Atmadharma magazine - Ank 249
(Year 21 - Vir Nirvana Samvat 2490, A.D. 1964).

< Previous Page  


Combined PDF/HTML Page 2 of 2

PDF/HTML Page 21 of 35
single page version

background image
રાજીમતિ વૈરાગ્ય
જાદવકૂળનો જોગી નેમકુમાર વિવાહ પ્રસંગે વૈરાગ્ય
પામી જ્યારે રથ પાછો ફેરવી ગીરનાર પર ચાલ્યો જાય છે....ને
રાજ્યમાં હાહાકાર મચી જાય છે, ત્યારે રાજકુમારી રાજુલની શી
દશા થઇ હશે? શું એ આક્રંદ કરીને બેસી રહી હશે?–
ના....ના....એ તો વીરાંગના હતી. જો નેમકુમારનું હૃદય
વૈરાગ્યથી ભરેલું હતું તો રાજીમતીનું હૃદય પણ જૈનધર્મથી
ધબકતું હતું.....એણે પણ સંયમમાર્ગ અંગીકાર કર્યો....એ પ્રસંગે
તેના પિતાજી સાથે તેને કેવો સંવાદ થાય છે તે અહીં રજુ કર્યો
છે. રાજુલ–બાબુલનો આ સંવાદ જ્યારે જ્યારે ગવાતો ત્યારે
શ્રોતાજનો વૈરાગ્યમુગ્ધ બની જતા....પરંતુ.....પોતાની ખાસ
હલકથી આ સંવાદ ગાઇને શ્રોતાજનોને મુગ્ધ બનાવનારો
અજમેરનો એ ગાયક આજે આપણી વચ્ચે નથી....આ સંવાદ
અચૂક એનું સ્મરણ કરાવે છે...
]
(રાગઃ ભરથરી દોહરાનો)
રાજુલઃજોગ ધરૂંગી....બાબુલ હટ તજો...
ઝુઠા હૈ સંસાર....બાબુલ હટ તજો....
પિતાઃ જોગ વિસારો....બેટી રાજમતી....
મત જાઓ ગીરનાર....બેટી રાજમતી....
રાજુલઃ યે સંસાર અસાર હૈ બાબુલ....
મોહ જાલ દુઃખભાર....બાબુલ હટ તજો...
પિતાઃઔર ઢુંઢાઉં વર અતિ સુંદર...
ધન વૈભવ બલકાર....બેટી રાજમતી...

PDF/HTML Page 22 of 35
single page version

background image
રાજુલઃ પતિ સતિ કે એક હી હોતા...
ઔર પિતા સુત ભ્રાત...બાબુલ હટ તજો
પિતાઃ જબ લગ સાત ફિરે નહીં ફેરે....
તબ લગ કુંવારી માન....બેટી રાજમતી....
રાજુલઃ યે સબ થોથીં બાતેં બાબુલ....
કૂલ મરિયાદ વિચાર....બાબુલ હટ તજો....
પિતાઃ જીવનમેં સુખભોગ ભોગ કયોં....
દે રહી મૂઢ વિસાર....બેટી રાજમતી....
રાજુલઃ ભોગ રોગકા ઘર હૈ બાબુલ...
ભોગ નરક કો દ્વાર....બાબુલ હટ તજો....
પિતાઃ યે યૌવન યે રૂપ સંપદા....
મિલે ન વારંવાર....બેટી રાજમતી....
રાજુલઃ હાડ માંસ પર ચામ ચમક હૈ....
ક્ષનમેં વિનસનહાર....બાબુલ હટ તજો...
પિતાઃ કયા યહી હૈ ધર્મ સુતાકા....
કરે પિતાસેં રાડ...બેટી રાજમતી....
રાજુલઃ રાડ નહીં, હૈ ધર્મ સતીકા...
હિતકર ધર્મ ચિતાર....બાબુલ હટ તજો....
પિતાઃ કઠિન જોગ તપ ત્યાગ હૈ બેટી...
ફિરસે સોચ વિચાર....બેટી રાજમતી...
રાજુલઃ ધન ‘સૌભાગ્ય’ મિલા સંયમકા....
સફલ કરું પર્યાય....બાબુલ હટ તજો....
પિતાઃ ધન્ય હૈ તેરી દ્રઢતા બેટી....
જાઓ ખુશી ગીરનાર....દેવી રાજમતી....

PDF/HTML Page 23 of 35
single page version

background image
ઃ ૨૦ઃ અષાઢઃ ૨૪૯૦
વિવિધ વચનામૃત
* પોતાનો પરિપૂર્ણ સ્વભાવ છે; એ સ્વભાવમાંથી પૂર્ણદશા પ્રગટવી તે જ ઉત્કૃષ્ટ
સુપ્રભાત છે.
* દ્રવ્યમાં રાગ–દ્વેષનો અંશ પણ નથી, તેથી તે દ્રવ્યને જાણનાર જે જ્ઞાન તેમાં પણ
રાગ–દ્વેષ નથી, એટલે કે દ્રવ્યનું જ્ઞાન રાગ–દ્વેષથી નિવર્તેલું જ છે. જો જ્ઞાન
રાગ–દ્વેષથી નિવર્ત્યું ન હોય તો તે જ્ઞાને રાગ–દ્વેષરહિત સ્વભાવને જાણ્યો જ
નથી. જ્ઞાનનું પરિણમન સ્વભાવ તરફ વળ્‌યું ત્યાં જ સ્વભાવમાં રાગ–દ્વેષ નહિ
હોવાથી રાગ–દ્વેષનો અભાવ થયો છે. માટે જ્ઞાનથી જ રાગ–દ્વેષ નિર્મૂળ થાય છે.
* યથાર્થ તત્ત્વજ્ઞાન વગર બહારથી ધર્મ માનવો તે સંસારનું જ કારણ છે.
* પોતાના જ્ઞાનસામર્થ્યનો વિશ્વાસ તે ધર્મ છે અને પોતાના જ્ઞાનસામર્થ્યનો
અવિશ્વાસ તે અધર્મ છે.
* આત્માને પોતાના સ્વભાવ સિવાય બીજું કોઈ જગતમાં શરણરૂપ નથી; પોતે જ
પોતાને શરણરૂપ છે.
* ઇન્દ્રિયો, શરીર વિના જ આત્માને જ્ઞાન આનંદ હોય છે, કેમકે જીવ પોતે જ જ્ઞાન
અને આનંદસ્વરૂપ છે.
* હે જીવ! જો તારે જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવું હોય તો પ્રથમ જ્ઞાનીઓને ઓળખ; અને
અંતરથી તેમનું પૂર્ણ બહુમાન કર; જ્ઞાનીનું બહુમાન તે જ્ઞાનનું જ બહુમાન છે;
જ્ઞાનપ્રાપ્તિ માટે જ્ઞાનીનું બહુમાન અનિવાર્ય છે;
* સમ્યગ્દર્શન વગર કોઇ પ્રકારનો ધર્મ હોતો જ નથી; આથી સમ્યગ્દર્શનનું પરમ
માહાત્મ્ય ઓળખીને જીવોએ તે પ્રાપ્ત કરવા માટે મથવું જોઇએ. સમ્યગ્દર્શન
સિવાય ધર્મની શરૂઆત બીજી કોઇ નથી એટલે કે સમ્યગ્દર્શન તે જ ધર્મની
શરૂઆત છે અને સિદ્ધદશા તે ધર્મની પૂર્ણતા છે.
* સમ્યગ્દર્શન તે જ ધર્મની શરૂઆત છે અને સિદ્ધદશા તે ધર્મની પૂર્ણતા છે.
* શરીર તો વેદનાની જ મૂર્તિ છે. તેને ભોગવવાનો ભાવ તે દુઃખ જ છે; તે રોગનું
જ ઘર છે. આત્મા આનંદની જ મૂર્તિ છે,

