ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨਮੇਵ ਕੁਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨਮ੍, ਮਿਥ੍ਯਾਦਰ੍ਸ਼ਨੋਦਯਸਹਚਰਿਤਮਵਧਿਜ੍ਞਾਨਮੇਵ ਵਿਭਙ੍ਗਜ੍ਞਾਨਮਿਤਿ ਸ੍ਵਰੂਪਾਭਿਧਾਨਮ੍.
ਇਤ੍ਥਂ ਮਤਿਜ੍ਞਾਨਾਦਿਜ੍ਞਾਨੋਪਯੋਗਾਸ਼੍ਟਕਂ ਵ੍ਯਾਖ੍ਯਾਤਮ੍.. ੪੧..
ਆਭਿਨਿਬੋਧਿਕਜ੍ਞਾਨ ਹੀ ਕੁਮਤਿਜ੍ਞਾਨ ਹੈ, [੭] ਮਿਥ੍ਯਾਦਰ੍ਸ਼ਨਕੇ ਉਦਯਕੇ ਸਾਥਕਾ ਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨ ਹੀ ਕੁਸ਼੍ਰੁਤਜ੍ਞਾਨ ਹੈ,
[੮] ਮਿਥ੍ਯਾਦਰ੍ਸ਼ਨਕੇ ਉਦਯਕੇ ਸਾਥਕਾ ਅਵਧਿਜ੍ਞਾਨ ਹੀ ਵਿਭਂਗਜ੍ਞਾਨ ਹੈ. – ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ [ਜ੍ਞਾਨੋਪਯੋਗਕੇ
ਭੇਦੋਂਕੇ] ਸ੍ਵਰੂਪਕਾ ਕਥਨ ਹੈ.
ਨਿਸ਼੍ਚਯਨਯਸੇ ਅਖਣ੍ਡ–ਏਕ–ਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧਜ੍ਞਾਨਮਯ ਐਸਾ ਯਹ ਆਤ੍ਮਾ ਵ੍ਯਵਹਾਰਨਯਸੇ ਸਂਸਾਰਾਵਸ੍ਥਾਮੇਂ ਕਰ੍ਮਾਵ੍ਰੁਤ੍ਤ
ਵਿਕਲ੍ਪਰੂਪਸੇ ਜੋ ਜਾਨਤਾ ਹੈ ਵਹ ਮਤਿਜ੍ਞਾਨ ਹੈ. ਵਹ ਤੀਨ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਹੈਃ ਉਪਲਬ੍ਧਿਰੂਪ, ਭਾਵਨਾਰੂਪ ਔਰ
ਉਪਯੋਗਰੂਪ. ਮਤਿਜ੍ਞਾਨਾਵਰਣਕੇ ਕ੍ਸ਼ਯੋਪਸ਼ਮਸੇ ਜਨਿਤ ਅਰ੍ਥਗ੍ਰਹਣਸ਼ਕ੍ਤਿ [–ਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਜਾਨਨੇਕੀ ਸ਼ਕ੍ਤਿ] ਵਹ
ਉਪਲਬ੍ਧਿ ਹੈ, ਜਾਨੇ ਹੁਏ ਪਦਾਰ੍ਥਕਾ ਪੁਨਃ ਪੁਨਃ ਚਿਂਤਨ ਵਹ ਭਾਵਨਾ ਹੈ ਔਰ ‘ਯਹ ਕਾਲਾ ਹੈ,’ ‘ਯਹ ਪੀਲਾ ਹੈ
’ ਇਤ੍ਯਾਦਿਰੂਪਸੇ ਅਰ੍ਥਗ੍ਰਹਣਵ੍ਯਾਪਾਰ [–ਪਦਾਰ੍ਥਕੋ ਜਾਨਨੇਕਾ ਵ੍ਯਾਪਾਰ] ਵਹ ਉਪਯੋਗ ਹੈ. ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਹ
[ਮਤਿਜ੍ਞਾਨ] ਅਵਗ੍ਰਹ, ਈਹਾ, ਅਵਾਯ ਔਰ ਧਾਰਣਾਰੂਪ ਭੇਦੋਂ ਦ੍ਵਾਰਾ ਅਥਵਾ ਕੋਸ਼੍ਠਬੁਦ੍ਧਿ, ਬੀਜਬੁਦ੍ਧਿ,
ਪਦਾਨੁਸਾਰੀਬੁਦ੍ਧਿ ਤਥਾ ਸਂਭਿਨ੍ਨਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੁਤਾਬੁਦ੍ਧਿ ਐਸੇ ਭੇਦੋਂ ਦ੍ਵਾਰਾ ਚਾਰ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਹੈ. [ਯਹਾਁ, ਐਸਾ ਤਾਤ੍ਪਰ੍ਯ ਗ੍ਰਹਣ
ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ ਕਿ ਨਿਰ੍ਵਿਕਾਰ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਅਨੁਭੂਤਿਕੇ ਪ੍ਰਤਿ ਅਭਿਮੁਖ ਜੋ ਮਤਿਜ੍ਞਾਨ ਵਹੀ ਉਪਾਦੇਯਭੂਤ ਅਨਨ੍ਤ
ਸੁਖਕਾ ਸਾਧਕ ਹੋਨੇਸੇ ਨਿਸ਼੍ਚਯਸੇ ਉਪਾਦੇਯ ਹੈ, ਉਸਕੇ ਸਾਧਨਭੂਤ ਬਹਿਰਂਗ ਮਤਿਜ੍ਞਾਨ ਤੋ ਵ੍ਯਵਹਾਰਸੇ ਉਪਾਦੇਯ
ਹੈ.]