Atmadharma magazine - Ank 297
(Year 25 - Vir Nirvana Samvat 2494, A.D. 1968).

< Previous Page   Next Page >


Combined PDF/HTML Page 2 of 3

PDF/HTML Page 21 of 45
single page version

background image
: ૧૮ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૪ :
ત્ત્ર્
(સર્વે જિજ્ઞાસુઓનો પ્રિય વિભાગ)
પ્રશ્ન:– આત્મા અરૂપી છે, તો તે કઈ રીતે દેખાય? (પ્રેમકુમાર જૈન, નં ૩૧૯)
ઉત્તર:– અતીન્દ્રિયજ્ઞાનમાં અરૂપીને પણ જાણવાની તાકાત છે. અરૂપી વસ્તુ આંખથી ન
જણાય, પરન્તુ અતીન્દ્રિયજ્ઞાનથી તો જરૂર તેને જાણી શકાય.
સ. નં.૧૦૬ (મુંબઈ) : શ્રદ્ધા અને દર્શનઉપયોગ વચ્ચેના ભેદ સંબંધી પ્રશ્ન કોઈ
જાણકાર સાથે રૂબરૂ ચર્ચવાથી સમજાશે. આ વિભાગને માટે એ ચર્ચા સૂક્ષ્મ પડે.
સ. નં.૨૪૬ (ગોંડલ) ભૂતકાળ કરતાં ભવિષ્યકાળની પર્યાયો અનંત ગુણી છે.
તે બાબત તમે પૂછયું; તે સંબંધી સૂક્ષ્મ ચર્ચા વિસ્તારથી તો અહીં નહીં ચર્ચીએ,
પણ ટૂંકામાં સિદ્ધાંતની એક ગણતરી આપીએ છીએ–
જીવની સંખ્યા– ભૂતકાળનાં સમયો કરતાં અનંતગણી.
જીવની સંખ્યા– ભવિષ્યકાળના સમયો કરતાં અનંતમાં ભાગે.
આ ઉપરથી, જો તમે ગણીતમાં પ્રવીણ હશો તો તરત ખ્યાલમાં આવી જશે કે
ભૂતકાળ કરતાં ભવિષ્યકાળ અનંત ગણો છે; એટલે ભૂતકાળ કરતાં
ભવિષ્યકાળની અનંતગણી પર્યાય થવાનું સામર્થ્ય વસ્તુમાં છે.
પ્રશ્ન:– મહાવીર ભગવાને લગ્ન કર્યા હતા કે નહીં? (હસમુખ જૈન, જામનગર)
ઉત્તર:– ના.
પ્રશ્ન:– અનંતવાર આપણે મનુષ્ય–અવતાર પામ્યા ત્યારે સત્પુરુષ અને સદુપદેશ મળ્‌યા
હશે કે નહીં?
ઉત્તર:– ભાઈ, જગતમાં તો સત્પુરુષ સદાય છે, પણ જ્યારે પોતે તેમને ઓળખે અને
તેમના ઉપદેશને સમજીને આત્મજ્ઞાન કરે, ત્યારે પોતાને સત્પુરુષ અને સદુપદેશ
મળ્‌યા કહેવાય. જેમ ઉત્તમ ભોજન તો સામે પડયું હોય પણ પોતે ખાય નહીં તો
ભૂખ મટે નહિ; પોતે ખાય તો ભોજન મળ્‌યું કહેવાય, તેમ સત્પુરુષને પોતે

PDF/HTML Page 22 of 45
single page version

background image
: અષાડ : ૨૪૯૪ : આત્મધર્મ : ૧૯ :
ન ઓળખે તો પોતાને લાભ થાય નહિ. પોતે ઓળખીને લાભ લ્યે તો ખરેખર
સત્પુરુષ મળ્‌યા કહેવાય.
પ્રશ્ન:– આપણે સૂતી વખતે વીતરાગદેવનું (પંચ પરમેષ્ઠીનું) નામ શા માટે લઈએ છીએ?
ઉત્તર:– કેમકે પોતાને તેમના જેવા થવું છે, વીતરાગ થવાની પોતાની ભાવના છે એટલે
સૂતા ઊંઘમાં પણ એ જ ભાવનાનું રટણ રહ્યા કરે, તેથી ણ મોકકાર મંત્ર
બોલીને સૂતાં ને ઊઠતાં પંચ પરમેષ્ઠીને યાદ કરીએ છીએ. બંધુઓ, સૂતાં ને
ઊઠતાં પંચ પરમેષ્ઠી ભગવાનને યાદ કરવાની ટેવ પાડજો.
રાજકોટથી નવા સભ્યો લખે છે – ‘‘આત્મધર્મનો બાલવિભાગ દર મહિને ઘણા
રસપૂર્વક વાંચીએ છીએ, અને જીવ તથા શરીરની ભિન્નતા વિષે વધુ ને વધુ
જ્ઞાન મેળવવા ઉત્સુક છીએ. આત્મધર્મના સંપાદકીય લેખમાં, જૈન પાઠશાળા શરૂ
કરવા માટે આપનો વિચાર ઘણો જ આવકારદાયક છે, અને આ અંગે અત્રેના
વડીલોનું અમે ધ્યાન દોરેલ છે. જૈનપાઠશાળા ખરેખર અમારા જેવા અલ્પજ્ઞ
બાળકોમાં ધર્મસંસ્કારોનું સીંચન કરશે અને જ્ઞાન ખીલવશે. બાલવિભાગદ્વારા
નાનપણથી બાળકોમાં આત્મજ્ઞાનની લગની લગાડવા બદલ અભિનંદન!
–પ્રકાશચંદ્ર તથા ધીરીશકુમાર.
પ્રશ્ન:– કેવા પાપ કરવાથી જીવને નરકમાં જવું પડે? ને જીવને સંસારમાં કેમ રખડવું
પડે છે? (પંકજ જૈન નં.૧૮૦)
ઉત્તર:– ભાઈશ્રી, આત્માનું અજ્ઞાન એ જ સૌથી મોટી ભૂલ છે, ને તેને લીધે જીવ
સંસારની ચારે ગતિમાં રખડે છે. નરકમાં જવું પડે એવા પાપ અજ્ઞાનીને જ
બંધાય છે. માટે નરકની ખરી બીક હોય તો અજ્ઞાન છોડીને આત્મજ્ઞાન કરવું
જોઈએ.
કેવા પાપ કરવાથી નરકમાં જવું પડે–એમ તમે પૂછયું, એના કરતાં તમે
એમ કેમ ન પૂછયું કે ‘શું કરવાથી મોક્ષમાં જવાય? ’ –જો તમે એમ પૂછયું હોત
તો તેનો ઉત્તર એમ મળત કે ‘સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રની ઉપાસના કરવાથી
મોક્ષ પમાય છે.
પ્રશ્ન:– નિગોદના દુઃખોના વર્ણનમાં કહ્યું છે કે એક શ્વાસોશ્વાસમાં ૧૮ વાર જન્મમરણ
કરે છે : તો જન્મ–મરણ કરે તેમાં દુઃખ શું? (સ. ન.૧૮૦)

