PDF/HTML Page 21 of 58
single page version
પ્રાપ્તિ માટે તારે અવશ્ય ગ્રહણ કરવાયોગ્ય છે. એ પ્રમાણે આર્ય–વજ્રજંઘને પ્રતિબોધ્યા
બાદ તે મુનિરાજ આર્યા–શ્રીમતીને સંબોધીને આ પ્રમાણે કહેવા લાગ્યા:
છે? હે માતા! તું વિલંબ વગર સમ્યગ્દર્શનને ધારણ કર. સમ્યગ્દર્શન થયા પછી જીવને
સ્ત્રીપર્યાયમાં અવતાર થતો નથી, તેમજ નીચેની છ નરકોમાં, વૈમાનીકથી હલકા દેવોમાં,
કે બીજી કોઈ નીચ પર્યાયોમાં તે ઉત્પન્ન થતો નથી. અજ્ઞાનજન્ય આ નિંદ્ય સ્ત્રીપર્યાયને
ધિક્કાર છે કે જેમાં નિર્ગ્રંથમુનિધર્મનું પાલન થઈ શકતું નથી. હે માતા! હવે તું નિર્દોષ
સમ્યગ્દર્શનની આરાધના કર, અને તેની આરાધનાવડે આ સ્ત્રીપર્યાયનો છેદ કરીને
ક્રમેક્રમે મોક્ષ સુધીના પરમ સ્થાનોને પ્રાપ્ત કર. તમે બંને થોડાક ઉત્તમ ભાવોને ધારણ
કરીને ધ્યાનરૂપી અગ્નિદ્વારા સમસ્ત કર્મોને ભસ્મ કરીને પરમ સિદ્ધપદ પામશો.
જીવ પોતાની પ્રિયાની સાથે સમ્યગ્દર્શન પામીને અતિશય સંતુષ્ઠ થયો; બરાબર છે,–
અપૂર્વ વસ્તુનો લાભ પ્રાણીઓને મહાન સંતોષ ઉપજાવે જ છે. જેમ કોઈ રાજકુમાર
સૂત્રમાં પરોવેલી મનોહરમાળા પ્રાપ્ત કરીને પોતાની રાજલક્ષ્મીના યુવરાજ પદ પર
સ્થિત થાય છે તેમ તે વજ્રજંઘનો જીવ પણ જૈન સિદ્ધાંતરૂપી સૂત્રમાં પરોવેલી મનોહર
સમ્યગ્દર્શનરૂપી માળા પામીને મોક્ષરૂપી રાજસમ્પદાના યુવરાજપદ પર સ્થાપિત થયો,
તેમજ વિશુદ્ધ પુરુષ પર્યાય પામીને મોક્ષ પ્રાપ્ત કરવાની ઈચ્છા કરતી થકી સતી આર્યા
પણ સમ્યક્ત્વની પ્રાપ્તિથી અત્યંત સંતુષ્ઠ થઈ. પહેલાં કદી પણ જેની પ્રાપ્તિ થઈ ન હતી
એવા સમ્યગ્દર્શનરૂપી રસાયણને આસ્વાદીને (ચૈતન્યના અતીન્દ્રિય આનંદને
અનુભવીને) તે બંને દંપતી કર્મ નષ્ટ કરનાર એવા જૈનધર્મમાં અતિશય દ્રઢતા પામ્યા.
કરનાર છે એવા આદિનાથપ્રભુના આત્મામાં ધર્મની આદિ થઈ. તે ધર્મની શરૂઆત
કરનાર ધર્માત્માને અમારાં નમસ્કાર હો.
PDF/HTML Page 22 of 58
single page version
સમ્યગ્દર્શનરૂપી અમૃતને પામ્યા. આનંદસૂચક ચિહ્નો દ્વારા જેમણે પોતાના મનોરથની
સિદ્ધિ પ્રગટ કરી છે એવા તે બંને દંપતીને તે ‘બંને મુનિવરો’ ઘણીવાર સુધી
ધર્મપ્રેમથી વારંવાર દેખતા હતા,–કૃપાદ્રષ્ટિ કરતા હતા. અને તે વજ્રજંઘનો જીવ
પૂર્વભવના પ્રેમને લીધે આંખો ફાડી ફાડીને શ્રી પ્રીતિંકરમુનિરાજના ચરણકમળ તરફ
દેખી રહ્યો હતો તથા તેમના ક્ષણભરના સ્પર્શથી ઘણો જ પ્રસન્ન થઈ રહ્યો હતો.
