Atmadharma magazine - Ank 266-267
(Year 23 - Vir Nirvana Samvat 2492, A.D. 1966).

< Previous Page   Next Page >


Combined PDF/HTML Page 3 of 4

PDF/HTML Page 41 of 73
single page version

background image
: ૩૮ : આત્મધર્મ : માગશર : ૨૪૯૨
એક ક્ષણમાં આત્માને જાણવાની
ઊંડી જિજ્ઞાસા અને તેની રીત
એક ક્ષણમાં મોહ તૂટે ને આત્મસ્વરૂપ પ્રકાશિત થાય–એવા
પ્રયોજનભૂત જ્ઞાનનો ઉપદેશ શિષ્ય જિજ્ઞાસાપૂર્વક માંગે છે; તેને
પ્રયોજનભૂત એવા શુદ્ધ આત્મતત્ત્વનો ઉપદેશ આપતાં કહે છે કે હે
વત્સ! જ્ઞાન સાથે તારા આત્માને તું એકમેક જાણ ને અન્ય સમસ્ત
ભાવોથી ભિન્ન જાણ. આ રીતે રાગ વગરના સ્વસંવેદનજ્ઞાનથી તારો
આત્મા તને તરત જ જણાશે.
[પરમાત્મપ્રકાશ ગા. ૧૦૪ થી ૧૦૭]
પ્રભાકર ભટ્ટ એટલે કે આત્માનો જિજ્ઞાસુ શિષ્ય તીવ્ર જિજ્ઞાસાથી વિનયથી પૂછે
છે કે હે સ્વામી! જે જ્ઞાનવડે એક ક્ષણમાં આત્માનું જ્ઞાન થાય ને આત્માનો અનુભવ
થાય–એવા જ્ઞાનનો ઉપદેશ આપો. શરીરવડે–ઈન્દ્રિયોવડે કે રાગવડે આત્મા જણાશે એમ
તો માનતો નથી, આત્મા પોતાના જ્ઞાનવડે જ જણાય એમ લક્ષમાં લઈને પૂછે છે કે હે
સ્વામી! બીજા શુભાશુભ વિકલ્પોથી મારે શું પ્રયોજન છે? મને તો એવું જ્ઞાન જ
બતાવો કે જે જ્ઞાન વડે તુરત જ આત્મપ્રાપ્તિ થાય. આત્મા જે રીતે જણાય તેનું જ મારે
પ્રયોજન છે બીજું કોઈ પ્રયોજન નથી. –આવી પાત્રતા પ્રગટ કરીને શિષ્ય પૂછે છે.
આત્માને જાણવા માટે કાંઈ રાગનું અવલંબન બતાવો–એમ નથી કહેતો, પણ જે
રાગ વગરના જ્ઞાનથી આત્માનું સ્વસંવેદન થાય તે જ્ઞાન કેમ પ્રગટે–તેમ મને
બતાવો....તુરત જ તે જ્ઞાન પ્રગટે એવું મને બતાવો. મારે પરલક્ષનું પ્રયોજન નથી, મારે
તો જે જ્ઞાનથી મારા આત્માનું વીતરાગી સ્વસંવેદન પ્રગટે ને આનંદનો અનુભવ થાય–
એવું જ્ઞાન કરવું છે. હું મારા આત્માને જાણું–તે જ મારે પ્રયોજન છે. શુદ્ધ–બુદ્ધ–એક
સ્વભાવી આત્મા છે તેનું જ્ઞાન કરું કે જેથી મારે ભવભ્રમણનો અંત આવે. જુઓ,
સંસારસંબંધી કાંઈ પ્રયોજન જેના મનમાં નથી, માન–પ્રતિષ્ઠાની કે બહારના જાણપણાની
અભિલાષા જેને નથી, એક જ જિજ્ઞાસા છે કે મને મારો આત્મા જણાય –એ વાત
શીખવો; એવું જ્ઞાન મને પ્રકાશિત કરો કે જે જ્ઞાનપ્રકાશથી મારો શુદ્ધબુદ્ધ આત્મા
જણાય, એક ક્ષણમાં તુરત જ જણાય–એવું ઉત્તમ જ્ઞાન મને આપો, એ સિવાય બીજા
કોઈ વિકલ્પોથી મારે શું કામ છે? કેમકે એનાથી કાંઈ આત્મા જણાતો નથી.
જુઓ, આટલી તો ભૂમિકા શુદ્ધ કરીને આત્માને જાણવાનો પ્રશ્ન કર્યો છે. સમજનાર

PDF/HTML Page 42 of 73
single page version

background image
: માગશર : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૩૯ :
શિષ્યને કેવી ધગશ હોય તે બતાવ્યું છે. “કામ એક આત્માર્થનું, બીજો નહિ મન રોગ.”
જે સ્વસંવેદન–પર્યાયમાં આત્મા જણાય તે સ્વસંવેદન કેમ પ્રગટે! એવી શિષ્યની
અભિલાષા છે. ‘એક ક્ષણમાં આત્મા પ્રગટે’ એમ કહેવામાં જિજ્ઞાસાની તીવ્રતા બતાવી
છે. જેમાં શુદ્ધ આત્માનું સ્વસંવેદન થાય તે જ્ઞાન જ ઉપાદેય છે, ને એવા જ્ઞાનની પ્રાર્થના
શિષ્યે કરી.
હવે શ્રીગુરુ તેને એવા જ્ઞાનનું સ્વરૂપ પ્રકાશે છે–હે શિષ્ય! હે વત્સ! આત્મા
અસંખ્યપ્રદેશી વસ્તુ છે, તે અસંખ્યપ્રદેશે જ્ઞાન–સુખ વગેરેથી ભરેલો છે, આ દેહ પ્રમાણ
ક્ષેત્રમાં અસંખ્યપ્રદેશી આત્મા શુદ્ધબુદ્ધજ્ઞાયકભાવથી ભરેલો બિરાજે છે, ને
સ્વસંવેદનજ્ઞાનરૂપ પર્યાય તે તેનો સ્વકાળ છે.
સ્વસંવેદનપર્યાય તે તેનો સ્વકાળ.
આત્મદ્રવ્ય.
અસંખ્યપ્રદેશી એનું ક્ષેત્ર.
શુદ્ધબુદ્ધજ્ઞાયકપણું એ તેનો ભાવ.
આવા સ્વદ્રવ્ય–ક્ષેત્ર–કાળ–ભાવરૂપ ચતુષ્ટયથી આત્માને જાણ. આવા આત્માને
વીતરાગ સ્વસંવેદનથી તું જાણ. આ સ્વદ્રવ્ય–ક્ષેત્ર–કાળ–ભાવથી બહાર આત્મા નથી.
આત્માને જાણવા માટે આ તારા અસંખ્યપ્રદેશી ક્ષેત્રમાં જે સ્વભાવ ભર્યો છે તેમાં જ તું
જો. જ્ઞાનની તાકાત લોકાલોક સર્વને જાણવાની છે પણ જ્ઞાનનું ક્ષેત્ર અસંખ્યપ્રદેશી છે.
તારા સ્વક્ષેત્રમાં જ તારું આખું સ્વરૂપ સમાઈ જાય છે, ક્્યાંય બહાર જોવાપણું રહેતું
નથી. દેહ જેટલા ક્ષેત્રમાં આત્મા પોતાના દ્રવ્ય–ક્ષેત્ર–કાળ–ભાવથી પરિપૂર્ણ છે. જેટલું
આત્માનું ક્ષેત્ર છે તેટલા ક્ષેત્રમાં જ તેનો અનંતસ્વભાવ ભર્યો છે. જ્ઞાન–આનંદ–શ્રદ્ધા–
અસ્તિત્વ–પ્રભુતા વગેરે સર્વે ગુણો અસંખ્યપ્રદેશી સ્વક્ષેત્રમાં ભરેલા છે.
મતિ–શ્રુત–અવધિ–મનઃપર્યય ને કેવળજ્ઞાન એ પાંચે જ્ઞાનપર્યાયોથી આત્મા
અભિન્ન છે, તે જ્ઞાનથી આત્મા જુદો નથી. દેહથી ને રાગથી જુદો પણ જ્ઞાનથી જુદો
નહિ. –આમ જ્ઞાનપર્યાયને રાગથી જુદી પાડીને ને આત્મા સાથે એકમેક કરીને આત્માને
જાણ. અસંખ્ય જોજન દૂરની વસ્તુને જ્ઞાન જાણે તેથી કાંઈ જ્ઞાન આત્માથી જુદું પડીને
બહાર દૂર નથી જતું. આત્મા સાથે અભિન્ન રહીને જ જ્ઞાન જાણે છે. ઘણું જ્ઞાન ખીલે
તોપણ તે આત્મામાં જ સમાય છે. અનંત અલોકને જાણનારું જ્ઞાન પણ આટલા અસંખ્યપ્રદેશી

