Pravachansar Pravachano (Gujarati). Date: 30-6-1979b,30-06-1979; Gatha: 111.

< Previous Page   Next Page >


Combined PDF/HTML Page 35 of 44

 

Page 441 of 540
PDF/HTML Page 450 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૦ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪૪૧
પ્રવચનઃ તા. ૩૦–૬–૭૯.
‘પ્રવચનસાર’ ૧૧૦ ગાથા. ‘હવે ગુણ ને ગુણીના અનેકપણાનું ખંડન કરે છેઃ- આહા... હા!
અભેદ સિદ્ધ કરી અને પછી તદ્ન ગુણ ને ગુણી એક જ છે, એમ’ નથી. ગુણ અને ગુણીના
અનેકપણાનું ખંડન કરે છે. આહા... હા!
णत्थि गुणो त्ति व कोई पज्जाओ तीह वा विणा दव्वं ।
दव्वत्तं पुण भावो तम्हा दव्वं सयं सत्ता ।। ११०।।
પર્યાય કે ગુણ એવું કોઈ ન દ્રવ્ય વિણ વિશ્વે દીસે;
દ્રવ્યત્વ છે વળી ભાવ; તેથી દ્રવ્ય પોતે સત્ત્વ છે. ૧૧૦.
આહા... હા! આચાર્ય! દિગંબર આચાર્યો! કુંદકુંદ આચાર્ય!! આહા... હા! પ્રચુર સંવેદન ભર્યા
છે! પ્રચુર આનંદના સંવેદનમાં પડયા છે! આવી ટીકા થઈ ગઈ છે. આહા... હા! એનો તાત્પર્ય એ છે
કે કોઈપણ પર્યાય થવા કાળે સંયોગ ઉપર દ્રષ્ટિ ન કર. સંયોગ આવ્યા માટે આ થયું! આહા.. હા! ઘરે
બેઠો’ તો ત્યારે પરિણામ બીજાં હતાં, અને ભગવાનના દર્શન કર્યા ત્યારે પરિણામ બીજાં આવ્યાં, માટે
ઈ પરિણામ સંયોગથી આવ્યાં, એમ નથી. તે પરિણામ તે વખતે સત્તાગુણનો એવો જ ઉત્પાદનો સમય
હતો. એ થયો છે. સત્તા ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યપણે થઈ છે. અને એ સત્તા દ્રવ્યથી જુદી નથી માટે દ્રવ્ય જ એ
ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યપણે થયું છે. આહા... હા! ભગવાનને લઈને એ શુભભાવ થયો નથી, એમ કહે છે.
આહા... હા.. હા! કો’! અને ઈ શુભભાવ થયો, તે કાળે સાતાવેદનીય બંધાણી, એ આ શુભભાવને
લઈને નહીં એમ કહે છે. તું સંયોગથી ન જો! આહા... હા... હા! ઈ સાતાવેદનીયના પરમાણુ જે છે ઈ
અસ્તિ છે ઈ સત્તા ધરાવે છે. અને સત્તા (છે) તેમાં ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય પરિણમન છે તેથી તે વખતે કર્મ
(પ્રકૃતિ) પણે પરિણમવાની પર્યાય, એના સત્તાગુણને લઈને, અને ઈ ગુણ ગુણીનો-દ્રવ્યનો છે. તો
દ્રવ્યને લઈને ઈ પરિણામ કર્મરૂપે થયાં છે’ . આત્માએ રાગ-દ્વેષ કર્યા માટે સાતાવેદનીય (પ્રકૃતિ)
થઈ કે કષાય થઈ (તો) એમ નથી. આહા... હા... હા!
(શ્રોતાઃ) નિમિત્ત કારણને લઈને
સાતાવેદનીય બંધાય, સકારણ...! (ઉત્તરઃ) એ બધી વાતું! ઈ સાટુ તો વાત કહેવાય છે આ.
(કહે છે) ઈ વાત કરતાને બહુ, પણ નિમિત્ત કોણ? ઉચિત નિમિત્ત હો! પણ એને લઈને
પરિણામ થયાં છે (એમ નથી કહે છે) આહા.. હા! ગજબ વાત છે!! તીર્થંકરગોત્ર બંધાય (એવા)
શુભભાવ થયા, એ એની સત્તાની પર્યાયનો ઉત્પત્તિનો કાળ છે. તેથી તે તીર્થંકરગોત્ર બંધાણું એમ
નહીં. તીર્થંકરગોત્ર બંધાણું એમાં એના પરમાણુના જે સત્તાગુણ છે એ કર્મની પર્યાયપણે થવાનો
ઉત્પાદપણે, વ્યયપણે, ને ધ્રૌવ્યપણે એ સત્તાગુણનું (પરિણમન) છે. ને સત્તાગુણના પરિણામ, ગુણીના