PDF/HTML Page 24 of 35
single page version

background image
અષાઢઃ ૨૪૯૦ઃ ૨૧ઃ
તેને ભોગવવાનો ભાવ તે આનંદ જ છે, તે સુખનું જ ઘર છે.
भगवान आत्मा
* આત્મા છે તે ભગવાન છે. ભલે એને પોતાના સ્વરૂપની ખબર નથી, તો પણ એનું
ભગવાનપણું મટી ગયું નથી. પોતાને ભગવાન સ્વરૂપે ઓળખે તે ભગવાન થાય.
ભવ ભ્રમણનો અંત
* જો ભાઈ, તારે ભવ ભ્રમણનો અંત કરવો હોય તો, અપૂર્વ સત્સમાગમે આ
આત્માનો અપૂર્વ સ્વભાવ છે તેને તું હોંશપૂર્વક સમજ. વારંવાર તેનો જ અભ્યાસ
અને મંથન કર. એમ કરવાથી જરૂર તારા ભવ ભ્રમણનો અંત આવી જશે.
નહિ તૃષ્ણા જીવ્યા તણી, મરણયોગ નહિ ક્ષોભ;
મહા પાત્ર તે માર્ગના, પરમ યોગ જિતલોભ.
* જેવી રુચિ તેવો પુરુષાર્થ. ‘रुचि अनुयायी वीर्य’ આ ચૈતન્યસ્વરૂપ આત્માની
વાત પણ જેણે પ્રીતથી સાંભળી છે તે ભવ્ય અવશ્ય ભવિષ્યમાં મોક્ષ પામે છે.
આત્માનું જીવન
* આત્મામાં ‘જીવન’ શક્તિ છે, પોતાના ચૈતન્ય પ્રાણને ધારણ કરીને આ જીવ
સદા જીવી રહ્યો છે. જીવ સદા આખે આખો જીવતો છે, તે કદી પોતાની ચેતનાને
છોડતો નથી, તેથી તેને કદી મરણ નથી. જીવ કોઇ શરીર વગેરેેના આધારે
જીવતો નથી, પણ જ્ઞાનથી જ જીવે છે. આત્માની જીવન શક્તિને ઓળખે તેને
સાચું આત્મજીવન પ્રાપ્ત થાય.
પ્રભુતા
* આત્મામાં અનંત મહિમારૂપ પ્રભુત્વ શક્તિ છે. આત્માના ગુણને બગાડવા કોઈ
સમર્થ નથી. આત્મા ઉપર કોઈની સત્તા ચાલતી નથી, પોતે જ પોતાનો પ્રભુ છે.
જે પોતાની પ્રભુતાને સ્વીકારે તે પોતે પોતાના અનંત પ્રભુત્વને પામે છે.
* આત્માના પરમ પારિણામિક સ્વભાવનો મહિમા કરવો. તે સ્વભાવમાંથી જ બધી
નિર્મળ પર્યાયો આવે છે. સમ્યગ્દર્શનથી માંડીને સિદ્ધદશા સુધીની બધી નિર્મળ
પર્યાયો પ્રગટી જાય છે; માટે તેનો મહિમા તેની રુચિ ને તેમાં સન્મુખ થઇને
લીનતા એ જ આત્માર્થી જીવોનું કર્તવ્ય છે.
* આ મનુષ્ય જન્મ પામીને આત્મા સમજવાના અતિદુર્લભ ટાણાં આવ્યા છે. ત્યારે
ઊંઘવાનો વખત નથી. જાગ, અને આત્માનું ભાન કર!
* અનંત–અનંતવાર આ જીવ મનુષ્યપણું પામ્યો અને અનંતવાર પંચમહાવ્રતનો
પાળનારો થયો, એવા મહાન પ્રશસ્ત શુભરાગ અનંતવાર આ જીવે કર્યા પણ
આત્મા શુદ્ધ સ્વભાવી શું ચીજ છે, સર્વ પર ચીજથી નિરાળો, કર્મસંબંધ રહિત
છે, તેના જ્ઞાન વગર

PDF/HTML Page 25 of 35
single page version

background image
ઃ ૨૨ઃ અષાઢઃ ૨૪૯૦
અનાદિના જન્મ–મરણ ટળ્‌યા નહિ; અને જ્યાં સુધી સાચું ભાન નહિ કરે ત્યાં
સુધી જન્મ મરણ ટળશે નહીં.
* સમ્યક્દર્શનની પ્રાપ્તિ એ જ મનુષ્ય જીવનની સાર્થકતા છે.
* જો જીવો સુખી હોય તો “ઇન્દ્રિયો આદિથી સુખ મેળવું” એવી પાંચ ઇન્દ્રિયના
વિષયની ઇચ્છા થાય જ કેમ? માટે ઇન્દ્રિયવિષયો તરફ જેનું વલણ છે તે દુઃખી જ છે.
* જગતના સંસારી જીવો સુખ શોધે છે તેથી એટલું નક્કી થાય છે કે વર્તમાનમાં તે
સુખી નથી, દુઃખી છે.
* રે, મુરખ! ક્ષણિક દેહની ખાતર આત્માને ન ભૂલ; તારા મનમાં એટલી
તાલાવેલી (ભિન્નતાનું ભાન) હોવું જોઇએ કે દેહ તો કાલે પડતો (છૂટતો) હોય
તો ભલે આજે પડો! દેહ મારું સ્વરૂપ છે જ નહીં; હું તો અશરીરી સિદ્ધસ્વરૂપ છું.
* શરીર જે ક્ષણિક વસ્તુ છે, નાશવંત છે, અને પર છે તેના ઉપર આટલા વ્યવસાય
શા? સહજ ચિદાનંદ સ્વરૂપ તું છો–તેમાં તારા સર્વ વ્યવસાયને જોડ.
* અહા, સ્વભાવ એ જ શરણ છે. જગત આખું અશરણ છે.
* પરિચય વગર જ્ઞાની પુરુષોને ઓળખવા મુશ્કેલ છે; પ્રત્યક્ષ પરિચય વગર
જ્ઞાનીઓ વિષે કોઇ જાતનો અભિપ્રાય કરશો નહીં. જ્ઞાનીઓનો પરિચય [સત્
સમાગમ] અને તેની રુચિ એ તત્ત્વબોધ પામવાનું મૂળ છે.
* આ કાળે જ્ઞાનીઓનું દર્શન અને ઓળખાણ કઠણ છે. છતાં જિજ્ઞાસુને તેઓનો
જોગ મલી જ રહે છે.
* જૈન ધર્મ એ કોઇ વેશ કે વાડો નથી, પણ વીતરાગનું શાસન છે. વીતરાગતા એ જ
જૈનધર્મ છે. વીતરાગમાર્ગમાં રાગને સ્થાન નથી, પછી તે સાક્ષાત્ ભગવાન ઉપરનો
હોય તો પણ જે રાગ છે તે જૈનશાસન નથી, તે ધર્મ નથી, તે મોક્ષમાર્ગ નથી.
* આત્મા શરીરથી જુદો છે, શરીર આત્માથી જુદું છે; બન્ને દ્રવ્યો જુદા હોવાથી
કોઇનો ધર્મ એકબીજાના આધારે નથી, આમ હોવાથી શરીરમાં કાંઇ થાય તેથી
આત્માને કાંઇ લાભ કે નુકશાન થતું નથી...
* સ્વરૂપનું અજ્ઞાન અને તે અજ્ઞાનને લઇને પરમાં સુખબુદ્ધિ એ આત્માની ભયંકર
પામરતા છે.
* રાગ–દ્વેષ ઉપર વિજય મેળવનાર અને અજ્ઞાનરૂપી પડદાને ફૂંકી દેનાર સાચો
વિજેતા છે.
* મારું જીવન મારા આધારે છે. કોઇના આધારે મારું જીવન નથી.
* અપાર સુખ–સાહ્યબી તારા ચૈતન્યમાં જ ભરેલી છે તેને ભોગવ.
* સમ્યગ્જ્ઞાન વિના પરમાં સુખ બુદ્ધિ ટળે નહિ અને પોતાના સુખ સ્વરૂપની શ્રદ્ધા
બેસે નહિ.