PDF/HTML Page 43 of 73
single page version

background image
: ૪૦ : આત્મધર્મ : માગશર : ૨૪૯૨
મર્યાદિત ક્ષેત્રમાં જ સમાય છે. જ્ઞાન આત્માથી જરાય આઘું નથી જતું. માટે જ્ઞાન
ઉપયોગને અંતરમાં વાળીને આત્મા સાથે તન્મય કર, એટલે એ જ્ઞાનમાં તત્ક્ષણે
આત્માનો અનુભવ થશે. અનંત કાળનું જ્ઞાન અસંખ્યપ્રદેશમાં જ સમાય છે, અનંત
ક્ષેત્રનું જ્ઞાન અસંખ્યપ્રદેશમાં જ સમાય છે, અનંતા પદાર્થોનું જ્ઞાન અસંખ્યપ્રદેશી એક
આત્માની એક પર્યાયમાં સમાય છે. તારા ગુણ ને તારી પર્યાય તારા સ્વક્ષેત્રમાં છે. તારી
સર્વ પર્યાયોમાં તારો જ્ઞાનસ્વભાવી આત્મા તન્મય છે, જુદો નથી. એની સામે નજર
કર, એમાં જ્ઞાન ઉપયોગને જોડ, તો એક ક્ષણમાં તારો આત્મા તને જણાશે ને મોહ તૂટી
જશે. સ્વસંવેદનજ્ઞાનથી આવા આત્માને અનુભવમાં લ્યે ત્યારે આત્મા જાણ્યો કહેવાય,
તે ત્યારે જ મોક્ષમાર્ગ શરૂ થાય. જ્ઞાન થોડું હો કે ઝાઝું–તેનું ક્ષેત્ર તો આત્માના અસંખ્ય
પ્રદેશમાં જ છે. જ્ઞાન વધતાં ક્ષેત્ર પણ વધી જાય એમ નથી. લોકના (૩૪૩ ઘનરાજુ
પ્રમાણ) જેટલા અસંખ્યપ્રદેશ છે એટલા જ અસંખ્યપ્રદેશ એકેક આત્માના છે; ભલે
સંકોચાઈને થોડા ક્ષેત્રમાં દેહપ્રમાણ રહ્યો તોપણ તેના પ્રદેશોની સંખ્યા કાંઈ ઘટી ગઈ
નથી. પ્રદેશો તો એટલા ને એટલા જ છે. અને અસંખ્યપ્રદેશો અનંત ગુણોથી ભરપૂર છે.
આવા આત્માને જે જીવ સ્વસંવેદનજ્ઞાન વડે જાણે છે તે જીવ જ્ઞાનથી અભિન્ન છે, તેથી
તે આત્મા પોતે પોતાને જ્ઞાનથી અભિન્ન અનુભવતો થકો સ્વયં જ્ઞાન છે. આવો
જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્મા ધ્યાનમાં ઉપાદેય છે. આવા આત્મામાં ઉપયોગ જોડતાં
નિર્વિકલ્પધ્યાન થાય છે, ને એવા ધ્યાનમાં જ સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન– ચારિત્ર પ્રગટે છે, શુભ
વિકલ્પમાં એકાગ્ર થતાં આત્મા જણાય નહિ. શુભાશુભ વિકલ્પ રહિત થઈને જ્ઞાનને
અંતર સ્વરૂપમાં એકાગ્ર કરતાં આત્મા જણાય છે. જે આવું સ્વસંવેદનજ્ઞાન છે તે જ
સંવર–નિર્જરા છે, તે જ મોક્ષનો ઉપાય છે. બહારના વિષયો તરફ જ્ઞાન ઢળતું તેમાં
આસ્રવ–બંધ હતા, વિષયોથી રહિત થઈને જ્ઞાનસ્વભાવ તરફ ઢળ્‌યું તે જ્ઞાનમાં સંવર–
નિર્જરા છે. સ્વભાવ તરફ વળીને શુદ્ધાત્માને જાણ્યો ને તેમાં તન્મયપણે પરિણમ્યો તે
સ્વસમય છે. પરભાવને જાણતાં તેમાં તન્મય થઈને રહ્યો તે પરસમય છે. સ્વસમયરૂપ
થઈને તું તારા આત્માને જાણ. આ રીતે એક ક્ષણમાં આત્માને જાણવાની રીત શ્રીગુરુએ
શિષ્યને બતાવી.
રાગાદિ ભાવો તે બાહ્યતત્ત્વ છે, તે કાંઈ આત્માનું અંતરસ્વરૂપ નથી. જ્ઞાન
આત્માનું અંર્તતત્ત્વ છે, જ્ઞાનપરિણતિ આત્મામાં અભેદ થતી જાય છે. રાગ કાંઈ
આત્મામાં અભેદ નથી થતો. આમ નિર્મળ જ્ઞાનપરિણતિ સાથે અભેદ આત્મા તે જ
પરમાર્થ છે. આવા પરમાર્થ સ્વસંવેદનવડે આત્મા મોક્ષને પામે છે. આ રીતે આત્માથી
અભિન્ન એવું

PDF/HTML Page 44 of 73
single page version

background image
: માગશર : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૪૧ :
સ્વસંવેદનજ્ઞાન તે જ આત્માને જાણવાનું સાધન છે; એવા સાધનવડે તું આત્માને જાણ.
એક ક્ષણમાં મોહ તૂટે ને આત્મસ્વરૂપ પ્રકાશિત થાય–એવા પ્રયોજનભૂત જ્ઞાનનો
ઉપદેશ શિષ્યે જિજ્ઞાસાથી માંગ્યો હતો; તેને પ્રયોજનભૂત એવા શુદ્ધ આત્મતત્ત્વનો
ઉપદેશ આપતાં કહે છે કે હે વત્સ! જ્ઞાન સાથે તારા આત્માને તું એકમેક જાણ ને અન્ય
સમસ્ત ભાવોથી ભિન્ન જાણ. આ રીતે રાગ વગરના સ્વસંવેદનથી તારો આત્મા તને
તરત જ જણાશે.
તારું સ્વરૂપ તો જ્ઞાન છે; જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્માથી બહારના જે કોઈ શુભ કે અશુભ
ભાવો તે તારું સ્વરૂપ નથી; માટે તે સર્વ પરભાવોને પરિહરીને, ને જ્ઞાનસ્વરૂપમાં
તન્મય થઈને તારા આત્માને જાણ. પરભાવો અનેક પ્રકારના છે, તે બધાથી જુદો
જ્ઞાનસ્વભાવ એક છે. એવા એક સ્વભાવના અનુભવથી તારું સ્વરૂપ પ્રકાશિત થશે.
આવા આત્માના અનુભવમાં કોઈ વિકલ્પનો સહારો નથી.
શિષ્યને પણ પ્રશ્ન પૂછવામાં એમ લક્ષ હતું હે મારે પરમ જ્ઞાન સિવાય અન્ય કોઈ
ભાવોથી કાંઈ પ્રયોજન નથી, એટલે વિકલ્પવડે–રાગવડે સ્વરૂપ પમાશે–એવું તો એના
લક્ષમાંથી છૂટી ગયું છે, ને પરમ જ્ઞાનનું જ લક્ષ છે; એટલે તેના ઉપદેશની માંગણી કરી
હતી કે હે પ્રભો! જે જાણવાથી શીઘ્ર મારો આત્મા મને અનુભવમાં આવી જાય–એવા
પરમજ્ઞાનનો ઉપદેશ મને કૃપા કરીને આપો.
તેને અહીં સીધો ઉપાય સમજાવે છે કે, જ્ઞાન સાથે આત્મા એકમેક છે, માટે
જ્ઞાનમાં રહીને આત્માને જાણ. વિકલ્પમાં રહીને આત્મા નહિ જણાય. નિર્મળ
પરિણતિરૂપ જે શુદ્ધજ્ઞાન તેમાં આત્મા જણાશે; એટલે કે જ્ઞાનપર્યાય અંતર્મુખ થઈને
વિકલ્પથી ખસીને આત્મામાં એકરૂપ થઈ ત્યારે તે પર્યાયમાં પરમાત્મ તત્ત્વ પ્રગટ થયું.
ને ત્યારે આત્માને જાણ્યો.
ફરી ફરીને કહે છે કે હે પ્રભાકર ભટ્ટ! હે જિજ્ઞાસુ શિષ્ય! આત્મા નિયમથી
જ્ઞાનગોચર છે, કેમકે જ્ઞાન જ આત્માને જાણે છે. માટે તું વિષયકષાયના અશુભ ભાવોને
છોડીને તેમજ પુણ્યના શુભ ભાવોને પણ છોડીને જ્ઞાનવડે નિજ આત્માને જાણ.
‘જ્ઞાન’ જ ખરેખર તેને કહ્યું કે જે વિકલ્પથી છૂટું રહીને આત્મસ્વરૂપમાં ઢળ્‌યું છે.
વિકલ્પ તે કાંઈ જ્ઞાન નથી, તે કાંઈ આત્માને જાણવાનું કામ કરી શકતો નથી. વિકલ્પની
જાત તો આત્માથી જુદી છે, તે આત્માને કેમ જાણી શકે? આત્માની જાત તો જ્ઞાન છે, તે
જ્ઞાન જ આત્માને જાણે છે.

