Atmadharma magazine - Ank 361
(Year 31 - Vir Nirvana Samvat 2500, A.D. 1974).

< Previous Page   Next Page >


Combined PDF/HTML Page 2 of 3

PDF/HTML Page 21 of 53
single page version

background image
: ૧૮ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
ભગવાન! તારો મુક્તિમાર્ગ અમે જાણ્યો છે.
અમે પણ તે માર્ગે ચાલ્યા આવીએ છીએ


આચાર્યદેવ કહે છે કે દેહના આશ્રયે મોક્ષમાર્ગ નથી, આત્માના આશ્રયે
સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારત્રિ તે જ મોક્ષમાર્ગ છે; ભગવંતોએ આવો મોક્ષમાર્ગ સેવ્યો હતો
એમ અમે જાણીએ છીએ, ને અમે પણ આવો જ મોક્ષમાર્ગ સેવીએ છીએ.
અનંતા તીર્થંકરો પૂર્વે થયા. અત્યારે વિદેહમાં તીર્થંકરો બિરાજે છે ને અનંતા
તીર્થંકરો ભવિષ્યમાં થશે; તે બધાય અરિહંતો કેવા સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર સેવીને
મોક્ષ પામ્યા? તે અમે અમારા સ્વસંવેદનજ્ઞાનથી જોઈએ છીએ. સ્વદ્રવ્યાશ્રિત જે
સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર છે તે જ મોક્ષમાર્ગપણે જોવામાં આવે છે. અમે તે માર્ગ જોયો
છે અને તે માર્ગની સેવના અમે કરીએ છીએ.
અહીં ક્ષેત્રઅપેક્ષાએ તીર્થંકરનો વિરહ છે. પણ ભાવમાં વિરહ નથી, તીર્થંકરોએ
જે ભાવ સેવ્યો (જે રત્નત્રય સેવ્યા) તેનો અમને વિરહ નથી. તીર્થંકરોએ કેવા
સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર સેવ્યા તે અમે અમારા સ્વસંવેદનભાવથી બરાબર જાણીએ
છીએ. પૂર્વે કુંદકુંદાચાર્યદેવ વગેરે મહાન સંતો થયા તેઓ વીતરાગ મોક્ષમાર્ગને સેવનારા
હતા–એમ તેમનો નિર્ણય અત્યારે પણ તેમની વાણી ઉપરથી ધર્માત્મા કરી લ્યે છે.
અહા, જુઓ તો ખરા, ધર્માત્માની તાકાત! પોતાના સ્વસંવેદનના ગજથી
અનંતા તીર્થંકરોનું માપ, તેમજ હજારો વર્ષ પહેલાંં થયેલા વીતરાગી સંતોનું માપ કરી
લીધું છે. કોઈ પણ ભગવંતો શરીરની કે રાગની સેવના કરીને મોક્ષ નથી પામ્યા પણ
અંદરમાં જ્ઞાનનું સેવન કરીને સર્વે ભગવંતો મોક્ષ પામ્યા છે. ધર્મી પ્રમોદથી કહે છે કે
અહો! પ્રભો! આપનો મુક્તિમાર્ગ અમે જાણ્યો છે, ને અમે પણ એવા જ મોક્ષમાર્ગને
સેવીએ છીએ....આપના પગલે–પગલે મોક્ષમાં આવી રહ્યા છીએ.–આમ ધર્મી જીવ
નિઃશંક મોક્ષમાર્ગને જાણે છે.
ધર્મી પોતે તીર્થંકરોના માર્ગને સેવીને તેનો નિર્ણય કરે છે. સમ્યગ્દર્શન–

PDF/HTML Page 22 of 53
single page version

background image
: કારતક : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૧૯ :
જ્ઞાન–ચારિત્રના ભાવરૂપ મોક્ષમાર્ગ છે, તેનું સેવન કરીને તીર્થંકરો મોક્ષ પામ્યા છે; તે
પર્યાય છે. જેણે અંદરની સ્વાનુભૂતિ કરી તેણે સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રનું સેવન કર્યું; તે
અનુભૂતિ પોતે આત્મા જ છે, આત્મા તેનાથી ભિન્ન નથી. આવા સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–
ચારિત્રરૂપ આત્માનું સેવન, તેમાં શુભરાગ નથી, તો પછી શરીરની તો વાત જ કેવી?
અહો, અમારા ધર્મપિતા, જેમના પંથે અમે જઈ રહ્યા છીએ તેમણે તો જ્ઞાનમય
સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રનું સેવન કર્યું હતું, કાંઈ શરીરના દ્રવ્યલિંગને કે શુભરાગને
તેમણે મોક્ષમાર્ગ તરીકે સેવ્યો ન હતો; માટે જ્ઞાનમય સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર તે જ
એક મોક્ષમાર્ગ છે, શુભરાગ કે શરીરના આશ્રયે મોક્ષમાર્ગ નથી,–એમ સૂત્રની અનુમતિ
છે. માટે બીજી બધી ચિંતા છોડીને એક જ્ઞાનનું સેવન કર, જ્ઞાનના સેવન વડે
મોક્ષમાર્ગમાં તારા આત્માને જોડ.
તીર્થંકર–અરિહંતોનો દાખલો આપીને રત્નત્રયરૂપ મોક્ષમાર્ગ આચાર્યદેવે પ્રસિદ્ધ
કર્યો છે. આવો માર્ગ બતાવીને આચાર્યદેવ કહે છે કે હે જીવ! તું તારા આત્માને પણ
આવા મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ!
તું સ્થાપ નિજને મોક્ષપંથે, ધ્યા, અનુભવ તેહને,
તેમાં જ નિત્ય વિહાર કર, નહિ વિહર પરદ્રવ્યો વિશે.
જુઓ તો ખરા, અરિહંતોની ઓળખાણ! અરિહંતો જ્યારે સાધકપણે વર્તતા હતા
તે વખતે કેવું વેદન કરતા હતા, તે અમને અમારા સાધકભાવમાં નિઃસંદેહ જણાય છે.
બધાય ભગવંતોએ મોક્ષ માટે કેવું કામ કર્યું હતું? કે રાગરહિત જ્ઞાનમય રત્નત્રયને
સેવ્યા હતા. બધાય ભગવંતોએ સેવેલો આ જ એક મોક્ષમાર્ગ છે, બીજો માર્ગ મોક્ષ માટે
છે જ નહીં.
અર્હંત સૌ કર્મો તણો કરી નાશ એ જ વિધિ વડે,
ઉપદેશ પણ એમ જ કરી નિર્વૃત્ત થયા; નમું તેમને.
–આમ નિર્ણય કરીને ધર્મી પણ તે જ માર્ગને સેવે છે. મોક્ષ જનાર જીવને નિર્ગ્રંથ
મુનિલિંગ જ હોય છે, બીજું દ્રવ્યલિંગ હોતું નથી–એ ખરૂં, પણ–
–પણ લિંગ મુક્તિમાર્ગ નહિ, અર્હંત નિર્મમ દેહતાં,
બસ લિંગ છોડી જ્ઞાન ને ચારિત્ર દર્શન સેવતા.

PDF/HTML Page 23 of 53
single page version

background image
: ૨૦ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
મુનિલિંગને ગૃહીલિંગ–એ લિંગો ન મુક્તિમાર્ગ છે,
ચારિત્ર–દર્શન–જ્ઞાનને બસ મોક્ષમાર્ગ જિનો કહે.
માટે હે જીવ! તું તારા આત્માને સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપે પરિણમાવીને
તન્મય પરિણામવાળો થા. અરિહંતોને કાયા છે પણ કાયાની માયા નથી.–‘કાયાની
વિસારી માયા, સ્વરૂપે શમાયા એવા, નિર્ગ્રંથનો પંથ ભવઅંતનો ઉપાય છે.’ જે
શરીરને (દ્રવ્યલિંગને) મોક્ષનું કારણ માને તેને શરીરની મમતા છૂટે જ નહીં.
ભગવંતોએ તો શરીરને મોક્ષમાર્ગ નહીં જાણતા થકા તેનું મમત્વ છોડ્યું ને રત્નત્રયના
સેવનવડે મોક્ષ પામ્યા. તું પણ તારા આત્માને આવા મોક્ષમાર્ગમાં જોડ.–આ સિદ્ધ
ભગવાનના સમાચાર છે.
શુદ્ધજ્ઞાનમય આત્મા છે, તે અમૂર્તિક છે; આવા શુદ્ધજ્ઞાનમય આત્મામાં દેહ કે
રાગાદિ ભાવો નથી; દેહથી ને રાગથી પાર એવા શુદ્ધજ્ઞાનમય આત્માનું સેવન તે જ
મોક્ષમાર્ગ છે, પરંતુ એનાથી ભિન્ન એવું દ્રવ્યલિંગ (–નગ્નશરીર કે મહાવ્રતાદિના
વિકલ્પો) તે કોઈ મોક્ષમાર્ગ નથી.
શુદ્ધજ્ઞાનસ્વભાવની સન્મુખતાથી પોતે આવા
મોક્ષમાર્ગના ઉપાસક થઈને આચાર્યદેવ બધાય અર્હતદેવોને સાક્ષીપણે
ઉતારીને કહે છે કે અહો! બધાય ભગવાન અર્હંતદેવોએ આવા દર્શન–જ્ઞાન–
ચારિત્રની જ મોક્ષમાર્ગપણે ઉપાસના કરી છે–એમ જોવામાં આવે છે.
અમે તો
દેહાદિ દ્રવ્યલિંગનું મમત્વ છોડીને, શુદ્ધજ્ઞાનના સેવન વડે દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રની
ઉપાસનાથી મોક્ષમાર્ગ સાધી રહ્યા છીએ, ને બધાય અર્હંત ભગવંતોએ પણ આ જ રીતે
મોક્ષમાર્ગની ઉપાસના કરી હતી એમ નિઃશંકપણે અમારા નિર્ણયમાં આવે છે.
જો દેહમય લિંગ કે તે તરફના શુભવિકલ્પો તે મોક્ષનું કારણ હોય તો અર્હંત–
ભગવંતો તેનું મમત્વ છોડીને દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રની ઉપાસના શા માટે કરત? દ્રવ્ય–
લિંગથી જ મોક્ષ પામત!–પરંતુ અર્હંતભગવંતોએ તો દેહાદિથી ને રાગાદિથી વિમુખ
થઈને, શુદ્ધજ્ઞાનમય ચિદાનંદતત્ત્વની સન્મુખતા વડે દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રની જ ઉપાસના
કરી; માટે એ નક્કી થયું કે દેહમય લિંગ તે મોક્ષમાર્ગ નથી, રાગ પણ મોક્ષમાર્ગ નથી,
પરમાર્થે દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રની ઉપાસના તે જ મોક્ષમાર્ગ છે. દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રની
ઉપાસના કઈ રીતે થાય? કે શુદ્ધ જ્ઞાનમય આત્માના સેવનથી જ તે રત્નત્રયરૂપ
મોક્ષમાર્ગની ઉપાસના થાય છે.

