આહા... હા! વાહ! પ્રભુ! અંદરનો જ્ઞાનનો પર્યાય,

Page 512 of 540
PDF/HTML Page 521 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૧૨
કહે છે એકલો દ્રવ્યને જાણે તે ઉઘડયો છે. આહા... હા! પર્યાયાર્થિકને જોવાનું સર્વથા બંધ થઈ ગયું છે
આહા... હા! આવી વાતો સાંભળવા મળે નહીં અને માણસ પછી કહે એ એકાંત છે ત્યાં એકાંત છે.
બાપુ! એકાંત છે સાંભળ ભાઈ! આહા... હા! બાપુ, તારા ઘરની વાતું છે ભાઈ! ઓહોહોહો! સંત કહે
છે કે તારી પર્યાયને જોવાનું તો સર્વથા બંધ કરી દે. આહા... હા... હા! અને દ્રવ્યને જોવાનું ઉઘડેલું જે
જ્ઞાન (દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે અવલોક.) આહા... હા... હા! સમજાય છે કાંઈ?
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “એકલા ઉઘાડેલા દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુ વડે જયારે અવલોકવામાં આવે છે.”
અવલોકવામાં આવે છે તે (અવલોકે છે) પર્યાય, તે પર્યાય છે ને...! પર્યાયથી દ્રવ્યને જોવામાં આવે છે
ને...! પર્યાયને, પર્યાય તરીકે જોવાનું બંધ કરી દે. અને દ્રવ્યને જોવાની ઉઘડેલી પર્યાય વડે અવલોકન
કર. આહા... હા... હા! આવી વાતું છે. “જયારે અવલોકવામાં આવે છે ત્યારે નારકપણું.” જીવ ઉપર
લીધું હવે. કહેવું છે તો સર્વ દ્રવ્યનું, પણ સમજાય એટલે એકદમ જીવને (ઉદાહરણમાં લીધું) મૂળમાં
અહીંયાં આ સમજાય તો બરાબર (સર્વદ્રવ્યોનું) સમજે.
સ્વને જાણે બરાબર તો પરને જાણે. પણ
આને જ ન જાણે તો પરનું જાણવું ક્યાંથી આવે? સ્વ-પર, પ્રકાશક એનો સ્વભાવ છે. પણ સ્વને
જાણ્યા વિના પરનો પ્રકાશક - જાણવાનો સ્વભાવ હોવા છતાં પણ સ્વને જાણ્યા વિના પરનું જાણવું
એમાં આવી શકે જ નહીં.
આહા... હા! સમજાણું કાંઈ?
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “નારકપણું, તિર્યંચપણું, મનુષ્યપણું, દેવપણું અને સિદ્ધપણું - સિદ્ધે ય
પર્યાય છે. આહા... હા! સિદ્ધની પર્યાયને જોવાની દ્રષ્ટિને બંધ કરી દઈને... આહા... હા! વાહ! પ્રભુ
તારે શું કહેવું છે? સિદ્ધની પર્યાયને જોવાની દ્રષ્ટિ-પર્યાય નયને, (એટલે) પર્યાયને જોવાની આંખ્યું
સર્વથા બંધ કરી દઈને, સુમનભાઈ? ઈ તમારા કાયદા-ફાયદામાં નથી આવું ક્યાંય! આહા...! તો
આવ્યા બરાબર ઠીક! ભાગ્યશાળી! ટાણે આ વાત આવી, આવી છે (અપૂર્વ વાત!) આહા...! જેવું
ઊડું ભાસે છે ઈ ભાષા એટલી બધી આવે નહીં.
આહા... હા!
સંતો કહે છે. કે તારી પર્યાયને જોવાની આંખ્યું બંધ કરી દે. પણ (આ કહીને) શું કહેવું છે
પ્રભુ તારે! બીજાને જોવું - પરમાત્મા ને પંચપરમેષ્ઠિને એ તો ક્યાંય વાત જ નથી રહી કહે છે. પણ
તારી (પોતાની) પર્યાય જોવાની આંખ્યું ને સર્વથા બંધ કરી દઈ અને પર્યાયમાં દ્રવ્યને જોવાનું થાય તે
જ્ઞાન ઉઘાડી (આત્મદ્રવ્યને જો.) ઉઘડે જ તે (જ્ઞાન) એમ કહે છે. આમ પર્યાયાર્થિક નયને બંધ કર્યું
એટલે સ્વને જોવાનું જ્ઞાન ઉઘડે અંદર. છે તો ઈ એ ય પર્યાય. પણ (ઈ) પર્યાયનો વિષય પર્યાય
નથી. (પર્યાયનો વિષય દ્રવ્ય છે.) આહા... હા!