PDF/HTML Page 26 of 35
single page version

background image
અષાઢઃ ૨૪૯૦ઃ ૨૩ઃ
* ઊંધી માન્યતામાં જગત એવું પકડાઇ ગયું છે કે ઊંધી માન્યતા છોડવી એ મેરૂ
પર્વતને ચલાયમાન કરવા જેવું થઇ પડયું છે.
* જેણે આત્મા જાણ્યો તેણે સર્વ જાણ્યું.
* વ્યવહારથી પરમાર્થમાં જવાતું નથી પણ તે વચ્ચે આવે છે, તેનો આશ્રય છોડીને
જ પરમાર્થમાં જઈ શકાય છે.
* “હે જીવ! તું ભૂલમા, સુખ અંતરમાં છે, તે બહાર શોધવાથી નહીં મળે!”
* જે કામ માટે તું જન્મ્યો છો, તેનું અનુપ્રેક્ષણ કર, તારા સ્વભાવને સમજ?
* હે મૂર્ખ! ક્ષણિક દેહની ખાતર ત્રિકાળ સ્વભાવને ન ભૂલ રાખને માટે રત્ન ન
બાળ.
* પરભાવમાં જવું તે મરણ છે અને સ્વભાવમાં રહેવું તે જીવન છે....
* આ શરીર મારૂં નથી, હું તો શરીરથી જુદો જાણનાર જ છું. હું અમર ધ્રુવ છું. મારૂં
મરણ ખરેખર છે જ નહીં. આ શરીર મારૂં કદી પણ હતું જ નહીં. તો તે છોડતાં
દુઃખ શાનું? મારી ગતિ એક જ ધ્રુવ અને અચલ છે, તે સિવાય મારૂં કાંઇ પણ આ
જગતમાં નથી.–જીવનમાં આવી ભાવના ભાવનારને મરણનો ભય રહેતો નથી.
* તું હંમેશા સુખ ઇચ્છે છે, છતાં તે કેમ નથી મલતું? તેનો વિચાર કર.
* ‘જિન સો હી હૈ આતમા અન્ય હૈ સો કર્મ’ એહી વચનસેં સમજલે જિન
પ્રવચનકા મર્મ.
* જ્ઞાન એ જ સુખ છે; અજ્ઞાન એ જ દુઃખ છે.
* સત્ સમજવા માટે તારે ફરવું પડશે, સત્ ફરે તેમ નથી.
* જ્ઞાનપ્રાપ્તિ માટે જ્ઞાનીનું બહુમાન અનિવાર્ય છે.
* શરીર આદિથી આત્માને લાભ માનવો તે અનંતો રાગ છે; રોગ આદિ પરથી
આત્માને નુકશાન માનવું તે અનંતો દ્વેષ છે.
* અશુદ્ધ ભાવ એ જ આત્માને નિશ્ચયથી બંધ છે. દ્રવ્યબંધ તો માત્ર ઉપચાર છે.
* જગત તેના ભાવે ચાલ્યું જાય છે. તું તારા નિજભાવમાં સ્થિર રહે.
* ભૂલને જાણશે તો ભૂલ ટાળવાનો ઉપાય સમજીને ભૂલ ટાળશે.
* સ્વભાવના યથાર્થ ભાન વગર કદી ધર્મની શરૂઆત પણ થાય નહિ.
* જે ભૂલમાં પડયો છે, ને ગુણને ઓળખતો નથી, તે ગુણીજનોમાં પણ ગુણને ન
જોતાં માત્ર ભૂલને જ દેખે છે.–એ તેની સમજણનો દોષ છે.
* શુભભાવ છે તે અશુભભાવને તો ટાળી શકે છે પણ જન્મ મરણને ટાળી શકતા
નથી.
* સત્યના શરણનો માર્ગ આખી દુનિયાથી જુદો છે. સમ્યગ્દર્શન એટલે સત્નો
સ્વીકાર.
* દરેક કાર્ય અંતરંગ કારણથી જ થાય છે, બહારના કારણથી થતું નથી. સર્વ કાળે