PDF/HTML Page 24 of 53
single page version

background image
: કારતક : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૨૧ :
અહા! આચાર્યદેવની કેટલી નિઃશંકતા! અંદર પોતે તો નિર્વિકલ્પઅનુભવમાં
ઝૂલતા ઝૂલતા આવા મોક્ષમાર્ગને સાધી રહ્યા છે, ને બેધડકપણે કહે છે કે બધાય
ભગવાન અર્હંતદેવોને શુદ્ધજ્ઞાનમયપણું છે, ને તેઓએ દ્રવ્યલિંગના આશ્રયભૂત શરીરનું
મમત્વ છોડી દીધું છે, એટલે દ્રવ્યલિંગના ત્યાગવડે દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રની મોક્ષમાર્ગપણે
ઉપાસના જોવામાં આવે છે. બધાય તીર્થંકરોએ મોક્ષમાર્ગ આ એક જ રીતે ઉપાસ્યો છે,
એમ અમારા જોવામાં આવે છે.
કોઈ કહે કે “જોવામાં આવે છે” એમ કહ્યું તો શું આચાર્યદેવે અર્હંતદેવોને નજરે
જોયા છે? અત્યારે કે કુંદકુંદાચાર્યદેવ હતા ત્યારે પણ અહીં અર્હંતદેવ તો ન હતા!
તો તેને અહીં કહે છે કે હે ભાઈ! આત્મામાં સ્વાનુભવ–પ્રત્યક્ષથી જ્યાં સાક્ષાત્
અનુભવ થયો, ત્યાં નિઃસંદેહ ખાતરી થઈ ગઈ કે બસ, આવો જ મોક્ષમાર્ગ ત્રણેકાળે
હોય. અને વળી કુંદકુંદાચાર્યદેવને તો વિદેહક્ષેત્રમાં સાક્ષાત્ તીર્થંકરભગવાનનો ભેટો પણ
થયો હતો, આઠ દિવસ સુધી ભગવાન સીમંધર પરમાત્માની સભામાં દિવ્યધ્વનિનું
સાક્ષાત્ શ્રવણ કર્યું હતું, જ્યાં અનેક કેવળજ્ઞાની ભગવંતો બિરાજતા હતા, જ્યાં
ગણધરદેવો અને મુનિવરોનાં ટોળાં આવા મોક્ષમાર્ગને સાધતા હતા,–તેમને નજરે
નીહાળીને, અને તેવો મોક્ષમાર્ગ પોતાના આત્મામાં પ્રગટાવીને આચાર્યદેવ કહે છે કે
ભાઈ, મોક્ષમાર્ગ તો આ શુદ્ધ જ્ઞાનમય આત્માના આશ્રયે રત્નત્રયની ઉપાસનાથી જ છે,
–એમ અમારા જોવામાં આવે છે, બીજો કોઈ મોક્ષમાર્ગ અમારા જોવામાં
આવતો નથી.
અહા! જેને સાધકપણું પ્રગટાવવું હોય તેને સાધકપણું કેમ પ્રગટે તેની
આ વાત છે. મોક્ષને સાધવા માટે સુત્રની અને સંતોની આજ્ઞા તો આમ છે કે તું
તારા સ્વદ્રવ્યનો આશ્રય કરીને તેમાં જ વિહર! તું તારા આત્માને રત્નત્રયમાં
જોડ....તો તું મોક્ષમાર્ગમાં આવ્યો–એમ સૂત્રની અને સંતોની સંમતિ છે.
આત્માનો વીતરાગી જ્ઞાનસ્વભાવ છે. તે વીતરાગીસ્વભાવની નિર્વિકલ્પ–
વીતરાગી શ્રદ્ધા, તેનું વીતરાગીજ્ઞાન, ને તેમાં વીતરાગી લીનતા,–એવા રત્નત્રયસ્વરૂપ
મોક્ષમાર્ગ છે.
આવા મોક્ષમાર્ગ સિવાય બીજો કોઈ મોક્ષમાર્ગ નથી. માટે જેણે સાધકપણું
પ્રગટાવવું હોય ને મોક્ષને સાધવો હોય તેણે આત્માના આશ્રયે સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–

PDF/HTML Page 25 of 53
single page version

background image
: ૨૨ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
ચારિત્રરૂપ તીર્થંની ઉપાસના કરવી. દ્રવ્યલિંગ તો શરીરાશ્રિત હોવાથી પરદ્રવ્ય છે, તે
કાંઈ મોક્ષનું કારણ નથી.
દ્રવ્યલિંગને શરીરાશ્રિત કહ્યું તેમાં વ્રત–મહાવ્રતના શુભવિકલ્પો પણ સમજી
લેવા, કેમકે તે પણ પરદ્રવ્યને જ આશ્રિત છે, તેથી તે મોક્ષનું કારણ નથી.
મોક્ષનું કારણ તો સ્વદ્રવ્યને આશ્રિત જ હોય; સ્વદ્રવ્યને એટલે કે આત્માના
સ્વભાવને આશ્રિત એવા જે સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર તે જ મોક્ષમાર્ગ છે,–એમ કહે
છે....
–‘કોણ કહે છે?’ કે ભગવાન જિનદેવો કહે છે. સર્વે જિનેન્દ્રભગવંતોએ
શુદ્ધજ્ઞાનના આશ્રયે (એટલે કે શુદ્ધ આત્માના આશ્રયે) જ મોક્ષમાર્ગની આરાધના કરી;
ને તે જિનભગવંતોએ બીજા મુમુક્ષુ શ્રોતાજનોને પણ એ જ મોક્ષમાર્ગ કહ્યો.
ગીરનાર વગેરે મોક્ષધામની યાત્રાનો ભાવ કુંદકુંદઆચાર્ય જેવા મહા સંતોને પણ
આવ્યો હતો, તેઓ ગીરનારજીતીર્થની યાત્રાએ પધાર્યા હતા, એવો બહુમાનનો વિકલ્પ
ધર્મીને આવે છે. શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજી પણ દક્ષિણદેશના પર્વતો નીહાળીને બહુમાનથી કહે છે
કે અહો! એ તરફના નગ્ર ઊંચા
અડોલવૃત્તિથી ઉભેલ પહાડ નીરખી
સ્વામી કાર્તિકેયાદિ (મુનિઓ)ની અડોલ
વૈરાગ્યમય દિગમ્બરવૃત્તિ યાદ આવતી
હતી. તે સ્વામી કાર્તિકેયાદિને નમસ્કાર.
જુઓને! બાહુબલી ભગવાન
કેવા અડોલ ઊભા છે! જાણે મોક્ષને કેમ
સાધ્યો તે દર્શાવી રહ્યા હોય! ! એવો અદ્ભુત દેખાવ છે.
–આ રીતે મોક્ષમાર્ગના પ્રેમીને તીર્થધામ પ્રત્યે પણ બહુમાનનો ભાવ આવે છે.
રત્નત્રયરૂપે પરિણમેલ જીવને પણ ‘તીર્થ’ કહેવાય છે, કેમકે જેનાથી તરાય તે તીર્થ છે;
રત્નત્રયરૂપ નૌકાવડે તે સંસારને તરે છે માટે તે તીર્થ છે.
અનુભવની પ્રીતિવાળા
મુમુક્ષુજીવને આવા પરમાત્મા કે ધર્માત્મા પ્રત્યે પરમ પ્રીતિ ને બહુમાન
આવે છે.