યોગ્યદેશમાં જવા માટે તૈયાર થયા, ત્યારે વજ્રજંઘના જીવે તેમને પ્રણામ કર્યા અને પરમ
ભક્તિપૂર્વક કેટલેક દૂર સુધી તેમની પાછળ પાછળ ગમન કર્યું...જતાં જતાં બંને
મુનિવરોએ તેને આશીર્વાદ દઈને હિતોપદેશ દીધો...અને કહ્યું કે હે આર્ય! ફરીને દર્શન
હો...તું આ સમ્યગ્દર્શનરૂપી સત્યધર્મને કદી ભૂલીશ નહીં.–આટલું કહીને તે બંને
ગગનગામી મુનિવરો તરત જ આકાશમાર્ગે અંતર્હિત થઈ ગયા.
વારંવાર મુનિવરોના ગુણોના ચિંતનવડે પોતાના મનને આર્દ્ર કરીને તે વજ્રજંઘ ઘણા
વખત સુધી ધર્મસંબંધી આ પ્રમાણે વિચાર કરવા લાગ્યો: અહા! કેવું આશ્ચર્ય છે કે સાધુ
પુરુષોનો સમાગમ હૃદયના સંતાપને દૂર કરે છે, પરમ આનંદને વધારે છે અને મનની
વૃત્તિને સંતુષ્ઠ કરે છે. વળી તે સાધુઓનો સમાગમ પ્રાય દૂરથી જ પાપને નષ્ટ કરે છે,
ઉત્કૃષ્ટ યોગ્યતાને પુષ્ટ કરે છે અને કલ્યાણને ખૂબજ વધારે છે. તે સાધુ પુરુષોએ
મોક્ષમાર્ગના સાધનમાં જ સદા પોતાની બુદ્ધિ જોડી છે, લોકોને પ્રસન્ન કરવાનું કંઈ
પ્રયોજન તેમને રહ્યું નથી. મહાપુરુષોનો આ સ્વભાવ જ છે કે માત્ર અનુગ્રહબુદ્ધિથી
ભવ્યજીવોને મોક્ષમાર્ગનો ઉપદેશ આપે છે, (વજ્રજંઘનો જીવ વિચારી રહ્યો છે:) અહા!
મારા ધનભાગ્ય કે મુનિભગવંતો મારા ઉપર અનુગ્રહ કરીને અહીં પધાર્યા ને મને
સમ્યક્ત્વ આપ્યું. ક્્યાં એ અત્યંત નિસ્પૃહ સાધુઓ! ને ક્્યાં અમે? ક્્યાં તો એમનું
વિદેહધામ! ને ક્્યાં અમારી ભોગભૂમિ! એ નિસ્પૃહ મુનિવરોનું ભોગભૂમિમાં આવવું
અને અહીંના મનુષ્યોને ઉપદેશ દેવો એ કાર્ય સહજ નથી તોપણ તે મુનિવરોએ અહીં
પધારીને મારા ઉપર મહાન ઉપકાર કર્યો.
PDF/HTML Page 23 of 58
single page version
કરવામાં સદા પ્રીતિ રાખે છે. તપથી જેમનું શરીર કૃશ થઈ ગયું છે એવા એ બંને
તેજસ્વી મુનિભગવંતો અત્યારે પણ મારી નજર સામે જ તરવરે છે, જાણે કે હજી
પણ તેઓ મારી સામે જ ઊભા છે...હું તેમના ચરણકમળમાં પ્રણામ કરું છું ને તે
બંને મુનિવરો તેમનો કોમળ હાથ મારા મસ્તક ઉપર મુકીને મને સ્નેહભીનો કરી
રહ્યા છે! અહા! એ મુનિવરોએ મને–ધર્મના પ્યાસા માનવીને–સમ્યગ્દર્શનરૂપી
અમૃત પીવડાવ્યું છે. તેથી મારું મન સંતાપરહિત અત્યંત પ્રસન્ન થઈ રહ્યું છે...