PDF/HTML Page 27 of 35
single page version

background image
ઃ ૨૪ઃ અષાઢઃ ૨૪૯૦
સર્વ ક્ષેત્રે સર્વ દ્રવ્યમાં અંતરંગ કારણથી જ સર્વ કાર્યની ઉત્પત્તિ થાય છે.
* ત્રણ કાળ ત્રણ લોકમાં એવું કોઈ દ્રવ્ય નથી કે જેનું કાર્ય બીજા દ્રવ્યથી થતું હોય.
* પોતાના જ્ઞાનમૂર્તિ આત્મસ્વરૂપને જાણીને આત્માથી સંતુષ્ટ થવું, આત્માથી તૃપ્ત
થવું, ને આત્મામાં જ લીન થવું.–તે પરમ ધ્યાન છે; તેનાથી વર્તમાન આનંદ
અનુભવાય છે અને થોડા જ કાળમાં જ્ઞાનાનંદસ્વરૂપ પૂર્ણદશાની પ્રાપ્તિ થાય છે.
આમ કરનાર પુરુષ જ તે દશાના પરમ સુખને જાણે છે, બીજાનો તેમાં પ્રવેશ નથી.
* આમાં સદા પ્રીતિવંત બન, આમાં સદા સંતુષ્ટ ને...
આનાથી બન તું તૃપ્ત, તુજને સુખ અહો! ઉત્તમ થશે.
* હે જીવ! સુખ અંતરમાં છે, બહારમાં નથી, સત્ય કહું છું, ભ્રમ ન પામ.
* “પુનર્જન્મ છે, જરૂર છે, એ માટે હું અનુભવથી હા કહેવા અચળ છું.”
* સ્વાશ્રયદ્રષ્ટિ તે સિદ્ધદશાનું કારણ છે ને પરાશ્રયદ્રષ્ટિ તે સંસાર દશાનું કારણ છે.
* “આત્માનો મોક્ષ કરવો એ જ કર્તવ્ય છે.” મોક્ષ તે જ આત્માનું પૂર્ણ સુખ છે.
* સાતમી નરકનો નારકી સમ્યગ્દ્રષ્ટિ સુખી અને સ્વર્ગનો દેવ મિથ્યાદ્રષ્ટિ દુઃખી;
આમાં પુણ્યની શું કિંમત!! અહો, સ્વભાવદર્શન, તારો મહિમા! અપૂર્વ અને
અનુપમ છે;
અજીર્ણ
* જ્ઞાનનું અજીર્ણઃ–પોતાના જાણપણાનો ગર્વ, અને બીજા સાધર્મીપ્રત્યે તિરસ્કાર કે
તેનો અનાદર કરવો તે;
* ત્યાગનું અજીર્ણઃ– પોતાની માનેલી ક્રિયાઓ જે ન કરતા હોય પણ જ્ઞાનમાં સારા
હોય, છતાં તેની નિંદા કરે, અને હું તેનાથી કાંઇક અધિક છું એમ માનવું તે .
આ બન્ને મહા દોષો છે, ને તે તીવ્ર મોહબંધનું કારણ છે.
* જેને બેહદ ચૈતન્ય દ્રવ્યની પ્રાપ્તિ થઇ છે તે ‘મહાત્મા’ એક સમયની પર્યાયથી
પોતાની મહત્તા કેમ માને? ને તેથી તેને તેનું અભિમાન ક્યાંથી થાય? જેણે
પોતાની પૂર્ણતાને જોઈ નથી તે જ ‘પામર’ તૂચ્છ પર્યાય વડે પોતાની મહત્તા
માનીને અભિમાન કરે છે. જેણે અંશમાં (તે અંશ પણ સજાતીય નહિ પણ
વિજાતીય, તેમાં) અહંકાર કર્યો છે તેણે અંશમાં જ સંતોષ છે, તે પૂરાની પ્રાપ્તિનો
પ્રયત્ન નહિ કરે. અહો, અનંતમા ભાગનું જે અલ્પ જ્ઞાન, તેનો અહંભાવ
પૂર્ણતાના સાધકને શેનો હોય?
* હે સાધર્મી બંધુ! અપૂર્વ આત્મકલ્યાણ માટે, અનંતકાળે પ્રાપ્ત થયેલા આ મહાન
સુઅવસરને અંતરના ઉમળકાપૂર્વક વધાવી લેજે, તારા આત્મકલ્યાણ માટે આ
જીવનના સુઅવસરને સર્વ પ્રકારે સફળ બનાવજે. એક તરફ અનંતકાળનું
સિદ્ધદશાનું સુખ છે; બીજી

PDF/HTML Page 28 of 35
single page version

background image
અષાઢઃ ૨૪૯૦ઃ ૨પઃ
તરફ?–અનંત અનંત જન્મ મરણનું દુઃખ છે. તારા આત્મજીવનની લગામ તારા
હાથમાં છે, સિદ્ધદશા તરફ જ પ્રયાણ કરજે.
* તારો આત્મા રાગવડે જણાય નહિ અને જ્ઞાનવડે જણાયા વિના રહે નહિ, એવું
તારૂં સ્વરૂપ છે. એવી તારામાં શક્તિઓ પડી છે માટે તેના સામું જો.
* બધાય પર પરિણામોથી જુદું રહીને જ્ઞાન જાણે છે.
* વસ્તુનું સ્વરૂપ દરેક સમયે પોતાનું કાર્ય કરી જ રહ્યું છે, સ્વરૂપ સ્વીકારે તે
ભગવાન થાય.
જબ જાણ્યો નિજરૂપકો, સબ જાણ્યો તબ લોક,
જાણ્યો નહિ નિજરૂપકો, સબ જાણ્યો સો ફોક.
જેણે આત્મા જાણ્યો, તેણે સર્વ જાણ્યું.
સર્વજ્ઞનો ધર્મ સુશર્ણ જાણી, આરાધ્ય, આરાધ્ય! પ્રભાવ આણી.
અનાથ એકાંત સનાથ થાશે, એના વિના કોઇ ન બાંહ્ય સ્હાશે.
* હે ભાઈ, આ અનંત દુઃખમય સંસારમાં એક માત્ર સર્વજ્ઞ દેવનો ધર્મ જ જીવને
શરણરૂપ છે; એમ જાણીને અંતરમાં સર્વજ્ઞના ધર્મનો અત્યંત મહિમા લાવીને
તેની આરાધના કર, આરાધના કર! સર્વજ્ઞના ધર્મની આરાધના કરવાથી તારૂં
એકાંત અનાથપણું ટળીને તું સનાથ થઇશ, તને તારો સાચો નાથ મળશે. એના
સિવાય બીજું કોઇ તને સહારો કરે તેમ નથી.
* “સહજાત્મ સ્વરૂપ ચિદાનંદ”.
* તારા અંતરસ્વરૂપમાં ચૈતન્યભાવથી ભરપૂર આનંદસમુદ્ર હિલોળા મારતો ઊછળી
રહ્યો છે, તેમાં ડુબકી મારીને પાવન થઇ જા. તારા આનંદસમુદ્રને જોતાં જ તને
આ સંસારસમુદ્રની આકુળતા મટી જશે. તું સંસારસમુદ્રનો પાર પામી જઇશ.
ભગવાન મહાવીર ઉપદેશ કરે છે–
અહો ભવ્ય લોકો! તમારૂં સુખ અંતરમાં છે, બહારમાં સુખ નથી. સંસાર એકાંત
અને અનંત દુઃખરૂપ છે. શોકમય છે, એમાં મધુરતા અને મોહ ન કરતાં એનાથી નિવૃત્ત
થાવ, નિવૃત્ત થાવ; અહો લોકો, સંસારરૂપી સમુદ્ર અનંત અને અપાર છે, તેનું મૂળ
અજ્ઞાન છે. સાચા જ્ઞાનવડે એનો પાર પામવા પુરુષાર્થનો ઉપયોગ કરો. ઉપયોગ કરો.
‘આ અસ્થિર અને ક્ષણિક સંસારમાં અનેક પ્રકારનાં દુઃખ જ છે. હું એવી કરણી કરું કે
જે કરણીથી દુર્ગતિ પ્રત્યે ન જઉં. એનો વિચાર તત્ત્વઅભિલાષી કરે છે. મહાવીરનો એક
સમય માત્ર પણ સંસારનો ઉપદેશ નથી.
* એક જ વાર તું તારા સ્વભાવને આખા વિશ્વથી ભિન્નપણે દેખ, તો ફરીથી કદી તને
સ્વરૂપમાં ભ્રાંતિ પડે નહિ ને વિશ્વમાં ક્યાંય મમત્વ થાય નહિ; આત્મસ્વરૂપની મહત્તા