PDF/HTML Page 45 of 73
single page version

background image
: ૪૨ : આત્મધર્મ : માગશર : ૨૪૯૨
આત્માનું સ્વરૂપ તો જ્ઞાન છે. જ્ઞાનસ્વરૂપની પ્રાપ્તિ જ્ઞાન વડે થાય; અજ્ઞાનવડે ન
થાય. વિકલ્પ તે પણ અજ્ઞાનની જાતમાં છે, જ્ઞાનની જાતમાં નથી. પણ આનો અર્થ એમ
ન સમજવો કે જે જીવને વિકલ્પ હોય તે અજ્ઞાની છે. જ્ઞાનીનેય વિકલ્પ હોય પણ જ્ઞાની
તે વિકલ્પને જ્ઞાન સાથે ભેળવતા નથી, વિકલ્પને જ્ઞાનથી જુદો જ રાખે છે; વિકલ્પની
જાત અને જ્ઞાનની જાત એ બંનેને એકદમ જુદી જુદી જાણે છે. જો વિકલ્પને જ્ઞાન સાથે
ભેળવીને એકમેક કરે તો તે જીવ અજ્ઞાની છે; તે વિકલ્પને સાધન માને છે પણ
વિકલ્પથી ભિન્ન જ્ઞાનને જાણતો નથી.
અહો, આ જ્ઞાનસ્વરૂપ જિનપદ છે તે જ્ઞાનગુણવડે એટલે કે સમ્યગ્જ્ઞાનવડે જ
પ્રાપ્ત થાય છે. પરંતુ સમ્યગ્જ્ઞાન વગરના લોકો બીજા કોઈ ઉપાયથી આ નિજપદને પામી
શકતા નથી. માટે હે જીવ! તને તારા સ્વરૂપની પ્રાપ્તિની અભિલાષા છે તો જ્ઞાનગુણવડે
તું તેને પ્રાપ્ત કર, જ્ઞાનપરિણતિને અંતરમાં ઊંડી ઉતારીને આત્માને અનુભવમાં લે.
વિકલ્પ તો ઉપર ઉપર રહેનારા છે, તે કાંઈ સ્વભાવમાં ઊંડે ઊતરતા નથી, જ્ઞાનપર્યાય
વડે સ્વભાવમાં ઊંડો ઊતરીને તેનો તાગ લે, તો તે ક્ષણે જ તને તારું સ્વરૂપ પ્રાપ્ત થશે...
અને તારા પરમ અતીન્દ્રિય આનંદનો સ્વાદ પણ તને તરત જ અનુભવમાં આવશે.
જ્ઞાનીનું ચિંતન
જ્ઞાની પોતાના આત્માને કેવો ચિંતવે છે? તે સમજાવીને તેની
ભાવના કરવાનું કહે છે–
કેવલજ્ઞાનસ્વભાવી, કેવળદર્શનસ્વભાવી, સુખમય અને
કેવળશક્તિસ્વભાવી તે હું છું– એમ જ્ઞાની ચિંતવે છે.
જે નિજભાવને છોડતો નથી, કંઈ પણ પરભાવને ગ્રહતો
નથી, સર્વને જાણે–દેખે છે તે હું છું–એમ જ્ઞાની ચિંતવે છે.
જ્ઞાની થવા માટે હે જીવ! તું પણ તારા આત્માને ચિંતવ–એમ
શ્રી મુનિરાજનો ઉપદેશ છે.
(નિયમસાર ગા. ૯૬–૯૭)

PDF/HTML Page 46 of 73
single page version

background image
: માગશર : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૪૩ :
શુદ્ધાત્માને અનુભવનારું ચમત્કારિક જ્ઞાન

‘શુદ્ધ જ્ઞાનમાત્ર જીવદ્રવ્ય’ તેમાં સંપૂર્ણ ગ્રંથ સમાઈ જાય છે.
આખાય શાસ્ત્રનો સાર ‘શુદ્ધજ્ઞાનમાત્ર જીવદ્રવ્ય’ના અનુભવમાં
આવી જાય છે. કુંદકુંદસ્વામી કહે છે કે અમારા ગુરુઓએ અમને કૃપા
કરીને આવા શુદ્ધાત્માનો ઉપદેશ આપ્યો. શુદ્ધ આત્માનો અનુભવ તે
જ મોક્ષમાર્ગ છે, માટે તમે તેને જ અનુભવો. શુદ્ધાત્માના અનુભવનો
આ અવસર છે. હે જીવ! વિકલ્પજાળથી હવે બસ
કર.....અંતરસ્વરૂપમાં ઢળવાના હવે ટાણાં આવ્યા.
આત્માના શુદ્ધસ્વરૂપનો અનુભવ તે જ મોક્ષનો માર્ગ છે; એનાથી અન્ય સમસ્ત
મોક્ષનો માર્ગ સર્વથા નથી; માટે અન્ય સમસ્ત અભિપ્રાય છોડીને, શુદ્ધજીવના અનુભવરૂપ
જે એકલો મોક્ષમાર્ગ તેને જ અનુભવો, –એ જ તાત્પર્ય છે. આવા શુદ્ધ જીવના અનુભવરૂપ
જે સમયસાર તેનાથી ઊંચું બીજું કાંઈ જ નથી. શુદ્ધ જીવના અનુભવ વગરની દ્રવ્યક્રિયાઓ
કે શાસ્ત્રોનું લખવું –પઢવું તે બધુંય કાંઈ પ્રયોજનરૂપ નથી, તેનાથી જરાય મોક્ષમાર્ગ
સધાતો નથી. શુદ્ધજ્ઞાનમાત્ર વસ્તુનો અનુભવ તે એક જ જીવનું સર્વસ્વ છે, તે જ ઉપાદેય
છે, તે જ મોક્ષમાર્ગ છે. માટે બધાય ઉદ્યમથી શુદ્ધ જીવના સ્વરૂપનો અનુભવ કરવા જેવો છે.
ભાઈ, આ દેહ તો છૂટો છે, ને એકવાર છૂટો પડવાનો વખત આ ભવમાં જ
આવવાનો છે. એમાં અત્યારે આત્માના અનુભવનો અવસર મેળવી લે. રાગનોય જેમાં
સ્પર્શ નથી એવો મોક્ષમાર્ગ છે. અંદરના વિકલ્પોય જ્યાં શરણરૂપ નથી થતા ત્યાં શરીરની
તો શી વાત? ખરે ટાણે અંતરનું ચૈતન્યતત્ત્વ જ શરણરૂપ થાય છે. અરે, બહુ બોલવાથી શું
પ્રયોજન છે! अलम् अलम् अति जल्पेः એટલે કે આવા શુદ્ધાત્માના અનુભવ સિવાય
બીજા વિકલ્પોથી ને વચનોથી બસ કરો.....બસ કરો. વિકલ્પો તો આત્મતત્ત્વથી જુદી ચીજ
છે. વિકલ્પો જો આત્મા જ હોત તો તેને આત્માથી જુદા (આસ્રવ) કેમ કહેત? માટે શુદ્ધ
ચૈતન્યમાં વિકલ્પો નથી. વિકલ્પની જાળ તો જૂઠી છે, તે વિકલ્પ જાળથી હે જીવ! હવે બસ
કર! અંતર આત્મામાં ઢળવાના હવે ટાણાં આવ્યા.....માટે બીજા વિકલ્પોને અને વચનને
હવે બંધ કર. વિકલ્પના શરણાંની ભાવના હવે છોડી દે, ને શુદ્ધ ચૈતન્યનું શરણ લે. જેની
એકેક તસુ ૯૬ રોગનું ઘર છે એવા શરીરમાં તું મૂર્છાણો, પણ ભાઈ, એ શરીરની કોઈ
ક્રિયામાં મોક્ષમાર્ગ છે જ નહિ. માટે એ તરફના વિકલ્પોને હવે બંધ

PDF/HTML Page 47 of 73
single page version

background image
: ૪૪ : આત્મધર્મ : માગશર : ૨૪૯૨
કર. શુદ્ધાત્માના અનુભવથી બહાર જે મોક્ષમાર્ગ માને છે તે જીવ બહિરાત્મા છે. અરે
જીવ! અનંત શક્તિમય તારો આત્મા, તેના સિવાય બીજે મોક્ષમાર્ગ શોધવો રહેવા દે.
નિજ રસથી ભરપૂર એવા ઉત્કૃષ્ટ શુદ્ધઆત્માને જ અનુભવમાં લે.
અહા, જે જ્ઞાને અંતર્મુખ થઈને અતીન્દ્રિય આત્માને જાણ્યો તે સમ્યગ્જ્ઞાનના
મહિમાની શી વાત? એ અતીન્દ્રિયજ્ઞાનની કિંમતનું શું કહેવું? સાધારણ ધારણાવડે
કોઈને પૂર્વ ભવનું જરાક જ્ઞાન થાય–જે જ્ઞાનને ધર્મ સાથે કાંઈ સંબંધ ન હોય–છતાં એવા
સાધારણ જાણપણાને દેખતાંય લોકોને ચમત્કાર લાગી જાય છે. પણ ભાઈ, આત્માની
જ્ઞાનશક્તિ કોઈ અપાર છે, તેની પાસે આ જાણપણું તો શું હિસાબમાં? અંતરમાં
ઈન્દ્રિયોથી પાર, અનાદિઅનંત અપાર શક્તિથી ભરપૂર એવા આત્માને સ્વસંવેદનથી
અનુભવમાં લ્યે તે અતીન્દ્રિયજ્ઞાનના ચમત્કારની જગતને ખબર નથી, જે જ્ઞાન
ભવભ્રમણના નાશનું કારણ થાય ને કેવળજ્ઞાનને આપે એવું એ જ્ઞાન છે. શુદ્ધાત્માને
અનુભવનારું જ્ઞાન તે જ ચમત્કારિક જ્ઞાન છે–જેમાં રાગ નથી, ઈન્દ્રિયોનું અવલંબન
નથી; માટે આચાર્યદેવ કહે છે કે હે ભાઈ, બહારના વિકલ્પોથી ને બહારના જાણપણાથી
બસ કર, ને અંતરમાં ઝગઝગાટ કરતા ચૈતન્યસૂર્યને દેખ, તેને અનુભવમાં લે.....ત્યાં તું
પરિપૂર્ણતાને પામી જઈશ....
“શુદ્ધ જ્ઞાનમાત્ર જીવદ્રવ્ય” એમ કહેતાં આખો સમયસારગ્રંથ સંપૂર્ણ થઈ જાય છે,
એટલે કે આખા શાસ્ત્રનો સાર “શુદ્ધ જ્ઞાનમાત્ર જીવદ્રવ્ય” ના અનુભવમાં પૂરો થઈ
જાય છે. શાસ્ત્રનું જે કાંઈ રહસ્ય છે તે બધુંય શુદ્ધ જ્ઞાનમાત્ર જીવદ્રવ્યના અનુભવમાં પૂરું
આવી જાય છે. કુંદકુંદાચાર્યદેવ કહે છે કે સર્વજ્ઞદેવથી માંડીને અમારા ગુરુપર્યંત સર્વે
પરાપર ગુરુઓએ અનુગ્રહપૂર્વક અમને શુદ્ધાત્માનો ઉપદેશ આપ્યો. દિવ્યધ્વનિમાં
ભગવાને શુદ્ધાત્મા બતાવ્યો, ગણધરદેવે બાર અંગમાં શુદ્ધઆત્મા બતાવ્યો, સન્તોએ
જેટલા શાસ્ત્રો રચ્યા તેમાં શુદ્ધઆત્મા બતાવ્યો. અહા, આવો શુદ્ધાત્મા તું છો, તે અમે
તને સમયસારમાં દેખાડ્યો, તે જાણીને તું ખુશી થા. તારો આત્મા ખોવાઈ નથી ગયો,
તારો આત્મા એવો ને એવો જ્ઞાનમાત્ર અવસ્થિત છે, તે અમે તેને બતાવીએ છીએ. માટે
તુ રાજી થા.......પ્રસન્ન થા.......ને અંતરમાં તારા શુદ્ધઆત્માને અનુભવમાં લે. તારા
અખંડ જ્ઞાનઘન આત્માની એક કોર પણ ઘસાણી નથી, માટે પ્રસન્ન થઈને તું તારા શુદ્ધ
આત્માને અનુભવમાં લે. સન્તો ફરી ફરીને તેના ગુણગાન કરીને કહે છે કે આવો તારો
આત્મા છે તેને તું અનુભવમાં લે. આ આત્માના અનુભવનો અવસર છે.