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “અને સિદ્ધપણું – એ પર્યાયોસ્વરૂપ.” ઈ પાંચ પર્યાય કીધી ને...!

Page 513 of 540
PDF/HTML Page 522 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૧૩
ચાર ગતિની ને એક સિદ્ધની. આહા...હા! એ સિદ્ધને જોવાની પર્યાયની આંખ્યુંને પણ સર્વથા બંધ કરી
દઈને, અરે...રે! આહા...હા! પોતાને તો સિદ્ધપર્યાય નથી, પણ શ્રદ્ધામાં એને છે કે સિદ્ધપર્યાય થવાની
છે મારે. છતાં ઈ સિદ્ધપર્યાયને જોવાની આંખ્યું (સર્વથા) બંધ કરી દે. આહા...! અને બીજા સિદ્ધ જે
છે - અનંતા સિદ્ધો
वंदीत्तु सव्वसिद्धે (‘સમયસાર’ ગાથા-૧) લો! કીધું ત્યાં. ભાઈ! સમયસારમાં.
(ત્યાં તો કહ્યું) જ્ઞાનમાં સ્થાપીને, એમ કહ્યું છે ને ત્યાં...! અહીંયાં તો કહે છે કે તારી પર્યાયમાં
સિદ્ધને જોવાનું ય બંધ કરી દે. આહા... હા! ભાઈ...! આ તો પ્રવચનસાર છે! ભાઈ, આ તો સંતોના
કાળજાં - હૃદય છે!! અરે! એવી વાત સાંભળવા મળે ક્યાં? ભાઈ! આહા...!
કહે છે “ઉઘાડેલા દ્રવ્યાર્થિક નય વડે” આહા... હા! જયારે આ (પર્યાયને જોવાનું) બંધ કર્યું
ને ઈ ઉઘડયું ને જ્ઞાન સ્વને જોવાનું. સમજાય છે કાંઈ? “જયારે અવલોકવામાં આવે છે, ત્યારે
નારકપણું, તિર્યંચપણું, મનુષ્યપણું, દેવપણું અને સિદ્ધપણું – એ પર્યાયોસ્વરૂપ – વિશેષોમાં રહેલા
(એક) જીવસામાન્યને અવલોકનારા.” જોયું? પર્યાયને (જોવા) તરફની આંખ્યું બંધ કરી દઈ -
પછી તો દ્રવ્ય (ને જોવાની) આંખ્યું બંધ કરી દઈને પર્યાયને જાણ એમે ય કહેશે. જાણવાની અપેક્ષાએ
(આદરવાની અપેક્ષાએ) મૂળ-પહેલું આંહીથી લીધું. દ્રવ્યને જોવાનું (સૌથી પહેલું) કીધું છે. આહા...
હા! ભગવાન! આ તો ભગવાનના ઘરની વાતું છે! પામર પ્રાણી! શું કરે એને! આહા...! એવી ચીજ
છે! એમાં એમ અભિમાન કરી નાખે કે આવડે છે મને આ, અમને વાંચ્યું છે ને...! બાપુ! ગર્વ ઊતરી
જાય એવું છે. આહા... હા... હા! ભાઈ! તારી પર્યાયને જોવાનું પણ બંધ કરી દે. અને (છતાં)
જોવાનું રહેશે તો ખરું (પર્યાયને) જોવાનું બંધ કર્યું એટલે દ્રવ્યને જોવાનું ઉઘડેલું જ્ઞાન, એ વડે
કરીને અવલોકવામાં આવતાં પર્યાયોસ્વરૂપ વિશેષોમાં રહેલા - ઇ પાંચેય પર્યાયમાં - વિશેષમાં
રહેલા એક
“જીવસામાન્યને અવલોકનારા” ભાષા શું છે? “એ પર્યાયોસ્વરૂપ વિશેષોમાં
રહેલા”... પાછું વિશેષોમાં રહેલા. આહા... હા... હા! બીજી ચીજ તો ઈ પર્યાયમાં રહેલી છે જ નહીં.