PDF/HTML Page 29 of 35
single page version

background image
ઃ ૨૬ઃ અષાઢઃ ૨૪૯૦
કદી જાય નહિ, ને પરની મમતા કદી થાય નહિ. માટે એકવાર અવશ્ય એમ કર.
* આત્મસ્વરૂપથી વિશેષ મહિમાવાળી કોઇ પણ ચીજ આ જગતમાં નથી.
આત્મસ્વરૂપથી મહત્ એવું કાંઇ નથી; એવો કોઇ પ્રભાવજોગ આ સૃષ્ટિને વિષે
ઉત્પન્ન થયો નથી–છે–નહિ–અને થવાનો પણ નથી કે જે પ્રભાવજોગ પૂર્ણ આત્મ
સ્વરૂપને વિષે પણ પ્રાપ્ત ન હોય.
* “જે સ્વરૂપ છે તે અન્યથા થતું નથી” એ જ અદ્ભુત આશ્ચર્ય છે, અવ્યાબાધ
સ્થિરતા છે.
* સમ્યક્ત્વ સહિત નરકવાસ પણ ભલો છે, અને સમ્યક્ત્વ રહિતનો દેવલોકમાં
નિવાસ પણ શોભા પામતો નથી.
* અપાર એવા સંસારસમુદ્રથી રત્નત્રયીરૂપ જહાજને પાર કરવા માટે સમ્યગ્દર્શન
ચતુર ખેવટીઓ (નાવિક) છે.
* જે જીવને સમ્યગ્દર્શન છે તે અનંત સુખ પામે છે અને જે જીવને સમ્યક્દર્શન
નથી તે પુણ્ય કરે તોપણ અનંત દુઃખ ભોગવે છે.
* હે જીવ! તારે પુણ્યના ફળને શોધવા નહીં જવું પડે–પણ પુણ્ય ફળ દેવા માટે તને
શોધવા આવશે–માટે પુણ્યની કે પુણ્યના ફળની ઇચ્છા છોડી દે.
* દેહના વિયોગ સમયે નિશ્ચિંત રહેજો. આત્મા શાશ્વત છે.
* કરવાના કામો કરી લ્યો, વખત અમૂલ્ય છે એ યાદ રાખો અને અયોગ્ય રીતે કોઇ
શક્તિનો ઉપયોગ ન થાય તથા એક પળ પણ નકામી ન જાય તેની કાળજી રાખો.
* સ્વરૂપનું જ્ઞાન મનુષ્ય જીવનનું કર્તવ્ય છે અને તે જ્ઞાન મેળવી લેવામાં જ
મનુષ્ય જીવનની સફળતા છે.
***
સોનગઢમાં ચૌસઠ ઋદ્ધિમંડલ વિધાન
અષાડ માસની અષ્ટાહ્નિકા દરમિયાન સોનગઢમાં
નંદીશ્વરપૂજનની સાથે સાથે ચોસઠ ઋદ્ધિમંડલ વિધાન
પૂજન કરવામાં આવ્યું હતું; જેમાં ઋદ્ધિધારી મુનિશ્વર
ભગવંતોનો મહિમા દેખીને સૌને મુનિભક્તિની વિશેષ
ભાવના જાગતી હતી. અષાડ વદ એકમનો દિવ્યધ્વનિનો
દિવસ પણ આનંદથી ઊજવાયો હતો.

PDF/HTML Page 30 of 35
single page version

background image
અષાઢઃ ૨૪૯૦ઃ ૨૭ઃ
મોક્ષનો એક જ ઉપાય
ભગવતીપ્રજ્ઞા જ મોક્ષનું સાધન છે; આત્માથી ભિન્ન સાધનનો અભાવ છે.
મોક્ષ અધિકારમાં મોક્ષનો ઉપાય દર્શાવતાં
આચાર્યપ્રભુ કહે છે કે આત્માના સ્વભાવને અને
બંધભાવને–એ બન્નેને તેમના લક્ષણોવડે ભિન્નભિન્ન
ઓળખીને, જુદા કરવા–તે જ એક નિયમથી મોક્ષનો
ઉપાય છે. અને એનું સાધન, આત્માથી અભિન્ન એવી
ભગવતીપ્રજ્ઞા જ છે. આત્માના મોક્ષનું સાધન આત્માથી
ભિન્ન નથી. જેમ મોક્ષ આત્માથી ભિન્ન નથી તેમ તેનું
સાધન પણ આત્માથી ભિન્ન નથી. ભાઈ, તારા મોક્ષનું
સાધન અંતરમાં તારા આત્માના આશ્રયે જ છે....માટે
આત્મા તરફ વળીને સ્વાશ્રયે મોક્ષના માર્ગનું સેવન કર.
પ્રશ્ન– મોક્ષનું કારણ શું છે?
ઉત્તરઃ– આત્મા અને બંધને જુદા કરવા તે એક જ મોક્ષનું કારણ છે. આ સિવાય
બંધનના પ્રકારો વગેરેને જાણ્યા કરે કે તેનું ચિંતન કર્યા કરે, ‘મારે બંધનથી છૂટવું છે–
છૂટવું છે’ એમ ચિંતા કર્યા કરે–તો તેથી કાંઇ બંધનથી છૂટકારો થતો નથી. બંધનથી
છૂટકારો તો એક જ ઉપાયથી થાય છે કે આત્માનો સ્વભાવ અને બંધભાવ–એ બન્નેને
જુદા કરવા.
પ્રશ્નઃ– આ એક જ મોક્ષનું કારણ કેમ છે?
આમ મોક્ષનો જિજ્ઞાસુ થઇને તેનો ઉપાય સમજવા માટે જે જીવ પ્રશ્ન પૂછે છે
તેને આચાર્યદેવ સમજાવે છે–
બંધો તણો જાણી સ્વભાવ, સ્વભાવ જાણી આત્મનો,
જે બંધ માંહી વિરક્ત થાયે, કર્મમોક્ષ કરે અહો. (૨૯૩)
અબંધસ્વભાવી ચૈતન્યસ્વભાવથી ભરેલો ભગવાન આત્મા, અને બીજી બાજુ
વિકારરૂપ એવા બંધભાવો–એ બન્નેનો સ્વભાવ અત્યંત ભિન્ન છે.–આવી ભિન્નતા જે
જાણે છે