PDF/HTML Page 26 of 53
single page version

background image
: કારતક : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૨૩ :
પરંતુ અંતરમાં ધર્માત્માને તે વખતે ભાન છે કે આ ભાવ પરદ્રવ્યાશ્રિત છે, તે મારા
મોક્ષનું સાધન ખરેખર નથી; જેટલો ભાવ મારા સ્વદ્રવ્યને અવલંબે તે જ મોક્ષનું સાધન છે.
અહીં કોઈ એક જીવની વાત નથી, આ તો મહા સિદ્ધાંત છે એટલે બધાય જીવોને
માટે ત્રણે કાળનો અબાધિત નિયમ છે. કોઈ પણ ક્ષેત્રે જ્યારે જે કોઈ જીવને મોક્ષ સાધવો
હોય તે આ નિયમઅનુસાર જ મોક્ષને સાધી શકે છે. ‘
सम्यग्द्रर्शन–ज्ञान–चारित्राणि
मोक्षमागર્: ’ એમ મોક્ષશાસ્ત્રનું પહેલું જ સૂત્ર છે, તે આખા જગતને ત્રિકાળ લાગુ પડે છે.
અને તેના બીજડાં આ સમયસારમાં ભરેલાં છે.
સર્વકર્મરહિત પૂર્ણ શુદ્ધ આત્મપરિણામ તે મોક્ષ છે; તો તે મોક્ષનું કારણ પણ તેવી
જાતનું જ હોવું જોઈએ, એટલે કે મોક્ષના કારણરૂપ પરિણામ પણ કર્મરહિત, શુદ્ધ હોવા
જોઈએ. જે પરિણામથી કર્મ બંધાય તે પરિણામ મોક્ષનું સાધન નથી. આત્માના આશ્રયે
થતા જે વીતરાગી શ્રદ્ધા–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપ પરિણામ તે જ મોક્ષનું સાધન છે. –એ નિયમ છે.
માટે હે ભવ્ય! તારા આત્માને તું આવા મોક્ષમાર્ગમાં જોડ! ને બીજા ભાવોનું
મમત્વ છોડ! સ્વદ્રવ્યને આશ્રિત સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપ જે મોક્ષમાર્ગ તેમાં જ તારા
આત્માને જોડ–એમ સૂત્રની અનુભૂતિ છે.
અહા! જેને સાધકપણું પ્રગટાવવું હોય તેને સાધકપણું કેમ પ્રગટે તેની આ વાત છે.
મોક્ષને સાધવા માટે સૂત્રની અને સંતોની આજ્ઞા તો આમ છે કે તું તારા સ્વદ્રવ્યનો
આશ્રય કરીને તેમાં જ વિહર! તું તારા આત્માને સ્વદ્રવ્યમાં જોડ.....તો તું મોક્ષમાર્ગમાં
આવ્યો–એમ સૂત્રની અને સંતોની સંમતિ છે.
[જુઓ પાનું: ૩૧]
મેરે નિયનોંમેં પ્રભુ વસે
જેના હૃદયમાં ભગવાન બિરાજે છે, જેનું જ્ઞાન અંતર્મુખ થયું
છે. અંતરની દ્રષ્ટિ જેને ઊઘડી છે એવો ભક્ત ભગવાન પ્રત્યે કહે છે કે–
હે ભગવાન! આ બાહ્ય ઈન્દ્રિયચક્ષુથી આપ મને ભલે ન
દેખાઓ, પણ અંતરમાં ખુલેલા મારા મતિશ્રુતજ્ઞાનનાં ચક્ષુથી આપ દૂર
નહિ રહી શકો. મારા સ્વસન્મુખ અતીન્દ્રિય જ્ઞાનચક્ષુમાં તો આપ
સાક્ષાત્ બિરાજી જ રહ્યા છો....આપના નિઃશંક શ્રદ્ધા–જ્ઞાન વર્તે છે....
અંતરનયનો વડે હું આપને દેખી જ રહ્યો છું.
“મેરો પ્રભુ નહિ દૂર દીસન્તર, મોહિમેં હૈ મોહે દીસત નીકે”

PDF/HTML Page 27 of 53
single page version

background image
: ૨૪ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
વીરપ્રભુની પરંપરાથી આવેલા
પરમાગમનું તાત્પર્ય
સર્વજ્ઞપરંપરામાં દિગંબર આચાર્યોએ ટકાવેલો મોક્ષમાર્ગ
આજે પણ પરમાગમમાં પ્રસિદ્ધ છે. મહા ભાગ્યે આપણને પણ તે
માર્ગ ગુરુદેવે આપ્યો છે. પરમાગમમંદિરનો મહોત્સવ નજીક આવી
રહ્યો છે ત્યારે વીરનાથની પરંપરાના પરમાગમમાં કહેલો સત્ય
માર્ગ જાણીને મુમુક્ષુઓ આનંદિત થશે.
(સૂત્રપ્રાભૃતના પ્રવચનોમાંથી).
અહો, સર્વજ્ઞની પરંપરાથી આવેલા વીતરાગી–જિનસૂત્ર આજે મહાભાગ્યે
આપણને મળ્‌યા છે; આવા જિનસૂત્રમાંથી પરમાર્થમાર્ગ શોધી શકાશે. સર્વજ્ઞે કહેલું ને
વીતરાગીસંતોએ સ્વાનુભવ કરીને પરંપરા ટકાવેલું ભાવશ્રુત, તેનો ઉપદેશ આ
સમયસારાદિ જિનાગમમાં ભર્યો છે; તેનાથી સૂત્ર અને અર્થ જાણીને, પરમાર્થમાર્ગનો
નિશ્ચય કરીને આજે પણ ભવ્યજીવો મોક્ષમાર્ગને પામે છે.
અરે, જેની પાસે સૂત્ર જ સાચાં નથી, જેની પરંપરા સાચી નથી, વીતરાગી
સંતોની પરંપરા તોડીને જે કલ્પિત માર્ગ ચાલ્યા ને કલ્પિત સૂત્રો રચાયાં તેમાં
મોક્ષમાર્ગનો પરમાર્થ ઉપદેશ નથી, એટલે એવા માર્ગમાં કે એવા શાસ્ત્રમાંથી પરમાર્થ
મોક્ષમાર્ગ શોધી શકાય નહીં. ભાઈ, તારા હિત માટે તું સાચા માર્ગનો નિર્ણય કર, અને
તે સાચો માર્ગ બતાવનારા વીતરાગ સર્વજ્ઞ દેવ–ગુરુ–શાસ્ત્રને ઓળખીને તેની
પરંપરાનો સ્વીકાર કર.
જુઓ, મહાવીર ભગવાનના નિર્વાણનું ૨૫૦૦ (અઢી હજાર) મું વર્ષ બેઠું છે ને
આ મહાવીર ભગવાનની પરંપરાની વાત આવી છે. ભગવાનની પરંપરામાં થયેલા

PDF/HTML Page 28 of 53
single page version

background image
: કારતક : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૨૫ :
આચાર્યોએ જે સૂત્ર અને અર્થ કહ્યા છે તેના દ્વારા સાચા માર્ગને જાણીને ભવ્યજીવો
નિર્વાણને સાધે છે.–આવો સત્ય માર્ગ કુંદકુંદાચાર્યદેવ વગેરે દિગંબર સંતોએ ટકાવી
રાખ્યો છે, તે આજે પણ ચાલી રહ્યો છે.
જિનસૂત્રમાં કોઈપણ રીતે રાગાદિકભાવો મટાડવાનું પ્રયોજન છે, અને રાગ–
રહિત ચિદાનંદતત્ત્વના અનુભવનું તાત્પર્ય છે. આવા પ્રયોજનની સિદ્ધિ ભગવાને કહેલા
પરમાગમની પરંપરામાં જ થાય છે. ચૈતન્યતત્ત્વ અને રાગાદિતત્ત્વ બંને ભિન્ન છે–એવું
ભેદજ્ઞાન કરાવીને રાગને મટાડે છે,–એ રીતે જીવ પરમાગમનું રહસ્ય જાણીને, મોક્ષમાર્ગ
પામે છે.
ભગવાને કહેલા બધા પરમાગમ તો આજે વિદ્યમાન નથી તો પરમાર્થરૂપ
મોક્ષમાર્ગ કેમ સાધી શકાય? એવા પ્રશ્નના ઉત્તરમાં કહે છે કે, ભગવાનના કહેલા
પરમાગમનો અંશ આજે પણ વિદ્યમાન છે. ભગવાને કહેલા બધા પરમાગમ આજે ભલે
વિદ્યમાન ન હોય, પરંતુ તેના એક અંશમાં પણ મોક્ષમાર્ગ બતાવવાનું સામર્થ્ય છે. ભલે
શાસ્ત્રો થોડા છે, પણ તે વીતરાગીસંતોની પરંપરાથી આવેલા છે, તેમાં વીતરાગદેવે
કહેલો મૂળમાર્ગ જળવાઈ રહ્યો છે. અહો, દિગંબર આચાર્યોએ માર્ગ ટકાવીને અથાગ–
અપાર ઉપકાર કર્યો છે.
મહાવીરભગવાનની પરંપરાથી ચાલ્યા આવેલા પરમાગમનો અત્યંત મહિમા
કરતાં ષટ્ખંડાગમમાં શ્રી વીરસેનસ્વામી કહે છે કે: મોક્ષાભિલાષી ભવ્ય જીવોએ આવા
વીતરાગી પરમાગમનો અભ્યાસ કરવો જોઈએ. મહાવીર ભગવાન મોક્ષ પધાર્યા પછી
૬૨ વર્ષ સુધી તો આ ભરતક્ષેત્રમાં કેવળજ્ઞાનની ધારા અખંડ રહી. પછી કેવળજ્ઞાનનો
તો વિચ્છેદ થયો પણ બાર અંગધારી પાંચ શ્રુતકેવળીભગવંતો થયા, તેમના દ્વારા
શ્રુતજ્ઞાનની ધારા ૧૦૦ વર્ષ સુધી અખંડ ચાલી. પછી શ્રુતજ્ઞાન પણ ક્રમેક્રમે ઘટવા
માંડ્યું.–તોપણ, ઘટતાં–ઘટતાં તેનો એક અંશ આજેય વીતરાગી સંતોના પ્રતાપે
આપણને પ્રાપ્ત થાય છે...તે પણ અમૃત છે. તેના અભ્યાસ માટે પ્રેરણા કરતાં વીરસેન
સ્વામી (ષટ્ખંડાગમ પુસ્તક ૯, પાનું ૧૩૩–૧૩૪ માં) કહે છે કે–
“આ પરમાગમ–ગ્રંથ ત્રિકાળવિષયક સમસ્ત પદાર્થોનો વિષય કરનારા પ્રત્યક્ષ
અનંત કેવળજ્ઞાનના પ્રભાવથી પ્રમાણીભૂત હોવાથી, અને વીતરાગી આચાર્યોની