PDF/HTML Page 48 of 73
single page version

background image
: માગશર : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૪૫ :
‘જ્ઞાનચેતના’ – જેના વડે જ્ઞાની ઓળખાય
જ્ઞાનચેતના મોક્ષકા માર્ગ.......અજ્ઞાનચેતના સંસારકા માર્ગ
જ્ઞાનચેતનાવડે જ્ઞાની કેવળજ્ઞાનને બોલાવે છે.
(સમયસાર કલશ ૩૨૪ ઉપર જ્ઞાનચેતનાનું સ્વરૂપ સમજાવતું ખાસ પ્રવચન)
જ્ઞાનચેતના એટલે શુદ્ધઆત્માને અનુભવનારી ચેતના, તે ચેતના મોક્ષમાર્ગ છે. આ
જ્ઞાનચેતનાનો સંબંધ શાસ્ત્રનાં ભણતર સાથે નથી, જ્ઞાનચેતના તો અંતર્મુખ થઈને
આત્માના સાક્ષાત્કારનું કાર્ય કરે; –ઓછું વધારે જાણપણું હો તેની સાથે સંબંધ નથી, પણ
જ્ઞાનાનંદ સ્વભાવમાં સન્મુખ થતાં જ્ઞાનચેતના પ્રગટે છે; તે જ્ઞાનચેતનામાં આત્મા અત્યંત
શુદ્ધપણે પ્રકાશે છે. આવી જ્ઞાનચેતના ચોથા ગુણસ્થાનથી શરૂ થાય છે. જ્ઞાનચેતના તે
કારણ ને કેવળજ્ઞાન તેનું કાર્ય. જ્ઞાનચેતનાનું કાર્ય રાગ તો નહિ, ને જ્ઞાનચેતનાનું કાર્ય
બહારનું જાણપણું પણ નહિ; અંતર્મુખ થઈને શુદ્ધઆત્માને સંચેતવું–અનુભવવું તે
જ્ઞાનચેતનાનું કાર્ય છે. આવી જ્ઞાનચેતનાને ધર્મી જ જાણે છે. ધર્મની, સંવરની કે
મોક્ષમાર્ગની શરૂઆત આ જ્ઞાનચેતનાથી થાય છે.
જ્ઞાનચેતના આત્મિકરસથી ભરેલી છે; ને સમસ્ત વિષયોથી અત્યંત ઉદાસીન છે.
જીવના શુદ્ધ સ્વરૂપને અનુભવનારી જ્ઞાનચેતનાવડે શુદ્ધજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થાય છે, ને
અશુદ્ધતાના અનુભવવડે અશુદ્ધતાની પ્રાપ્તિ થાય છે. આ રીતે કારણઅનુસાર કાર્ય થાય છે,
એટલે કે શુદ્ધકારણના સેવનથી શુદ્ધકાર્ય થાય છે ને અશુદ્ધકારણના સેવનથી અશુદ્ધતા થાય
છે. રાગ તો અશુદ્ધતા છે, તે અશુદ્ધતાના સેવનવડે કદી શુદ્ધતા થઈ જાય–એમ બનતું નથી.
જ્ઞાનચેતનાવડે અંતરમાં શુદ્ધસ્વભાવને અનુભવતાં કેવળજ્ઞાનરૂપ શુદ્ધતા ખીલે છે. બસ,
અંતરમાં સ્વભાવસન્મુખનો અનુભવ તે જ જ્ઞાનચેતનાનું કામ છે.
ઉપદેશ આપીને બીજા જીવોને તારવા તે કાંઈ જ્ઞાનચેતનાનું કાર્ય નથી. અંદર
વિકલ્પ ઊઠે તે પણ જ્ઞાનચેતનાનું કાર્ય નથી ત્યાં વાણીની તો શી વાત? વિકલ્પને કે
વાણીને જે જ્ઞાનચેતનાનું કાર્ય માને તે જીવને જ્ઞાનચેતના પ્રગટી નથી, જ્ઞાનચેતના શું છે
તેની તેને ખબર નથી. તે તો રાગદ્વેષપરિણામમાં તન્મય થઈને અજ્ઞાનચેતનાને સેવે છે, તે
અજ્ઞાનચેતનામાંથી સંસારની ઉત્પત્તિ થાય છે.
આ રીતે જ્ઞાનચેતના તે મોક્ષનો માર્ગ, ને અજ્ઞાનચેતના તે સંસારનો માર્ગ છે.
જેનામાં જ્ઞાન નથી તેના સેવનથી મોક્ષમાર્ગ કેમ થાય? શુભવિકલ્પ તે કાંઈ જ્ઞાન નથી,

PDF/HTML Page 49 of 73
single page version

background image
: ૪૬ : આત્મધર્મ : માગશર : ૨૪૯૨
એટલે તે શુભવિકલ્પના સેવનથી મોક્ષમાર્ગ થાય નહિ; શુભવિકલ્પને જે મોક્ષમાર્ગ માને છે
તે અજ્ઞાનચેતનાને સેવે છે. તે અજ્ઞાનચેતનાનું ફળ હર્ષશોકનું વેદન છે એટલે કે દુઃખનું
વેદન છે, ને તે જ્ઞાનની શુદ્ધતાને રોકે છે, તથા આઠકર્મોને બાંધે છે. તેની સામે
જ્ઞાનચેતનામાં આનંદનું વેદન છે, તે શુદ્ધતા પ્રગટ કરે છે ને આઠકર્મના બંધને તોડે છે.
જ્ઞાનચેતનાવડે જ્ઞાનીએ જાણ્યું છે કે હું શુદ્ધ ચૈતન્યસ્વરૂપ જીવ છું; સર્વ કર્મની
ઉપાધિથી રહિત મારું શુદ્ધ સ્વરૂપ મને સ્વાનુભવપ્રત્યક્ષથી આસ્વાદમાં આવે છે. જ્ઞાની
આવી જ્ઞાનચેતનાવડે જ ઓળખાય છે.
જ્ઞાનચેતનાવડે જ્ઞાની પોતાના શુદ્ધઆત્માને જ ચેતે છે–અનુભવે છે; જ્ઞાનચેતનાવડે
પકડીને તેના અનુભવમાં એકાગ્ર થવું તે જ્ઞાનચેતનાનું કાર્ય છે, શુદ્ધ ચારિત્ર પણ તેમાં
સમાઈ જાય છે; આવી જ્ઞાનચેતના તે મોક્ષમાર્ગ છે, તે કેવળજ્ઞાનને બોલાવનારી છે. અહા,
જ્ઞાનચેતનાવડે જ્ઞાની કેવળજ્ઞાનને બોલાવે છે. વિકલ્પવડે બોલાવ્યે કેવળજ્ઞાન કાંઈ જવાબ
આપે તેવું નથી. વિકલ્પ તો અશુદ્ધતા છે તેના વડે કેવળજ્ઞાન કેમ આવે? જ્ઞાનચેતના તે
કેવળજ્ઞાનની જાતની જ છે, તેના વડે અંતર્મુખ થઈને બોલાવતાં તરત કેવળજ્ઞાન આવે છે.
આવી જ્ઞાનચેતનાવડે જ્ઞાની કેવળજ્ઞાનને બોલાવે છે.
આવી જ્ઞાનચેતનાધારી કેવળીના કેડાયતી સંતોને નમસ્કાર.
પ્રશ્ન:– જ્ઞાનચેતનાનું ફળ શું?
ઉત્તર:– જ્ઞાનચેતનાના ફળમાં શાસ્ત્રના ઉકેલ થવા માંડે એવું તેનું ફળ નથી,
પણ આત્માના અનુભવનો ઉકેલ પામી જાય–એવી જ્ઞાનચેતના છે.
શાસ્ત્રનાં ભણતર ઉપરથી જ્ઞાનચેતનાનું માપ નથી, જ્ઞાનચેતના તો
અંતરમાં આત્માને ચેતે છે, જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્માને જે ચેતે–અનુભવે તે
જ્ઞાનચેતના છે. (આ ન્યાય ખાસ સમજવા જેવો છે.) જ્ઞાનચેતનાનું
કાર્ય અંતરમાં આવે છે, બહારમાં નહીં. કોઈ જીવ શાસ્ત્રના અર્થની
ઝપટ બોલાવે માટે તેને જ્ઞાનચેતના ઊઘડી ગઈ એમ તેનું માપ નથી;
કેમ કે કોઈકને તે પ્રકારનો ભાષાનો યોગ ન હોય ને કદાચ તેવો પરનો
વિશેષ ઉઘાડ પણ ન હોય, છતાં જ્ઞાનને અંતરમાં વાળીને રાગથી ભિન્ન
સ્વરૂપને અનુભવમાં લઈ લીધું છે તો તે જીવને અપૂર્વ જ્ઞાનચેતના
અંદરમાં ખીલી ગઈ છે. એની ઓળખાણ થવી જીવોને કઠણ છે.
(જ્ઞાનચેતનાના સ્વરૂપને સ્પષ્ટ કરતું ખાસ પ્રવચન આપેલ છે –તે
મનનીય છે.)