અહીં આવીને અને માર્ગનો ઉપદેશ દઈને તેમણે અમારા ઉપર અપાર પ્રીતિ દર્શાવી છે.
તેઓ, મહાબલના ભવમાં પણ મારા સ્વયંબુદ્ધ નામના ગુરુ હતા, અને આજે આ
ભવમાં પણ મને સમ્યગ્દર્શન આપીને તેઓ મારા વિશેષ ગુરુ થયા છે. જો્ર સંસારમાં
આવા ગુરુઓની સંગતિ ન હોય તો ગુણોની પ્રાપ્તિ પણ ન થઈ શકે, અને
સમ્યગ્દર્શનાદિ ગુણોની પ્રાપ્તિ વગર જીવના જન્મની સફળતા પણ ન થાય. ધન્ય છે
જગતમાં આવા ગુરુઓને કે જેમની સંગતિથી ભવ્યજીવોને સમ્યગ્દર્શનાદિ ગુણોની
પ્રાપ્તિ થાય છે. જેમ જહાજ વગર સમુદ્ર તરી નથી શકાતો તેમ ગુરુના ઉપદેશ વગર
PDF/HTML Page 24 of 58
single page version
ઉપજાવે છે અને ગુરુ તો આ લોક તેમજ પરલોક બંનેમાં પ્રીતિ ઉપજાવે છે. જ્યારે
ગુરુના ઉપદેશથી જ અમને આ પ્રકારની સમ્યગ્દર્શનાદિની વિશુદ્ધિ પ્રાપ્ત થઈ છે
ત્યારે અમારી ભાવના છે કે જન્માંતરોમાં પણ ગુરુદેવના ચરણોમાં અમારી ભક્તિ
બની રહે.–આ પ્રમાણે ગુરુના ઉપકાર વગેરેનું ચિંતન કરતાં કરતાં વજ્રજંઘની
સમ્યક્ત્વભાવના અત્યંત દ્રઢ થઈ ગઈ, આ જ ભાવના આગળ જતાં તેને
ઉપર મુજબ ચિંતન કર્યું હતું તેથી તેની સમ્યક્ત્વ–ભાવના પણ સુદ્રઢ થઈ ગઈ હતી. એ
પતિ–પત્ની બંનેનો સ્વભાવ એકસરખો હતો; પ્રીતિંકર મુનિરાજના ઉપદેશથી સમ્યક્ત્વ
પામીને તે બંનેએ ભોગભૂમિનું બાકીનું આયુષ્ય સુખપૂર્વક પૂરું કર્યું, અને આયુષ્ય પૂર્ણ
થતાં પ્રાણ છોડીને તેઓ બંને ઈશાન સ્વર્ગમાં ઉત્પન્ન થયા.
(૨) ઈશાનસ્વર્ગમાં લલિતાંગદેવ (જ્યાં સ્વયંપ્રભા દેવી પ્રાપ્ત થઈ)
(૩) વજ્રજંઘરાજાનો ભવ (જેમાં શ્રીમતી સાથે મુનિઓને આહારદાન દીધું.)
(પ) હવે આવશે ઈશાન સ્વર્ગમાં–શ્રીધરદેવનો ભવ.
PDF/HTML Page 25 of 58
single page version
પ્રવચનોનો સાર.
પોતાની ચેતના તેમાં ક્્યાંય નથી. પણ અજ્ઞાનીને આવા ભિન્ન આત્માનું ભાન નથી, તે
તો ભ્રાન્તિથી દેહાદિને જ આત્મા માને છે. યથાર્થ આત્મસ્વરૂપને નહિ જાણનારો તે
બહિરાત્મા આત્માને કેવો માને છે તે હવે કહે છે–
स्थिति भ्रान्त्या प्रपद्यन्ते तमात्मानमबुद्धयः ।।६९।।
ક્ષણેક્ષણે અનંત પરમાણુઓ જાય છે ને આવે છે; સ્થૂળપણે કેટલોક કાળ સુધી શરીર
એવું ને એવું દેખાય ત્યાં અજ્ઞાની તેને સ્થિર માની રહ્યો છે; અને દેહ સાથે એકક્ષેત્રે
રહેતાં તે દેહરૂપે જ પોતાને અનુભવી રહ્યો છે. દેહ સાથે એકક્ષેત્રે રહેવું તે કાંઈ દેહ સાથે
એકત્વબુદ્ધિનું કારણ નથી; જ્ઞાનીને અને કેવળીને પણ દેહ સાથે એકક્ષેત્રાવગાહપણું છે.