PDF/HTML Page 31 of 35
single page version

background image
ઃ ૨૮ઃ અષાઢઃ ૨૪૯૦
તે નિજસ્વભાવ તરફ વળતો થકો, બંધોથી વિરમે છે,–એટલે તે કર્મોથી મુક્ત થાય છે. આ
સિવાય બીજી રીતથી મુક્તિ થતી નથી; આ એક જ મોક્ષનો ઉપાય હોવાનો નિયમ છે.
આત્મા તો નિર્વિકાર ચૈતન્યચમત્કારથી ભરેલો છે. ચોસઠ ઋદ્ધિમાં કેવળજ્ઞાનાદિ
ઋદ્ધિ આવે છે તે આત્માની ખરી ઋદ્ધિ છે; મુનિઓને સ્વરૂપ સાધતા સાધતા બહારની
પણ રસઋદ્ધિ વગેરે અનેક ઋદ્ધિ–લબ્ધિઓ પ્રગટે પણ ચૈતન્યચમત્કાર પાસે જગતના
બીજા કોઇ ચમત્કાર કે ઋદ્ધિની મહત્તા તેમને નથી. નિર્દોષતા ને વીતરાગતા જેમાં ભરી
છે–એવો આત્મા બંધભાવોથી અત્યંત જુદો છે. રાગાદિ દોષો તે તો બંધનો સ્વભાવ છે,
તે આત્માનો સ્વભાવ નથી. આત્માનો સ્વભાવ તો ચૈતન્યભાવથી જ સર્વત્ર ભરેલો છે.
અરે જીવ! એકવાર જ્ઞાનને અંદરમાં ઊંડું ઉતારીને આવી વહેંચણી તો કર. તારા
ચૈતન્યચમત્કારમાં વિકારનો પ્રવેશ નથી, પણ અનંતા ગુણો તારા ચૈતન્યચમત્કારમાં
સમાય છે, ને કેવળજ્ઞાનાદિ અનંત ઋદ્ધિ તારા ચૈતન્યચમત્કારમાં સમાય છે. જગતને
બહારના ચમત્કારનો મહિમા આવે છે કે સોમા સતીના શીલના પ્રતાપે સર્પનો હાર બની
ગયો, ભક્તિથી જેલના તાળાં તૂટી ગયા, વગેરે;–પરંતુ ચૈતન્યના ગુપ્ત ચમત્કારમાં બેહદ
સ્વભાવસામર્થ્ય ભર્યું છે–તે પોતાના ચમત્કારનો મહિમા પોતાને આવતો નથી. સ્વભાવ
શું ચીજ છે ને પરભાવરૂપ બંધભાવ કઇ રીતે ભિન્ન છે તે જાણે તો બંધનથી પાછો
વળીને સ્વભાવ તરફ વળે ને મોક્ષઉપાય પ્રગટે.
સ્વભાવ અને બંધભાવને જુદા જાણીને સ્વભાવ તરફ વળે તો બંધનથી છૂટે;
પણ જો સ્વભાવ તરફ ન વળે ને બંધના વિચારમાં જ રોકાઇ રહે–તો બંધનથી છૂટે નહિ.
જે જીવ બંધભાવને અને આત્મસ્વભાવને ખરેખર જુદા ઓળખે તે જીવ બંધથી પાછો
ફરીને સ્વભાવ તરફ વળ્‌યા વગર રહે જ નહિ. જો એમ ન થાય તો તેણે ખરેખર બન્નેને
જુદા જાણ્યા જ નથી, ભેદજ્ઞાન કર્યું જ નથી.
જુઓ, આ નિશ્ચય મોક્ષમાર્ગની વાત છે, નિયમથી મોક્ષનો ઉપાય શું છે–તેની આ
વાત છે. આત્મસ્વભાવને બંધનથી ભિન્ન જાણવો, ભિન્ન શ્રદ્ધવો ને ભિન્ન પરિણમવું–એવું
જે દ્વિધાકરણ તે એક જ નિયમથી મોક્ષકારણ છે, બીજું કોઇ મોક્ષકારણ નથી.
હવે મુમુક્ષુ શિષ્ય પૂછે છે કે પ્રભો! આપે દ્વિધાકરણને જ મોક્ષનું કારણ કહ્યું–તો
તે દ્વિધાકરણ સાધન શું? કયા સાધનથી આત્મા અને બંધને જુદા કરવા? એવું પૂછનાર
શિષ્યને આચાર્યદેવ સાધન બતાવતાં કહે છે કેઃ આત્મા અને બંધને ભિન્ન કરવામાં
ભગવતી પ્રજ્ઞા જ સાધન છે. કેમકે બીજા કોઇ ભિન્ન સાધનનો અભાવ છે–

PDF/HTML Page 32 of 35
single page version

background image
અષાઢઃ ૨૪૯૦ઃ ૨૯ઃ
જીવ બંધ બંને, નિયત નિજ નિજ લક્ષણે છેદાય છે,
પ્રજ્ઞા છીણી થકી છેદતાં બંને જુદા પડી જાય છે. (૨૯૪)
જુઓ, આ મોક્ષના ઉપાયની રીત. મોક્ષનું સાધન આત્માથી બહાર નથી. જે
જીવ મુમુક્ષુ થઇને, શોધક થઈને આત્માના મોક્ષનું સાધન શોધે છે, તેની ઊંડી વિચારણા
કરે છે, તેને આત્માના મોક્ષનું સાધન ક્યાંય બહાર નથી દેખાતું, પણ આત્મામાં જ
મોક્ષનું સાધન છે, અને તે સાધન “પ્રજ્ઞા” છે. પ્રજ્ઞા એટલે આત્મા અને બંધ બંનેના
સ્વલક્ષણોને ભિન્નભિન્ન ઓળખનારું જ્ઞાન; બંનેને ભિન્ન ઓળખીને તે જ્ઞાન,
આત્મસ્વભાવમાં તો તન્મય થઇને પરિણમે છે ને રાગાદિ બંધભાવોથી જુદું થઇને
પરિણમે છે. આવી જ્ઞાનપરિણતિરૂપ જે ભગવતીપ્રજ્ઞા તે જ મોક્ષનું સાધન છે.
જુઓ, આ મોક્ષના સાધનની મીમાંસા; મીમાંસા એટલે ઊંડી તપાસ; ઊંડી
વિચારણા; રાગને કે બાહ્યક્રિયાને મોક્ષનું સાધન જેઓ માને છે તેઓ તો ઊંડી વિચારણા
વગરના છે. અરે ભાઈ! તું જરાક વિચાર તો કર કે આત્માની શુદ્ધીનું સાધન અશુદ્ધતા કેમ
હોય? આત્માની શુદ્ધીનું સાધન આત્માથી બહાર કેમ હોય? રાગ તો ઉદયભાવ છે ને મોક્ષ
તો ક્ષાયકભાવ છે, તો ઉદયભાવ ક્ષાયકભાવનું સાધન કેમ થાય? જે મુમુક્ષુ થઇને મોક્ષના
સાધનને શોધે–વિચારે તેને તો રાગમાં મોક્ષનું સાધન ભાસતું નથી, પણ રાગને આત્માથી
જુદી પાડનારી જે પ્રજ્ઞા–ભગવતીપ્રજ્ઞા–તે જ મોક્ષનું સાધન અંતરંગમાં પ્રતિભાસે છે.
વ્યવહારકથન આવે ત્યાં પણ મુમુક્ષુ મુંઝાતો નથી કે આ પણ મોક્ષનું સાધન
હશે! તે જાણે છે કે નિશ્ચયથી મોક્ષનું સાધન તે જ હોય કે જે મારા સ્વભાવથી અભિન્ન
હોય. કેમકે નિશ્ચયથી ભિન્ન સાધનનો અભાવ છે. જેમ મોક્ષનો કર્તા આત્માથી ભિન્ન
બીજો કોઈ નથી, તેમ તે મોક્ષનું કરણ (સાધન) પણ આત્માથી ખરેખર ભિન્ન નથી.
પ્રજ્ઞા,–એટલે કે રાગથી જુદું પડીને અંતરમાં વળેલું જ્ઞાન, કે જે આત્માથી અભિન્ન છે તે
જ મોક્ષનું ખરૂં સાધન છે. તે સાધનવડે જ આત્મા બંધનને છેદી શકે છે. આ સિવાય
ભેદરૂપ જે વ્યવહાર સાધન તેના વડે ખરેખર બંધન છેદાતું નથી. તે વ્યવહારના
આશ્રયમાં અટકવાથી તો રાગની ઉત્પત્તિ અને બંધન થાય છે. જેના આશ્રયે બંધન થાય
તે પોતે મોક્ષનું સાધન કેમ થઈ શકે? –ન જ થાય. બંધને આત્માથી જુદું પાડનારું જ્ઞાન
તે જ મોક્ષનું કારણ થાય છે. વ્યવહારના આશ્રયથી જેઓ મોક્ષનું સાધન માને છે–
તેઓએ મોક્ષના સાધનની ખરી મીમાંસા કરી નથી, ઊંડો વિચાર કર્યો નથી, છીછરો–
ઉપલકિયો વિચાર કર્યો છે, પણ શાસ્ત્રના મર્મ સુધી તેઓ પહોંચ્યા નથી. ભાઈ, સંતોનું
હાર્દ અને શાસ્ત્રોનો મર્મ તો આ છે કે આત્માના મોક્ષનું સાધન આત્માના આશ્રયે જ
હોય ને બીજાના આશ્રયે ન હોય.