Page 442 of 540
PDF/HTML Page 451 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૦ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪૪૨
છે એટલે કર્મના પરમાણુ છે. એ ક્રમબદ્ધ જ એ રીતે પરિણમ્યા છે. આહા... હા! આવી વાત છે.
આહા... હા! એકસો દસ (ગાથા.)
ટીકાઃ– “ખરેખર દ્રવ્યથી પૃથગ્ભૂત (જુદું) ગુણ એવું કોઈ કે પર્યાય એવું કોઈ પણ ન હોય;”
પર્યાય ભિન્ન જાતની લાગે. માટે એ તો પૃથક્ છે. એમ નથી. દ્રવ્ય-ગુણની પર્યાય, એકદમ ફેરવાળી
લાગે. એક સમયે મતિ-શ્રુત ને બીજે સમયે કેવળજ્ઞાન. સમજાણું કાંઈ? એથી એમ ન લાગે કે ઓલા
સંયોગો અનુકૂળ આવ્યા માટે થયું. કે ના. એ તો ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યપણે પરિણમન માટે કેવળજ્ઞાન
થવાનું, એના ગુણ-ગુણીનો સ્વભાવ જ એવો છે તે થયું. પૂર્વની પર્યાયને લઈને ય નહીં. આહા... હા!
કેવળજ્ઞાનનો પર્યાય, ઉત્પાદરૂપે સત્તાથી પોતાના જ્ઞાન (ગુણ) ની હયાતીથી, ઉત્પાદરૂપે, વ્યયરૂપે,
ધ્રૌવ્યરૂપે થયો. સ્વતઃ પોતાથી થયો છે. તે કર્મનો નાશ થયો કે પૂર્વની પર્યાયને લઈને થયો તો આ
ઉત્પાદ કેવળજ્ઞાનનો થયો એમે ય નથી. આહા... હા! એ તો પહેલાં આવી ગયું (ગાથા.) એકસો
એકમાં. વ્યય છે ઈ ઉત્પાદને લઈને નથી, ઉત્પાદને વ્યયની અપેક્ષા નથી, પોતાના વ્યયની અપેક્ષા
નથી. તો પરની અપેક્ષા હોય, એમ જ નહીં. આવી વાત છે ભાઈ! આહા...હા...હા!
(કહે છે) મંદિર બનાવવા પંદર-પંદર લાખના. આવો પ્રમુખ માણસ હોય, અગ્રેસર ઠીક હોય
તો ઈ સારું કામ કરે. એની અહીંયાં ના પાડે છે. અહા... હા... હા! વ્યવસ્થાપક બરાબર હોય ધ્યાન
રાખનારો. તો ત્યાં (સંસ્થા કે મંદિરોમાં) પર્યાય સરખી થાય. એમ નથી કહે છે. આહા.. હા! ઈ
વખતે તેના તે વસ્તુમાં (જે) ગુણ છે સત્તાગુણ લો, જ્ઞાનગુણ ગણીએ, એનું પરિણમન એ કાળે એ
જ ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય રૂપે પરિણમન થવાનું છે. તેથી તે (ગુણ દ્રવ્યનો છે) તેથી તે દ્રવ્યનું જ પરિણમન
છે. વ્યવસ્થા, વ્યવસ્થા કરનારો છે માટે (વ્યવસ્થિત) અહીંયાં થયું છે એમ નથી. આહા.. હા! કેટલું
ફેરવવું પડે આમાં! આખો દિ’ દુકાને બેઠો. ને આ કર્યું ને આનું કર્યું ને આવું કાર્યું ને આ કર્યું,
ઘરાકને બરાબર સાચવ્યા ને...! આહા.. હા! મીઠાસથી બોલીને આમ કર્યું! (કરું-કરું ના મિથ્યાત્વથી
ફેરવવું પડે!)
(શ્રોતાઃ) આમ મિથ્યાત્વ કર્યું ને વળી નોકર રાખે (ઉત્તરઃ) એ બધા નોકર-નોકર
બધા, આહા! કોણ રાખે? ને કોણ છોડે? બધી વાતું છે. આહા... હા!
(કહે છે) શેઠિયાનો જે આત્મા છે. તો તેના ગુણનું અસ્તિપણું (તેનામાં) છે કે નહીં! તેના
ગુણનું અસ્તિપણું છે કે નહીં, સત્તા છે કે નહીં! (તો) સત્તા છે તે ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યવાળી છે કે એકલી
સત્તા જ હોય.
उत्पादव्ययध्रौव्ययुक्तं सत् અનેसद्द्रव्यलक्षणम એ સિદ્ધ કરે છે.
‘ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યયુક્ત સત્’ અને ‘સદ્દ્રવ્ય લક્ષણમ્’ - એટલે કોઈ પણ પદાર્થમાં સમય-સમયે સત્તા
લઈને ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય તે દ્રવ્ય છે તેથી દ્રવ્યના જ એ પરિણામ છે. એ પરને લઈને નહીં. અને તે
સત્તાનો ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય થાય, એ તો તેનું સ્વરૂપ જ છે. આહા... હા! કો’ સમજાય છે આમાં? આ
બધા (સામે બેઠેલા) હુશિયાર માણસ કે’ વાય. આ દાકતરો, વકીલો-દવાયું-દાકતરને દવાનું આવ્યું ને
અહીંયાં. હવે કે’ એને

Page 443 of 540
PDF/HTML Page 452 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૦ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪૪૩
માટે થશે. બોલાવે કે ન બોલાવે! એ તો એ વખતે બોલાવે નહીં તો ય પર્યાય થવાની તે થવાની.
આહા... હા! અને દાકતરનો આત્મા પણ તે વખતે પોતાના ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યના પરિણમનમાં તે પર્યાય
થાયને! તે આવે છે. આહા... હા... હા! બહુ આકરું કામ! આખી દુનિયામાંથી જુદો પડી જા! કહે છે.
જુદો છો. પડી જા એટલે...! (જુદો છો જ.)
(કહે છે) આ સંયોગોને દેખીને, મારી પર્યાયમાં ફેરફાર થયો, બીજાની પર્યાયમાં સંયોગને
લઈને ફેરફાર થયો, એ ભુલી જા! આહા... હા... હા... હા! તે તે કાળે તેના ઉત્પાદવ્યયને સ્વભાવ
ધ્રૌવ્ય (એટલે)
उत्पादव्ययध्रौव्ययुक्तं सत् એ ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય તે પરિણામ છે. એનું નામ સત્તાના
પરિણામ છે. અને સત્તા સત્દ્રવ્યની છે. તેથી ખરેખર દ્રવ્યના જ એ પરિણામ છે. આહા... હા... હા!
આ સાંભળ્‌યું નો હોય તો બેસે નહીં. એકાંત લાગે એને એકાંત! આહા... હા! શું થાય ભાઈ!
ત્રણલોકના નાથ! કેવળી પરમાત્માની આ વાણી છે. આહા... હા! એ વાણીમાં કાંઈપણ ફેરફાર કરે કે
ઓછું, અધિક કે વિપરીત (માને) તો સત્ને સત્પણે શાસ્ત્રને, એ રીતે ન માને એ તો મિથ્યાદ્રષ્ટિ છે.
આહા.. હા! શાસ્ત્રમાં એક પણ પદને, કે એકપણ અક્ષરને-આવે છે ને ‘સૂત્ર પાહુડ’ માં ભાઈ!
સૂત્રપાહુડમાં કહે છે કે શાસ્ત્રના એક પદને કે એક અક્ષરને ફેરવે એ મિથ્યાદ્રષ્ટિ છે. આહા... હા!
ભારે! આકરું કામ બહુ! આહા... હા!
(કહે છે કેઃ) તો દ્રવ્યની જે સમયની પર્યાય સત્તાને લઈને થઈ, ઈ પરને લઈને થઈ એમ
માને ઈ મિથ્યાદ્રષ્ટિ છે. આહા... હા! શું! સ્વતંત્રતાના ઢંઢેરા!! આવા સાંભળ્‌યા નથી. આહા... હા!
(શ્રોતાઃ) તેની લાયકાત નહોતી તો નહોતું તે વખતે... (ઉત્તરઃ) માત્ર હાસ્ય જ આહા..!
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “ખરેખર દ્રવ્યથી પૃથગ્ભૂત (જુદું) ગુણ એવું કોઈ કે પર્યાય એવું કોઈ
પણ ન હોય.” એમ સિદ્ધ કરે કરે છે હવે. કે ગુણ ને ગુણી જુદા નથી. એ (સત્તા) ગુણનું
ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યનું પરિણમન થયું ઈ (દ્રવ્યનું) ગુણીનું જ થયું છે. એ દ્રવ્ય ને ગુણ બેય અભેદ છે.
એમ કહે છે. આહા... હા!
“જેમ સુવર્ણથી પૃથગ્ભૂત તેની પીળાશ આદિ કે તેનું કુંડણપણું આદિ
હોતા નથી.” એ સુવર્ણ એટલે દ્રવ્ય, પીળાશ એટલે ગુણ ને કુંડળ આદિ પર્યાય, એ સુવર્ણથી તેના
ગુણો જુદા નથી. અને કુંડળાદિ પર્યાયો હોતાં નથી. સોનાથી સોનાના પીળાશ આદિ ગુણો, અને કુંડળ
આદિ પર્યાયો, એ સોનાથી જુદાં હોતાં નથી. આહા... હા! હજી આ તો દ્રષ્ટાંત છે હોં? “તેમ હવે, તે
દ્રવ્યના સ્વરૂપની વૃત્તિભૂત ‘અસ્તિત્વ’ નામથી કહેવાતું જે દ્રવ્યત્વ.”
દ્રવ્યનો-સ્વરૂપની હયાતીવાળું
એટલે અસ્તિત્વ-સત્તા, નામથી કહેવાતું જે દ્રવ્યત્વ “તે તેનો ‘ભાવ’ નામથી કહેવાતો ગુણ.” દ્રવ્યત્વ
નામનો ગુણ, સત્તા નામનો ગુણ, કહેવાતો
“ગુણ જ હોવાથી” સત્તા નામનો-દ્રવ્યત્વ નામનો ગુણ જ
હોવાથી, “શું તે દ્રવ્યથી પૃથકપણે વર્તે છે? (અર્થાત્) સત્તા, ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યપણે પરિણમી ઈ સત્તા
દ્રવ્યથી પૃથકપણે વર્તે