PDF/HTML Page 29 of 53
single page version

background image
: ૨૬ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
પરંપરાથી આવ્યા હોવાથી, પ્રત્યક્ષ તેમજ અનુમાનથી અવિરૂદ્ધ છે,–દ્રષ્ટ–ઈષ્ટના
વિરોધથી રહિત છે, તેથી પ્રમાણભૂત છે. માટે મોક્ષના અભિલાષી ભવ્યજીવોએ આ
પરમાગમનો અભ્યાસ કરવો જોઈએ.”
“કોઈ કહે કે–આ ગ્રંથ તો અલ્પ છે (અર્થાત્ બાર અંગનું શ્રુતજ્ઞાન ઘટતું ઘટતું
ઘણું અલ્પ રહ્યું છે) તેથી મોક્ષરૂપી કાર્યને ઉત્પન્ન કરવા તે અસમર્થ છે!–તો આચાર્ય–
દેવ કહે છે કે હે ભાઈ! એવો વિચાર ન કર. કેમકે અમૃતના સો ઘડા પીવાનું જે ફળ છે
તે ફળ અમૃતનો એક ખોબો પીવામાં પણ પ્રાપ્ત થાય છે; તેમ સર્વજ્ઞદેવની પરંપરાથી
આવેલ વીતરાગ–પરમાગમરૂપી અમૃત ભલે ઓછું હોય તોપણ તેના અભ્યાસથી અપૂર્વ
આત્મકલ્યાણરૂપ મોક્ષમાર્ગની પ્રાપ્તિ થઈ શકે છે.” માટે મોક્ષાર્થી જીવોએ પરમાગમનો
અભ્યાસ જરૂરી કરવો.
જિનસૂત્રના ભાવશ્રુતની અપાર તાકાત
અહો; જિનસૂત્રમાં કહેલા ભાવશ્રુતનું જેને જ્ઞાન છે તે જીવ ભવસમુદ્રમાં ડુબતો
નથી. ચારગતિમાં રહેલો જે કોઈ જીવ આત્માની પર્યાયમાં શ્રુતજ્ઞાનરૂપી સૂત્ર પરોવી લ્યે
છે તે જીવ (સૂત્ર પરોવેલી સોયની માફક) સંસારમાં ખોવાતો નથી, પણ
સંસારભ્રમણને છેદીને મોક્ષદશાને પામે છે. ભવ પલટી જવા છતાં જ્ઞાનધારા તૂટયા
વગર, તે અલ્પકાળમાં મોક્ષને સાધી લેશે.–એવો વીતરાગી જિનસૂત્રના સમ્યગ્જ્ઞાનનો
મહિમા છે.
જિનસૂત્ર ચૈતન્યનો પૂરો સ્વભાવ દેખાડે છે. નવે તત્ત્વોનું જ્ઞાન કરાવીને તેમાં
હેય–ઉપાદેય શું છે તે ઓળખાવે છે. તેને ઓળખતાં સ્વસંવેદનવડે ચૈતન્યચમત્કારરૂપ
આત્મસત્તા પ્રત્યક્ષ અનુભવગોચર થાય છે. તે જીવ સંસારની ગતિમાં રહેલો હોવા છતાં
સંસારમાં ડુબતો નથી. ચૈતન્યતત્ત્વ અતીન્દ્રિય છે, ઈન્દ્રિયોથી અદ્રશ્ય છે, છતાં
જિનસૂત્રના જ્ઞાનવડે તેનું સ્વરૂપ જાણીને સ્વસંવેદનમાં તે પ્રત્યક્ષ થાય છે. શ્રુતજ્ઞાનની
તાકાત કોઈ અદ્ભુત અપાર છે. ભાવશ્રુતજ્ઞાન સ્વસન્મુખ થઈને આત્માના સ્વરૂપને
વેદે છે, તે સ્વસંવેદનમાં સર્વ આગમનો સાર આવી જાય છે.
સાચું જ્ઞાન કરનાર જીવ સમ્યગ્દ્રષ્ટિ છે. અહો, ભગવાને કહેલાં આવાં જિનસુત્ર આજે
દિગંબર જૈનઆચાર્યોની પરંપરાથી પ્રાપ્ત થાય છે. આવા જિનસૂત્રને

PDF/HTML Page 30 of 53
single page version

background image
: કારતક : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૨૭ :
પામીને હે જીવ! તું તારા આત્માને સ્વસંવેદન–પ્રત્યક્ષ કરી લે. ભગવાને કહેલું જ્ઞાન
ભવનું નાશક છે.
જિનકથિત દ્રવ્યશ્રુતનું સાચું જ્ઞાન જ ત્યારે થાય કે જ્યારે અંતર્મુખ થઈને
શુદ્ધઆત્મતત્ત્વને સ્વસંવેદનગોચર કરે.–આવું ભાવશ્રુત તે જ જૈનશાસન છે. અહા,
વીતરાગવાણીની શી અદ્ભુત રચના છે! એનું જ્ઞાન કરતાં આનંદના તરંગ ઊછળે છે.
કોઈ અજ્ઞાની જીવ ભલે ૧૧ અંગ ભણ્યો હોય તોપણ તે જીવ જિનસૂત્રના
સમ્યગ્જ્ઞાનથી રહિત છે, તે ભલે નવમી ગૈ્રવેયકમાં હોય તોપણ તે સંસારગત છે, તે
મોક્ષને પામતો નથી.
અને ભાવશ્રુતવડે જિનસૂત્રનો જ્ઞાતા સમ્યગ્દ્રષ્ટિજીવ, ભલે વિશેષ શાસ્ત્રો ન
ભણ્યો હોય કદાચ નરકમાં હોય, તોપણ તે જીવ સંસારગત નથી, ત્યાંથી નીકળીને
એકાદ ભવમાં તે મોક્ષ પામી જશે.–એ ભાવશ્રુત જ્ઞાનનો મહિમા છે.
મુમુક્ષુ જીવોનાં મહાન ભાગ્ય અને મહાન પુણ્યયોગ
અહો, વીતરાગી જિનાગમ આત્માના સમ્યક્સ્વભાવનું જ્ઞાન કરાવે છે. આ
સમ્યગ્જ્ઞાન જીવને સંસારસમુદ્રમાં ડુબવા નહીં દે; સમ્યગ્જ્ઞાનના ચૈતન્યદીવડા પ્રગટાવ્યા
તે જીવ હવે મોક્ષ પામશે, તેણે જ ખરી દીપાવલી કરી. જ્ઞાનના મહિમાપૂર્વક ગુરુદેવ કહે
છે કે અહો! આવું અપૂર્વ સમ્યગ્જ્ઞાન બતાવનારાં જિનસૂત્રો (સમયસારાદિ) અહીં
પરમાગમમંદિરમાં કોતરાઈ ગયાં, તેમાં આખા સમાજના પુણ્ય ભેગાં છે. બેન જેવા
આત્માઓનાં તો પુણ્ય છે જ, ને આખા સમાજના પણ મહા ભાગ્ય છે કે આ કાળે
આવા પરમાગમ પ્રસિદ્ધિમાં આવ્યા! (ગુરુદેવની આ વાત શ્રોતાજનોએ હર્ષપૂર્વક
વધાવી લીધી, ને કહ્યું કે અહો ગુરુદેવ! આ બધો આપનો જ પ્રતાપ છે.)
જિનાગમમાં તો બધા તત્ત્વોનું જ્ઞાન કરાવ્યું છે. જીવ–અજીવ, પુણ્ય–પાપ, બંધ–
મોક્ષ, એ બધાનું સ્વરૂપ જિનાગમ ઓળખાવે છે, ને તેમાં પુણ્ય–પાપ વગરનો
શુદ્ધઆત્મા ઉપાદેય છે, તેના આશ્રયે સંવર–નિર્જરા–મોક્ષદશા પ્રગટે છે. શુદ્ધ આત્માની
મુખ્યતાથી અધ્યાત્મનું નિરૂપણ છે.
મહાવીરનો સન્દેશ છે કે ચૈતન્યજીવન જીવો
જીવ તો જ્ઞાનઆનંદમય સત્તા છે; તે ચૈતન્યસત્તાથી તે જીવન જીવનારો છે.