PDF/HTML Page 33 of 35
single page version

background image
ઃ ૩૦ઃ અષાઢઃ ૨૪૯૦
રાગને જે મોક્ષનું સાધન માને છે તે રાગમાં જ મોક્ષનું સાધન શોધે છે; પણ
રાગ તે બંધસાધન છે, તેમાં મોક્ષનું સાધન ક્યાંથી મળશે? રાગને મોક્ષનું સાધન
માનનારો ખરેખર તે રાગને આત્મસ્વભાવથી અભિન્ન માને છે, તો જેને પોતાથી
અભિન્ન માને તેનાથી પોતે જુદો કેમ પડે? અને રાગથી જે જુદો ન પડે તે મોક્ષ ક્યાંથી
પામે? માટે હે ભાઈ, તું ઊંડી વિચારણા કરીને સાચા સાધનને શોધ. પહેલી વાત એ છે
કે કર્તાનું સાધન નિશ્ચયથી કર્તાથી જુદું ન હોય. મોક્ષનો કર્તા તું, –તો તારાથી જુદું
સાધન ન હોય.
એ સાધન કયું છે? રાગાદિ બંધભાવોને સર્વે તરફથી છેદનારી ને
સમસ્ત ચૈતન્યભાવને અંગીકાર કરનારી–એવી જે વીતરાગીજ્ઞાનપરિણતિ,
ભગવતીપ્રજ્ઞા તે બંધને છેદવામાં તારું સાધન છે. તે સાધનવડે જ બંધનને છેદવાની
ક્રિયા આત્મા કરે છે.
* શરીરમાં સાધનને શોધીશ મા.
* રાગમાં સાધનને શોધીશ મા.
* રાગમાં ભેળસેળવાળું જ્ઞાન તેમાં પણ સાધનને શોધીશ મા.
* શરીરથી પાર, રાગથી પાર, એવા ચૈતન્યભાવમાં જ તારા સાધનને શોધજે.
* શરીર તો ચેતન વગરનું છે, તેમાં મોક્ષસાધન નથી;
* રાગ પણ ચેતકસ્વભાવથી વિરુદ્ધભાવ છે; તેમાંય મોક્ષસાધન નથી.
* ઉપયોગસ્વરૂપ આત્માને સમસ્ત રાગાદિભાવોથી ભિન્ન જાણનારી જે
પ્રજ્ઞા તે આત્મસ્વભાવથી અભિન્ન વર્તતી થકી, આત્માના મોક્ષનું સાધન
થાય છે. માટે આવી પ્રજ્ઞાછીણીને અંતરમાં એકાગ્ર થઇને એવી રીતે
પટકવી કે બંધભાવો આત્માથી અત્યંત છૂટા પડી જાય. આ ‘પ્રજ્ઞા’ ને
ભગવતી કહીને આચાર્યદેવે તેનો મહિમા પ્રસિદ્ધ કર્યો છે.
આ ભગવતીપ્રજ્ઞાવડે આત્મા અને બંધ જરૂર જુદા પડે છે; આવું સાધન
અંતરમાં કરે અને કાર્યસિદ્ધિ ન થાય–એમ બને નહિ. કોઇ કહે છે કે અમે ઘણા કાળથી
અભ્યાસ કર્યો પણ કાંઇ કાર્યસિદ્ધિ તો ન થઇ;– તો આચાર્યદેવ કહે છે કે ભાઈ, સાચા
સાધનને (ભગવતી પ્રજ્ઞારૂપ સાધનને) તેં જાણ્યું નથી, ને બીજું સાધન તેં માન્યું છે.
કેમ કે આ ભગવતીપ્રજ્ઞા તો એવું અમોઘ સાધન છે કે તેનાવડે બંધ અને આત્માની
ભિન્નતા જરૂર થાય જ.