Page 444 of 540
PDF/HTML Page 453 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૦ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪૪૪
છે? આહા... હા! થોડામાં બહુ-ઘણું ભર્યું છે ભાઈ! દ્રવ્યત્વ તે ભાવ કહેવાય છે એ દ્રવ્યનો ‘ભાવ’
કહેવાય ને...! દ્રવ્ય (જે છે) ભે ભાવવાળું ને દ્રવ્યત્વ (તે) ભાવ. (અથવા) દ્રવ્ય ભાવવાળું-ગુણવાળું
અને સત્તા-દ્રવ્યત્વ તે ગુણ. તે ‘ભાવ’ નામથી કહેવાતો ગુણ જ હોવાથી કહે છે ને દ્રવ્યનો આ
‘ભાવ’. તો એ ભાવ તે ગુણ જ છે. આહા... હા! દ્રવ્યનો ‘અસ્તિત્વ’ ભાવ. દ્રવ્યનો સત્તાભાવ. પણ
ઈ દ્રવ્યનો સત્તાભાવ તે દ્રવ્ય જ છે. આહા... હા! આહા... હા... હા... હા! આચાર્યોએ! દિગંબર
સંતોએ! કામ કર્યું છે! માણસને આગ્રહ છોડીને જરી (વિચારવું જોઈએ) ખોટું લાગે કે આ બધું
(ત્યારે) અમારું શું ખોટું? બાપુ! માણસને. વિચાર તો કર ભાઈ! આહા...! આવી વાતની ગંધ ક્યાં
છે બીજે શાસ્ત્રમાં ય. આ કરો.. આ કરો... આ કરો... આ કરો.. અહીંયાં કહે છે કે તું કરવાનું કહેછે,
(તો સાંભળ) એની સત્તાના પરિણામ એનામાં ને તારી સત્તાના પરિણામ તારામાં (થઈ જ રહ્યા
છે.) શું કરવું છે તારે? આહા.. હા! કેમ કે ઈ દ્રવ્ય (શું) સત્તા વિનાનું છે? અને ઈ સત્તા
ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય વિનાની છે? અને ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય વિનાનું એ દ્રવ્ય છે? (નથી જ.) આહા.. હા!
આવી વાત છે. (લોકો તો) વાદ-વિવાદ કરે પછી, નહીં? આનાથી આમ રહ્યું- કર્મનો આકરો ઉદય
આવે ત્યારે વિકાર થાય જ. નહીંતર વિકાર છે ઈ સ્વભાવ થઈ જાય. અહીંયાં કહે છે કે વિકાર થવાનો
પર્યાય તે સમયે સત્તાનામના ગુણનું એ જાતનું અસ્તિત્વ પરિણામ થવાનું છે ઈ ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યરૂપે
પોતાથી થયું છે. કર્મને લઈને નહીં. આહા... હા!
હવે આ રતનચંદજી તો જ્યાં આવે ન્યાં ઈ જ નાખે છે. આવે તે એ કર્મને લઈને થાય,
કરમને લઈને થાય, કરમને લઈને થાય- જ્ઞાનાવરણીયને લઈને જ્ઞાન થાય. આહા... હા! અહીંયાં કહે
છે કે ઈ જ્ઞાનનું જે ઓછા-વત્તાપણું થાય છે ઈ જ્ઞાનમાં સત્તા નામનો ગુણ છે અથવા જ્ઞાનમાં જ્ઞાનનું
હયાતીવાળો ગુણ છે ને...! એ હયાતીવાળી પોતે જ ઉત્પાદવ્યય (ધ્રૌવ્ય) પણે થાય છે. ધ્રૌવ્યપણું
રાખીને, ઉત્પાદપણે (પોતે જ થાય છે. હીણી પર્યાય થાવ કે અધિક થાવ. એ પોતાના જ ઉત્પાદવ્યય
(ધ્રૌવ્ય) થી થાય છે, પરને લઈને નહીં’. આહા... હા... હા! આ મોટો વાંધો હતો ને..? વર્ણીજી હારે.
ઈ એણે લખ્યું છે બધા પુસ્તકો (માં). સોનગઢનું સાહિત્ય જૂઠું છે. બૂડાડી મૂકશે બધાને! આહા.. હા!
એણે આ વાત સાંભળી નો’તી. આહા... હા!
(કહે છે કેઃ) કોઈ પણ સમયે, કરમનો ઉત્પાદ-વ્યય, એની સત્તાના ને સત્થી છે. શું કીધું? ઈ
કરમ છે તેની સત્તાથી છે ને ‘ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય યુક્તં સત્ તેનું દ્રવ્ય છે. એટલે ઈ સત્થી સત્તા છે ને
સત્તાથી પરિણમન છે ને ઈ બધું અભેદ છે. આહા..હા! એમ ભગવાન આત્મામાં, વિકારના પરિણામ છે
ઈ ઉત્પાદપણે, સત્તા નામના કે અસ્તિત્વગુણને લઈને ઉત્પાદવ્યયપણે પરિણમે છે તે સત્તાગુણનું પરિણમન
છે. ઈ કરમને લઈને નહીં. આહા...હા! (માથે હાથ મૂકીને લોકો બોલે છે ને) અમારે શું કરવું ભાઈ,
કરમનું જોર છે. કરમનું જોર છે. કરમનું જોર છે. ઈ તદ્ન બધી મિથ્યા-ભ્રમણા છે. આહા...હા!