PDF/HTML Page 23 of 45
single page version

background image
: ૨૦ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૪ :
ઉત્તર:– ભાઈ, એક શ્વાસોશ્વાસમાં ૧૮ વખત જન્મમરણ થાય એવો સંયોગ તો એવા
જીવને જ હોય છે કે જેને અંદર તીવ્ર મોહ હોય...એ તીવ્ર મોહનું જ તેને તીવ્ર
દુઃખ છે, ને એ દુઃખ સમજાવવા સંયોગથી કથન કરવામાં આવ્યું છે–કેમકે
સામાન્ય જીવોને એ રીતે જ દુઃખનો ખ્યાલ આવે છે. બાકી તો સિદ્ધોનું સુખ જેમ
ઈન્દ્રિયગમ્ય નથી, તેમ એકેન્દ્રિય જીવોનું મહાદુઃખ પણ ઈન્દ્રિયગમ્ય નથી.
ભાવમરણની તીવ્રતા હોય ત્યાં જ દ્રવ્યમરણની એવી તીવ્રતા (૧૮ વાર
જન્મમરણ) હોય છે; જેને ભાવમરણ નથી એવા નિર્મોહી જીવોને દ્રવ્યમરણ પણ
હોતું નથી. મોક્ષ થાય તેને મરણ નથી કહેવાતું. એટલે જન્મ–મરણ વગેરેનાં જે
તીવ્ર દુઃખો વર્ણવ્યા છે ત્યાં તેની સાથેના તીવ્ર ભાવમરણનું જ એ દુઃખ છે. –
એમ સમજવું.
પ્રશ્ન:– કયા ભગવાન કૈલાસગિરી પરથી મોક્ષ પામ્યા? (હસમુખ જૈન, પ્રાંતીજ)
ઉત્તર:– ઋષભદેવ ભગવાન. (નમો ઋષભ કૈલાસ પહાડં)
પ્રશ્ન:– (૧) ભરત અને ઐરવતક્ષેત્રમાં ૨૪–૨૪ તીર્થંકરો છે ને વિદેહમાં ૨૦ તીર્થંકરો
છે–એનું શું કારણ? (અકલંક જૈન, નં ૪૪૪ સાબલી)
ઉત્તર:– ભાઈશ્રી, આપણા ભરતમાં કે ઐરવત ક્ષેત્રમાં જ્યારે ૨૪ તીર્થંકરો થાય છે
એટલા વખતમાં વિદેહક્ષેત્રમાં તો વીસ નહિ પરંતુ અસંખ્યાતા તીર્થંકરો થાય છે.
અહીં ઋષભદેવથી માંડીને મહાવીર તીર્થંકર થયા તેની વચ્ચેના કાળમાં વિદેહમાં
અસંખ્યાતા સીમંધર ભગવંતો થઈ ગયા. વિદેહમાં જે વીસ તીર્થંકરો કહેવામાં
આવે છે તે તો ‘શાશ્વત’ એટલે કે એટલા તીર્થંકર ભગવંતો તો પાંચ વિદેહમાં
સદાય હોય જ. તેમાં વચ્ચે ભંગ ન પડે. જેમ ભરતક્ષેત્રમાં તો અત્યારે તીર્થંકર
નથી, પણ વિદેહમાં તીર્થંકર ન હોય એવું કદી ન બને. કોઈવાર પાંચવિદેહમાં
એક સાથે ૧૬૦ તીર્થંકરો પણ વર્તતા હોય છે. આ બાબતનો અભ્યાસ કરશો તો
વિશેષ ઘણું જાણવાનું મળશે.
પ્રશ્ન:– (૨) વીસ તીર્થંકર ભગવંતોના ચિહ્ન શું છે?
ઉત્તર:– ભરતક્ષેત્રના પહેલા તીર્થંકર ઋષભદેવનું જે ચિહ્ન, તે જ વિદેહના પહેલા તીર્થંકર
સીમંધરનાથનું ચિહ્ન, ત્યારપછી અનુક્રમે ચિહ્ન આ પ્રમાણે છે– (૨) હાથી

PDF/HTML Page 24 of 45
single page version

background image
: અષાડ : ૨૪૯૪ : આત્મધર્મ : ૨૧ :
(૩) મૃગ (૪) મર્કટ (પ) સૂર્ય (૬) ચંદ્ર (૭) સિંહ (૮) ગજ (૯) સૂર્ય
(૧૦) ચંદ્ર (૧૧) શંખ (૧૨) વૃષભ (૧૩) પદ્મ (૧૪) ચંદ્ર (૧પ) સૂર્ય
(૧૬) વૃષભ (૧૭) હરણ (૧૮) ચંદ્ર (૧૯) સ્વસ્તિક (૨૦) પદ્મ.
(જુઓ, જિનેન્દ્રસ્તવનમંજરી પાનું : ૮૬ થી ૯૩ ત્રીજી આવૃત્તિ)
(આ લક્ષણોમાં એટલી વિશેષતા છે કે ચંદ્ર લક્ષણ ચાર ભગવંતોનું છે,
એ જ રીતે સૂર્ય ત્રણ ભગવંતોનું લક્ષણ છે, વૃષભ પણ ત્રણ ભગવંતોનું લાંછન
છે; પદ્મ અને હાથી એ બે ભગવંતોનું લક્ષણ છે. આમાં ૧૭મા ભગવાનનું ચિહ્ન
સ્પષ્ટ નથી સમજાતું પણ લગભગ હરણ હોય તેવું લાગે છે; એટલે તે પણ બે
ભગવંતોનું ચિહ્ન થયું. –આમ એકંદર માત્ર દશ પ્રકારનાં ચિહ્નોમાં વીસે
ભગવંતોનું લાંછન આવી જાય છે.)
પ્રશ્ન:– (૩) રાગ–દ્વેષ જીવની પર્યાય છે કે પુદ્ગલની?
ઉત્તર:– જીવની.
B.Sc. ઉપરાંત LL.B. નો અભ્યાસ કરતાં એક નવા સભ્ય આંબાનું ઝાડ
(સભ્ય– પત્રકમાં) દેખીને આનંદથી લખે છે કે–કાર્ડ જોઈને ઘણો આનંદ થયો;
કારણ આ વર્ષે આંબા તો મોંઘા હતા પરંતુ બાલવિભાગનું આંબાનું ઝાડ ઘરે
બેઠા આવ્યું; અને તે આંબા (સમ્યગ્દર્શનાદિ) બારે માસ ફળે ને બારે માસ
ખવાય, તેમાં સીઝન જોવાનું રહેતું નથી. આવા આંબા ખાવા માટે જરૂર
પુરુષાર્થ કરશું.
પ્રફૂલ્લ જૈન, મુંબઈ.
આત્માની ઊર્ધ્વતા
અદ્ભુત જ્ઞાનવૈભવવાળો આત્મા ત્રિલોકનો સાર છે, બધા પદાર્થોમાં
આત્માની ઊર્ધ્વતા છે, કેમકે આત્મા ન હોય તો જગતને જાણે કોણ? જગત
છે–એમ તેના અસ્તિત્વનો નિર્ણય આત્માના અસ્તિત્વમાં જ થાય છે.
જગતનો જાણનાર એવો જે જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્મા, તેના અસ્તિત્વના સ્વીકાર
વગર જગતના કોઈ પદાર્થના અસ્તિત્વનો નિર્ણય થઈ શકે નહીં. માટે બધા
પદાર્થોમાં આત્માની ઊર્ધ્વતા છે.

PDF/HTML Page 25 of 45
single page version

background image
: ૨૨ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૪ :
મોક્ષમાર્ગ એટલે અતીન્દ્રિય સુખનો અનુભવ
(ધર્માત્માની મોક્ષસાધનાનું ઉત્તમ વર્ણન)
(સમયસાર–કલશ : ૧૯૦–૧૯૧)

નિર્વિકલ્પ જ્ઞાન–આનંદસ્વરૂપ આત્મા તેના અનુભવરૂપ શુદ્ધપરિણતિ તે જ
મોક્ષમાર્ગ છે. સમ્યગ્દ્રષ્ટિ જીવો અશુભ અને શુભ બંનેથી પાર થઈને અતીન્દ્રિયસુખના
અનુભવસહિત મોક્ષમાર્ગને સાધે છે. મોક્ષમાર્ગમાં શુદ્ધસ્વભાવના અનુભવનો જ ઉદ્યમ
છે. રાગમાં રોકાય તેટલો પ્રમાદ છે, તે તો ભાર છે–બોજો છે. સર્વ રાગના ભારથી
હળવો થઈને અતીન્દ્રિયસુખરૂપ અમૃતના પ્રવાહમાં મગ્ન થાય છે તે જીવ મોક્ષનો ઉદ્યમી
છે. અરે, અશુભ તો છોડયા, પણ શુભરાગમાં રોકાય તો મોક્ષ કેમ સધાય?
જે ચૈતન્યના અનુભવનું કાર્ય છોડીને આખો દિ’ બીજા કાર્યોના વિકલ્પો કર્યા
કરે છે તે આળસુ છે, પ્રમાદી છે, અનુભવને માટે તે ઉદ્યમી નથી પણ શિથિલ છે.
ધર્માત્મા તો બાહ્ય કાર્યોથી વિમુખ થઈને શુદ્ધચૈતન્યના અતીન્દ્રિયસુખના અનુભવમાં
મગ્ન થયા છે, ને એવા સ્વભાવના ઉદ્યમવડે તે મોક્ષને સાધે છે. મોક્ષની સાધના તો
અતીન્દ્રિયસુખના અનુભવવાળી છે, વિકલ્પ વડે તે સાધના થતી નથી. ખૂબ
શુભવિકલ્પો કર્યા કરવાથી મોક્ષમાર્ગ થઈ જાય–એમ બનતું નથી. અહીં તો કહે છે કે
શુભરાગમાં પડયો રહે તો તું પ્રમાદી છો...તે પ્રમાદ છોડીને મોક્ષમાર્ગમાં ઉદ્યમી થા,
એટલે કે શુદ્ધચૈતન્યના સુખને અનુભવવામાં મગ્ન થા. શુદ્ધોપયોગ– પરિણતિવડે જ
મુક્તિ થાય છે.
વીતરાગસ્વરૂપ આત્મા પોતાના વીતરાગભાવરૂપ કાર્યને ન કરે તો તે પ્રમાદી
છે; શુભરાગ તે પણ પ્રમાદનો પ્રકાર છે, તે અશુદ્ધતા છે, આળસ છે. શુદ્ધઉપયોગ તે જ
આત્માની જાગૃતી છે, તેમાં જ આનંદ છે. રાગ તો પરાશ્રિતભાવ છે, તેમાં આકુળતા છે.
મોક્ષમાર્ગ તો આત્મ–આશ્રિત શુદ્ધ પરિણામ છે. શુભરાગ તો મોહપરિણામ છે, ને
મોક્ષમાર્ગરૂપ ધર્મ તે તો નિર્મોહપરિણામ છે. મોહ–રાગ–દ્વેષરહિત શુદ્ધ પરિણામને જ
ભગવાને જિનશાસન કહ્યું છે, તેને જ જૈન ધર્મ કહ્યો છે; રાગને જિનશાસનમાં ધર્મ
નથી કહ્યો, તેને તો મોહ કહ્યો છે.
અરે, આવા શુદ્ધપરિણામરૂપ ધર્મને જાણે પણ નહિ ને આળસુ થઈને રાગમાં જ
પડ્યા રહે તેને મોક્ષમાર્ગ ક્યાંથી સધાય? રાગ તો અશુદ્ધતા છે તેમાંથી શુદ્ધતા કેમ
આવશે? રાગને અનુભવનારો જીવ અશુદ્ધ છે, શુદ્ધચૈતન્યને અનુભવનારો