PDF/HTML Page 50 of 73
single page version

background image
: માગશર : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૪૭ :
નિષ્કર્મરૂપ જ્ઞાનચેતનાનું પરમ સુખ
(સમયસાર કળશ ૨૩૨–૨૩૩ ના પ્રવચનમાંથી.)
સાધકની જ્ઞાનચેતના છે તે આનંદના અનુભવ સહિત છે,
આનંદથી નાચતી નાચતી તે મોક્ષસુખને સાધે છે.
સમ્યગ્દ્રષ્ટિ જીવ પોતાના સ્વરૂપના અનુભવથી થયેલા અતીન્દ્રિય સુખથી અત્યંત
તૃપ્ત છે; સમ્યગ્દર્શન ઉત્પન્ન થયા પહેલાંં મિથ્યાત્વભાવથી જે કર્મો બંધાયેલા, તેના ફળને
તે સમ્યગ્દ્રષ્ટિ ભોગવતો નથી; કેમકે કર્મના ફળમાં જોડાણ તે તો ચૈતન્યપ્રાણને ઘાતનાર
વિષવૃક્ષ છે. ચૈતન્યની અમૃતવેલડીનો સ્વાદ જેણે ચાખ્યો તે વિષવૃક્ષનાં ફળને કેમ
ભોગવે? અહા, ચૈતન્યસ્વરૂપની સાવધાની થઈ તે જ્ઞાનચેતનામાં કર્મફળચેતનાનો
અભાવ છે. દેડકું હો, દેવ હો કે આઠ વર્ષનું બાળક હો, –તેમાં જે સમ્યગ્દ્રષ્ટિ છે તે એમ
જાણે છે કે આ જડકર્મનો ઉદય કે તેનું ફળ તે હું નથી, તે પરદ્રવ્ય છે, ને હું તો અતીન્દ્રિય
ચૈતન્ય છું. –આમ જાણતો તે ધર્માત્મા ઉદયના રંગે રંગાતો નથી, એને તો ચૈતન્યનો જ
રંગ છે. ચૈતન્યના આનંદનો જે સ્વાદ આવે તે જ હું છું–એમ તે ચૈતન્યના સ્વાદને લીધા
કરે છે. –એ ચૈતન્યસ્વાદથી તે સ્વત: તૃપ્ત છે.
જ્ઞાનચેતનાવડે ચૈતન્યના આનંદને અનુભવતો–અનુભવતો, અને ઉદયભાવને
છોડતો– છોડતો સમ્યગ્દ્રષ્ટિ જીવ એવી ઉત્તમ દશાને પામે છે કે જે વર્તમાનમાં
અનંતસુખરૂપ છે, ને ભવિષ્યમાં પણ અનંતકાળ સુધી સુખરૂપ છે; આ રીતે દ્રવ્યના
સહજ સ્વભાવરૂપ એવા અતીન્દ્રિય સુખમય જ્ઞાનચેતના વડે પમાય છે. અહા, દશા
જ્ઞાનચેતનાએ પોતાના અનંત ગુણનિધાનને દેખ્યું છે, તે જ્ઞાનચેતના બહારથી કાંઈ પ્રાપ્ત
થવાનું માનતી નથી. અંતરમાં ચૈતન્યસુખના અનુભવમાં રમતી રમતી તે કેવળજ્ઞાનને
અને સિદ્ધપદને સાધે છે. વચ્ચે વ્યવહાર અને શુભરાગ આવે છે ને? તો કહે છે કે હા,
પરંતુ જ્ઞાનચેતના તેને છોડતી જાય છે, જ્ઞાનચેતના તેને ઉપાદેય નથી માનતી;
જ્ઞાનચેતના તો શુદ્ધ સ્વભાવને જ ઉપાદેય કરીને તેને અનુભવતી– અનુભવતી મોક્ષને
સાધે છે.

PDF/HTML Page 51 of 73
single page version

background image
: ૪૮ : આત્મધર્મ : માગશર : ૨૪૯૨
જ્ઞાનચેતનાને સ્વસન્મુખ નચાવતા–પરિણમાવતા થકા જ્ઞાનીજનો અત્યારથી
માંડીને સદાકાળ ચૈતન્યના શાંતઅતીન્દ્રિય રસને અનુભવો. “સાદિ–અનંત અનંત
સમાધિ સુખમાં” આવી દશા જ્ઞાનચેતના વડે પમાય છે. નિષ્કર્મદશા એટલે જ્યાં રાગ
દ્વેષ નથી, જ્યાં હર્ષ–શોક નથી, કર્મચેતના કે કર્મફળચેતનાનો જ્યાં અભાવ છે, જ્યાં
સહજ સુખનો જ અનુભવ છે, આવી નિષ્કર્મ અવસ્થાને જ્ઞાનચેતનાવડે પામીને
સદાકાળ પરમ આનંદનો ભોગવટો કરો–એમ ઉપદેશ છે. ત્યાં જે સુખ છે તે સ્વસત્તામાં
જ છે–અભિન્નસત્તામાં છે, પોતામાં જ પોતાનું સુખ છે એટલે તેને એકસત્તાનું સુખ કહ્યું
છે. પર દ્રવ્યની સત્તા તે તો ભિન્નસત્તા છે, તે ભિન્નસત્તામાં આત્માનું સુખ છે જ નહિ.
ભિન્નસત્તામાં જે સુખ માને છે તેને કદી સુખ મળતું નથી. ભિન્નસત્તામાં સુખ માને તે
ભિન્નસત્તા સામે જોયા કરે, પણ સ્વસત્તા સામે જુએ નહિ ને તેને સુખ મળે નહિ. સુખ
તો સ્વસત્તામાં છે. જ્ઞાનચેતના વડે જે સ્વસત્તાને અનુભવે છે તે જ સ્વસત્તાના સુખને
અનુભવે છે, તેની પર્યાય સુખના પ્રવાહમાં તન્મય થઈ જાય છે, એટલે સાદિ–અનંતકાળ
સુધી તે સુખને જ પીધા કરે છે.
સાધકદશાનો કાળ અસંખ્ય સમયનો છે, પણ તેનું ફળ અનંતાનંતકાળનું સુખ
છે. અજ્ઞાનદશાથી જીવે સંસારભ્રમણમાં અનંતકાળ ગાળ્‌યો, પણ મોક્ષદશાના આનંદના
અનુભવનો કાળ એનાથી અનંતગુણો છે, –કેમકે ભૂતકાળ કરતાં ભવિષ્યકાળ અનંત
ગુણો છે, ભાવથી તો મોક્ષસુખ અનંતું છે ને કાળથી પણ તે અનંતુ છે; હવે આવા અનંત
મોક્ષસુખને સાધતા કેટલો કાળ લાગે? અનંત કાળના મોક્ષસુખને સાધતા શું અનંતકાળ
લાગતો હશે? –ના; સાધકદશાનો કાળ અસંખ્ય સમયનો મર્યાદિત જ છે.
અસંખ્યસમયની સાધકદશાના ફળમાં અનંતકાળનું મોક્ષસુખ હે જીવ! તું પીધા જ કર!
હવે તારું સુખ કદી ખૂટવાનું નથી. અરે, ભોગમાં કાળ ગાળ્‌યો તે તો વ્યર્થ ગયો, તેના
ફળમાં તો દુઃખ સિવાય કાંઈ ન મળ્‌યું; હવે હે જીવ! ચૈતન્યના અનુભવ વડે મોક્ષસુખને
સાધ. થોડ કાળના પ્રયત્નમાં તું અનંતકાળનું સુખ પામીશ.
સાધકની જ્ઞાનચેતના છે તે આનંદના અનુભવ સહિત છે.....આનંદથી નાચતી
નાચતી તે મોક્ષસુખને સાધે છે.