Page 445 of 540
PDF/HTML Page 454 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૦ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪૪પ
(અહીંયાં કહે છે કેઃ) “જે દ્રવ્યત્વ તે તેનો ‘ભાવ’ નામથી કહેવાતો ગુણ જ હોવાથી.” સત્તા
કહો, ગુણ કહો કે કહો (એકાર્થ છે.) “શું તે દ્રવ્યથી પૃથકપણે વર્તે છે? જે ગુણ કહો કે ભાવ કહો (કે
સત્તા કહો) એ શું દ્રવ્યથી જુદા વર્તે છે? “નથી જ વર્તતું. તો પછી દ્રવ્ય સ્વયમેવ (પોતે જ) સત્તા
હો.”
કે વસ્તુ પોતે સ્વયમેવ જ છે. સત્તા છે ને ઈ સત્તા ઉત્પાદવ્યય (ધ્રૌવ્ય) પણે પરિણમે છે.
આહા... હા! શબ્દો થોડા (છે.) પણ એમાં ભાવ ઘણા ભર્યા છે! આહા... હા! અહીંયાં તો વાત-સત્
શું છે એની વાત છે બાપા! અહીં કોઈ પક્ષ નથી, વાડો નથી. આ તો
‘સત્’ ની ‘સ્થિતિ’ ની
‘મર્યાદા’ – સત્ની મર્યાદા કયે પ્રકારે છે. (એની વાત છે.) આહા.. હા! ઈ એકસો દસ થઈ (ગાથા-
૧૧૦).
વિશેષ કહેશે.......

Page 446 of 540
PDF/HTML Page 455 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૧ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪૪૬
હવે દ્રવ્યને સત્-ઉત્પાદ અને અસત્-ઉત્પાદ હોવામાં અવિરોધ સિદ્ધ કરે છેઃ-
एवंविहं सहावे दव्वं दव्वत्थपज्जयत्थेहिं ।
सदसब्भावणिबद्धं पाडुब्भावं सदा लभदि ।। १११।।
एवंविधं स्वभावे द्रव्यं द्रव्यार्थपर्यायार्थाभ्याम् ।
सदसद्भावनिबद्धं प्रादुर्भावं सदा लभते ।। १११।।
આવું દરવ દ્રવ્યાર્થ–પર્યાયાર્થથી નિજભાવમાં
સદ્ભાવ–અણસદ્ભાવયુત ઉત્પાદને પામે સદા. ૧૧૧.
ગાથા – ૧૧૧
અન્વયાર્થઃ– [एवंविधं द्रव्यं] આવું (પૂર્વોકત) દ્રવ્ય [स्वभावे] સ્વભાવમાં
[द्रव्यार्थपर्यायार्थाभ्यां] દ્રવ્યાર્થિક અને પર્યાયાર્થિક નયો વડે [सदसद्धावनिबद्धं प्रादुर्भावं]
સદ્ભાવસંબદ્ધ અને અસદ્ભાવસંબદ્ધ ઉત્પાદને [सदा लभते] સદા પામે છે.
ટીકાઃ– આ પ્રમાણે યથોદિત સર્વ પ્રકારે અકલંક લક્ષણવાળું, અનાદિનિધન આ દ્રવ્ય સત્-
સ્વભાવમાં (અસ્તિત્વસ્વભાવમાં) ઉત્પાદ પામે છે. દ્રવ્યનો તે ઉત્પાદ, દ્રવ્યની અભિધેયતા વખતે
સદ્ભાવસંબદ્ધ છે અને પર્યાયોની અભિધેયતા વખતે અસદ્ભાવસંબદ્ધ છે. તે સ્પષ્ટ સમજાવવામાં
આવે છેઃ-
જ્યારે દ્રવ્ય જ કહેવામાં આવે છે- પર્યાયો નહિ, ત્યારે ઉત્પત્તિ-વિનાશ રહિત, યુગપદ્ પ્રવર્તતી,
દ્રવ્યની નિપજાવનારી અન્વય શક્તિઓ વડે, ઉત્પત્તિવિનાશલક્ષણવાળી, ક્રમે પ્રવર્તતી,

----------------------------------------------------------------------
૧. અકલંક= નિર્દોષ. (આ દ્રવ્ય પૂર્વે કહેલા સર્વ પ્રકારે નિર્દોષ લક્ષણવાળું છે.)
૨. અભિધેયતા= કહેવાયોગ્યપણું; વિવક્ષા, કથની.
૩. અન્વયશક્તિઓ= અન્વયરૂપ શક્તિઓ. (અન્વયશક્તિઓ ઉત્પત્તિ અને નાશ વિનાની છે. એકીસાથે પ્રવર્તે છે અને દ્રવ્યને નિપજાવે
છે. જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર વગેરે આત્મદ્રવ્યની અન્વયશક્તિઓ છે.)