પરંતુ તેઓ તો ભેદજ્ઞાનવડે પોતાના આત્માને દેહથી અત્યંત ભિન્ન અનુભવે છે.
અજ્ઞાનીને પોતાની ભિન્નતાનું ભાન નથી તેથી ભ્રાંતિથી તે દેહને જ આત્મા તરીકે માને
છે; દેહની ક્રિયાઓને પોતાની જ ક્રિયા માને છે; તેને સમજાવે છે કે ભાઈ! તું તો
ચૈતન્યબિંબ, અરૂપી વસ્તુ; દેહ તો રૂપી અને જડ; તેની સાથે એક જગ્યાએ રહ્યો તેથી
કાંઈ તું તે જડરૂપે થઈ ગયો નથી, તારું સ્વરૂપ તો એનાથી જુદું જ છે. અનંતા દેહ
બદલ્યા છતાં તું તો એકને એક જ રહ્યો છે. પૂર્વભવના જ્ઞાનવાળા કોઈ જીવો જોવામાં
આવે છે, તે દેહથી આત્માની ભિન્નતાને પ્રસિદ્ધ કરે છે. પૂર્વના દેહ વગેરે એકદમ પલટી ગયા,
PDF/HTML Page 26 of 58
single page version
आत्मानं धारयेन्नित्यं केवलज्ञप्तिविग्रहम्
PDF/HTML Page 27 of 58
single page version
ત્યાં શરીર કેવું? આવા અશરીરી આત્માનું ચિન્તન અતીન્દ્રિય જ્ઞાનવડે થાય છે.
જ્ઞાનના ઉપયોગને અંતરમાં વાળીને ધર્મી પોતાને આવો (કેવળજ્ઞાનસ્વરૂપ) અનુભવે
સાથે એકત્વબુદ્ધિ રહી શકે નહીં, એટલે દેહસંબંધી વિષયોમાં સુખબુદ્ધિ પણ રહે જ નહિ.
આવા ભેદજ્ઞાનવડે આત્માને ઓળખવો તે મોક્ષનું કારણ છે એ વાત હવેની
ગાથામાં કહેશે.
અનુભવતા આનંદમય આખો આત્મા અનુભવાય છે.
PDF/HTML Page 28 of 58
single page version
PDF/HTML Page 29 of 58
single page version
જાણ, ને અનુભવમાં લે. આ અનુભવનો અવસર આવ્યો છે. અરે, આવો મોંઘો અવસર
મળ્યો તેમાં સૂક્ષ્મદ્રષ્ટિથી તું તારા આત્માને સાધ. બીજી રાગની કથા છોડીને, રાગનો
પ્રેમ છોડીને, શુદ્ધચૈતન્યની કથા પ્રેમથી સાંભળ, તેની પ્રીતિ કર, ને તેને અનુભવમાં લે.
ઘણા રોકાઈ રહે છે, ભાઈ, તારા બહારના જાણપણા, કે ક્રિયાકાંડ તે બધું શુદ્ધાત્માની
રુચિ–જ્ઞાન–અનુભવ વગર નિષ્ફળ છે. મને મારો શુદ્ધ આત્મા કેમ અનુભવમાં આવે;
એ સિવાય બીજુ કાંઈ પ્રયોજન મારે નથી–એમ અંતરમાં શુદ્ધાત્માની લગની લગાડીને
તેનો નિર્વિકલ્પ અનુભવ કરનારા જીવો આ જગતમાં બહુ વિરલા–વિરલા છે. એવા
જ્ઞાની ધર્માત્માને ધન્ય કહ્યા છે. મોક્ષની સીધી સડકે તે ચાલ્યા જાય છે.