PDF/HTML Page 31 of 53
single page version

background image
: ૨૮ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
ઈન્દ્રિય કે મનથી કાંઈ તેનું જીવન નથી.–આવા આત્માને ઓળખીને ચૈતન્યના આશ્રયે
જે જ્ઞાન–આનંદમય અતીન્દ્રિયભાવ પ્રગટ્યો તે જ જીવનું સાચું જીવન છે. આવું જીવન
ધર્મી જીવે છે, ને જગતને પણ તેવા જ જીવનનો ઉપદેશ આપે છે.–આવું જીવન જીવવું–
તે મહાવીરનો સન્દેશ છે. જે જીવનમાં આત્માની શાંતિ આવે ને જેના ફળમાં મોક્ષ થાય,
એ જ સાચું જીવન છે. અન્ન–વસ્ત્ર કે ઈન્દ્રિયોને આધીન જીવવું એ કાંઈ સાચું જીવન
નથી.
અંતરની અપૂર્વ અનુભૂતિ,–તે બીજાને કઈ રીતે બતાવવી!
ધર્માત્મા ચૈતન્યજીવનથી જે આનંદ અનુભવે છે તેની ઈન્દ્રિયજ્ઞાનવાળા જીવોને
કલ્પના આવી શકતી નથી. જેમ એક કાચબો, લીલફૂગથી ઢંકાયેલા સરોવરમાં પાણી
ઉપર આવ્યો ને લીલફૂગના પડમાં તીરાડ પડતાં ઉપર પૂનમનો ઝગઝગતો ચંદ્ર જોયો.
આશ્ચર્યથી તે બીજા કાચબાને તેડવા ગયો ને કહ્યું કે મેં કંઈક અદ્ભુત વસ્તુ જોઈ, ચાલો
તમને બતાવું. બધા કાચબા પાણી ઉપર આવ્યા, પણ ત્યાં તો લીલફૂગનું પડ પાછું ભેગું
થઈ ગયું હતું એટલે ચંદ્ર ન દેખાયો; બીજા કાચબા કહેવા લાગ્યા કે તેં કાંઈ જોયું નથી, તું
જૂઠું કહે છે; તેં જોયું હોય તો અમને બતાવ! પહેલો કાચબો મનમાં સમજ્યો કે મેં તો
અપૂર્વ વસ્તુ જોઈ છે પણ આ લોકોને કઈ રીતે બતાવું! તેમ ધર્મી જીવ અનંતકાળના
મોહનો પડદો ચીરીને પોતાના અતીન્દ્રિય ચૈતન્યતત્ત્વના દર્શનથી મહા આનંદિત થાય
છે. બીજા જીવોને પણ કહે છે કે આત્મા ઈન્દ્રિયાતીત મહા આનંદથી ભરેલ તત્ત્વ છે, તેને
દેખતાં મહા આનંદ થાય છે. પણ ઈન્દ્રિયજ્ઞાન દ્વારા જીવો તેને દેખી શકતા નથી એટલે
તેને તેનો વિશ્વાસ આવતો નથી; તે કહે છે કે અમને તો આત્માનો આનંદ કંઈ દેખાતો
નથી, તમે દેખ્યો હોય તો અમને બતાવો. જ્ઞાની અંતરમાં સમજે છે કે મેં તો
સ્વાનુભવથી અંતરમાં ચૈતન્યવસ્તુને સાક્ષાત્ જોઈ છે, તેના અતીન્દ્રિય આનંદનો અપૂર્વ
સ્વાદ ચાખ્યો છે, પણ બીજા ઈન્દ્રિયજ્ઞાનવાળા જીવોને તે કઈ રીતે બતાવું? મોહનો
પડદો દૂર કરી ચૈતન્યઆંખ ખોલીને પોતે જુએ તો આત્માના અપાર મહિમાની ખબર
પડે. પરમાગમ તો આત્માના મહિમાને પ્રસિદ્ધ કરી–કરીને બતાવે છે.
પરમાગમનું ફરમાન: સિદ્ધપ્રભુના સમાચાર: ચૈતન્યજીવન
ચૈતન્યથી જાતરૂપ થઈને ચૈતન્યનો અનુભવ થાય છે. રાગમાં રહીને ચૈતન્ય–
વસ્તુનો અનુભવ થઈ શકતો નથી. ચૈતન્યની અનુભૂતિ થઈ તે પર્યાય પોતે ચૈતન્ય–

PDF/HTML Page 32 of 53
single page version

background image
: કારતક : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૨૯ :
મય છે, તે રાગથી ભિન્ન છે, એટલે તે અનુભૂતિને આત્મા જ કહેવાય છે; આત્માથી તે
જુદી વસ્તુ નથી.–આવી અનુભૂતિ કરવી તે પરમાગમનું ફરમાન છે.
રાગનો અનુભવ તે જીવનું જીવન નથી, રાગનો અનુભવ તે આત્મા નથી; એ
તો અનાત્મભાવ છે, ભાવમરણ છે, ચૈતન્યનું આનંદમય જીવન તેમાં હણાય છે.
ભેદજ્ઞાન વડે રાગથી ભિન્ન, ઈન્દ્રિયોથી ભિન્ન, અતીન્દ્રિય ચૈતન્યવસ્તુની અનુભૂતિરૂપ
જીવન તે જ આત્માનું સાચું જીવન છે, તે સાચો આત્મા છે; તેમાં જન્મ–મરણના દુઃખનો
અભાવ છે; તે ચૈતન્યજીવન આનંદથી ભરેલું છે. ભાઈ, જૈન થઈને તું એક વાર આવું
વીતરાગી જીવન જીવતાં શીખ. તને મહા આનંદ થશે. વીતરાગી સંતો અને અરિહંતો–
સિદ્ધો આવું વીતરાગ–ચૈતન્યજીવન જીવે છે, તે જ સાચું જીવન છે.–
તારું જીવન ખરૂં તારું જીવન......
જીવી જાણ્યું નેમનાથે જીવન....
સુતાં રે બેસતાં, જાગતાં ઊઠતાં....
હૈડે રહે તારું ખૂબ રટન....
રાગથી ભિન્ન ચૈતન્યજીવન ધર્મીના અંતરમાંથી એકક્ષણ પણ ખસતું નથી.
રાગથી ભિન્ન એવું વૈરાગ્યજીવન, એકલા આત્માના આશ્રયે જીવાય છે, તેમાં બીજા
કોઈ સાધનની (ધનની કે અન્નની) જરૂર પડતી નથી. તે જીવન ચૈતન્યપ્રાણથી જીવાય
છે; તે જ આનંદમય સત્ય જીવન છે. તે જ પ્રભુ મહાવીરનો સંદેશ છે. આવું અતીન્દ્રિય
આનંદમય ચૈતન્યજીવન અમે જીવીએ છીએ–અને તમે પણ એવું આનંદમય
ચૈતન્યજીવન જીવો–એમ સિદ્ધપ્રભુના સમાચાર છે.
વિદેહક્ષેત્રમાં જઈને કુંદકુંદાચાર્યદેવ સીમંધરપરમાત્મા પાસેથી આ સમાચાર
લાવ્યા છે કે મોક્ષમાર્ગ શુદ્ધરત્નત્રયસ્વરૂપ છે; રાગ કે શરીરની ક્રિયા તે મોક્ષમાર્ગ નથી.
આવો મોક્ષમાર્ગ શુદ્ધાત્માના આશ્રયે અત્યારે આ ભરતક્ષેત્રે પંચમકાળમાં પણ થઈ શકે
છે. આત્માથી ‘ન થઈ શકે’ એવું ભગવાનના શાસનમાં છે જ નહિ. હકાર લાવીને કરે
તો અત્યારે પણ મોક્ષમાર્ગ થાય છે. અનેક જીવો આત્માનો અનુભવ કરીને મોક્ષમાર્ગને
પામેલા અત્યારે પણ વિદ્યમાન છે. માટે તું પણ તારા આત્માને ઉત્સાહથી મોક્ષમાર્ગ–
પર્યાયમાં જોડ. એ વીરનો માર્ગ છે. શૂરવીર થઈને તું વીરના માર્ગમાં આવી જા. તને
અપૂર્વ આનંદજીવન પ્રાપ્ત થશે.

PDF/HTML Page 33 of 53
single page version

background image
: ૩૦ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
મહાવીરના ભક્તો....આવો મોક્ષમાર્ગમાં
[લેખ પાનું ૨૩ થી ચાલુ]
જે જીવ મોક્ષાર્થી છે, મોક્ષનો ઈચ્છુક છે એવા સુપાત્ર ભવ્ય
જીવને સંબોધીને આચાર્યદેવ આદેશ કરે છે કે હે ભવ્ય! તું તારા
આત્માને સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રસ્વરૂપ મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ!
તું સ્થાપ નિજને મોક્ષપંથે, ધ્યા, અનુભવ તેહને,
તેમાં જ નિત્ય વિહાર કર, નહિ વિહર પરદ્રવ્યો વિષે.
હે ભવ્ય! તું મોક્ષમાર્ગમાં તારા આત્માને સ્થાપ, તેનું જ ધ્યાન કર, તેને જ ચેત
–અનુભવ અને તેમાં જ નિરંતર વિહાર કર; અન્ય દ્રવ્યોમાં ન વિહર.
જુઓ, આચાર્યદેવ સુપાત્ર મોક્ષાર્થી જીવને આજ્ઞા કરીને મોક્ષમાર્ગમાં પ્રેરે છે.
મોક્ષાર્થીજીવે શું કરવું? કે દેહાદિનું અને રાગાદિનું મમત્વ છોડીને મોક્ષમાર્ગમાં પોતાના
આત્માને સ્થાપવો. હે જીવ! અનાદિથી બંધમાર્ગમાં આત્માને સ્થાપ્યો છે, ત્યાંથી પાછો
વાળીને તારા આત્માને હવે મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ.
આચાર્ય ભગવાને પોતાના આત્માને તો મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ્યો છે, પોતે
સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપે પરિણમીને તે મોક્ષમાર્ગમાં આત્માને સ્થાપ્યો છે, ને બીજા
મોક્ષાર્થીને સંબોધીને કહે છે કે હે ભવ્ય! તું તારા આત્માને મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ.
‘અનાદિકાળથી પોતાના અજ્ઞાન–દોષને લીધે વિકારમાં જ સ્થિત રહ્યો છે તો હવે
મોક્ષમાર્ગમાં સ્થિત કેમ થાય?–એમ કોઈને સંદેહ થાય તો આચાર્યદેવ કહે છે કે હે
ભવ્ય! તું મુંઝા મા! પોતાની પ્રજ્ઞાના દોષને કારણે અનાદિથી વિકારમાં સ્થિર હોવા
છતાં હવે ભેદજ્ઞાનવડે તેનાથી આત્માને પાછો વાળીને મોક્ષમાર્ગમાં સ્થિર કરી શકાય છે.
માટે અમે કહીએ છીએ કે હે ભવ્ય! તારી પ્રજ્ઞાના ગુણવડે એટલે કે ભેદજ્ઞાનના બળવડે
તારા આત્માને તું વિકારથી પાછો વાળ ને મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ.
આચાર્યદેવ ઘણા ઘણા પ્રકારે જીવ–અજીવનું ભેદજ્ઞાન સમજાવીને ૨૮ મા
કળશમાં કહે છે કે અહા, આવું સ્પષ્ટ જીવ–અજીવનું ભિન્નપણું અમે બતાવ્યું, તો હવે
કયા જીવને તત્ક્ષણ જ ભેદજ્ઞાન ન થાય? હવે તો જરૂર ભેદજ્ઞાન થાય જ! માટે