PDF/HTML Page 52 of 73
single page version

background image
: માગશર : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૪૯ :
સમ્યક્ત્વ થતાં ખૂલે છે – અનંત ગુણનો ખજાનો
(કારતક વદ ચોથ તથા પાંચમે ગુરુદેવના હૃદયના ઘોલનમાં ચૈતન્ય–
રત્નાકર ઉલ્લસ્યો, તેમાંથી વહેલો સમ્યક્ત્વનો નિર્મળ પ્રવાહ)
અનંતગુણ સ્વરૂપ આ આત્મા છે; તેની અનુભવસહિત પ્રતીત તે સમ્યગ્દર્શન છે.
આવું સમ્યગ્દર્શન થતાં જેમ શ્રદ્ધાગુણની પર્યાય નિર્મળ થઈ છે તેમ અનંતગુણની
પરિણતિ પણ શુદ્ધપણે પ્રગટ થાય છે. જ્ઞાનગુણનું પરિણમન તે વખતે સ્વને પકડવાની
લાયકાતવાળું થઈને સમ્યક્પણે પ્રગટ્યું; આનંદગુણનો અંશ પ્રગટ થયો; તેમ અકારણ
કાર્યત્વ શક્તિની નિર્મળપર્યાય થઈ, એટલે કે રાગ સાથે કારણ–કાર્યપણું ન રહ્યું; રાગ
મારા સમ્યક્ત્વાદિનું કારણ, ને હું તેનો કર્તા એવું રાગ સાથે કર્તાકર્મપણું ધર્માત્માને
નથી. એ જ રીતે વિભુત્વશક્તિ પણ નિર્મળપણે વ્યક્ત થઈ એટલે બધાગુણોની
નિર્મળપર્યાયમાં આત્મા વિભુ થઈને વ્યાપ્યો. આ રીતે સમ્યક્ શ્રદ્ધા થતાં અનંતગુણો
ઊછળે છે એટલે કે નિર્મળ પર્યાયરૂપ પરિણમે છે; ત્યાં રાગના અકર્તારૂપ અકર્તૃશક્તિ,
રાગના અભોક્તારૂપ અભોકતૃશક્તિ–એમ અનંત શક્તિની નિર્મળતા ખીલી. આ રીતે
સમ્યક્ પ્રતીતનો ભાવ એકલો–લૂખો નથી, પણ સાથે આનંદનું, પ્રભુતાનું, વિભુતાનું,
અકારણ–કાર્યત્વનું, સ્વવીર્યનું જીવત્વનું–એમ અનંતશક્તિનું નિર્મળ પરિણમન લેતી
સમ્યક્ પ્રતીત પ્રગટે છે.
આ સમ્યક્ પ્રતીતમાં જેવો પર્યાયનો નિર્મળ સ્વાદ આવ્યો, તેવા નિર્મળ
સ્વભાવવાળું આખું તત્ત્વ છે–એમ પ્રતીત ભેગી જ આવી. સર્વજ્ઞતા શક્તિ પ્રતીતમાં
આવી એટલે કે શ્રદ્ધાપણે કેવળજ્ઞાન થયું, –એ જ રીતે સર્વદર્શીશક્તિ પ્રતીતમાં આવી ને
હવે અલ્પકાળે સર્વજ્ઞતા ને સર્વદર્શિતા આત્મામાંથી પ્રગટ થશે–એમ પણ પ્રતીતમાં
આવ્યું.
શુદ્ધદ્રવ્ય પ્રતીતમાં આવતાં, શ્રદ્ધાગુણની જેમ અનંતાનંત ગુણોનું પર્યાયમાં શુદ્ધ
પરિણમન થવા માંડ્યું, પર્યાયમાં આનંદના વેદનના અંશ સહિત આખો આત્મા આનંદ–

PDF/HTML Page 53 of 73
single page version

background image
: ૫૦ : આત્મધર્મ : માગશર : ૨૪૯૨
સ્વરૂપ છે એમ પ્રતીતમાં આવ્યું. આમ અનંતગુણની નિર્મળ પરિણતિ સહિત સમ્યક્ત્વ
થયું; ત્યાં અનંત ગુણવાળો ચૈતન્યરત્નાકર ઊછળ્‌યો.
સમ્યક્ત્વમાં આત્માની પ્રતીત છે, આત્માના અનંત ગુણ છે તે બધાનું કાર્ય
પર્યાયમાં આવે છે; અકારણકાર્યત્વનું પર્યાયમાં પરિણમન થયું એટલે રાગ સાથે કારણ–
કાર્યપણું ન રહ્યું; વિભુત્વનું શુદ્ધ કાર્ય પ્રગટ્યું ત્યાં અનંતગુણો પર્યાયમાં નિર્મળપણે
વ્યાપ્યા; પ્રકાશશક્તિનું કાર્ય પ્રગટ્યું ત્યાં બધા ગુણોનું પ્રત્યક્ષ સંવેદન પર્યાયમાં પ્રગટ્યું.
આમ બધા ગુણોનું કાર્ય સમ્યક્ત્વ થતાં પર્યાયમાં આવે છે. એને શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજીએ
‘સર્વ ગુણાંશ તે સમ્યક્ત્વ’ એમ કહ્યું છે. કર્તા–ભોક્તા, આનંદ, પ્રભુતા, વીર્ય–એ બધા
ગુણોની પ્રતીત થતાં તે બધાનું કાર્ય પર્યાયમાં આવ્યું છે.
સ્વયં પ્રકાશમાન એવી સ્વસંવેદનશક્તિથી આત્મા સ્વાનુભવ પ્રત્યક્ષ થયો, ત્યાં
અનંત ગુણનો નિર્મળ અંશ સ્વાનુભવમાં ભેગો આવ્યો છે. અહા, અનંત આકાશ
કરતાંય જેના સ્વભાવની વિશાળતા, એવા આત્માની પ્રતીત કરતાં તો આખો પ્રભુતાનો
દરિયો ઊછળે છે; પ્રભુતાનું કાર્ય પ્રતીત સાથે જ પ્રગટ થાય છે; વેદનમાં અનંતગુણની
પર્યાય પ્રગટપણે આવી છે. જ્ઞાનચેતના અંતરમુખ કામ કરે છે, તેમાં અનંતગુણના
નિર્મળ અંકુરા ફાટયા. આવું સમ્યગ્દર્શન થતાં કેવળજ્ઞાન ન થાય એમ બને નહિ.
કેવળજ્ઞાનની જેમ જ સમ્યગ્દર્શન અપ્રતિહત સ્વભાવને પ્રતીતમાં લ્યે છે. ચારિત્રગુણનો
પિંડ પ્રતીતમાં આવતાં તે પ્રતીતની સાથે ચારિત્રગુણનો અંશ પણ પ્રગટ્યો છે. આવી
પ્રતીત પરના લક્ષે ન થાય. અનંતગુણના પિંડરૂપ જે દ્રવ્યભગવાન તેના ધ્યેયે
અનંતગુણનું કાર્ય પ્રગટી જાય છે. અનંતગુણ કારણપણે તો છે, પણ તેની સન્મુખ થઈને
તેને કારણ બનાવ્યા વગર નિર્મળ કાર્ય આવે નહિ.
અહો, જેવી દ્રવ્યની મહત્તા છે એવી જ એની પ્રતીતની મહત્તા છે. તે પ્રતીતમાં
અનંતગુણનું કાર્ય આવ્યું છે. –અનંતગુણનો ખજાનો સમ્યક્ત્વ થતાં ખૂલ્યો છે. ‘સબ
આગમ ભેદ સુઉર વસે’ વસ્તુ એના હાથમાં આવી ગઈ. ભલે કદાચ વિશેષ પડખાનો
ખુલાસો કરતાં ન આવડે, પણ સ્વવસ્તુને એણે પકડી લીધી છે. સ્વવસ્તુનો અપાર
વૈભવ એના હાથમાં આવ્યો છે.
અરે, સમ્યક્ત્વની પૂંજી કેટલી મોટી છે!! એની જગતને ખબર નથી.
અમૂર્તગુણ, નિષ્ક્રિયત્વગુણ વગેરે અનંતાગુણનો આખો સમુદાય એક સાથે પ્રગટ્યો
છે. આવા આત્માની પ્રતીત– “આ આત્મા” એવી પ્રતીત–તે સમ્યગ્દર્શન છે. સમ્યક્ત્વ

PDF/HTML Page 54 of 73
single page version

background image
: માગશર : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૫૧ :
થતાં જ સ્વચ્છત્વ શક્તિનું કાર્ય એવું પ્રગટ્યું કે બધા ગુણોની પર્યાય અંશે સ્વચ્છ થઈ
ગઈ. બધા ગુણનું પરિણમન કેવળજ્ઞાન તરફ ચાલ્યું. એમાં વચ્ચે રાગનું અવલંબન છે જ
નહિ. શુભરાગથી સમ્યક્ત્વ થાય એમ માનનાર સમ્યક્ત્વને ઓળખતો નથી.
અહા! સમ્યગ્દર્શન તો કેવળજ્ઞાનને બોલાવે છે કે સાદ પાડે છે, હે કેવળજ્ઞાન,
મારા આત્મામાં શીઘ્ર આવજે. સમ્યગ્દર્શન પૂર્ણ આત્માની પ્રતીત કરીને કેવળજ્ઞાનને
બોલાવે છે, કેવળદર્શનને બોલાવે છે, પૂર્ણ આનંદને બોલાવે છે, અનંતગુણની શુદ્ધ
પર્યાયને બોલાવે છે. આવું સમ્યગ્દર્શન છે.
સમ્યકત્વનું અપૂર્વ રહસ્ય પ્રકાશનાર ગુરુદેવનો જય હો.
ધન્ય છે તારા માર્ગને
સુંદર તત્ત્વચર્ચા થયેલી તેનો સાર આ પ્રવચનમાં સમાઈ
જાય છે. એ વીતરાગી તત્ત્વચર્ચા વખતે ગુરુદેવે જિનમાર્ગના
પરમ પ્રમોદથી કહ્યું: ‘વાહ રે વાહ!
ધન્ય છે પ્રભુ તારા માર્ગને!
‘જેમ જેમ હું સૂક્ષ્મ વિચારથી ઊંડો ઉતરૂં છું તેમ તેમ
તમારા તત્ત્વના ચમત્કારો મારા સ્વરૂપનો પ્રકાશ કરે છે.
[શ્રીમદ્રાજચંદ્ર]
भव्य जीवों को श्रीगुरु उपदेश करते है कि शीघ्र
ही मोह का बंधन तौड दो, अपना सम्यक्त्वगुण ग्रहण
करो और शुद्ध अनुभवमें मस्त हो जाओ।
–पं. बनारसीदासजी