આહા... હા! દેવ-ગુરુ-શાસ્ત્ર અને સિદ્ધને ય કાઢી નાખ અહીંથી. ફકત પર્યાયોરૂપ જે સિદ્ધની પર્યાય
છે એવા વિશેષોમાં રહેલા (વળી) એવા વિશેષોમાં રહેલા એક
“જીવ સામાન્યને અવલોકનારા” -
એક જીવને - સામાન્યને - ધ્રુવરૂપે જાણનારા (ઈ) પર્યાય તો થઈ. આહા... હા! કો’ આવું કોઈ દિ’
સાંભળ્‌યું’ તું! સ્થાનકવાસીમાં ક્યાંય નહોતું? (શ્રોતાઃ) દુનિયાની કોઈ પીઠમાં નથી... (ઉત્તરઃ)
આહા...! ભગવાન ત્રિલોકના નાથની વાણી છે આ. આહા...!
આત્માને સ્પર્શી નાખે એવી વાત છે!
રહે નહીં ભાઈ, બીજું જુદું - જુદું ન રહી શકે હવે! આવી રીતે જાણે જોયો (આત્માને) કે જેને
સિદ્ધની પર્યાયમાં પણ દ્રષ્ટિ નથી. પણ એ પર્યાયમાં રહેલો જે આત્મા, છે? (પાઠમાં) સિદ્ધની
પર્યાયમાં - એ પર્યાયોસ્વરૂપ વિશેષોમાં રહેલા
“એક જીવસામાન્યને.” એક જીવસામાન્યને... ઓલી
(નારક આદિ) પાંચ પર્યાયો હતી. ઈ પાંચેય પર્યાયમાં રહેલો પાછો. આહા... હા... હા! શું શૈલી ને શું
ટીકા!! ગજબ છે!!

Page 514 of 540
PDF/HTML Page 523 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૧૪
(કહે છે કેઃ) એક “જીવ સામાન્યને અવલોકનારા.” અને વિશેષોને નહિ અવલોકનારા.”
આહા...હા...હા! શું કીધું? ‘એક જીવ સામાન્યને’ - ‘સામાન્ય’ શું હશે આ? કાયમ રહેનારી એકરૂપ
- બદલ્યા વિનાની રહેનારી એક (રૂપ) ચીજ - અસ્તિ તરીકે બદલ્યા વિનાનું, કાયમ રહેનારું તે
સામાન્ય. આહા... હા! આ તો ક્યાં’ ય વાણીમાં આવ્યું નહીં વેપારના, ધંધામાં આવ્યું નહીં ભાઈ!
આ ભૂકામાં ન આવ્યું. પાવડરનો ધંધો છે ને એને...! (શ્રોતાઃ) પરનો વિષય એ તો છે, એ વિષય
જુદો (ઉત્તરઃ) એને જોવાનું બંધ આંહી તો (કહે છે) આહા...! પાવડર ઈ પરમાણુની પર્યાય છે એને
જોવાનું નહીં આંહી સિદ્ધની પર્યાયને જોવાની ય ના પાડે છે. આહા...! આહા... હા! હા, એમાં રહેલા
(પાંચ પ્રકારની પર્યાયમાં પણ) એક “જીવ સામાન્યને અવલોકનારા અને વિશેષોને નહિ
અવલોકનારા એ જીવોને ‘તે બધું ય જીવદ્રવ્ય છે’ એમ ભાસે છે.”
છે? (પાઠમાં) આહા... હા!
(શું કહે છે? કેઃ) પોતાની પર્યાયને, સિદ્ધ આદિ પર્યાયને પણ જોવાની આંખ્યું બંધ કરી દઈ.
આ આંખ્યું (ચર્મચક્ષુ) આમ બંધ કરી દ્યે ઈ નહીં હો? (એની વાત નથી.) જે પર્યાય જોવામાં આવે
તે પર્યાયને (જોવાનું) બંધ કરી દઈને, અને ઉઘડેલા દ્રવ્યાર્થિક નય ને ઉઘડેલા ચક્ષુ વડે, પર્યાયમાં
રહેલા - વિશેષો માં રહેલા ને અવલોકે “એ જીવોને તે બધુંય જીવદ્રવ્ય છે.’ એમ ભાસે છે” આહા...
હા! તે પર્યાય ઉપરની નજરું બંધ કરી દઈ અને દ્રવ્યને જાણનારી પર્યાયને (જે) ઉઘડેલી છે એ દ્વારા
દ્રવ્યને જોતાં ‘તે બધું ય જીવદ્રવ્ય છે’ બસ વસ્તુ! ઈ છે. આહા... હા! સમજાણું કાંઈ?