PDF/HTML Page 34 of 53
single page version

background image
: કારતક : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૩૧ :
હે ભવ્ય! હવે આવા ભેદજ્ઞાન બળવડે તારા આત્માને સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપ
મોક્ષપંથમાં તું પરિણમાવ.
નિર્મળપર્યાયમાં આત્માને સ્થાપ–એમ કહો, કે આત્માના સ્વભાવમાં પર્યાયને
એકાગ્ર કર–એમ કહો, બંનેનું તાત્પર્ય એક જ છે; દ્રવ્ય પર્યાયની અભેદ અનુભૂતિમાં
‘આ પર્યાય ને આ દ્રવ્ય’ એવા વિકલ્પો નથી, ભેદ નથી. જે આવી અનુભૂતિ કરે તેણે
પોતાના આત્માને મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ્યો છે.
જુઓ, અહીં “દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રના પરિણામને તું આત્મા તરફ વાળ”–એમ
કહેવાને બદલે, “તારા આત્માને દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રમાં સ્થાપ”–એમ કહ્યું, એટલે
રત્નત્રયની મોક્ષમાર્ગપર્યાયરૂપે તારા આત્માને પરિણમાવીને તેમાં જ આત્માને સ્થાપ.
પહેલાંં બીજી ગાથામાં, ‘દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રમાં જે સ્થિત છે તે સ્વસમય છે’ એમ કહ્યું
તેનો જ આ ઉપદેશ છે.
કોઈ કહે: પર્યાય તો અસ્થિર છે તેમાં આત્માને સ્થાપવાનું કેમ કહો છો? તો કહે
છે કે જ્યાં દ્રવ્ય–પર્યાયના ભેદનો વિકલ્પ છોડીને અભેદઅનુભૂતિરૂપ થયો ત્યાં આત્મા
નવી–નવી સમ્યક્ત્વાદિ નિર્મળપર્યાયરૂપે જ પરિણમ્યા કરે છે એટલે તે આત્મા
મોક્ષમાર્ગમાં જ નિશ્ચલ રહે છે; તેથી તેણે મોક્ષમાર્ગ પર્યાયમાં પોતાના આત્માને નિશ્ચલ
સ્થાપ્યો છે.
હે ભાઈ! તું અત્યારસુધી પરમાં વળ્‌યો–હવે તું સ્વમાં વળ! પરમાં પણ તું તારા
અપરાધથી જ વળ્‌યો હતો, ને હવે સ્વમાં તું તારા ગુણથી જ (–ભેદજ્ઞાનના બળથી જ)
વળ.
“જે સ્વરૂપ સમજ્યા વિના, પામ્યો દુઃખ અનંત”
–જુઓ, આ સ્વરૂપની અણસમજણ તે બંધપંથ છે. અને–
“સમજાવ્યું તે પદ નમું શ્રી સદ્ગુરુ ભગવંત”
–ગુરુઉપદેશઅનુસાર પોતે પોતાનું સ્વરૂપ સમજ્યો તે મોક્ષપંથ છે.
સંસારમાં રખડ્યો તે પોતાના દોષથી; દોષ કેટલો?–કે પરદ્રવ્યને પોતાનું માન્યું
તેટલો. સ્વ પરના ભેદજ્ઞાનરૂપ પ્રજ્ઞાગુણવડે જીવ પોતે જ પોતાને બંધમાર્ગથી પાછો
વાળીને મોક્ષપંથમાં સ્થાપે છે. અનાદિથી બંધમાર્ગમાં રહ્યો હોવા છતાં

PDF/HTML Page 35 of 53
single page version

background image
: ૩૨ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
તેનાથી જીવ પાછો વળી શકે છે, ને કદી નહિ અનુભવેલા એવા મોક્ષમાર્ગમાં પોતાને
સ્થાપી શકે છે. માટે હે ભાઈ! એક વાર તો જગતનો પાડોશી થઈને અંતરમાં આત્માને
દેખ! તને કોઈ અપૂર્વ આનંદનો અનુભવ થશે.
હે ભવ્ય! એકવાર અંતરમાં વળી જા....ને દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપ સ્વઘરમાં જ
તારા આત્માને વસાવ! તારા આત્માને નિરંતર રત્નત્રયરૂપ મોક્ષમાર્ગમાં જ સ્થાપ.
બીજી બધી ચિંતાને દૂર કરીને તારા ચિદાનંદસ્વરૂપને એકને જ ધ્યેય બનાવીને તેને જ
ધ્યાવ. જગત આખાથી ઉદાસ થઈ જા ને એક આત્માના મોક્ષમાર્ગમાં જ ઉત્સાહિત
થઈને તેમાં જ આત્માને સ્થાપ. તેનું જ ધ્યાન કર...તારા આત્માને સ્વતંત્રપણે જ તું
મોક્ષમાર્ગમાં સ્થાપ....બીજા કોઈનો તેમાં સહારો નથી. રાગને એકમેક કરીને તારા
આત્માને ન ધ્યાવ, પણ સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપ નિર્મળપર્યાયોમાં એકમેક કરીને
તારા આત્માને ધ્યાવ. આ રીતે નિર્મળપર્યાયની સાથે આત્માને અભેદ કરીને કહ્યું છે.
અહા, આચાર્યદેવ કહે છે કે હે ભવ્ય! મેં મારા આત્માને તો મોક્ષમાર્ગમાં
પરિણમાવ્યો છે ને તું પણ તારા આત્માને મોક્ષમાર્ગમાં પરિણમાવ! પાંચમી ગાથામાં
પણ કહ્યું હતું કે, હું મારા સમસ્ત નિજવૈભવથી–આત્મવૈભવથી શુદ્ધઆત્માનું સ્વરૂપ
દર્શાવું છું અને તમે તમારા સ્વાનુભવપ્રમાણથી જાણીને તે પ્રમાણ કરજો.–સામા શિષ્યની
એટલી લાયકાત જોઈને આચાર્યદેવે આ વાત કરી છે.
અહીં તો સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રને જ સ્વદ્રવ્ય કહ્યું છે, ને તેમાં જે સ્થિર છે
તેને ‘સ્વસમય’ કહ્યો છે. સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર તે જ્ઞાનચેતના છે, તે જ્ઞાન–
ચેતનારૂપ થઈને તું મોક્ષમાર્ગને ચેત, તેનો અનુભવ કર...ને રાગનો અનુભવ ન કર.
આત્માના સ્વભાવનો આશ્રય કરતાં જે નિર્મળપરિણામ થાય છે તે નિર્મળ–પરિણામમાં
જ તું વિહર, પરદ્રવ્યાશ્રિત થતા એવા રાગાદિ પરિણામમાં તું જરાપણ ન વિહર...આ જ
મોક્ષનો પંથ છે. આ જ મહાવીરનો માર્ગ છે.
આ રીતે આચાર્યદેવે ભવ્ય જીવોને મોક્ષમાર્ગ બતાવીને તેની પ્રેરણા કરી.
મહાવીરના ભક્તો આવા મોક્ષમાર્ગમાં આવો.

PDF/HTML Page 36 of 53
single page version

background image
: કારતક : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૩૩ :
જિનમાર્ગમાં વીતરાગ–ચારિત્ર કર્તવ્ય છે
તે ન થઈ શકે તો તે માર્ગની શ્રદ્ધા જરૂર રાખજે;
રાગને મોક્ષમાર્ગ માનીશ નહિ, કુમાર્ગની શ્રદ્ધા કરીશ નહીં.
આસો વદ ત્રીજના રોજ પૂ. બેનશ્રીના મંગલ સુહસ્તે
પરમાગમમંદિરમાં દરવાજા મુકવાના મંગલપ્રસંગે ગુરુદેવનું
પ્રવચન પરમાગમ–મંદિરમાં થયું હતું; તે તથા આસો વદ ચોથના
મંગલ દિવસનું પ્રવચન અહીં આપ્યું છે. પરમાગમ–મંદિરમાં
પ્રવચન કરતાં જૈનદર્શનના અગાધ મહિમાને પ્રસિદ્ધ કરીને પ્રમોદ–
પૂર્વક ગુરુદેવ કહે છે કે–અહો, જૈનદર્શન! અને તેમાં પણ
સમ્યગ્દર્શનનો મહિમા! એની શી વાત? જ્યાં આત્માનો પ્રેમ થયો
ત્યાં આખા જગતના બધા પદાર્થોમાંથી એનો રસ ઊડી જાય, ને
અંદર ચૈતન્યસ્વરૂપનો અતીન્દ્રિય સ્વાદ આવે.
[અષ્ટપ્રાભૃત–દર્શનપ્રાભૃત ગાથા ૨૧–૨૨]
આ સમ્યગ્દર્શનની વાત જૈનદર્શનમાં આચાર્યદેવે પ્રસિદ્ધ કરી છે. તીર્થંકરદેવે
કેવળજ્ઞાન પ્રગટ કર્યા પછી જે ઉપદેશ કર્યો તેને અનુસરીને જ વીતરાગ સંતોએ ઉપદેશ
કર્યો છે. તીર્થંકર ભગવંતો મુનિદશામાં કેવળજ્ઞાન થયા પહેલાંં ઉપદેશ દેતા નથી, મૌન જ
રહે છે; કેવળજ્ઞાન થયા પછી જ સમવસરણમાં પ્રભુનો ઉપદેશ નીકળે છે. પોતાનું કામ
પૂરું કરીને પછી પ્રભુનો ઉપદેશ નીકળ્‌યો. તે ઉપદેશને અનુસરીને સંતોએ જે વાણી રચી
તે આ સમયસારાદિ પરમાગમ છે. તેમાં સમ્યગ્દર્શનનો પ્રધાન ઉપદેશ છે.
હે જીવ! તું શુદ્ધભાવથી આવા સમ્યક્ત્વને ધારણ કર. વિકલ્પથી નહિ, રાગથી
નહિ, પણ અંતર્મુખ થઈને, રાગથી પાર, વિકલ્પથી પાર જ્ઞાનભાવવડે તારા આત્માનો
નિર્ણય કર. જેમાં મનનો, રાગનો કે ઈન્દ્રિયનો સંબંધ નથી એવા આત્માની સન્મુખ થઈને