Page 447 of 540
PDF/HTML Page 456 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૧ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪૪૭
પર્યાયોની નિપજાવનારી તે તે વ્યતિરેકવ્યકિતઓને પામતા દ્રવ્યને સદ્ભાવસંબદ્ધ જ ઉત્પાદ છે;
સુવર્ણની જેમ. તે આ પ્રમાણેઃ જ્યારે સુવર્ણ જ કહેવામાં આવે છે બાજુબંધ વગેરે પર્યાયો નહિ, ત્યારે
સુવર્ણ જેટલું ટકનારી, યુગપદ્ પ્રવર્તતી, સુવર્ણની નિપજાવનારી અન્વયશક્તિઓ વડે, બાજુબંધ વગેરે
પર્યાયો જેટલું ટકનારી, ક્રમે પ્રવર્તતી, બાજુબંધ વગેરે પર્યાયોની નિપજાવનારી તે તે વ્યતિરેક
વ્યકિતઓને પામતા સુવર્ણને સદ્ભાવસંબદ્ધ જ ઉત્પાદ છે.
અને જ્યારે પર્યાયો જ કહેવામાં આવે છે- દ્રવ્ય નહિ, ત્યારે ઉત્પત્તિવિનાશ જેમનું લક્ષણ છે
એવી, ક્રમે પ્રવર્તતી, પર્યાયોની નિપજાવનારી તે તે વ્યતિરેક વ્યકિતઓ વડે, ઉત્પત્તિવિનાશ રહિત,
યુગપદ્ પ્રવર્તતી, દ્રવ્યની નિપજાવનારી અન્વયશક્તિઓને પામતા દ્રવ્યને
*અસદ્ભાવસંબદ્ધ જ ઉત્પાદ
છે; સુવર્ણની જેમ જ. તે આ પ્રમાણેઃ જયારે બાજુબંધ વગેરે પર્યાયોજ કહેવામાં આવે છે -સુવર્ણ નહિ,
ત્યારે બાજુબંધ વગેરે પર્યાયો જેટલું ટકનારી, ક્રમે પ્રવર્તતી, બાજુબંધ વગેરે પર્યાયોની નિપજાવનારી તે
તે વ્યતિરેક વ્યકિતઓ વડે, સુવર્ણ જેટલું ટકનારી, યુગપદ્ પ્રવર્તતી, સુવર્ણની નિપજાવનારી અન્વય
શક્તિઓને પામતા સુવર્ણને અસદ્ભાવયુક્ત જ ઉત્પાદ છે.
હવે, પર્યાયોની અભિધેયતા વખતે પણ, અસત્-ઉત્પાદમાં પર્યાયોની નિપજાવનારી તે તે
વ્યતિરે કવ્યકિતઓ યુગપદ્પ્રવૃત્તિ પામીને અન્વયશક્તિપણાને પામતી થકી પર્યાયોને દ્રવ્ય કરે છે
(પર્યાયોની વિવક્ષા વખતે પણ, વ્યતિરેક વ્યકિતઓ અન્વયશક્તિરૂપ બનતી થકી પર્યાયોને દ્રવ્યરૂપ કરે
છે); જેમ બાજુબંધ વગેરે પર્યાયોની નિપજાવનારી તે તે વ્યતિરેક વ્યકિતઓ યુગપદ્પ્રવૃત્તિ પામીને
અન્વયશક્તિપણાને પામતી થકી બાજુબંધ વગેરે પર્યાયોને સુવર્ણ કરે છે તેમ. દ્રવ્યની અભિધેયતા
વખતે પણ, સત્-ઉત્પાદમાં દ્રવ્યની નિપજાવનારી અન્વયશક્તિઓ ક્રમપ્રવૃત્તિ પામીને તે તે
વ્યતિરેકવ્યકિતપણાને પામતી થકી દ્રવ્યને પર્યાયો (-પર્યાયોરૂપ) કરે છે, જેમ સુવર્ણની નિપજાવનારી
અન્વયશક્તિઓ ક્રમપ્રવૃત્તિ પામીને તે તે વ્યતિરેકવ્યક્તિપણાને પામતી થકી સુવર્ણને બાજુબંધ આદિ
પર્યાયમાત્ર- (-પર્યાયમાત્રરૂપ) કરે છે તેમ.
માટે દ્રવ્યાર્થિક કથનથી સત્-ઉત્પાદ છે, પર્યાયાર્થિક કથનથી અસત્-ઉત્પાદ છે- તે વાત
અનવદ્ય (નિર્દોષ, અબાધ્ય) છે.
----------------------------------------------------------------------
૧. વ્યતિરેકવ્યકિતઓ= ભેદરૂપ પ્રગટતાઓ. [વ્યતિરેક વ્યકિતઓ ઉત્પત્તિવિનાશ પામે છે. ક્રમે પ્રવર્તે છે અને પર્યાયોને નિપજાવે છે.
શ્રુતજ્ઞાન કેવળજ્ઞાન વગેરે તથા સ્વરૂપાચરણચારિત્ર, યથાખ્યાત ચારિત્ર વગેરે આત્મદ્રવ્યની વ્યતિરેક વ્યક્તિઓ છે, વ્યતિરેક તથા
અન્વયના અર્થો માટે આગળ આવેલ પદટિપ્પણ (ફૂટનોટ) જુઓ.
]
૨. સદ્ભાવ સંબદ્ધ = હયાતી સાથે સંબંધવાળો- સંકળાયેલો. [દ્રવ્યની વિવક્ષા વખતે અન્વયશક્તિઓને મુખ્ય અને વ્યતિરેકવ્યકિતઓને
ગૌણ કરાતી હોવાથી, દ્રવ્યને સદ્ભાવસંબદ્ધ ઉત્પાદ (સત્-ઉત્પાદ, હયાતનો ઉત્પાદ) છે.]
* અસદ્ભાવસંબદ્ધ = અહયાતી સાથે સંબંધવાળો- સંકળાયેલો [પર્યાયોની વિવક્ષા વખતે, વ્યતિરેકવ્યકિતઓને મુખ્ય અને
અન્વયશક્તિઓને ગૌણ કરાતી હોવાથી, દ્રવ્યને અસદ્ભાવ-સંબદ્ધ ઉત્પાદ (અસત્-ઉત્પાદ, અવિદ્યમાનનો ઉત્પાદ) છે.]