PDF/HTML Page 26 of 45
single page version

background image
: અષાડ : ૨૪૯૪ : આત્મધર્મ : ૨૩ :
જીવ શુદ્ધ છે. આવા શુદ્ધમાર્ગનો એવો દ્રઢ નિર્ણય કરવો જોઈએ કે કોઈથી ડગે નહિ.
નિઃશંક નિર્ણયના જોરે માર્ગ સધાય છે. આ જ પ્રકારના માર્ગથી ધર્મી જીવો મોક્ષને સાધે
છે. શુદ્ધોપયોગવડે જ્યાં સ્વરૂપમાં મગ્ન થાય છે કે તત્કાળ તે મોક્ષસુખને અનુભવે છે.
રાગરૂપી પ્રમાદમાં તો કષાયના ભારથી ભારેપણું છે–બોજો છે, ને શુદ્ધસ્વરૂપનો
અનુભવ તો ચેતનારસથી ભરેલો છે, આનંદરસથી નિર્ભર છે. ભાર તો બંનેમાં છે–
એકમાં કષાયનો ભાર છે, બીજામાં શાંતિનો ભાર છે. રાગી પ્રાણીને રાગની વાતમાં રસ
આવે છે, ધર્માત્માને આત્માના અનુભવની ચર્ચામાં રસ આવે છે. અરે, જે ચૈતન્યના
અનુભવની વાર્તામાં પણ આવો આનંદ, તે ચૈતન્યના સાક્ષાત્ અનુભવના આનંદની તો
શું વાત ! આવા આનંદને અનુભવતાં–અનુભવતાં ધર્માત્મા મોક્ષમાં ચાલ્યા જાય છે.
* * *
મોક્ષમાર્ગ એટલે નિરપરાધ નિર્દોષ ભાવ, તેમાં રાગ–દ્વેષ–મોહનો અભાવ છે.
જેટલા રાગ–દ્વેષ–મોહભાવ સ્થૂલ કે સૂક્ષ્મ, અશુભ કે શુભ, તે બધાય અપરાધ છે,
તેમનાથી રહિત મોક્ષમાર્ગ છે. જે અપરાધ હોય તે મોક્ષનું કારણ કેમ થાય? –તે તો
બંધનું જ કારણ છે. શુભરાગ સમ્યગ્દ્રષ્ટિનો હોય તોપણ તે કાંઈ મોક્ષનું કારણ નથી.
મોક્ષ પૂર્ણ અતીન્દ્રિય સુખરૂપ છે ને તેનો ઉપાય પણ અતીન્દ્રિય સુખમય છે.
શુદ્ધપરિણતિવડે જે શુદ્ધચિદ્રૂપનો અનુભવ તે મોક્ષમાર્ગ છે. રાગના સહારે તે અનુભવ
થતો નથી, શુદ્ધતાના સહારે જ તે અનુભવ થાય છે. તે અનુભવમાં અતીન્દ્રિય સુખનું
પૂર વહે છે, તેમાં ધર્મી મગ્ન છે.
અનુભવદશાવડે ધર્મીને શુદ્ધ ચેતના અને સુખનો પ્રવાહ વહે છે; તેના વડે સકળ
કર્મોનો ક્ષય કરીને તે પૂર્ણ અતીન્દ્રિયસુખરૂપ મોક્ષને પામે છે. મોક્ષનું કારણ મોક્ષની
જાતનું જ હોય છે, એનાથી વિરુદ્ધ નથી હોતું કારણ ને કાર્ય એક જાતના હોય, વિરુદ્ધ ન
હોય, પૂર્ણ સુખરૂપ મોક્ષનું કારણ સમ્યગ્દર્શન તે પણ સુખના પ્રવાહથી ભરેલું છે. ચોથા
ગુણસ્થાનનું સમ્યગ્દર્શન પણ અતીન્દ્રિય સુખથી સહિત છે. સુખના અનુભવ વગરનું
સમ્યગ્દર્શન હોઈ જ ન શકે.
મોક્ષ અને મોક્ષનો માર્ગ સ્વદ્રવ્યને આશ્રિત છે. પર દ્રવ્યના આશ્રયે અશુદ્ધતા
થાય છે, સ્વદ્રવ્યના આશ્રયે શુદ્ધતા થાય છે. જ્ઞાનમાત્ર ભાવ જ હું છું એવી પ્રતીતમાં
રાગના અંશનેય ધર્મીજીવ ભેળવતા નથી. ચોથા ગુણસ્થાનથી સર્વજ્ઞનો માર્ગ શરૂ થાય
છે; ત્યાંથી જ શુદ્ધ ચૈતન્યના અમૃતનો પ્રવાહ શરૂ થાય છે, આનંદનું પૂર વહે છે. આવો
અનુભવ તે મોક્ષમાર્ગ છે.
*

PDF/HTML Page 27 of 45
single page version

background image
: ૨૪ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૪ :
વૈશાખમાસની ઈનામી યોજનામાં કોને લખ્યું ને શું લખ્યું
તેનું અવલોકન અહીં આપીએ છીએ.
(ગતાંકથી ચાલુ)
જામનગરથી જયેન્દ્ર, હરીશ, મહેશ અને ગીરીશ ( નં. ૧૦૦૮, ૧૪૧૦–૧૧–૧૨) એ ચારે
સભ્યોએ મોકલેલા સંયુક્ત લખાણમાં ધર્મના આંક તથા કક્કો (અધૂરા), કોયડા તથા
બાલવિભાગથી લાભ–એનું લખાણ મોકલેલ છે; ઉપરાંત અવિનાશી આતમરામનું એક
સાદું છતાં ભાવવાહી ચિત્ર મોકલ્યું છે. (દરેક બાળક પોતાનું લખાણ પોતાના હાથે જ
લખીને મોકલે એ ખાસ (ઈચ્છનીય છે.)
સ.નં.૧૦૦૮ લખે છે કે – ) ‘‘બાલવિભાગ–નામ વાંચતા એમ લાગે કે નાના બાળકો
માટે જ એ હશે. હા, બાળકો માટે ખરું, પણ એના વાંચનથી નાના–મોટા સૌને લાભ
થાય છે. જીવનનું અંતિમ ધ્યેય શું ?–મોક્ષ; તે માટે શું કરવું જોઈએ? –આત્માની સાચી
સમજણ. સાધ્ય સિદ્ધ કરવા માટેનું સાધન મળતાં કોને આનંદ ન થાય! બાળવિભાગ
નાનપણથી જ બાળકોમાં ધાર્મિક સંસ્કાર પાડે છે અને બાળકોને રસ પડે તેવા ધાર્મિક
પુસ્તકો ભેટ આપીને તેમનો ઉત્સાહ વધારે છે. ‘કૂમળી ડાળીઓ વાળીએ તેમ વળે’ તે
રીતે બાળકોને જો શરૂઆતથી જ ધર્મસંસ્કાર તરફ વાળવામાં આવે તો ભવિષ્યમાં ધર્મને
તે કદી ભૂલશે નહીં. ધર્મ વગર ભવ નકામો ચાલ્યો ન જાય–તે માટે નાનપણથી જ
બાળકોમાં ધર્મ પ્રત્યેનો પ્રેમ અને ઉત્સાહ જગાડનાર આત્મધર્મ તેના બાલવિભાગ દ્વારા
ભવિષ્યની પેઢી માટે ખરેખર માર્ગદર્શક બની રહ્યો છે.
(जयजिनेन्द्र)
ઈન્દોરથી મીરાંબેન એમ. જૈન (સ.નં. ૭૪૧) તેમણે બાલવિભાગથી લાભનો નિબંધ,
ધાર્મિક કક્કો અને કોયડા ઉપરાંત જૈન ઝંડાનું સુંદર ચિત્ર (બાળપોથી અનુસાર) કરીને
મોકલ્યું છે. સાથે એક હિન્દી–દોહરામાં લખે છે કે–
दो एकम दो, दो दूनी चार।
मोक्षके लिये सदा रहो तय्यार।।
ધ્રાંગધ્રાથી સ. નં. પ૪૩ રાજેશ્રીબેને ધાર્મિક કક્કો તથા આત્મધર્મમાંથી શોધી કાઢેલી
કેટલીક લખી મોકલી છે :–
(૧) મન હોય તો માળવે જવાય મુમુક્ષુ હોય તો મોક્ષે જવાય
. (૨) પડી પટોળે ભાત, ફાટે પણ ફીટે નહિ, લાગ્યો આતમરંગ....મરે પણ મીટે નહિ.
(૩) અરીસામાં જેવું હોય તેવું ઝળકે, જ્ઞાનમાં જ્ઞેયો હોય તેવા જણાય.
દિલ્હીથી દીપક જૈન (નં.૧૬૬) જેઓને ગુજરાતી કાચું પાકું આવડતું હોવા છતાં