અને તેના સ્વાનુભવ વડે સમ્યગ્દર્શનરૂપી મહાન રત્નને પ્રાપ્ત કર. સમ્યગ્દર્શન–રત્નને
પ્રાપ્ત કરીને પણ તેના ઉદ્યમમાં જાગૃત રહે. પોતાના અતીન્દ્રિયસુખનો સાધક સમકિતી
ગૃહસ્થાવાસમાં પણ કુટુંબાદિથી અલિપ્ત જલકમળવત્ રહે છે, અંદરની ચૈતન્યપરિણતિ
રાગથી અલિપ્ત છે. ઘરમાં રહ્યા છતાં કુટુંબાદિમાં કે દેહમાં ક્્યાંય રંચમાત્ર સુખ ભાસતું
નથી; પોતાના અતીન્દ્રિય ચૈતન્યસુખમાં જ તે આસક્ત છે. આવું ચૈતન્યસુખ, તેની
વાતનું શ્રવણ–રુચિ ને અનુભવ કરનાર જીવો વિરલ છે. તું એ કર્તવ્ય કરીને વિરલમાં
ભળી જા.
PDF/HTML Page 30 of 58
single page version
તારા કરતાં મારું જોર વધારે છે; તારા જેવા અનંતા જીવોને બાંધી–બાંધીને મેં સંસારની
જેલમાં પૂરી રાખ્યા છે.–તું વ્યર્થ તારી શક્તિની બડાઈ કરે છે!! –પણ હું તને છોડવાનો નથી.
શક્તિને રોકી શકે–એ વાત જ કેવી? તું તો ખાલી અમારા વિભાવનો પડછાયો જ છો.
જેમ પડછાયો તો મૂળ વસ્તુને આધીન છે, પણ કાંઈ મૂળ વસ્તુ પડછાયાને આધીન
નથી, તેમ જ પડછાયો કોઈને કાંઈ કરી શકતો નથી, તેમ હે કર્મ! તું પડછાયાની જેમ
જીવના વિકારને આધીન છો; જીવ જ્યાં નિજસ્વરૂપમાં સમાશે ત્યાં છાયાનો નાશ થઈ
જશે. સંસારમાં મૂર્ખ જીવો નિજશક્તિને ભૂલી પરભવમાં રાચી રહ્યા છે ને પોતાના
અપરાધને લીધે સંસારરૂપી જેલમાં પડયા છે,–એ તો એમનો પોતાનો જ અપરાધ છે. જે
જીવો આરાધક થઈને સંસારરૂપી જેલમાંથી છૂટવા માંગે છે તેને રોકી શકવાની તારી
તાકાત નથી. વળી હે કર્મ! જો અમારા ઉપર તારી સત્તા ચાલતી હોય તો અમારા જાતી
ભાઈ એવા સિદ્ધ ભગવંતોને તું ફરીને સંસારરૂપી જેલમાં પૂર! તો જીવ ઉપર તારી
તાકાત છે એમ માનીએ. બાકી તો જેઓ સ્વયં સંસારજેલમાં પૂરાયા છે, તેને તું એમ કહે
કે ‘મેં પૂર્યા’ એ તો ગાડા નીચેં ચાલતા મૂર્ખ કૂતરા જેવું તારું કથન છે. સિદ્ધભગવંતોએ
તો તારો (આઠે કર્મોનો) ઘાત કરી નાંખ્યો, છતાં એને તું કેમ નથી બાંધી શકતો?
ઊંઘતા આત્મવીર પાસે તું તારી બડાઈ હાંકે છે પણ જ્યાં આત્મવીર જાગ્યો ત્યાં તો તું
ઊભી પૂંછડીએ દૂર ભાગે છે. આ આત્મવીર સિદ્ધપદ લેવા માટે હજી તો જ્યાં
સમ્યક્ત્વનો ટંકાર કરે છે ત્યાં જ તમે ૧૪૮ માંથી ૪૧ તો એવા ભાવો છે કે ક્્યાંય
દેખાતા નથી, ને બાકીનાં પણ બધાય ઢીલાઢફ થઈ જાવ છો. માટે હે જડરાજ!