Page 448 of 540
PDF/HTML Page 457 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૧ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪૪૮
ભાવાર્થઃ– જે પહેલાં હયાત હોય તેની જ ઉત્પત્તિને સત્-ઉત્પાદ કહે છે અને જે પહેલાં હયાત
ન હોય તેની ઉત્પત્તિને અસત્-ઉત્પાદ કહે છે. જયારે પર્યાયોને ગૌણ કરીને દ્રવ્યનું મુખ્યપણે કથન
કરવામાં આવે છે, ત્યારે તો જે હયાત હતું તે જ ઉત્પન્ન થાય છે (કારણ કે દ્રવ્ય તો ત્રણે કાળે હયાત
છે); તેથી દ્રવ્યાર્થિક નયથી તો દ્રવ્યને સત્-ઉત્પાદ છે. અને જ્યારે દ્રવ્યને ગૌણ કરીને પર્યાયોનું
મુખ્યપણે કથન કરવામાં આવે છે, ત્યારે જે હયાત નહોતું તે ઉત્પન્ન થાય છે. (કારણ કે વર્તમાન
પર્યાય ભૂતકાળે હયાત નહોતો), તેથી પર્યાયાર્થિક નયથી દ્રવ્યને અસત્-ઉત્પાદ છે.
અહીં એ લક્ષમાં રાખવું કે દ્રવ્ય અને પર્યાયો જુદી જુદી વસ્તુઓ નથી; તેથી પર્યાયોની વિવક્ષા
વખતે પણ, અસત્-ઉત્પાદમાં, જે પર્યાયો છે તે દ્રવ્ય જ છે. અને દ્રવ્યની વિવક્ષા વખતે પણ, સત્-
ઉત્પાદમાં, જે દ્રવ્ય છે તે પર્યાયો જ છે. ૧૧૧.
પ્રવચનઃ તા. ૩૦–૬–૭૯.
‘પ્રવચનસાર.’ ૧૧૧ ગાથા.
‘હવે દ્રવ્યને સત્–ઉત્પાદ અને અસત્–ઉત્પાદ હોવામાં અવિરોધ સિદ્ધ કરે છેઃ– આહા...! શું કહે
છે? દ્રવ્ય છે... ને ઉત્પાદ થાય છે. ઈ સત્નો ઉત્પાદ છે. અને અસત્નો ઉત્પાદ છે. એટલે પહેલાં નો’
તું ને નવું ઉત્પન્ન થયું એ પર્યાયને અસત્ ઉત્પાદ કહે છે. (એ સત્ઉત્પાદ અને અસત્ઉત્પાદ હોવામાં)
અવિરોધ સિદ્ધ કરે છે; એમાં વિરોધ નથી. શું કહ્યું ઈ? દ્રવ્ય છે, તે છે, છે એનો ઉત્પાદ છે. છે તેનો
ઉત્પાદ છે. એક વાત. અને બીજી (વાત) નથી (પર્યાય) તેનો ઉત્પાદ છે. આહા... હા! દ્રવ્યમાં તે હતું
તેઆવ્યું છે. ઈ સત્ છે. અને પર્યાયમાં નહોતું ને પર્યાય (નવી) થઈ છે ઈ અસત્ ઉત્પાદ છે. બેયમાં
વિરોધ નથી. આહા...હા! અસત્-ઉત્પાદમાં હોવામાં અવિરોધ દર્શાવે છે. બેયમાં વિરોધ નથી એમ કહેવું
છે. આ માથું (મથાળું) ગાથામાં નાખવું છે. (એનો ભાવ ગાથામાં છે.) છે? (પાઠમાં.) વસ્તુનો
સત્ઉત્પાદ છે તે ઊપજે છે અને નથી તે ઊપજે છે એ બે ભાવમાં વિરોધ નથી. આહા...! છે તે
ઊપજે છે ઈ સત્ (દ્રવ્ય) ની અપેક્ષાએ, અને નથી તે ઊપજે છે ઈ પર્યાયની અપેક્ષાએ. પર્યાય નો’
તી ને ઉપજી એ પર્યાયની અપેક્ષાએ (અસત્ઉત્પાદ). સમજાણું કાંઈ આમાં? એકસોને અગિયાર
(ગાથા).
एवंविहं सहावे दव्वं दव्वत्थपज्जयत्थेहिं ।
सदसब्भावणिबद्धं पादुब्भावं सदा लभदि
।। १११।।
આવું દરવ દ્રવ્યાર્થ–પર્યાયાર્થથી નિજભાવમાં
સદ્ભાવ–અણસદ્ભાવયુત ઉત્પાદને પામે સદા. ૧૧૧.