PDF/HTML Page 28 of 45
single page version

background image
: અષાડ : ૨૪૯૪ : આત્મધર્મ : ૨૫ :
ઉત્સાહથી બાલવિભાગમાં હંમેશ રસ લ્યે છે, તેમણે ધાર્મિક કક્કો લખી મોકલ્યો છે;
જેમાંના કેટલાક વાક્યો આ અંકના કક્કામાં આવેલ છે.
લાઠીથી ભરતકુમાર જૈન No ૬૪૦) એક કોયડા સાથે નીચે મુજબ સુવાક્યો લખી
મોકલે છે –
C
મંધરTર્થંકર Vદેહમાં Bરાજે છે.
અરિહંતPતા ને Gનવાણી માતાનો જય હો. કાનGસ્વામીની Oગણ ACમી જન્મજયંT
V
છીયામાં થE.
ભગવાનને ગોતો
ચાર અક્ષરનું નામ છે, તે એક ભગવાન છે;
પહેલા અને ચોથા અક્ષરમાં જંગલ છે. ત્રીજા અને ચોથા અક્ષરમાં મોટાઈ છે. ત્રીજો
ચોથો ને પહેલો અક્ષર તેમાં મનુષ્ય છે. ચોથાને પહેલા અક્ષરમાં નવનિધાન છે.
– શોધી કાઢો એ તીર્થંકરદેવને. (કોયડો મોકલનાર ભરતકુમાર જૈન લાઠી)
શૈલેશકુમાર ધીરજલાલ જૈન નં ૪પ૨ લાઠી : તેમણે ધર્મનો કક્કો તથા ૧ થી ૧૦૦
સુધીના આંકની રચના લખી મોકલી છે. કેટલાક અંકોની વાક્યરચના અને ભાવના બંને
સુંદર છે.
ખેડબ્રહ્માથી સ. નં. ૪૯ લખે છે કે–
‘‘બાલવિભાગના સભ્ય થવાથી અમે રાત્રે ખાવાનું બંધ કર્યું, સીનેમા જોવાનું
પણ છોડી દીધું, અને ધર્મમાં ઘણું જાણવાનું મળ્‌યું. પ્રશ્નો અને જવાબો વાંચવાથી અમને
ઘણો આનંદ થાય છે. અમારા બીજા મિત્રોને પણ સભ્ય બનાવવાનું મન થાય છે. અમને
ભેટ મળતી ચોપડી (દર્શનકથા ભગવાન ઋષભદેવ, ભગવાન મહાવીર વગેરે) વાંચીને
આનંદ થાય છે. મને ધર્મના ચિત્રોનો શોખ છે; અમે આત્મધર્મ વાંચીએ છીએ. ને
ભગવાનની ભક્તિ કરીએ છીએ. પરીક્ષા હોવાથી વિશેષ લખી શકતા નથી. –जयजिनेन्द्र
મુંબઈથી દેવજીભાઈ એચ. જૈન ધાર્મિક કક્કો, ૧ થી ૨૦ સુધીના આંકની રચના
કેટલાક દોહરા તથા આધ્યાત્મિક ચિત્રો મોકલ્યા છે. ચિત્રો દ્વારા ભેદજ્ઞાનની ભાવના રજુ
કરી છે ને એક બાળક પોતાના ચૈતન્યસ્વભાવનું ધ્યાન કરે છે–તે દેખાડ્યું છે. કક્કો અને
આંકની રચના પણ સુંદર છે. તેમાંથી યોગ્ય લાગશે તે પસંદ કરીને ઉપયોગ કરીશું. થોડોક
નમૂનો–(રાગ ચોપાઈ જેવો)
કક્કા કેવળ જ્ઞાનસ્વરૂપ; ખખા ખરો તું આતમરૂપ.
ગગા તું જ્ઞાનનો ભંડાર; ઘઘા ઘટઘટનો જાણનાર.
ભાઈશ્રી ધીરજલાલ જૈન–જેઓ સોનગઢમાં કેટલોક વખત રહી ગયા છે ને હાલ
ઉગામેડીમાં સ્કુલના હેડમાસ્તર છે, તેમણે કાવ્યશૈલિમાં ‘‘સુપ્રભાત’’ લખી મોકલ્યું છે,
૭૯મા જન્મોત્સવ પ્રસંગે લખાયેલ ૭૯ પંક્તિના આ કાવ્યમાં ઉમરાળામાં ગુરુદેવના
જન્મોત્સવ પ્રસંગના સુપ્રભાતનું તથા ગુરુમહિમાનું અલંકારિક વર્ણન છે.
અમદાવાદથી અજયકુમારજી (નં.૮૧) એ ધાર્મિક કક્કો તેમજ આંક લખી મોકલેલ

PDF/HTML Page 29 of 45
single page version

background image
: ૨૬ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૪ :
છે. મુંબઈથી રાજેશ એન. જૈન (નં.૨૯૬) પણ ધાર્મિક કક્કો લખી મોકલે છે.
અશોકકુમાર મણિલાલ જૈન (નં.૭૧૭ તેમણે ધાર્મિક કક્કો લખી મોકલેલ છે, તેની રચના
સુંદર ભાવવાળી છે.
ભરતકુમાર તથા દીપકકુમાર વસંતરાય જૈન (નં. ૧૩૪૦–૧૩૪૧) બંને ભાઈઓએ ૧
થી ૧૦ સુધીના આંકદ્વારા ઋષભદેવ પ્રભુની સ્તુતિ (ઋષભદેવ ભગવાનના
પુસ્તકમાંથી), તથા વિસ્તૃત ધાર્મિક કક્કો લખી મોકલ્યા છે, તેમાં દોહન સારૂં કર્યું છે.
ઉપરાંત બાહુબલી ભગવાનનું મોટું ચિત્ર પેન્સીલથી દોરીને તેમણે મોકલ્યું છે. નાનકડા
હાથે ચીતરાયેલા મોટા ભગવાનને દેખીને આનંદ થયો. આ ચિત્રને કારણે તેઓ
ઉત્તમકક્ષાના ઈનામમાં સ્થાન મેળવે છે. સાથેના પત્રમાં તેઓ લખે છે કે– ‘‘આવી
પ્રવૃત્તિથી અમને ખાસ ઉત્સાહ મલે છે, તો હર વેકેશનમાં આવી રીતે અમારા
બાલમિત્રોનો ટાઈમ આવી ધર્મપ્રવૃત્તિમાં રોકાય એવી યોજના કરવા ખાસ આગ્રહભરી
વિનતિ છે. જેથી અમને ધર્મ પ્રત્યે પ્રોત્સાહન મળે ને અશુભ ભાવથી નિવૃત્ત થવાય.’’
અંકલેશ્વરથી સ. નં.૧૧૪૨ નયનાબેન જૈને ભાવભીના ત્રણ ચિત્રો મોકલ્યાં છે–જેમાં
(૧) કુંદકુંદપ્રભુ ધ્યાન ધરે છે, (૨) વિદેહમાં સીમંધરભગવાન પાસે જાય છે ને (૩)
પોન્નૂર ઉપર સમયસાર લખે છે–એ દ્રશ્યો છે. તેમને ચિત્રોના સુંદર ભાવો બદલ
ઉત્તમકક્ષાના ૧પ લેખોમાં સ્થાન મળે છે.
નિખીલકુમાર પ્રતાપરાય જૈન (નં. ૯૬૧) કલકત્તા : તેમને કલકત્તા જેવા દૂર શહેરમાં
ગુજરાતી ભાષાનો ઓછો પરિચય છતાં ભાંગીતૂટી શૈલિમાં ધાર્મિક કક્કો ને આંક લખી
મોકલ્યા છે. સાથે લખે છે કે– ‘‘બાલવિભાગમાં ઉત્સાહથી ભાગ લઉં છું; દર્શનકથા વગેરે
ભેટપુસ્તકો ઘણા રસપૂર્વક વાંચ્યા, ને ખૂબ જાણવાનું મળ્‌યું. મારા જન્મદિવસે મને પિતાશ્રી
તરફથી ભેટમાં મળેલા રૂા.૧૧ હું બાલવિભાગને ભેટ મોકલું છું. અહીં રજાને દિવસે હું
જિનમંદિરે દર્શન કરવા જઉં છું; હંમેશા મોરનીંગસ્કુલ હોવાથી અને અમારા ઘરથી
જિનમંદિર ઘણું દૂર પડતું હોવાથી રોજ જઈ શકતા નથી, પણ ઘરે ભગવાનના ફોટા છે
તેના દર્શન તથા સ્તુતિ કરીએ છીએ. બાલવિભાગથી અમને બહુ આનંદ આવે છે.
મુંબઈથી ભરતકુમાર ચંદુલાલ જૈન (નં.૧૭૩પ) તેમણે સોનગઢના સીમંધર
ભગવાનનું મજાનું ચિત્ર પેન્સીલથી કરી મોકલ્યું છે. આત્મધર્મમાં આવી ગયેલા ૧૯
કોયડાની સાથે ધાર્મિક આંક ને ભાંગ્યો–તૂટ્યો કક્કો લખી મોકલેલ છે.
બોરીવલીથી રાજુબેન જૈન (નં.૧૧૩૮) ધાર્મિક કક્કો લખી મોકલ્યો છે. તથા
હંસાબેન જૈન (નં.૧૧૩પ) જેઓ કોલેજમાં અભ્યાસ કરે છે, તેઓ ‘બાલવિભાગથી મને
લાભ’ એ વિષયમાં લખે છે કે–
‘‘બાલવિભાગ ફક્ત નાના બાળકો માટે નથી પણ કોલેજીયનો પણ તેમાં ભાગ
લઈ શકે છે–એ જાણીને મને ખૂબ આનંદ થયો; કારણ કે ફક્ત બાળકોમાં જ
ધાર્મિકસંસ્કાર