PDF/HTML Page 55 of 73
single page version

background image
: ૫૨ : આત્મધર્મ : માગશર : ૨૪૯૨
જ્ઞાની અનુભૂતિ.જેમાં બીજાું ઉત્થાન નથી
(કળશટીકા પૃ.–૬૯ ના પ્રવચનમાંથી)
* પહેલાંં ‘રાગનો હું કર્તા’ એવી રાગના કર્તૃત્વની બુદ્ધિમાં અટકતો હતો
તેથી મિથ્યાત્વ હતું, ને જ્ઞાનની અનુભૂતિ ન હતી.
* હવે ‘આત્મા રાગનો કર્તા નથી, રાગ રહિત શુદ્ધસ્વરૂપી આત્મા છે ’
એવા શુદ્ધનયનું શ્રવણ કર્યા પછી, ‘હું રાગનો કર્તા નથી’ એવા અકર્તૃત્વના
વિકલ્પનો કર્તા થઈને તેમાં અટક્યો, તો તે પણ મિથ્યાત્વ છે, ને તેમાંય જ્ઞાનની
અનુભૂતિ નથી.
* ભાઈ, સહજ જ્ઞાનમાં અકર્તાપણાની વૃત્તિનુંય ઉત્થાન ક્્યાં છે?
અકર્તાપણાની વૃત્તિમાં તન્મય થઈને રોકાણો તે ‘જ્ઞાન’ માં આવ્યો નથી,
વિકલ્પમાં જ ઊભો છે.
જેમ રાગના કર્તાપણાના વિકલ્પમાં તન્મયતા તે મિથ્યાત્વ છે.
તેમ રાગના અકર્તાપણાના વિકલ્પમાં તન્મયતા તે મિથ્યાત્વ છે.
* જ્ઞાનમાં રાગનું અકર્તાપણું છે–એ વાત તો સાચી છે. પણ તે અકર્તાપણું
કાંઈ વિકલ્પની અપેક્ષા નથી રાખતું. અકર્તાપણું છે તે, અકર્તાપણાના વિકલ્પથી
જુદું જ છે. જ્ઞાનની સ્વાનુભૂતિમાં જેમ કર્તાપણાનો વિકલ્પ નથી તેમ
અકર્તાપણાનોય વિકલ્પ નથી.
* જ્ઞાનપરિણતિ જ્ઞાનભાવરૂપ થઈને પરિણમી ત્યાં કોઈ વિકલ્પ તેમાં
નથી. આવી જ્ઞાનપરિણતિ પરમ આનંદરૂપ છે. આનંદમય જ્ઞાનપરિણમન થતાં
કર્તાપણું છૂટે છે, પરંતુ ‘અકર્તા છું’ એવા વિકલ્પવડે કાંઈ કર્તાપણું નથી. રાગનો
હું અકર્તા છું’ એવા વિકલ્પમાં અટક્યો તો તે પણ ‘રાગનું કર્તૃત્વ’ જ છે.
* ચૈતન્યની અનુભૂતિ થતાં સત્સ્વભાવ સત્સ્વભાવપણે જ
અનુભવાયો, ત્યાં બીજી કોઈ વૃત્તિનું ઉત્થાન તેમાં નથી. આવી નિર્વિકલ્પ
સ્વાનુભૂતિ તે પરમ સુખ છે. સમ્યગ્દર્શન આવી નિર્વિકલ્પ પ્રતીતરૂપ પરિણમ્યું છે.
* સ્વાનુભૂતિમાં રાગનું કર્તાપણું તો છે જ નહિ; અકર્તાપણું છે–પણ તેનો
વિકલ્પ નથી. વિકલ્પથી પાર સ્વાનુભૂતિ છે; વિકલ્પ સ્વાનુભૂતિથી બહાર છે.

PDF/HTML Page 56 of 73
single page version

background image
: માગશર : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૫૩ :
જ્ઞક્ષ્
સ્વભાવની કબુલાતમાં વિકલ્પના સહારા હોય નહિ
જગતમાં સર્વોત્કૃષ્ટ એવી કેવળજ્ઞાન–લક્ષ્મીના ધારક ભગવાન
વર્દ્ધમાન તીર્થંકર પાવાપુરીમાં બિરાજતા હતા...તેમને મોક્ષ જવાને બે
દિવસની વાર હતી ત્યાં દિવ્યધ્વનિ બંધ થઈ ગઈ. લોકોએ જાણ્યું કે
હવે ભગવાનની મોક્ષમાં જવાની તૈયારી છે. એટલે ભારતના એ
તેજસ્વી ભાનુ પ્રત્યે પરમ ભક્તિપૂર્વક તેમની કેવળજ્ઞાનલક્ષ્મીનું
લાખો ભક્તોએ પૂજન કર્યું. –એ દિવસ એટલે આસો વદ તેરસ; તે
દિવસનું આ પ્રવચન છે. તેમાં કેવળજ્ઞાનનો અપાર મહિમા બતાવીને
ગુરુદેવ કહે છે કે આવા જ્ઞાનને ઓળખીને તેનું પૂજન–બહુમાન કર તો
તારી ચૈતન્યલક્ષ્મીના બેહદ ભંડાર ખૂલી જશે.
[પરમાત્મપ્રકાશ: ધનતેરસ: આસો વદ તેરસનું પ્રવચન વીર સં. ૨૪૯૧]
હે જીવ! જ્ઞાનને આનંદની લક્ષ્મીથી ભરેલો જે સર્વજ્ઞસ્વભાવ તારામાં છે તેની
સાથે તું સંબંધ કર....એટલે કે તેમાં ઉપયોગને જોડ. તારા આ પરમાત્મતત્ત્વમાં ભવ
નથી, ભવનું કારણ નથી. સર્વજ્ઞતારૂપી ધન તારા આત્મામાં ભર્યું છે, કેવળજ્ઞાનરૂપી
લક્ષ્મીના ભંડાર તારામાં ભર્યા છે, તેને શ્રદ્ધામાં લઈને તેનું પૂજન કર. જુઓ, આ
ધનતેરશે ચૈતન્યની લક્ષ્મી પ્રગટી. જેણે અંતરદ્રષ્ટિથી પરમાત્મતત્ત્વને દેખ્યું તેને પોતામાં
જ જ્ઞાન–આનંદરૂપી અપૂર્વ ચૈતન્યનિધાન પ્રાપ્ત થયા. આવી દ્રષ્ટિ કરે એના આત્મામાં
દીવાળી પ્રગટે, –જ્ઞાનદીવડા પ્રગટે એ જ સાચી દીવાળી.
ભગવાન મહાવીરપ્રભુ બે દિવસ પછી મોક્ષ પામવાના છે, તેમની વાણી આજથી
બંધ થઈ; અનેક રાજાઓએ બે દિવસ ભગવાનની કેવળજ્ઞાનલક્ષ્મીનું મહાપૂજન કર્યું.
જેણે કેવળજ્ઞાનસ્વભાવી આત્માને ઓળખીને સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન પ્રગટ કર્યા તેણે
ધનતેરસનું અપૂર્વ લક્ષ્મીપૂજન કર્યું, એના આત્મામાં સર્વજ્ઞતારૂપી અનંત લક્ષ્મીનો લાભ
થશે.

PDF/HTML Page 57 of 73
single page version

background image
: ૫૪ : આત્મધર્મ : માગશર : ૨૪૯૨
ભાઈ, તારે મોક્ષ માટે કામ કરવું છે કે નહિ? હા; તો શું કામ કરવાથી મોક્ષ
થાય? કે જે મોક્ષસ્વભાવી છે એવી તારી આત્મવસ્તુને અનુભવમાં લઈને શ્રદ્ધા–
જ્ઞાનરૂપી કાર્ય કર; તો તને મોક્ષમાર્ગ હાથમાં આવશે. બંધ વગરના–રાગ વગરના
આત્માને અનુભવમાં લઈશ તો મોક્ષ થશે. બંધનના અનુભવથી મોક્ષ કેમ થાય? –ન
થાય. માટે મુક્ત લક્ષણવાળો એટલે કે ભૂતાર્થસ્વભાવવાળો જે આત્મા તેમાં એકાગ્ર
થઈને તેને જાણ–આ મોક્ષ માટેનું કાર્ય છે.
પરમાત્મતત્ત્વનું જ્ઞાનસામર્થ્ય અચિંત્ય છે. લોકાલોકના સમસ્ત જ્ઞેયોને જાણી
લેવા છતાં તેના સામર્થ્યનો અન્ત આવી જતો નથી; જ્ઞેયોનો અન્ત આવી જાય છે પણ
જ્ઞાનશક્તિ તો તેનાથી વિશેષ છે. લોકાલોકને જાણે છે તેના કરતાં અનંતગણું સામર્થ્ય
છે. કેવળજ્ઞાનની અચિંત્યશક્તિના અનંતમા ભાગમાં લોકાલોક જણાઈ જાય છે, તો
કેવળજ્ઞાનની પૂર્ણ તાકાતની શી વાત! અનંત–અલોકની વિશાળતા પણ અચિંત્ય છે પણ
કેવળજ્ઞાનની તાકાત તો એનાથી અનંતગણી છે. એની બેહદ તાકાતનો પાર અંર્તદ્રષ્ટિ
વગર પમાય નહિ.
જેમ લીલી વેલડી મંડપ ઉપર ચડે ત્યાં મંડપના છેડા સુધી વેલડી વિસ્તરે, છતાં
હજી વિસ્તરવાની તેની શક્તિ કાંઈ ખૂટી ગઈ નથી. તેમ કેવળજ્ઞાનરૂપી વેલડી
લોકાલોકના મંડપ સુધી પહોંચી ગઈ, છતાં તેની જાણવાની તાકાત કાંઈ ખૂટી ગઈ નથી,
તેનામાં હજી બેહદ શક્તિ વિદ્યમાન પડી છે, નિમિત્તના અભાવે એ શક્તિ અટકી ગઈ
–એમ કાંઈ નથી કહેવું, પણ લોકાલોકને જાણવા કરતાંય કેવળજ્ઞાનની શક્તિ અનંતગુણી
છે તે શક્તિનું સામર્થ્ય બતાવવું છે. અહા, જેની જ્ઞાનશક્તિનો એક અંશ લોકાલોકને
જાણી લ્યે તેના પૂર્ણ સામર્થ્યની શી વાત!!
લોકાલોકને જાણ્યા ને બીજું ન જાણ્યું તેથી કાંઈ તેટલું જ જ્ઞાનસામર્થ્ય છે ને
વિશેષ જ્ઞાનસામર્થ્ય નથી–એવો અર્થ નથી. સામર્થ્ય તો ઘણું છે, પણ લોકાલોક સિવાય
બીજા જ્ઞેય જ નથી ત્યાં કોને જાણે? –આમ કહીને જ્ઞાનસ્વભાવની બેહદ તાકાતનો
મહિમા બતાવ્યો છે. કાંઈ નિમિત્તાધીનપણું નથી બતાવ્યું.
જેમ સિદ્ધનો ઉદ્ધર્વગમનસ્વભાવ બતાવવા કહ્યું કે લોકાગ્ર સુધી ઊર્ધ્વ ગયા, પછી
ધર્માસ્તિ ન હોવાથી આગળ અલોકમાં ન ગયા. ત્યાં કાંઈ નિમિત્તાધીનપણું નથી
બતાવવું, પણ સિદ્ધનો સ્વભાવ ઊર્ધ્વગામી છે તે બતાવવું છે. અરે, સંતો વસ્તુનો
સ્વભાવ બતાવે તે લક્ષમાં લેવાને બદલે નિમિત્તાધીનદ્રષ્ટિથી ઊંધા અર્થ કરે એ