PDF/HTML Page 34 of 35
single page version

background image
અષાઢઃ ૨૪૯૦ઃ ૩૧ઃ
* સ..... મ્ય.... ગ્દ.... ર્શ.... ન *
સમ્યગ્દર્શન! કેવું આહ્લાદકારી છે! –પોતાના જીવનનું એ મહાન કર્તવ્ય.. એનું
નામ સાંભળતાંય આત્માર્થીને ભક્તિથી રોમાંચ ઉલ્લસે છે. ખરૂં જ છે,–પોતાની પ્રિય
વસ્તુનું વર્ણન સાંભળીને કોને હર્ષ ન થાય! હજારો શાસ્ત્રોએ હજારો શ્લોકો વડે જેના
અચિંત્ય મહિમાનું વર્ણન કર્યું છે એવા સમ્યગ્દર્શનની શી વાત!–એવું સમ્યગ્દર્શન સાક્ષાત્
જોવા મળે તો કેવી આનંદની વાત! આ કાળે ગુરુદેવના પ્રતાપે એવું સમ્યગ્દર્શન સાક્ષાત્
જોવા મળે છે. કેમ કે ભાવનિક્ષેપે સમ્યક્ત્વપરિણત જીવો તે પોતે જ સમ્યગ્દર્શન છે, એટલે
એવા સમકિતી જીવોનું દર્શન તે સાક્ષાત્ સમ્યગ્દર્શનનું જ દર્શન છે; એમની ઉપાસના તે
સમ્યગ્દર્શનની જ ઉપાસના છે; એમનું બહુમાન–વિનય–ભક્તિ તે સમ્યક્ત્વનું જ બહુમાન–
વિનય–ભક્તિ છે. આપણા સૌભાગ્યે આપણને અત્યારે સમ્યક્ત્વના આરાધક જીવોની
સત્સંગતિનો અને તેમની ઉપાસનાનો સુઅવસર સાંપડયો છે. પૂ. ગુરુદેવ ભવ્ય જીવોને
સમ્યગ્દર્શનનું સ્વરૂપ સમજાવી રહ્યા છે; તેઓશ્રીની મંગલકારી ચરણછાયામાં રહીને
સમ્યગ્દર્શનના પરમ મહિમાનું અને તેની પ્રાપ્તિના ઉપાયનું શ્રવણ–મંથન કરવું તે
માનવજીવનની કૃતાર્થતા છે. ગુરુદેવ પોતાના કલ્યાણકારી ઉપદેશ વડે સમ્યગ્દર્શનનું જે
સ્વરૂપ સમજાવી રહ્યા છે તેના જ એક અલ્પ અંશનો આ પુસ્તકમાં સંગ્રહ કર્યો છે.
સંસારમાં મનુષ્યપણું દુર્લભ છે. પરંતુ સમ્યગ્દર્શન તો એનાથીય દુર્લભ છે.
મનુષ્યપણું પામીને પણ સમ્યક્ત્વહીન જીવ પાછો સંસારમાં જ રખડે છે...પરંતુ
સમ્યગ્દર્શન એવી ચીજ છે કે એક ક્ષણ પણ તેની પ્રાપ્તિ કરનાર જીવ જરૂર મોક્ષ પામે
છે. માટે, આવા સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિનો પ્રયત્ન કરવો તેજ આ દુર્લભ માનવ જીવનનું
મહાકર્તવ્ય છે...અને તેને માટે જ્ઞાની ધર્માત્માઓનો સીધો સત્સમાગમ સૌથી મોટું
સાધન છે. જેને સમ્યગ્દર્શન પ્રગટ કરીને આ અસાર સંસારના જન્મ–મરણથી છૂટવું
હોય...ને ફરીથી નવ માસ નવી માતાના પેટે પૂરાવું ન હોય તેઓ સત્સમાગમના
સેવનપૂર્વક આત્મરસથી સમ્યગ્દર્શનનો અભ્યાસ કરો.
(સમ્યગ્દર્શન પુસ્તક ત્રીજુંઃ નિવેદનમાંથી)
[સમ્યગ્દર્શન–પુસ્તક ત્રીજું કિંમત રૂા. ૧/–]
મુમુક્ષુ મંડળોને સૂચના
શ્રી જૈન સ્વાધ્યાય મંદિર ટ્રસ્ટની પ્રચાર કમિટી તરફથી સૂચિત કરવામાં
આવે છે કે દસલક્ષણીપર્યુષણ દરમિયાન જે જે ગામના મુમુક્ષુમંડળને કે જૈનસમાજને
વાંચન કારભાઈની આવશ્યકતા હોય તેમણે સોનગઢ પ્રચાર કમિટિને તે સંબંધી
તુરત સૂચના મોકલવી, જેથી તે સંબંધી યોગ્ય પ્રબંધ વખતસર કરી શકાય.
–પ્રચાર કમિટિ, જૈન સ્વાધ્યાય મંદિર ટ્રસ્ટ, સોનગઢ (સૌ.)

PDF/HTML Page 35 of 35
single page version

background image
ઃ ૩૨ઃ અષાઢઃ ૨૪૯૦
અભિનંદન ગ્રંથ
અભિનંદનગ્રંથની સમાલોચના કરતાં “जैनमित्र” લખે છે
કે–‘सारांश કિ યહ અભિનંદનગ્રંથ સારે જૈન સમાજમેં અજોડ હૈ.
શ્રી કાનજીસ્વામીને દક્ષિણ–ઉત્તરકી યાત્રાયેં બડે સંઘસહિત કી થી,
ઉનકા ખુદ દેખા હુઆ સચિત્ર પરિચય અતીવ પઢને યોગ્ય હૈ!
આપ કે ઉપદેશસે બને ૨૦–૨૨ મંદિરોં કે દ્રશ્ય વ મૂર્તિયોંંકે ચિત્ર
ભી દિયે ગયે હૈ...
“શ્રી કાનજીસ્વામી કે પ્રવચન સમયસાર, પ્રવચનસાર,
નિયમસાર, પદ્મનંદીપચ્ચીસી, ધવલગ્રંથ જયધવલગ્રંથ,
સમાધિશતક, પરમાર્થવચનિકા, દ્વાદશાનુપ્રેક્ષા, નાટક સમયસાર,
આત્માનુશાસન, સ્વયંભૂસ્તોત્ર, દ્રવ્યસંગ્રહ, ભરતેશવૈભવ, સુદ્રષ્ટિ
તરંગિણી, પંચાસ્તિકાય, અનુભવપ્રકાશ, નિયમસાર, ગોમટ્ટસાર,
તત્ત્વાર્થ આદિ ગ્રંથરાજોં પર કિયે ગયે પ્રવચનોંકા સાર દિયા ગયા
હૈ, તથા ૭પ વર્ષકે ૭પ સન્દેશ ભી દિયે ગયે હૈ. હમ તો કહતે હૈ કિ
અભિનન્દન–ગ્રંથ જૈન સમાજમેં કઈ પ્રગટ હુએ હૈ લેકિન યહ
અભિનંદન–ગ્રંથ અનેક પ્રકારસે એક ઉત્તમ પ્રકાશન હૈ–જો પ્રત્યેક
જૈન–અજૈન બંધુકો પઢને મનન કરને વ સંગ્રહ કરને યોગ્ય હૈ.”
(
जैनमित्र” માંથી સાભાર.)
આ ગ્રંથ મુંબઈ તેમજ સોનગઢથી મળશે. કિં. રૂા. ૬/–
પોસ્ટેજ રૂા. ર–૭પ પ્લાસ્ટિકના પૂંઠા સહિત રૂા. ૧/– વધુ
સૂચનાઃ– જેમણે મુંબઈમાં અગાઉથી રૂા. ૬/– ભર્યા હોય
તેમણે પોતાનું પુસ્તક મુંબઈ અગર સોનગઢથી મેળવી લેવું. અને
જો પોસ્ટથી મંગાવવા ઇચ્છા હોય તો, રૂા. ભર્યા છે તેની સૂચના
સાથે પૂરું સરનામું અને પોસ્ટેજ ખર્ચના રૂા. ૨–૭પ મોકલવા.)
શ્રી જૈન સ્વાધ્યાય મંદિર શ્રી દિ. જૈન મુમુક્ષુ મંડળ
સોનગઢ–સૌરાષ્ટ્ર ૧૭૩–૧૭પ મુમ્બાદેવી રોડ મુંબઈ–૨