PDF/HTML Page 30 of 45
single page version

background image
: અષાડ : ૨૪૯૪ : આત્મધર્મ : ૨૭ :
રેડવાના નથી પણ તે દ્વારા બધાને શુદ્ધ અધ્યાત્મજ્ઞાન મળે –એ હેતુ છે.
બાલવિભાગદ્વારા જુદા જુદા ગામમાં ને દેશમાં રહેલા જિનસંતાનોની (–આપણા
સાધર્મી ભાઈ–બેનોની) ઓળખાણ થાય છે, તે ઉપરાંત સવાલ–જવાબ દ્વારા અનેક ન
સમજાતા રહસ્યોનો ઉકેલ મળે છે, તેથી જુની અને ખોટી માન્યતાઓ દૂર થાય છે, ને
સાચા ધર્મનો મહિમા સમજાય છે. દેવ–ગુરુ–શાસ્ત્ર પ્રત્યે પરમ ભક્તિ જાગે છે. તથા
બાલવિભાગમાં આવતી સારી સારી શિખામણ (જેવી કે હંમેશાં ભગવાનના દર્શન કરવા,
રાત્રિભોજન છોડવું વગેરે) અમારા જીવનમાં સારા સંસ્કાર પાડે છે. આ રીતે નાનપણથી
ધર્મના સારા સંસ્કાર રેડાતા હોવાથી આગળ જતાં ખૂબ લાભકારી થશે–એ ચોક્કસ છે.
આ રીતે બાલ વિભાગથી અમને મહાન લાભ છે. તેથી જ, ‘બાલવિભાગ’ શરૂ થયા પછી
આખું ‘આત્મધર્મ’ હોંશથી વાંચીએ છીએ.’’
जयजिनेन्द्र
પારુલબેન વસંતલાલ જૈન નં.૧૨પ૧ –તેમણે ધાર્મિક કક્કો તથા ૧ થી ૧૦૦ સુધીના
આંક મોકલ્યા છે; રચના ભાવવાળી છે. સાથે એક સરસ મજાનું ચિત્ર મોકલ્યું છે. જેમાં
ઘનઘોર કાળા વાદળને ભેદીને સોનેરી કહાનસૂર્ય ઊગી રહ્યો છે તે દ્રશ્ય છે, ચિત્રનો
પરિચય આપતાં તેમણે લખ્યું છે કે– ‘‘અહો, કાળા ઘનઘોર વાદળારૂપી સંસારમાં, જ્ઞાન–
જ્યોતે ઝળહળતા ગુરુદેવરૂપી સોનેરી સૂરજ અમને દર્શન દે છે. શું અદ્ભુત છે આ દ્રશ્ય!
ઓહો, અમારા ધનભાગ્ય કે આવા જ્ઞાનીપુરુષના અમને દર્શન થયા.’’ (આ ચિત્રને
લીધે ઉત્તમકક્ષાના લેખોમાં પારુલબેન સ્થાન મેળવે છે.)
અમદાવાદથી પ્રવીણકુમાર સી. જૈન (નં. ૪૪પ) તથા વડોદરાથી મુકેશ અમૃતલાલ જૈન
(
No.
૧૭૬પ) અને વાંકાનેરથી સતીશકુમાર વૃજલાલ જૈન (નં.૧૨૩) તેમણે દરેકે
ધાર્મિક કક્કો (અધૂરો) મોકલ્યો છે.
સુધીર રતિલાલ જૈન (No. ૨૮૭) અધૂરો ધાર્મિક કક્કો, આંક તેમજ ગુરુદેવનું ચિત્ર
મોકલ્યું છે. ગુરુદેવ પ્રવચન આપી રહ્યા છે તે ભાવ ચિત્રમાં ઉપસાવ્યા છે.
મદ્રાસથી સ. નં. ૭૨૦ હસમુખ જે. જૈને મહેનતપૂર્વક ચિત્ર તૈયાર કરીને મોકલ્યું છે–તેમાં
એ ભાવ દર્શાવ્યા છે કે પં. ટોડરમલ્લજી જયપુરમાં ૨૦૦ વર્ષ પહેલાં અધ્યાત્મચિઠ્ઠી લખી
રહ્યા છે, અને તે ચિઠ્ઠિ મળતાં મુલતાનના સાધર્મીઓ આનંદિત થાય છે; તે ચિઠ્ઠિ ઉપર
પૂ. ગુરુદેવ સોનગઢમાં પ્રવચન આપી રહ્યા છે. ઉત્તમ કક્ષાના પંદર નંબરમાં તેઓનું આ
ચિત્ર પણ સ્થાન મેળવે છે.
ખેડબ્રહ્માથી ગુણવંતલાલ અમૃતલાલ જૈન (No..૨૯) મહાવીર ભગવાનનું
સુંદર ચિત્ર ચીતરીને મોકલ્યું છે.
(કોઈ નાનકડા સભ્યે બાહુબલી ભગવાન અને કુંદકુંદાચાર્યદેવ એ બંનેના ચિત્રો
(આંકેલા કાગળમાં, પેન્સીલથી દોરેલા) મોકલ્યા છે. ચિત્રમાં નામ–ઠામ કે ગામ કાંઈ
લખેલ નથી. જે સભ્યે એ ચિત્રો મોકલ્યા હોય તે પોતાનું નામ જણાવશે તો તેને
પુસ્તકોની ભેટ મોકલવામાં આવશે.)