PDF/HTML Page 37 of 53
single page version

background image
: ૩૪ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
તું શુદ્ધભાવથી સમ્યક્ત્વને ધારણ કર. અહો, ચૈતન્યના અનંત ગુણરૂપી રત્નો, તેમાં
સારભૂત રત્નત્રય, તેમાં પણ સમ્યગ્દર્શન પ્રથમ મુખ્ય છે, તે મોક્ષનું પ્રથમ પગલું છે.
શુભરાગ તે મોક્ષનું પગલું નથી, સમ્યગ્દર્શન તે મોક્ષનું પ્રથમ સોપાન છે. એ સમ્યગ્દર્શન
વગર શુભરાગની બધી ક્રિયાઓ ધારણ કરે તો પણ તેમાં કાંઈ પરમાર્થ નથી. રાગ તે
કાંઈ ચૈતન્યનો અંતરંગભાવ નથી. સમ્યગ્દર્શન તે ચૈતન્યનો અંતરંગભાવ છે. તેથી કહે
છે કે–
મોક્ષ મહેલકી પરથમ સીડી, યા વિન જ્ઞાન–ચરિતા–
સમ્યકતા ન લહે, સો દર્શન ધારો ભવ્ય પવિત્રા.
જ્ઞાન કે ચારિત્ર તે સમ્યગ્દર્શન વગર સાચાં નથી, એટલે તે મોક્ષમાર્ગમાં કાંઈ
ઉપયોગ નથી. સમ્યગ્દર્શન સહિતનાં જ્ઞાન ને ચારિત્ર તે જ મોક્ષમાર્ગ છે, તે જ કાર્યકારી
છે, હે ભાઈ! રાગની ક્રિયામાં કે શાસ્ત્રના એકલા જાણપણામાં સમ્યગ્દર્શન નથી,
ચૈતન્યની અનુભૂતિથી તે બાહ્ય છે. તેનાથી પાર અંતરંગ ચૈતન્યની અનુભૂતિ કરે તો જ
સમ્યગ્દર્શન થાય છે. સમ્યગ્દર્શન તે મોક્ષમાર્ગનું કર્ણધાર છે.
અહો, આવું સમ્યગ્દર્શન કરે તે જીવ આરાધક છે; ભલે ચારિત્ર ઓછું હોય,
ત્યાગ ઓછો હોય, તોપણ તે આરાધક છે. હે જીવ! જૈનદર્શનમાં કેવળીપ્રભુએ મોક્ષ–
માર્ગમાં જેવા સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્ર કહ્યાં છે તેવા જ ઓળખીને તેની શ્રદ્ધા બરાબર
કરજે. તેમાંથી અત્યારે તારાથી થાય એટલું તો ચારિત્ર પણ કરજે. કરવા જેવી તો પૂર્ણ
વીતરાગ–ચારિત્રદશા છે. પણ તેમ ન થઈ શકે ને રાગ રહી જાય, તો તે રાગને ધર્મ ન
માનીશ, રાગને મોક્ષનો માર્ગ ન માનીશ. વીતરાગમાર્ગની શ્રદ્ધા છોડીને જો રાગને ધર્મ
માનીશ તો તને મિથ્યાત્વ થશે. વીતરાગમાર્ગની શ્રદ્ધા રાખીશ તો તારું સમ્યગ્દર્શન અને
આરાધકપણું ટકી રહેશે.
અનંતા તીર્થંકરોએ સાધેલો, ને સમવસરણમાં ગણધરાદિની સભા વચ્ચે જાહેર
કરેલો જે જૈનમાર્ગ, તેમાં ગોટા વાળીશ મા; માર્ગને વિપરીત માનીશ મા. મૂળ માર્ગની
શ્રદ્ધા રાખીને તારાથી થાય તેટલું કરજે, ને બીજાની ભાવના રાખજે. નિર્ગ્રંથ મુનિપણું
પોતાથી ન પળાય તો કાંઈ વસ્ત્રસહિત મુનિપણું ન મનાય. જો વસ્ત્રસહિત મુનિપણું
માનીશ તો તીર્થંકરોની વિરાધના થશે, ને વીતરાગમાર્ગથી તું ભ્રષ્ટ થઈ જઈશ. બાપુ!
જૈનમાર્ગમાં રાગનો સૂક્ષ્મ કણ પણ ન પાલવે, એટલે કે રાગનો કોઈ કણ મોક્ષમાર્ગ
તરીકે ન મનાય.

PDF/HTML Page 38 of 53
single page version

background image
: કારતક : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૩૫ :
અરે જીવ! ચોરાશીના અવતારનાં દુઃખોથી છૂટવું હોય તો પરમ બહુમાનપૂર્વક તું
જૈનદર્શનની શ્રદ્ધા રાખજે, અને તારાથી થઈ શકે તેટલી વીતરાગમાર્ગની આરાધના
કરજે. ન થઈ શકે તો શ્રદ્ધા રાખજે પણ બીજું માનીશ મા; માર્ગને બગાડીશ મા.
ચારિત્રદોષ હોય તેને ચારિત્રદોષ તરીકે જાણજે; પણ તે દોષને માર્ગમાં ખતવીશ નહિ.
માર્ગ તો જેમ છે તેમ રાખજે.
અહા, વીતરાગી ચૈતન્યશાંતિનું વેદન સમ્યગ્દર્શનમાં છે. તે શાંતિમાં કષાયનો
(શુભરાગનો પણ) કણ કેમ સમાય? શુભરાગ પણ જાત તો કષાયની જ છે, તે કાંઈ
ચૈતન્યની શાંતિની જાત નથી. સમકિતી પણ પોતાની અવસ્થામાં જેટલા રાગાદિ ભાવો
છે તેને દોષ તરીકે જાણે છે. જ્ઞાનધારામાં રાગધારાને ભેળવતા નથી. જેટલી જ્ઞાનધારા
છે તેને તો મોક્ષમાર્ગ જાણે છે અને જેટલી રાગધારા છે તેને બંધમાર્ગ જાણે છે.
જ્ઞાનધારામાં ચૈતન્યસ્વાદનું વેદન છે; તે વેદન કાંઈ રાગધારામાં નથી. રાગધારામાં તો
દુઃખનું વેદન છે. ચૈતન્યના સ્વાદની મધુરતા પાસે જગતનો રસ ધર્મીને ઊડી ગયો છે.
સમ્યગ્દર્શનમાં આવો ચૈતન્યસ્વાદ છે. આવા સમ્યગ્દર્શનને હે જીવ! તું અત્યંત ભક્તિથી
ધારણ કર. તે ઉપરાંત સમ્યક્ ચારિત્રનું પણ જેટલું પાલન થઈ શકે તેટલું જરૂર કર.
આવો ઉપદેશ ભગવાન કેવળી–જિનદેવના માર્ગમાં છે. અહો, આવો સુંદર માર્ગ! તેને
પામીને હે જીવ! તું બીજા મિથ્યામાર્ગ સામે જોઈશ નહીં.
જિનવરદેવે કહેલા મોક્ષમાર્ગમાં પ્રથમ કર્ણધાર તો સમ્યગ્દર્શન છે. ચારિત્રદશા–
મુનિપણું લ્યે તેને જ સમ્યગ્દર્શન માની શકાય–એમ કાંઈ નથી. મુનિદશાનું ચારિત્ર ન
હોય તોપણ સમ્યગ્દર્શન ધર્મીને હોય છે. હા, સમ્યગ્દર્શનની સાથે સમ્યગ્દર્શનને યોગ્ય
ચારિત્ર (કુદેવ–કુગુરુ–કુધર્મનો ત્યાગ, અભક્ષ્ય ભક્ષણનો ત્યાગ વગેરે આચરણ) જરૂર
હોય. પણ સમ્યગ્દર્શન વગર સમ્યક્ચારિત્રદશા તો કદી ન હોય. સમ્યગ્દર્શનસહિત
સમ્યક્ચારિત્રદશા પણ હોય તો–તો મોક્ષમાર્ગમાં તે ખૂબ શોભી ઊઠે છે, તે તો ઉત્તમ છે.
પણ કોઈને તેવી ચારિત્રદશા ન હોય તો તેથી કાંઈ તેના સમ્યગ્દર્શનની કિંમત ઘટી ન
જાય. સમ્યગ્દર્શન વડે પણ તેનું આરાધકપણું બરાબર ટકી રહેશે. માટે હે જીવો! તમે
ભાવથી આવા ઉત્તમ સમ્યગ્દર્શનને ધારણ કરો.
અહો, સમ્યગ્દર્શન આત્માના અપાર મહિમાને ઝીલે છે; તે સમ્યગ્દર્શનની કિંમત
બહારના કોઈ પદાર્થવડે થઈ શકે નહિ. જે જીવ બહારના પદાર્થવડે કે રાગવડે
સમ્યગ્દર્શનની કિંમત કરવા માંગે છે તેણે સમ્યક્ત્વના અપાર મહિમાની ખબર નથી. અરે,