PDF/HTML Page 31 of 58
single page version
રહો, ને આ આત્મવીર સ્વાધીન નિજશક્તિને સંભાળતો થકો પોતાના સિદ્ધપદરૂપ
સામ્રાજ્યને ભોગવશે.
(કર્મપણું) છોડીને પોતાનાં પુદ્ગલપ્રદેશમાં સમાઈ ગયા...ને આત્મવીર પોતાના
સિદ્ધાલયમાં જઈને બિરાજ્યા. અત્યારે પણ તેઓ આનંદથી ત્યાં બિરાજે છે ને
આપણનેય બોલાવે છે કે હે મારા જાતી–બંધુઓ! કર્મથી ડર્યા વગર તમે તમારા
સ્વભાવસામર્થ્યને સંભાળીને મારી પાસે ચાલ્યા આવો.
“સુખ અંતરમાં છે, તે બહાર શોધવાથી નહિ મળે; હવે અંતરમાં
PDF/HTML Page 32 of 58
single page version
ખાં
(૧૩)
ઉત્તર:– તમારો પ્રશ્ન ટૂંકો હોવા છતાં ઘણો મહત્ત્વનો છે. ‘શુદ્ધ’ નો અર્થ
પોતાનો જે સહજ ભાવ તેને શુદ્ધસ્વભાવ કહેવાય. અથવા અંતરની ભૂતાર્થદ્રષ્ટિવડે
સ્વાનુભૂતિમાં જે કાંઈ અનુભવાય તે ‘શુદ્ધ’ , અને તે અનુભૂતિમાંથી જે બહાર રહી
જાય તે ‘શુદ્ધ’ નહિ. ‘શુદ્ધ’ સ્વભાવમાં અપૂર્ણતા ન હોય, વિકાર ન હોય, પરસંગ ન
હોય. સંગ વિનાનો, વિકાર વિનાનો, પૂર્ણ એવો જે જ્ઞાનાનંદે ભરેલો ભાવ તે આત્માનો
શુદ્ધસ્વભાવ છે. એ શુદ્ધ સ્વભાવનો મહિમા સર્વે સન્તોએ ગાયો છે, હજારો શાસ્ત્રોએ
એનો અપાર મહિમા બતાવ્યો છે, અનંતા જીવો એની પરમ પ્રીતિ કરી કરીને મોક્ષમાં
સિધાવ્યા છે; અસંખ્ય જીવો એની આરાધના વડે મોક્ષનો સાધી રહ્યા છે પોતાનો
શુદ્ધસ્વભાવ જેણે જાણી લીધો તેણે મોક્ષને હથેળીમાં લઈ લીધો. બાકી તો શુદ્ધ–
સ્વભાવના વર્ણનનો શબ્દોથી પાર ન પડે, અનુભવથી જ એનો પાર પમાય.
*
છોડીને, એટલે કે બધેથી રુચિ પાછી હટાવીને આત્મામાં જ રુચિ જોડીને અંતરમાં
આત્માને દેખવા માટે છ મહિના એકધારો પ્રયત્ન કર તો જરૂર તારા અંતરમાં જ તને
તારો આત્મા દેખાશે એટલે કે અનુભવાશે ને તને મહાન આનંદ થશે. આત્મા જેમ બીજી
બધી વસ્તુઓને જાણે છે તેમ તે પોતે પોતાને પણ જરૂર જાણી શકે, –પણ તે સ્વાનુભૂતિ
વડે જણાય, બીજી રીતે જણાય નહિ. તે માટે તેની ખરેખરી ઊંડી ધગશ ને તમન્ના
જગાડીને જ્ઞાનીના સત્સંગમાં તેનો જોરદાર પ્રયત્ન
PDF/HTML Page 33 of 58
single page version
*
મોક્ષ ક્્યાં આવ્યું?–આત્મામાં.
તે મેળવવા માટે શું કરવું?–આત્માને જાણીને તેમાં લીન થવું.
અમરફળ કોને કહેવું?–મોક્ષને
તે મેળવવા શું કરવું?–સ્વાનુભવ.