PDF/HTML Page 31 of 45
single page version

background image
: ૨૮ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૪ :
જ્ઞાની કયા ભાવે ઓળખાય ?
(બંધભાવ વડે જ્ઞાની નથી ઓળખાતા.
મુક્તભાવ વડે જ્ઞાની ઓળખાય છે)
જ્ઞાની કેવા ભાવમાં સ્થિત છે ને અજ્ઞાની કેવા ભાવમાં
સ્થિત છે, તે બંનેને અત્યંત ભિન્ન ઓળખવા તેનું નામ
નિપુણતા છે. આવી નિપુણતા વડે અજ્ઞાનને છોડીને તમે
જ્ઞાનીપણું સેવો, એટલે કે રાગના અકર્તા થઈને જ્ઞાનભાવરૂપ
પરિણમો–આવો ઉપદેશ છે.
(કલશટીકા–પ્રવચન–કળશ ૧૯૭–૧૯૮)
જીવ જ્ઞાનસ્વરૂપ હોવા છતાં, અજ્ઞાનભાવે તે ભાવકર્મનો કર્તા–ભોક્તા થાય છે.
તે કર્તા–ભોક્તાપણું આત્માનો સ્વભાવ નથી; તેથી તે મટાડવા માટે વસ્તુસ્વરૂપનો
ઉપદેશ આપ્યો છે. આચાર્યદેવ કહે છે કે હે નિપુણપુરુષો! તમે ભેદજ્ઞાનમાં પ્રવીણ થઈને
ચૈતન્યતેજમાં મગ્ન થાઓ ને રાગાદિના કર્તા–ભોક્તાપણાને છોડો.
પ્રકૃતિસ્વભાવમાં એટલે રાગ–દ્વેષમાં જ અજ્ઞાની મગ્ન છે. અને જ્ઞાની તો
ચૈતન્યસ્વભાવમાં મગ્ન થયો થકો તે રાગ–દ્વેષથી વિરક્ત છે. શુદ્ધચૈતન્યમાં રાગાદિનું
કર્તા–ભોક્તાપણું નથી, એટલે શુદ્ધચૈતન્યને અનુભવનાર જીવ રાગાદિનો કર્તા–ભોક્તા
થતો નથી; અશુદ્ધઆત્માને અનુભવનારો મિથ્યાદ્રષ્ટિ જ રાગાદિનો કર્તા–ભોક્તા થાય
છે. આમ જાણીને મુમુક્ષુજીવ અજ્ઞાનીપણું છોડે છે ને જ્ઞાનીપણાને સેવે છે. કઈ રીતે
જ્ઞાનીપણાને સેવે છે? –કે શુદ્ધ ચૈતન્યતેજમાં મગ્ન થઈને સમ્યક્ત્વાદિરૂપ પરિણમે છે, –
એ રીતે જ્ઞાની થઈને રાગાદિના અકર્તા થાય છે.
અહા, ચૈતન્યના આનંદનો સ્વાદ ચાખે એને પરભાવનું કર્તા–ભોક્તાપણું રહે
નહિ. અજ્ઞાની એકલા રાગાદિ વિકારના સ્વાદને જ અનુભવતો થકો ચૈતન્યના

PDF/HTML Page 32 of 45
single page version

background image
: અષાડ : ૨૪૯૪ : આત્મધર્મ : ૨૯ :
આનંદસ્વાદને જાણતો નથી, એટલે તેને જ અશુદ્ધભાવથી પરભાવનું કર્તા–ભોક્તાપણું
છે. મિથ્યાદ્રષ્ટિના પરિણમનનો આવો સ્વભાવ છે કે રાગાદિમાં એકત્વબુદ્ધિરૂપ પરિણમે
છે. જ્ઞાની સમ્યગ્દ્રષ્ટિનો આવો સ્વભાવ છે કે તે પોતાના શુદ્ધચૈતન્યનો જ સ્વામી થઈને
પરિણમે છે, અશુદ્ધભાવોમાં એકત્વબુદ્ધિરૂપ પરિણમતા નથી. આવા સમ્યગ્દ્રષ્ટિને
સિદ્ધસમાન કહ્યા છે. મિથ્યાત્વ તે સંસાર છે, મિથ્યાત્વ મટતાં જીવ પોતાને સિદ્ધસદ્રશ
અનુભવે છે.
શુભરાગ વખતે અજ્ઞાની રાગને જ અનુભવે છે, પણ જ્ઞાનપણે પોતાને
અનુભવતો નથી; તેથી તે રાગનો કર્તા–ભોક્તા જ છે. જ્ઞાની તો રાગ વખતેય પોતાને
રાગથી ભિન્ન જ્ઞાનપણે ઓળખે છે, એટલે તે રાગના કર્તા–ભોક્તા નથી. જ્ઞાની
જ્ઞાનસ્વભાવમાં નિરત છે ને રાગથી વિરત છે. અજ્ઞાની રાગમાં નિરત છે ને જ્ઞાનથી
વિરત છે. જ્ઞાનીના જ્ઞાનપરિણમનમાં રાગાદિનું કર્તૃત્વ નથી. અજ્ઞાનીના
અજ્ઞાનપરિણમનમાં જ રાગાદિનું કર્તૃત્વ છે. અહીં તો કહે છે કે રાગાદિના કર્તૃત્વરૂપ
અજ્ઞાનભાવ તે જ સંસાર છે. ને રાગના કર્તૃત્વથી છૂટેલો જ્ઞાનમયભાવ તે મુક્તસ્વરૂપ
છે. સિદ્ધભગવાન જેમ વિકારને કર્તા નથી તેમ સમ્યગ્દ્રષ્ટિ પણ વિકારને તન્મયપણે
કરતો નથી, તેનાથી તો તે વિરક્ત જ છે. ઉપયોગલક્ષણરૂપ આત્મા વિકારને કેમ કરે?
જેટલા રાગાદિ ભાવો છે તે બધાય કર્મ તરફના ભાવો છે, આત્માના સ્વભાવ
તરફના તે ભાવો નથી. આત્માના સ્વભાવ તરફના ભાવો તો જ્ઞાનમય છે. આમ બંને
ભાવને ભિન્ન જાણતા થકા નિપુણ જીવો રાગાદિનું કર્તૃત્વ છોડીને જ્ઞાનપણે જ પરિણમે
છે, ને અજ્ઞાનને છોડે છે. જ્ઞાનભાવ કાંઈ વિકારપણે પરિણમતો નથી, તેથી જ્ઞાનીના
જ્ઞાનભાવમાં વિકારનું કર્તૃત્વ છે જ નહિ.
જે પોતામાં રાગનું કર્તૃત્વ જ અનુભવે છે તેણે શુદ્ધઆત્માને દેખ્યો નથી. એ જ
રીતે સામા જ્ઞાનીઆત્માને જે રાગના કર્તાપણે દેખે છે તેણે જ્ઞાનભાવે પરિણમતા
જ્ઞાનીને ઓળખ્યા નથી, જ્ઞાનીને તે દેખતો નથી, રાગને જ દેખે છે, ભાઈ, તારે જ્ઞાનીને
ઓળખવા હોય તો સંયોગથી ને રાગથી ભિન્ન એવા જ્ઞાનને દેખ. જ્ઞાની તો
જ્ઞાનભાવમાં વર્તે છે; રાગાદિભાવમાં જ્ઞાની વર્તતા નથી. રાગાદિ અશુદ્ધભાવો તો
જ્ઞાનથી છૂટા પડ્યા છે. તારે જ્ઞાનીને દેખવા હોય તો રાગના અકર્તૃત્વને દેખ. રાગના
કર્તૃત્વને દેખતાં તને જ્ઞાની નહિ દેખાય; તેમાં તો રાગ જ દેખાશે.
સમ્યગ્દ્રષ્ટિ કહો કે જ્ઞાની કહો, તે શું કરે છે ? કે કેવળ જાણે છે એટલે કે માત્ર
જ્ઞાનરૂપે જ પરિણમે છે, જ્ઞાન જ હું છું એમ વેદે છે, પણ રાગાદિ અશુદ્ધભાવોને કરતા કે
વેદતા નથી. આ રીતે રાગ વગરનું એકલું જ્ઞાન તે મુક્તસ્વરૂપ છે, તેથી ‘स हि मुक्त
एव’ તે જ્ઞાની મુક્ત જ છે. જ્ઞાનમાં બંધન કેમ હોય? બંધન તો અજ્ઞાનથી ને રાગથી
હોય; પણ એનાથી તો જ્ઞાની જુદા પડી ગયા છે.