Page 449 of 540
PDF/HTML Page 458 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૧ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪૪૯
આહા... હા! આવી જાતનો ઉપદેશ! આહા...! શું આમાં કરવું શું! ન કરવું કાંઈ? શું કરવું ઈ
આમાં શું નથી આવતું? તે દ્રવ્યની તેની પર્યાય, તેનાથી છે તેમ માનવું, તે માન. (ઈ કરવાનું છે.) તે
કોઈ પણ ક્ષણે, વિલક્ષણ દ્રવ્ય (સંયોગમાં) દેખીને અને આ દ્રવ્યને દેખીને, વિલક્ષણ પર્યાય તને
દેખાતી હોય, (તો પણ) ઈ પરને લઈને નથી. આહા... હા! આમ અમથું લાકડું પડયું છે તેના ઉપર
વાંસલો આમ પડયો (છોડા થયાં) તો ઈ (વાંસલાના) સંયોગને લઈને (લાકડાની) ઈ પર્યાય થઈ
છે એમ નથી. વાંસલો નહોતો ત્યાં સુધી કટકો નહોતો લાકડાનો, આમ લાગતાં જ થયો, (લોકો)
સંયોગથી જુએ છે ને (માને છે કે) આને લઈને આ થયું. જ્ઞાની જુએ છે કે એનામાં સત્તા છે એના
ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય પરિણમન છે તેનાથી તે થયું છે. આહા... હા! શાંતિભાઈ! આ તો સમજાય તેવું છે.
આહા... હા!
કો’ સીસપેનને છરી સારી અડી, આમ છરી. ઈ સંયોગથી દેખનારા એમ દેખે છે કે એનાથી
(સીસપેન છોલાય) છે. ઈ સંયોગને દેખનારા મિથ્યાદ્રષ્ટિ, એનાથી દેખે છે. અને સ્વભાવની સ્થિતિના
દેખનારા (સમ્યગ્દ્રષ્ટિ) તે ટાણે, તે સત્તાનો, તે રીતે ઉત્પાદ થવાનો છે તે તેના ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યથી થયું
ે. એ છરીથી (સીસપેનનું છોલાવું) થયું નથી. આહા... હા... હા! (એમ જ્ઞાની દેખે છે.) આવું કોણ
માને? હવે ચોખ્ખી વાત. (આંખેથી દેખાય.) જેને સત્ જોતું હોય ઈ માને બાપા! દુનિયા, દુનિયાને
ઠેકાણે ગમે તે રહી! રોટલીના બે ટુકડા દાંતથી થાય છે. એમ જોનારા સંયોગથી જુએ છે. શું કીધું ઈ?
રોટલીના ટુકડા બે દાંતથી થાય ઈ સંયોગથી જોવે છે. સંયોગ (દાંતનો) થયો માટે આ ટુકડા થયા ઈ
એની વિલક્ષણતા સંયોગથી થઈ એમ અજ્ઞાની માને છે. ધર્મી એમ માને છે કે એની સત્તા તે
રોટલીના પરમાણુની, તે રીતે ટુકડા થવાના પર્યાયનો ઉત્પાદ છે તે ઉત્પાદ થયો છે. (દાંતને લઈને
નહીં.) એકદમ વિલક્ષણતા દેખી માટે પરને લઈને થયું- પહેલું કેમ નહોતું કે આ આવ્યું ત્યારે થયું-
દાંત અડે ત્યારે આમ કટકા થયા ઈ સંયોગને દેખનારા, એના સત્ની તે સમયની ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય
સત્તા છે. તેનાથી થયું (છે.) એ જોતો નથી. આહા... હા! આવું છે. (વસ્તુસ્વરૂપ!)
(ગાથા) અગિયારમીને? (શ્રોતાઃ) જી, હા.
“ટીકાઃ– આ પ્રમાણે યથોદિત.” યથા ઉદિત “સર્વ પ્રકારે અકલંક લક્ષણવાળું.” આહા... હા!
નિર્દોષ, આ દ્રવ્ય પહેલાં (થી જા નિર્દોષ લક્ષણવાળુ છે. આહા... હા! દ્રવ્યની સત્તા ને સત્તાના
ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય, એ નિર્દોષ લક્ષણ છે. શું કીધું, સમજાણું? દ્રવ્યનો સત્તાગુણ, અને સત્ તે
ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યયુક્તં એટલે
उत्पादव्ययध्रौव्ययुक्तं सत् ને सद्द्रव्य–लक्षणम् એ નિર્દોષ લક્ષણ છે.
આહા... હા! ‘તત્ત્વાર્થસૂત્ર’ ના સૂત્રો છે. (અધ્યાય-પ સૂત્ર. ૨૯, ૩૦) પક્ષને આડે સૂઝ પડે નહીં
(લોકોને) સૂઝ પડે નહીં! આહા... હા! “આ પ્રમાણે યથા ઉદિત સર્વ પ્રકારે અકલંક લક્ષણવાળું” છે
સત્! અકલંક લક્ષણવાળું છે દ્રવ્ય.
“અનાદિનિધન આ દ્રવ્ય સત્–સ્વભાવમાં (અસ્તિત્વસ્વભાવમાં)
ઉત્પાદ પામે છે.” આહા... હા... હા... હા! કેટલી વાત કરે છે!! અનાદિ- અનંત આ દ્રવ્ય, કોઈપણ
દ્રવ્ય-સત્-સ્વભાવમાં - અસ્તિત્વસ્વભાવમાં

Page 450 of 540
PDF/HTML Page 459 of 549
single page version

ગાથા ૧૧૧ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪પ૦
પોતાના ઉત્પાદને પામે છે. આહા... હા!
(કહે છે) ગુરુનો શિષ્ય નથી ને શિષ્યનો ગુરુ નથી. એમ કહે છે. ગુરુથી થાતું નથી. ગુરુનો
સંયોગ દેખીને-વાણી સાંભળીને-આ (જ્ઞાન) થયું. એથી સંયોગથી દેખનારા (ની) ઈ દ્રષ્ટિ ખોટી છે.
(શ્રોતાઃ) ગુરુનો ઉપકાર ભૂલવાની વાત (આ) છે...! (ઉત્તરઃ) ઈ પછી ઉપકારની વાત. અહા..
હા... હા! (મુક્તહાસ્ય). ઉપકારનો અર્થ પછી (બહુમાન) આવે. વિનય આદિ (આવે.) પહેલાં આ
સિદ્ધાંત નક્કી થઈને (પછી નિમિત્તની વાત છે.) અહીંયાં તો એવી વાત છે બાપુ! આહા... હા! કે
આ હું (તમારો ગુરુ) ને અમારો ઉપકાર તમે માનો, ને તમે આમ કરો ને તમે આમ કરો ને... અરે
બાપુ! સાંભળને ભાઈ! આહા... હા! ઈ જ નંખાઈ છે ને! (છાપે છે ને) આ ચૌદ બ્રહ્માંડનું ચિત્ર
આવે છે ને...! અને પછી (મોટા અક્ષરથી)
जीवानाम् परस्परः उपग्रहः જીવ પરસ્પર (અનુ) ગ્રહે
છે, ગુરુ શિષ્યને અનુગ્રહે છે. શિષ્ય ગુરુની સેવા કરે ઈ પરસ્પર ઉપગ્રહ છે.’ આહા... હા... હા!
(શ્રોતાઃ) પણ ઉપકાર છે ને એમનો? (ઉત્તરઃ) કો’ મીઠાભાઈ? આવે છે કે નહીં આ
ચોપાનિયામાં? પહેલું ચૌદ બ્રહ્માંડ ચિતરે ને હેઠે લખે ‘આ’
जीवानाम् परस्परः उपग्रहः જીવોને
પરસ્પર ઉપકાર? કેવું મીઠું લાગે કે માણસને ઓશિયાળા ભિખારીને! અહા... હા... હા! (વક્તા-
શ્રોતાનું હાસ્ય) ઓશિયાળા! ભિખારીને લાગે કે આહા! પરસ્પર ઉપકાર! એનો આપણને ઉપકાર!
આહા... હા! એને લઈને આપણું નથી હોં! (શ્રોતાઃ) ઉમાસ્વાતીએ કહ્યું એનું શું સમજવું? (ઉત્તરઃ)
એમ ક્યાં કીધું છે ઈ? એ તો ઉપકારનો અર્થ છે એટલું જણાવ્યું છે. શાસ્ત્રીજીએ ‘(પરમાર્થ)
વચનિકા’ માં એનો અર્થ કર્યો છે. ઉપકારનો અર્થ (એક દ્રવ્ય બીજા દ્રવ્યનું) કાંઈ કરે છે એ નહીં. એ
વખતે છે ‘આ’ એને આંહી ઉપકાર તરીકે કહ્યું છે. શાસ્ત્રીજીએ ‘વનનિકા’ માં અર્થ કર્યો છે એવો.
આહા... હા! અત્યારે મોટો! જગતમાં આમ જાણે કે... આહા... હા! (વ્યાખ્યાનો કરે) ‘પરસ્પર
ઉપકાર કે એક-બીજા’ ‘માંહોમાંહે સંપ કરો’ ‘પરોપકાર કરો’ ‘બીજાને મદદ કરો’! આહા... હા!
બલુભાઈ! શું કર્યું ઈ રૂપિયા ભેગા કર્યા ને દવા... ને... બવા... ને મોટા કારખાના!
(અહીંયાં તો કહે છે) એક પણ દ્રવ્ય, સત્તા ગુણ વિના હોય નહીં. અને સત્તા ગુણ, ઉત્પાદવ્યય
(ધ્રૌવ્ય) થયા વિના રહે નહીં. (કર્તાપણાનું ભૂત) ખલાસ થઈ ગયું!! આહા... હા! કોઈ પણ દ્રવ્ય,
સત્તા વિના હોય નહીં, અને સત્તાનો ગુણ ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્ય (પરિણમન) વિના હોય નહીં. (અહો!
સદ્ગુરુનો વાત્સલ્ય ગુણ) લો! અત્યારે ક્યાંથી આવ્યા?
જે વસ્તુ છે (ઈ) વસ્તુ છે અસ્તિ! સમજાણું કાંઈ? ‘છે’ (અસ્તિ અથવા) ‘છે’ એનો જે
જ્ઞાનગુણ ને સત્તાગુણ છે. (એટલે) અસ્તિત્વગુણ-સત્તાગુણ છે ઈ પણ ચીજ (અસ્તિ) છે. ‘છે’ એ
અસ્તિત્વનામનો ગુણ છે. ઈ સત્ છે સત્તાગુણ છે ઈ ગુણીનો ગુણ છે. (એટલે કે) ઈ દ્રવ્યનો ગુણ છે.
અને તે સત્તા (ગુણ) ઉત્પાદવ્યયધ્રૌવ્યપણે પરિણમે છે. સમય-સમય એનું પરિણમન થાય (છે.)