કૈલાસગિરિ ક્્યાં આવ્યું? ઉત્તર દિશામાં. (મૂળ કૈલાસપર્વત અત્યારે આપણને મળતો નથી.)
ચંપાપુરી ક્્યાં આવ્યું? કલકત્તાથી લગભગ ૨પ૦ માઈલ દૂર, ભાગલપુર સ્ટેશનથી
*
પ્ર:– દિવ્યધ્વનિ શા હેતુથી નીકળે છે?
ઉ:– ભવ્ય જીવોના મહાન ભાગ્યોદયથી, અને ભગવાન અરિહંતદેવને તે પ્રકારનો
ઉ:– તીર્થંકર ભગવાનની દિવ્યધ્વનિ સવારે, બપોરે, સાંજે ને મધ્યરાત્રે એમ દરરોજ
કે સમવસરણ વગર પણ તે નીકળી શકે?
PDF/HTML Page 34 of 58
single page version
* પ્ર
PDF/HTML Page 35 of 58
single page version
* પ્ર
*
PDF/HTML Page 36 of 58
single page version
અંતર્મુખ થવાનું કહે છે, તે પ્રમાણે જો પોતે આત્મરસ પ્રગટ કરીને અંતર્મુખ થાય તો
એક ક્ષણમાં પોતાને સમ્યગ્દર્શન જરૂર થાય. બીજાને શું થાય છે તે ન જોતાં પોતામાં શું
થાય છે તે વિચારવું જોઈએ, અને પોતાની ભૂલ હોય તે ટાળીને સાચો ઉદ્યમ કરવો
થોડી વાર લાગે તોપણ આત્મહિતના પ્રયત્નમાં કંટાળવું કે થાકવું ન જોઈએ; જિજ્ઞાસાને
પુષ્ટ કરીને સતતપણે પ્રયત્ન ચાલુ રાખવો જોઈએ.
*
ભગવાન રામચંદ્રજી મોક્ષમાં છે, સીતાજી સ્વર્ગમાં છે.
પરભાવનો પ્રેમ છોડીને નિજસ્વભાવની આરાધના કરવાથી રત્નત્રય પ્રગટે છે.
*
જેટલા આપણા આત્મપ્રદેશો છે એટલા જ લોકાકાશના લોકપ્રદેશો છે. એટલે
છએ ખંડને કરોડો અબજો ગુણા કરીએ તો તેનાથી પણ અસંખ્યાતગણું મોટું લોકાકાશ
છે. તેનું માપ ૩૪૩ ઘનરાજુપ્રમાણ છે.
PDF/HTML Page 37 of 58
single page version
મોટું થઈ રહ્યું છે. બંધુઓ, ધાર્મિક અભ્યાસમાં ઉત્સાહથી આગળ વધજો,
ને બાલવિભાગમાં આનંદથી ભાગ લેજો. અરસપરસ કુટુંબ કરતાંય
વિશેષ પ્રેમ રાખજો, કેમકે સાચું સગપણ સાધર્મીનું’.
PDF/HTML Page 38 of 58
single page version
PDF/HTML Page 39 of 58
single page version
પિતાનું
ઉંમર
નંબર સહિત ઉપરની બધી વિગત ફરી લખી મોકલો.
PDF/HTML Page 40 of 58
single page version
કારણરૂપ સંવર–નિર્જરા તત્ત્વ ગમે
છે. બીજા તત્ત્વો સંસારનું કારણ
હોવાથી ગમતાં નથી.
મોક્ષ પધાર્યા છે.
આકાશમાં ચાલે છે, સમવસરણનો અપાર
વૈભવ છે, પણ તેમને વસ્ત્ર હોતાં નથી;
દુનિયાના રાજા છે પણ મુગટ પહેરતા
નથી, તેઓ બોલે છે પણ મોઢું ખોલતા
નથી, તેમના હોઠ ચાલતા નથી પણ
આખા શરીરેથી દિવ્યધ્વનિ નીકળે છે. અને
તેઓ આપણા ભગવાન હોવાથી આપણને
તે અરિહંત પાસે છે ને સિદ્ધ પાસે ય છે;
પાંચમો અને ત્રીજો અક્ષર ભેગા કરીએ તો