PDF/HTML Page 33 of 45
single page version

background image
: ૩૦ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૪ :
રાગ અને જ્ઞાનની ભિન્નતાને જે જાણે તે રાગનો કર્તા–ભોક્તા ન થાય, પણ
શુદ્ધસ્વભાવરૂપ પરિણમતો થકો જ્ઞાનનો જ કર્તા થાય, જ્ઞાન સાથે આનંદનું વેદન છે.
રાગાદિને પોતાથી જુદા પણ જાણે અને વળી તેનો કર્તા–ભોક્તા પણ થાય–એમ બની
શકે નહિ. જેનો કર્તા –ભોક્તા થાય તેનાથી પોતાની ભિન્નતા કેમ જાણે? રાગનો જે
કર્તા–ભોક્તા થાય તેણે રાગથી પોતાની ભિન્નતા જાણી નથી.
અહો, અહીં તો કહે છે કે જેવા નિર્વિકાર સિદ્ધભગવાન છે તેવો જ નિર્વિકાર
સમ્યગ્દ્રષ્ટિ છે, સમ્યગ્દ્રષ્ટિનું જ્ઞાન પણ અશુદ્ધતાના કર્તા–ભોક્તા વગરનું છે. જુઓ, આ
ચોથા ગુણસ્થાનના ધર્મીને દશા! હજી તો આત્મા જડની શરીરની ક્રિયા કરે ને તેનાથી
ધર્મ થાય–એ વાત તો ક્યાં ગઈ? અહીં તો કહે છે કે શરીર કે તેની ક્રિયા તો આત્મામાં
છે જ નહિ, રાગની ક્રિયા પણ જ્ઞાનમાં નથી. જ્ઞાનક્રિયા તે જ આત્માની ક્રિયા છે. તે
જ્ઞાનક્રિયારૂપે પરિણમતો જ્ઞાની સિદ્ધભગવાનની જેમ રાગાદિનો અકર્તા છે. આ
અકર્તાપણાની અપેક્ષાએ તેને મુક્ત જ કહ્યો છે.
જ્ઞાનીનું અંદરનું શુદ્ધપરિણમન રાગથી પાર છે તે શુદ્ધતાને અજ્ઞાની દેખતો નથી;
કેમકે પોતાની પરિણતિ રાગથી જુદી પડી નથી. જ્ઞાનીની પરિણતિ રાગથી જુદી પડીને
શુદ્ધચૈતન્યના આનંદને ભોગવવામાં મગ્ન થઈ છે. તે શુદ્ધપરિણતિની અપેક્ષાએ રાગાદિ
પરભાવો છે તે પરદ્રવ્યની સામગ્રી છે. તે શુદ્ધ ચૈતન્યવસ્તુની સામગ્રી નથી. એનાથી
રહિત શુદ્ધચૈતન્યને અનુભવતો જ્ઞાની ‘
सिद्धसमान सदा पद मेरो’ એમ અનુભવે છે.
સિદ્ધભગવાનમાં રાગનો અંશ પણ નથી, અને આ કહે કે હું રાગને કરું ને
રાગથી મને ધર્મ થશે,–તો એણે પોતાને સિદ્ધસમાન ન માન્યો. સિદ્ધ ભગવાન રાગ
વગરના, અને આ કહે કે હું રાગવડે સિદ્ધપદને સાધું–તો એણે તો સિદ્ધભગવાન કરતાં
વિરુદ્ધ પોતાનું સ્વરૂપ માન્યું. ભાઈ, જેમ સિદ્ધભગવાનમાં રાગ નથી તેમ આ આત્માના
સ્વરૂપમાં પણ રાગ નથી, રાગનું કર્તા–ભોક્તાપણું જ્ઞાનમાં નથી, –એમ અનુભવમાં લે
તો તું સિદ્ધના માર્ગે ચાલ્યો જા. બાકી રાગ વડે તો સિદ્ધના માર્ગે જવાતું નથી.
અહો, ધર્મીના અંદરના અનુભવની આ અલૌકિક વાત છે.
કેટલાક માણસો કહે છે કે ચોથા ગુણસ્થાને સમ્યગ્દ્રષ્ટિને અતીન્દ્રિયસુખનું વેદન
ન હોય; અહીં તો આચાર્યદેવ કહે છે કે ચોથા ગુણસ્થાનવાળા સમ્યગ્દ્રષ્ટિ મુક્ત જ છે–
સિદ્ધ જેવા જ છે. સિદ્ધની જેમ રાગાદિભાવોથી છૂટા પડીને જ્ઞાનને અનુભવતા થકા
અતીન્દ્રિય આનંદને તે અનુભવે છે. રાગ બાકી રહ્યો છે તેને જ્ઞાનની સાથે નથી
ભેળવતા, પણ પોતાના સ્વરૂપથી ભિન્નપણે તેને જાણે છે. આવા આત્માનો અનુભવ તે
મોક્ષમાર્ગ છે. આવા અનુભવ વગર મોક્ષમાર્ગ થતો નથી.

PDF/HTML Page 34 of 45
single page version

background image
: અષાડ : ૨૪૯૪ : આત્મધર્મ : ૩૧ :
આ વસ્તુસ્વભાવના નિયમો છે. આવા નિયમને જાણે નહિ ને બીજી રીતે
(એટલે કે રાગથી) ધર્મ કરવા જાય તો તે જીવ વસ્તુસ્વભાવના નિયમનો ભંગ કરે છે
એટલે ગુન્હેગાર છે, આત્મામાં તો જ્ઞાન–આનંદ ને સુખ ભર્યા છે, પણ કાંઈ તેમાં રાગ–
દ્વેષ કે દુઃખ નથી ભર્યા. તેથી શુદ્ધઆત્માના અનુભવમાં ધર્મીને આનંદનો જ ભોગવટો
ત્ર્ કારતક માસથી ૨૬મું વર્ષ શરૂ થશે
નવા વર્ષનું લવાજમ રૂા.૪/– મોકલો.
શ્રી દિ. જૈન સ્વાધ્યાય મંદિર ટ્રસ્ટ સોનગઢ સૌરાષ્ટ્ર (ફોન નં.૩૪)
o નૈરોબીના સુંદરજીભાઈ હેમરાજ તા. ૨–૬–૬૮ ના રોજ મુંબઈ મુકામે હાર્ટફેઈલથી
એકાએક સ્વર્ગવાસ પામી ગયા છે. તેઓ આફ્રિકાથી દેશમાં આવેલા ને વીંછીયા
જન્મોત્સવમાં તેમણે ખૂબ ઉમંગથી ભાગ લીધો હતો. અમને પરદેશમાં રહેનારને
આવો અવસર ફરી ક્યારે આવે! એવી ભાવનાથી વૈશાખ સુદ બીજને દિવસે
ગુરુદેવને આહારદાનનો પણ ખાસ લાભ લીધો હતો.
o જેતપુરના શ્રી જયાલક્ષ્મીબેન (તે ધીરજલાલ ભાઈચંદ દેસાઈના ધર્મપત્ની મુંબઈ
મુકામે તા.૬–૬–૬૮ ના રોજ સ્વર્ગવાસ પામ્યા છે. તેમને પૂ. ગુરુદેવ પ્રત્યે ઘણો
ભક્તિભાવ હતો, ને થોડા વખત પહેલાં જેતપુર ગુરુદેવ પધાર્યા ત્યારે તેમણે
ઉત્સાહથી લાભ લીધો હતો.
– સ્વર્ગસ્થ આત્માઓ દેવ–ગુરુ–ધર્મના શરણે આત્મહિત પામો.

PDF/HTML Page 35 of 45
single page version

background image
: ૩૨ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૪ :
વૈશાખ માસની ઈનામી યોજનમાં ઉત્તમ કક્ષાના લેખો કે ચિત્રો
મોકલનાર ૧પ સભ્યોનાં નામ –
આ બધા સભ્યોને ધન્યવાદ સાથે
ઈનામ તરીકે ઈન્ડીપેન–બોલપેનનો સેટ
મોકલી દેવામાં આવ્યો છે. તથા તે સિવાયના
૪પ જેટલા સભ્યોનું પણ લખાણ કે ચિત્ર
આવેલ, તેમને દરેકને પણ ધન્યવાદ સાથે
ઈનામના પુસ્તકો પોસ્ટથી મોકલાઈ ગયા છે.
બંધુઓ, તમે સૌએ હોંશથી યોજનામાં
ભાગ લીધો તેથી ઘણું સારૂં સારૂં સાહિત્ય પણ
ભેગું
થયું–જેનું અવલોકન બાલવિભાગમાં આપીશું.
બાલવિભાગના બાળકોએ જ લખેલું સાહિત્ય
બાલવિભાગમાં વાંચીને સૌને જરૂર આનંદ
થશે. ફરીને નવીન યોજના રજુ થાય ત્યારે
આથી પણ વિશેષ ઉત્સાહથી સૌ ભાગ લેજો.
जय जिनेन्द्र
ગતાંકમાં આપેલ નામો ઉપરાંત
નીચેના સભ્યો તરફથી પણ લેખ કે ચિત્ર
નવા સભ્યોને આ માસમાં જે
સભ્યપત્રક મોકલ્યા તેમાં અગાઉની ટેવ મુજબ
ભૂલથી ૧૦ પૈસાની ટીકીટ લગાડેલ, (નવા
ચાર્જ અનુસાર પંદર પૈસા લગાડવા જોઈએ)
આથી તે સભ્યોને નોટપેઈડનો ચાર્જ ભરવો
પડેલ હશે. –આ માટે દિલગીર છીએ. નવા
સભ્યોનાં નામ આવતા અંકે પ્રગટ કરીશું.