PDF/HTML Page 58 of 73
single page version

background image
: માગશર : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૫૫ :
પરાધીનદ્રષ્ટિથી ક્્યાંથી છૂટે?
એ જ રીતે કાળ વગર પરિણમન ન થાય–એમ નિમિત્તથી કહેવાય; પણ ત્યાં તો
કાળદ્રવ્યનું અસ્તિત્વ બતાવવું છે. પરિણમન તો વસ્તુના પોતાના સ્વભાવથી જ
થાય છે.
ધર્માસ્તિ વગર ગતિ નહિ,
અધર્માસ્તિ વગર સ્થિતિ નહિ,
કાળ વિના પરિણમન નહિ,
પુદ્ગલ વિના લોકયાત્રા નહિ,
અર્થાત્ સંસાર નહિ,
જ્ઞેય વિના જ્ઞાન નહિ,
ત્યાં અજ્ઞાની પરાધીનદ્રષ્ટિથી વસ્તુસ્વરૂપને પરાધીન માને છે. પણ ભાઈ! ગતિ
કરવાની તાકાત કોની? સ્થિતિ કરવાનો સ્વભાવ કોનો? પરિણમન કરનાર કોણ?
સંસાર – મોક્ષદશાનો કરનાર કોણ? ને જાણવાનો સ્વભાવ કોનો? તું સંયોગને ન જોતાં
વસ્તુના સ્વભાવને જો. વસ્તુમાં જે અલૌકિક સામર્થ્ય છે તેને તું જાણ.
જાણવાની તાકાત જ્ઞાનની પોતાની છે, જ્ઞેયોમાંથી કાંઈ તે તાકાત નથી આવતી.
જ્ઞેયોથી જ્ઞાન થતું હોય તો તો જેટલા જ્ઞેયો તેટલું જ જ્ઞાનસામર્થ્ય હોવું જોઈએ, પરંતુ
જ્ઞાનસામર્થ્ય તો સર્વજ્ઞેયો કરતાંય અનંતગણું છે. –એટલે તે જ્ઞાનસામર્થ્ય જ્ઞેયના
અવલંબન વગર પોતાના સ્વભાવથી જ છે. જ્ઞેય ખૂટ્યાં પણ જ્ઞાન ન ખૂટયું–આટલી તો
એક સમયની પર્યાયની તાકાત, –તો આખા જ્ઞાનગુણના દરિયાનું તો શું કહેવું? ને એવા
અનંતગુણનો પિંડ જે આખો આત્મા–એના અચિંત્યસ્વભાવનું તો શું કહેવું? જેના એક
અંશમાં પણ બેહદ તાકાત–તો આખા સામર્થ્યની શી વાત!! આવા જ્ઞાનનું પૂજન કર,
તેનું બહુમાન કર...તારી ચૈતન્યલક્ષ્મીના બેહદ ભંડાર ખૂલી જશે.
અહા, ચૈતન્યની આ અચિંત્ય તાકાત પાસે વિકલ્પની કિંમત શું? વિકલ્પ તો
ક્્યાં સુધી પહોંચી શકે? બેહદ શક્તિવાળો ચૈતન્યસ્વભાવ તો જ્ઞાનની અનુભૂતિમાં જ
આવે તેવો છે.
જુઓ, ચૈતન્યના સમ્મેદશિખરની આ યાત્રા થાય છે! એકવાર સ્વભાવનો ઉલ્લાસ

PDF/HTML Page 59 of 73
single page version

background image
: ૫૬ : આત્મધર્મ : માગશર : ૨૪૯૨
લાવીને તારા ચૈતન્યના સમ્મેદશિખર ઉપર ચડી જા.... અંતરથી સ્વભાવને લક્ષમાં લઈને
તેનો ઉલ્લાસ લાવ. અહા, આત્માની તાકાતની શી વાત!! સર્વજ્ઞપદના મહિમાની શી
વાત!!
તારો સ્વભાવ સત્ છે–તેની આ વાત છે. આ કોઈ અગોચર વસ્તુની કલ્પિત
વાત નથી, પણ તારા આત્મામાં વિદ્યમાન સત્ સ્વભાવની આ વાત છે, ને તે
જ્ઞાનગોચર થાય તેવો છે. સંતોએ સાક્ષાત્ અનુભવગોચર કર્યો છે તે સ્વભાવની આ
વાત છે. જે શ્રદ્ધાનું જોર આવા સ્વભાવને કબુલ કરે તેમાં વિકલ્પના સહારા હોય નહિ.
હે જીવ! સ્વભાવના આશ્રયે આવી શ્રદ્ધાનાં દીવડા પ્રગટાવ; તારા આત્મામાં
અલ્પકાળમાં કેવળજ્ઞાનથી ઝળકતું સુપ્રભાત ખીલી જશે.
હે બંધુ!
સંતોએ તને તારો જે પરમસ્વભાવ
સંભળાવ્યો, ને તેં પ્રસન્નતાથી તેની
હા પાડી...તો હવે તેના અનુભવમાં
વિલંબ કરીશ નહીં.

PDF/HTML Page 60 of 73
single page version

background image
: માગશર : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૫૭ :

સોનગઢમાં આ વખતે અષ્ટાહનિકામાં “તેરહદ્વીપ પૂજન” વિધાનમાંથી
જંબુદ્વીપનું પૂજન ચાલતું હતું; તે સંબંધી સ્પષ્ટતા કરતાં ગુરુદેવે કહ્યું: “તેરહદ્વીપ પૂજન”
એટલે શું? શું તેરદ્વીપની પૂજા છે? કાંઈ દ્વીપની પૂજા નથી પણ તેમાં રહેલા–શાશ્વત
જિનમંદિરો તથા જિનપ્રતિમાની પૂજા છે. આ મધ્યલોકમાં અસંખ્યાત દ્વીપ–સમુદ્ર છે.
તેમાં શરૂઆતના ત્રણ દ્વીપ–પહેલો જંબુદ્વીપ, બીજો ધાતકીખંડદ્વીપ, ત્રીજો પુષ્કરદ્વીપ,
તથા ત્યારપછી આઠમો નંદીશ્વરદ્વીપ, અગિયારમો રુચક્રવરદ્વીપ ને તેરમો કુંડલવરદ્વીપ
–આ છ દ્વીપમાં કુલ ૪પ૮ શાશ્વતા જિનમંદિરો છે ને દરેક જિનમંદિરમાં ૧૦૮ રત્નમય
જિનબિંબો છે. આ રીતે ૧૩ દ્વીપ સુધીમાં આવેલા આ ૪૫૮ જિનમંદિરો તથા
જિનપ્રતિમાનું પૂજન કરવામાં આવે છે, એને ટૂંકમાં ‘તેરહદ્વીપ પૂજન’ કહ્યું. મધ્યલોકમાં
અસંખ્ય દ્વીપ–સમુદ્ર છે, પણ તેમાં તેરમા દ્વીપ સુધીમાં જ જિનમંદિરો છે, ત્યારપછીના
અસંખ્ય દ્વીપસમુદ્રોમાં જિનમંદિરો નથી. તથા ૧૩ દ્વીપમાંથી પણ છ દ્વીપમાં જ
જિનમંદિરો છે, બાકીના સાતમાં નથી. તેરદ્વીપના નામ તથા તેમાં આવેલા ૪પ૮ શાશ્વત
જિનમંદિરોની સંખ્યા નીચે પ્રમાણે છે–
(૧) જંબુદ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો... ૭૮
(૨) ધાતકીખંડ દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો... ૧પ૮
(૩) પુષ્કરવર દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો... ૧૬૨
(૪) વારૂણીવર દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો નથી
(પ) ક્ષીરવર દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો નથી.
(૬) ધૃતવર દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો નથી.
(૭) ઈક્ષુવર દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો નથી
(૮) નંદીશ્વર દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો નથી.....
પ૨
(૯) અરૂણવર દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો નથી.
(૧૦) અરૂણ–ઉદ્રભાસ દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો નથી.
(૧૧) કુંડલવર દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો...
(૧૨) શંખવર દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો નથી.
(૧૩) રુચકવર દ્વીપ તેમાં જિનમંદિરો...