આહા... હા! ‘તે બધું ય જીવદ્રવ્ય છે’ એમાં પર્યાય-પર્યાય (ના) ભેદ નહીં. પર્યાયમાં રહેલો
કીધું. એમ કીધું ને...? હેં? “એ પર્યાયોસ્વરૂપવિશેષોમાં રહેલા” જીવસામાન્યને અવલોકનારા અને
વિશેષોને નહિ અવલોકનારા એ જીવોને ‘તે બધું ય જીવદ્રવ્ય છે’ એમ ભાસે છે.” આહા... હા... હા!
ભગવાન આત્મા, દ્રવ્ય જે સામાન્ય જે અનંત-અનંત અચિંત્ય અનંત શક્તિઓનો સાગર પ્રભુ!
એકરૂપ! દ્રવ્યાર્થિક નયના ઉઘડેલા જ્ઞાનથી જોતાં ‘તે બધું ય જીવ જ છે’ આહા... હા! સમજાણું કાંઈ?
આમ લાગે ગાથા (ઓ) સાધારણ! પ્રવચનસાર (ની) એના કરતાં સમયસાર આમ છે ને... બાપુ!
બધું ય છે ઈ છે બાપુ! એકે-એક સમયસાર, પ્રવચનસાર, નિયમસાર! એની શું વાતું કરવી?
(અલૌકિક આગમ છે.) ભરતક્ષેત્રમાં ક્યાંય એવી વાત છે નહીં. આહા... હા!
(સદ્ગુરુ કહે છે) અને આ રીતે અંદર કરે એટલે પ્રાપ્ત થયા વિના રહે જ નહીં. એમ કહે છે.
આહા...! એમ કીધું ને...? ‘બધું ય જીવદ્રવ્ય છે એમ ભાસે છે’ કીધું ને? હેં શું કીધું? ‘ભાસે છે’
એમ કીધું. ‘જણાય છે એમ કીધું.’ આહા... હા! ધન્ય કાળ! ધન્ય સમય બાપુ અહા! પર્યાયને
જોનારી દ્રષ્ટિને સર્વથા બંધ કરી દઈને અને દ્રવ્યને જોનારા જ્ઞાનને-ઉઘડેલા દ્રવ્યાર્થિક નય વડે, એ
પાંચે પર્યાયોમાં રહેલો (જીવ). પાછો પાંચેય પર્યાયોમાં રહેલો (કીધો અને એક જીવસામાન્યને

Page 515 of 540
PDF/HTML Page 524 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૧પ
અવલોકનારો પણ કીધો) પરમાં રહ્યો છે જ નહીં - પરની પર્યાયમાં ને એમાં તો રહ્યો છે જ નહીં.
વ્યવહારે ય રહ્યો નથી (આત્મા). આહા... હા! (છતાં) પોતાની પાંચ પર્યાયમાં રહેલો - “એ
પર્યાયોસ્વરૂપ વિશેષોમાં રહેલા જીવસામાન્યને અવલોકનારા અને વિશેષોને નહિ અવલોકનારા એ
જીવોને ‘તે બધું ય જીવદ્રવ્ય છે’ એમ ભાસે છે.”
આહા... હા! આ રીતે જો જુએ તો જીવદ્રવ્ય ભાસે
છે કહે છે. આહા... હા! પ્રભુ! આ પાંચમો આરો છે ને...? આવો હલકો આરો છે એમાં... (કહે છે
કે) આરા-ફારા કંઈ લાગુ પડતા નથી પ્રભુ! આહા...! જેને પર્યાય નયેય લાગુ પડતી નથી. આહા...
હા! પર્યાય નયથી જોવાની વાત કરશે. જાણવા માટે. પણ ઈ પછી કરશે. (પહેલું) આ કરીને. બે
નયમાં પહેલી આ નય લીધી છે. આહા... હા!
(શ્રોતાઃ) તો જ પર્યાયનું જ્ઞાન સાચું થાય ને...?
(ઉત્તરઃ) ત્યારે જ્ઞાન (પર્યાય) સાચું નહીં ઈ વાત નહીં (કેમ કે તેમાંય પર્યાય ઉપર વજન આવી
જાય છે.) જ્ઞાન (પર્યાય) એને જોવે છે (વજન અહીં છે) (શ્રોતાઃ) દ્રવ્યને જુએ... (ઉત્તરઃ) ઈ જ
જ્ઞાન સાચું છે. છતાં સાચું જ્ઞાન જોવે છે દ્રવ્ય - બધું જીવ (દ્રવ્ય) આ છે. પાંચે ય પર્યાયમાં રહેલું
તત્ત્વ ‘આ’ ‘આ’ છે. આહા... હા! સારી વાત છે. પ્રવચનસાર હમણાં વંચાણું નો’ તું. આંહી વજન
વધારે આંહી છે. (દ્રવ્યને જોવામાં દ્રવ્યાર્થિક નયે.) ઈ તો પર્યાય ભાસે છે એમે ય કહેશે. પર્યાયનયથી
ભાસે છે (કહેશે) જ્ઞાન કરવા (માટે.) આંહી તો પહેલું આ ઉપાડયું (છે) અહીંયાંથી... આહા... હા...