Page 451 of 540
PDF/HTML Page 460 of 549
single page version

ગાથા – ૧૧૧ પ્રવચનસાર પ્રવચનો ૪પ૧
ઉત્પન્ન તે ઉત્પાદ ને જૂનું જાય ને ધ્રૌવ્યપણે રહે. (તે એકેક સમયમાં ત્રણ છે) સત્તાનું (સ્વરૂપ)
પરિણમન સ્વરૂપ છે. (અથવા) ઈ સત્તાનું સ્વરૂપ (જા પરિણમન છે. (એ પરિણમન) ઈ દ્રવ્યનું
(જ) પરિણમન છે. એના પરિણમનમાં બીજાથી કાંઈ (કાર્ય) થયું છે એ વાતમાં કાંઈ માલ નથી.
આહા... હા! આવી વાતું છે બાપા! આહા... હા! ઈ અહીંયાં કહે છે જુઓ!
“દ્રવ્યનો તે ઉત્પાદ, દ્રવ્યની અભિધેયતા વખતે.” અભિધેયતા- કહેવાયોગ્યપણું; વિવક્ષા;
કથની (ફૂટનોટમાં છે અર્થ.) અભિધેયતા વખતે “સદ્ભાવસંબદ્ધ છે.” શું કહે છે? વસ્તુ જે છે- આ
આત્મા, પરમાણુ, માટી-જડ-ધૂળ એ દરેકમાં જયારે એની પર્યાય થાય છે (ઈ પર્યાય) એની સત્તાથી
થઈ, એના દ્રવ્યથી થઈ (દ્રવ્યમાં હતી તે થઈ) ઈ સદ્ભાવસંબદ્ધથી કહ્યું. અને પર્યાય અપેક્ષાએ કહીએ
તો એ ટાણે (ઉત્પાદપર્યાય) નહોતી ને થઈ એ અસદ્ભાવ સંબદ્ધ કીધો. પણ (જે) હતી ને થઈ,
એને સદ્ભાવસંબદ્ધ છે.
વસ્તુ જે છે આત્મા, આ પરમાણુ (દેહના આદિ) એમાં સત્તા સંબદ્ધ છે. સત્તાથી થઈ
(પર્યાય) તે સત્તાના સંબંધથીય થઈ એમ કીધું. ‘છે તે થઈ’ અને પૂર્વે ‘નહોતી ને થઈ’ તો પહેલાંને
સંબદ્ધ- (સદ્ભાવસંબદ્ધ) અને ‘નહોતી ને થઈ’ તેને અસદ્ભાવસંબદ્ધ કીધો. પૂર્વે નહોતી ને થઈ ઈ
અપેક્ષાએ અસંબદ્ધ કહી છે પૂર્વની (પર્યાયની) હારે સંબંધ નથી. નવી પર્યાય સ્વતંત્ર થાય છે. ઝીણી
વાત છે બહુ બાપુ! આહા...હા! આવ્યું ને... (મૂળ પાઠમાં કે) “દ્રવ્યનો ઉત્પાદ, દ્રવ્યની અભિધેયતા
વખતે.”
દ્રવ્યનો ઉત્પાદ, દ્રવ્યની મુખ્યતાથી કહેવું હોય તો તે સદ્ભાવસંબદ્ધ છે. ‘છે તે પર્યાય થઈ છે’
છે તે થઈ છે’ હતી તે આવી છે’. અને પર્યાયની અપેક્ષાએ જોઈએ તો ‘ઈ પર્યાય નહોતી ને થઈ
છે’ (ઉત્પાદ નહોતો ને થયો.) આહા... હા! આવું વાંચન બાપુ! ઝીણી વાતું બહુ બાપુ! (શ્રોતાઃ)
‘આ’ ને ‘આ’ બેય (પર્યાય)!
(ઉત્તરઃ) હા, બેય છે. ‘છે’ એમાંથી આવી છે. (ઈ) સદ્ભાવસંબદ્ધ
છે. અને પર્યાય નહોતી ને વર્તમાન (ઉત્પાદપણે) થઈ એ અસદ્ભાવસંબદ્ધ છે. બેય અવિરુદ્ધ છે.
બેયમાં વિરોધ નથી. આહા...હા...હા!