PDF/HTML Page 39 of 53
single page version

background image
: ૩૬ : આત્મધર્મ : કારતક : ૨૫૦૦
ચૈતન્યતત્ત્વ જ્યાં પ્રતીતમાં આવી ગયું ત્યાં તેના અનંત ગુણોમાંથી શુદ્ધતાનો પ્રવાહ
નીકળ્‌યો; સ્વર્ગના ઈન્દ્ર પણ તે સમ્યક્ત્વની પ્રશંસા કરે છે. ચારિત્રદશાવંત મુનિના
મહિમાની તો શી વાત! એ તો મહા પૂજ્ય છે. અને સમ્યગ્દર્શનનો પણ અમૂલ્ય મહિમા
છે; સમ્યગ્દ્રષ્ટિ અસંયમી હોય તોપણ ભગવાને તેને મોક્ષમાર્ગમાં સ્વીકાર્યા છે.
સમ્યગ્દ્રષ્ટિજીવ કલ્યાણની પરંપરા સહિત ઉત્તમ મોક્ષસુખને પામે છે.
જેને શુભરાગ અને સંયોગ કરતાં સમ્યક્ત્વની કિંમત ઓછી લાગે છે, ને
સમ્યક્ત્વ કરતાં રાગની કે સંયોગની કિંમત જેને વધારે લાગે છે તે જીવ સમ્યક્ત્વનો
વિરાધક થઈને સંસારમાં પરિભ્રમણ કરે છે. જે જીવ સમ્યક્ત્વનો આરાધક છે તેને
આત્મા કરતાં જગતના કોઈ પદાર્થનો મહિમા લાગતો નથી, આત્માના અપાર–
અતીન્દ્રિય મહિમારૂપ સમ્યગ્દર્શનવડે તે પરંપરા અક્ષય સુખરૂપ મોક્ષને પામે છે.
અહા, સમ્યક્ત્વના મહિમાની આવી વાત સાંભળવાનો અવસર મળવો પણ બહુ
મોંઘો છે. આવું શ્રાવકકુળ અને વીતરાગની વાણીનું શ્રવણ મળ્‌યું, તો આ ઉત્તમ અવસર
પામીને આત્માના શ્રદ્ધા–જ્ઞાન કરી લેવા, તે જ આ ઉત્તમ મનુષ્યપણું પામવાનું સાચું ફળ છે.
સમ્યક્ત્વ વગર આવા મનુષ્ય શરીર તો અનંતવાર જીવને મળ્‌યા, પણ તેનાથી
આત્માનું કાંઈ હિત ન થયું. શરીર તો ક્ષણભંગુર છે, કરોડો રોગથી ભરેલું છે. ક્્યારે
રોગથી કૂ થઈને ઊડી જશે! એનો કોઈ મેળ નથી. અંદર આત્મા તેનાથી ભિન્ન શું ચીજ
છે–તેની ઓળખાણ કરે તો મનુષ્યપણું પામવાની સફળતા છે.
‘શરીરં વ્યાધિ–
મંદિરમ્’ અને ‘આત્મા આનંદમંદિરમ્’ છે. બાપુ, શરીર તો કરોડો રોગની વ્યાધિનું
ઘર છે, તેમાંથી તો રોગ નીકળશે, તેમાંથી કાંઈ આનંદ નહીં નીકળે; શાંતિનું–આનંદનું
મંદિર તો આત્મા છે; તેને શ્રદ્ધામાં લેતાં અપૂર્વ આનંદ થાય છે. તે સમ્યગ્દ્રષ્ટિજીવ
આત્માના સુખરસને પીતો–પીતો મોક્ષદશાને સાધે છે.
અહા! અનંતકાળના દુઃખનો અંત, અને અનંત–અનંત કાળના
અતીન્દ્રિયસુખની શરૂઆત–સમ્યગ્દર્શનમાં છે; આવા સમ્યગ્દર્શનને માટે તો
આત્માનો કેટલો રસ હોય! આત્માની ઘણી લગની ને ઘણો પ્રયત્ન હોય,
ત્યારે સમ્યગ્દ્રર્શન થાય છે.
શુદ્ધ આત્મસ્વભાવની સન્મુખ થઈને તેને કબુલતાં સમ્યગ્દર્શન ને
સમ્યગ્જ્ઞાનરૂપે આત્મા પોતે પરિણમે છે; એટલે સમ્યગ્દર્શન તે આત્મા જ છે.
–આવા સમ્યગ્દર્શનનો મહિમા પ્રસિદ્ધ કરીને કુંદકુંદાચાર્યદેવ કહે છે કે અહો
જીવો! તમે આવા સમ્યગ્દર્શનની આરાધનાવડે મનુષ્યપણાને સફળ કરો.
–जय महावीर

PDF/HTML Page 40 of 53
single page version

background image
: કારતક : ૨૫૦૦ આત્મધર્મ : ૩૭ :
અમે જિનવરનાં સંતાન: નવા બાલસભ્યોનાં નામ
૩૦૮૧ A વીરેન્દ્ર બી. જૈન કટક ૩૧૦૪ નિતેષકુમાર મનસુખલાલ જૈન બીલીમોરા
૩૦૮૧ B ભરત બી. જૈન કટક ૩૧૦પ અનુરાધાબેન હસમુખલાલ જૈન શાંતાક્રુઝ
૩૦૮૨ A જયશ્રીબેન એસ. જૈન માણેકપુર ૩૧૦૬ મીલીન હસમુખલાલ જૈન શાંતાક્રુઝ
૩૦૮૨ B સુરેશ એસ. જૈન માણેકપુર ૩૧૦૭ કીરીટ જગજીવન જૈન રાજકોટ
૩૯૮૩ હરેશ ચંદુલાલ જૈન વઢવાણ ૩૧૦૮ નીલેશ જગજીવન જૈન રાજકોટ
૩૦૮૪ ઉષાબેન આર. જૈન કોઈમ્બતુર ૩૧૦૯ નીતીન જગજીવન જૈન રાજકોટ
૩૦૮પ ભરત આર. જૈન કોઈમ્બતુર ૩૧૧૦ જયેશ જગજીવન જૈન રાજકોટ
૩૦૮૬ ભૂપેન્દ્ર આર. જૈન કોઈમ્બતુર ૩૧૧૧ વિપુલ જગજીવન જૈન રાજકોટ
૩૦૮૭ ભારતીબેન પી. જૈન મુંબઈ ૧ર ૩૧૧ર આશાકુમારી જગજીવન જૈન રાજકોટ
૩૦૮૮ કીરીટ ચંપકલાલ જૈન અમદાવાદ ૩૧૧૩ વંદનાકુમારી જગજીવન જૈન રાજકોટ
૩૦૮૯ પ્રવિણાબેન ચંપકલાલ જૈન અમદાવાદ ૩૧૧૪ હીનાબેન હસમુખલાલ જૈન નાગપુર
૩૦૯૦ મીનાક્ષીબેન ચંપકલાલ જૈન અમદાવાદ ૩૧૧પ જયેશ હસમુખલાલ જૈન નાગપુર
૩૦૯૧ ઈન્દિરાબેન મગનલાલ જૈન ચોરીવાડ ૩૧૧૬ અજય હસમુખલાલ જૈન નાગપુર
૩૦૯ર અરૂણાબેન મગનલાલ જૈન ચોરીવાડ ૩૧૧૭ સમીર હસમુખલાલ જૈન મુંબઈ–૬ર
૩૦૯૩ ચંદ્રવદન અમૃતલાલ જૈન ચોરીવાડ ૩૧૧૮ રાજેશ ગુણવંતરાય જૈન મુંબઈ–૪
૩૦૯૪ સીમાબેન નાનાલાલ જૈન માટુંગા ૩૧૧૯ પરેશ શાંતિલાલ જૈન રાજકોટ
૩૦૯પ દિવ્યેશ ચંદ્રકાંત જૈન વડોદરા ૩૧ર૦ રાજેશ શાંતિલાલ જૈન રાજકોટ
૩૦૯૬ સતીષ મણીલાલ જૈન વીંછીયા ૩૧ર૧ અંજલીબેન શાંતિલાલ જૈન રાજકોટ
૩૦૯૭ મુકેશ વનમાલી જૈન ધ્રાફા ૩૧રર ગીતાબેન શાંતિલાલ જૈન રાજકોટ
૩૦૯૮ ચંદ્રિકાબેન એમ. જૈન ચોરીવાડ ૩૧ર૩ ચેતન ચીમનલાલ જૈન સુરેન્દ્રનગર
૩૦૯૯ બિન્દુબેન એમ. જૈન દિલ્હી ૩૧ર૪ રાજેશ્રીબેન ચીમનલાલ જૈન જામનગર
૩૧૦૦ A રાજેશ એમ. જૈન દિલ્હી ૩૧રપ હર્ષદ અમૃતલાલ જૈન ભાવનગર
૩૧૦૦ B નીરાબેન એમ. જૈન દિલ્હી ૩૧ર૬ નરેન્દ્ર અમૃતલાલ જૈન ભાવનગર
૩૧૦૧ વિક્રમ જયંતિલાલ જૈન જેતપુર ૩૧ર૭ મુકેશ બી. જૈન ચોરીવાડ
૩૧૦ર શાંતબાળા મનસુખલાલ જૈન બીલીમોરા ૩૧ર૮ સુરેખાબેન બી. જૈન ચોરીવાડ
૩૧૦૩ પિનલકુમારી મનસુખલાલ જૈન બીલીમોરા ૩૧ર૯ એમનબેન બી. જૈન ચોરીવાડ