હા! (અનુક્રમના પહેલા ક્રમથી.)
(કહે છે) પ્રભુ! તારી પાંચ પર્યાયમાં રહેલો તું, તે પર્યાયને જોવાની આંખ્યું બંધ કરી દે.
સિદ્ધની પર્યાયને જોવાની આંખ્યું બંધ કરી દે. આહા... હા! અને એ વસ્તુ જે છે (આત્મા) એમાં
ઉઘડેલા જ્ઞાન વડે અવલોકન કર. ત્યારે તને ભાસશે કે આ જીવ (દ્રવ્ય) આ બધું ય આ છે. આખો
પરમાત્મા-પરમાત્મા (આહા... હા! (દેખાશે.)
(કહે છે) (આત્મા) અનંત અનંત અચિંત્ય શક્તિઓનું એકરૂપ - એકરૂપ (કહ્યું) બે - રૂપે
નહીં. આહા... હા! ગુણભેદે ય નહીં. એમ કહ્યું ને...! શું ટીકા! અમૃતચંદ્રાચાર્ય! અરે! જીવો જરી
શાંતિથી વિચારતા નથી, વાંચતા નથી. એકદમ (વગર વિચાર્યે) કહી નાખે. એ એનું એકાંત છે,
એકાંત છે, એકાંત છે. ભાઈ બાપા! પરિણામ આવશે ભાઈ! પરિણામ તો સત્ય હશે તે આવશે.
અસત્ના અસત્ પરિણામ આવશે બાપુ! આહા... હા! એ એક વાત પહેલી લીધી. હવે પર્યાય જોવાની
વાત લેશે.
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “અને જયારે દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુને સર્વથા બંધ કરીને.” જોયું? જ્ઞાન
કરાવવું છે ને...? પર્યાય એની છે, એનામાં છે. એમાં ઈ (આત્મા) રહેલો છે. માટે પર્યાયનું જ્ઞાન
કરાવવાનું છે. આહા... હા! પરનું કાંઈ જ્ઞાન કરાવવાની ઈ વાત આંહી નથી. આહા... હા! “અને
જયારે દ્રવ્યાર્થિક ચક્ષુને સર્વથા બંધ કરીને એકલા ઉઘાડેલા પર્યાયાર્થિક ચક્ષુ વડે.”
પાછું

Page 516 of 540
PDF/HTML Page 525 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૪ પ્રવચનસાર પ્રવચનો પ૧૬
જુઓ ન્યાં ઉઘડેલું તો છે જાણવાનું પર્યાયમાં. પર્યાયને જોનારું જ્ઞાન છે ને...! દ્રવ્યને જોનારું જેમ જ્ઞાન
છે એમ પર્યાયને જોનારું જ્ઞાન છે ને... આહા... હા! “ઉઘાડેલા પર્યાયાર્થિક ચક્ષુ વડે અવલોકવામાં
આવે છે ત્યારે જીવદ્રવ્યમાં રહેલા નારકપણું, તિર્યંચપણું, મનુષ્યપણું, દેવપણું અને સિદ્ધપણું – એ
પર્યાયોસ્વરૂપ અનેક વિશેષોને અવલોકનારા.”
જીવદ્રવ્યમાં રહેલા - આ પાંચેય પર્યાયો પાછી
જીવદ્રવ્યમાં (રહેલી) આહા... હા! કાંઈ પરમાં નથી ઈ કાંઈ. હવે આવો ઉપદેશ એટલે અજાણ્યા
માણસને- ક્રિયાકાંડવાળાને એવું લાગે કે આ, શું માંડી છે? બાપા! પ્રભુ! તારા ઘરની વાત માંડી છે
ભાઈ! આહા... હા! તારું ઘર એવડું મોટું છે તેં સાંભળ્‌યું નથી પ્રભુ! પર્યાયથી વાત આવશે.

વિશેષ કહેશે.....