PDF/HTML Page 36 of 45
single page version

background image
: અષાડ : ૨૪૯૪ : આત્મધર્મ : ૩૩ :
વીતરાગ – વિજ્ઞાન
(પં. દૌલતરામજી રચિત છ–ઢાળામાં મંગલાચરણ ઉપરનું પ્રવચન)
(વીર સં.૨૪૯૨ પોષ વદ ૧૦ રવિવાર)
આ પુસ્કતનું નામ ‘છ–ઢાળા’ છે. આમાં જુદા જુદા છ પ્રકારના ઢાળ
(છંદ–દેશી) માં છ પ્રકરણ છે. ૧–ચૌપાઈ, ૨ પદ્ધરી, ૩–જોગીરાસા. ૪–રોલા
છંદ, પ–ચાલ અને ૬–હરિગીત, એ પ્રમાણે છ પ્રકારના ઢાળમાં છ પ્રકરણો છે.
અથવા મિથ્યાત્વાદિ શત્રુઓથી આત્માની રક્ષા કરવાના ઉપાયનું આમાં
વર્ણન છે એટલે મિથ્યાત્વાદિથી રક્ષા કરવા માટે આ શાસ્ત્ર ઢાળ સમાન છે.
પંડિત શ્રી દૌલતરામજીએ પોતાની શક્તિ પ્રમાણે શાસ્ત્રોનો નીચોડ કરીને
આ છઢાળામાં ગાગરમાં સાગરની જેમ ભર્યો છે, પૂર્વાચાર્યોના કથનઅનુસાર
શાસ્ત્રના રહસ્યની ઘણી વાત આમાં મુકી છે. સ્વામી કાર્તિકેયાનુપ્રેક્ષાની
સંસારઅનુપ્રેક્ષામાં પણ ચારગતિનાં દુઃખોનું વર્ણન આ જ શૈલીથી આવે છે,
તેને અનુસરીને આ છ ઢાળામાં લખ્યું હોય એમ લાગે છે. આ છહઢાળા
પાઠશાળાઓમાં પાઠ્યપુસ્તક તરીકે પણ પ્રસિદ્ધ છે; ઘણા જૈનો તે કંઠસ્થ પણ
કરે છે. નવનીતભાઈ ઝવેરીની માંગણીથી તેના ઉપર આ પ્રવચનો શરૂ થાય
છે. તેમાં પ્રથમ વીતરાગ–વિજ્ઞાનને નમસ્કાર કરીને મંગલચરણ કરે છે–
(સોરઠા)
तीन भुवनमें सार वीतराग विज्ञानता।
शिवस्वरुप शिवकार नमुं त्रियोग सम्हारिके।।१।।
આ સોરઠીયો રાગ છે; રાણકદેવીના સોરઠા સૌરાષ્ટ્રમાં પ્રખ્યાત છે; તેમાં
ગીરનારને સંબોધીને તે કહે છે કે ‘મા પડ મારા વીર...ચોસલા કોણ ચડાવશે? ’ તેમ
આ શ્લોકમાં સોરઠા–રાગ છે, તેની ગાવાની ખાસ હલક છે. શાસ્ત્રકાર આ
મંગળશ્લોકમાં અરિહંત ભગવાનના વીતરાગ–વિજ્ઞાનને નમસ્કાર કરતાં કહે છે કે–
વીતરાગ–વિજ્ઞાનરૂપ કેવળજ્ઞાન તે ત્રણ ભુવનમાં સાર છે–ઉત્તમ છે, તે શિવસ્વરૂપ
એટલે કે આનંદસ્વરૂપ છે, અને શિવકાર એટલે કે મોક્ષનું કરનાર છે. આવા સારભૂત
વીતરાગ–વિજ્ઞાનને હું ત્રણે યોગની સાવધાનીપૂર્વક નમસ્કાર કરું છું.

PDF/HTML Page 37 of 45
single page version

background image
: ૩૪ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૪ :
જુઓ, માંગળિકમાં વીતરાગ–વિજ્ઞાનને યાદ કર્યું છે. ચોથા ગુણસ્થાને ધર્મીને
ભેદજ્ઞાન થયું ત્યારથી અંશે વીતરાગ–વિજ્ઞાન શરૂ થયું છે, ને કેવળજ્ઞાન થતાં પૂર્ણ
વીતરાગ–વિજ્ઞાન પ્રગટી ગયું છે. આવું વીતરાગી–વિજ્ઞાન તે જ મોક્ષનું કારણ છે, તે જ
જગતમાં ઉત્તમ અને માંગળિક છે. રાગ તરફની સાવધાની છોડીને અને આવા
વીતરાગ–વિજ્ઞાન પ્રત્યે સાવધાન થઈને, તેનો આદર કરીને તેને નમસ્કાર કરીએ છીએ.
વીતરાગ–વિજ્ઞાનને નમસ્કાર કર્યા તેમાં અનંતા અરિહંત ભગવંતોને નમસ્કાર આવી
જાય છે, કેમકે બધાય અરિહંત ભગવંતો વીતરાગ–વિજ્ઞાનસ્વરૂપ છે. કોઈ અરિહંતનું
નામ ભલે ન લીધું પણ ‘વીતરાગ–વિજ્ઞાન’ કહ્યું તેમાં બધાય અરિહંતો આવી ગયા;
બધાય પંચપરમેષ્ઠી ભગવંતો પણ વીતરાગ–વિજ્ઞાનરૂપ છે, એટલે વીતરાગ–વિજ્ઞાનને
નમસ્કાર કરતાં તેમાં બધાય પંચપરમેષ્ઠી ભગવંતો આવી ગયા.
પં. શ્રી ટોડરમલ્લજીએ પણ મોક્ષમાર્ગ–પ્રકાશકના મંગલાચરણમાં
વીતરાગવિજ્ઞાનને નમસ્કાર કર્યા છે–
“મંગલમય મંગલકરણ વીતરાગવિજ્ઞાન;
નમું તેહ જેથી થયા અરહંતાદિ મહાન.”
મંગલમય અને મંગલકરનાર એવું જે વીતરાગવિજ્ઞાન તેને નમસ્કાર કરું છું–કે
વીતરાગ–વિજ્ઞાન તે ત્રણે ભુવનમાં સારરૂપ છે. અધોલોક, મધ્યલોક કે
ઊર્ધ્વલોક, નરકમાં, મનુષ્યલોકમાં કે દેવલોકમાં, ત્રણે ભુવનમાં જીવોને વીતરાગ–
વિજ્ઞાન જ સારરૂપ હિતરૂપ છે, સર્વત્ર તે જ ઉત્તમ છે, તે જ પ્રયોજનરૂપ છે. જેમ
‘समयसार’ એટલે

PDF/HTML Page 38 of 45
single page version

background image
: અષાડ : ૨૪૯૪ : આત્મધર્મ : ૩૫ :
સર્વ પદાર્થોમાં સારરૂપ એવો શુદ્ધાત્મા, તેને સમયસારના મંગળમાં નમસ્કાર કર્યા છે.
તેમ અહીં ત્રણ ભુવનમાં સાર એવા વીતરાગ–વિજ્ઞાનને મંગળરૂપે નમસ્કાર કર્યા છે.
અહો, વીતરાગ વિજ્ઞાન તે જ જગતમાં સાર છે–તે જ સારું છે, એ સિવાય શુભરાગ કે
પુણ્ય તે કાંઈ સારરૂપ નથી, તે ઉત્તમ નથી; રાગ–દ્વેષ રહિત એવું કેવળજ્ઞાન જ ઉત્તમ
અને સારરૂપ છે. ધર્માત્માને કેવળજ્ઞાન જોઈએ છે–એટલે તેને યાદ કરીને વંદન કરે છે ને
તેની ભાવના ભાવે છે.
શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજી પણ છેલ્લા કાવ્યમાં સર્વજ્ઞપદને યાદ કરતાં કહે છે કે–
ઈચ્છે છે જે જોગીજન અનંત સૌખ્યસ્વરૂપ;
મૂળ શુદ્ધ તે આત્મપદ સયોગી જિનસ્વરૂપ.
સયોગી જિન કહો કે વીતરાગ–વિજ્ઞાનસ્વરૂપ અરિહંતદેવ કહો, તે શુદ્ધ આત્મપદ
ઊર્ધ્વ લોકમાં સર્વાર્થ સિદ્ધિથી માંડીને સૌધર્મસ્વર્ગ સુધી, મધ્યલોકમાં અસંખ્યાત
દ્વીપ–સમુદ્રોમાં, અને અધોલોકમાં નીચે, –એમ ત્રણે લોકમાં આત્માને સારરૂપ હોય તો
તે વીતરાગી વિજ્ઞાન છે. ‘વીતરાગ’ કહેતાં સમ્યક્ ચારિત્ર આવ્યું, ને ‘વિજ્ઞાન’ કહેતા
સમ્યગ્જ્ઞાન ને સમ્યગ્દર્શન આવ્યા; આ રીતે વીતરાગ–વિજ્ઞાનમાં સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–
ચારિત્ર સમાઈ જાય છે. આવું વીતરાગવિજ્ઞાન શિવસ્વરૂપ છે, આનંદસ્વરૂપ છે,
મંગલરૂપ છે; પૂર્ણજ્ઞાન ને પૂર્ણ આનંદસ્વરૂપ એવું કેવળજ્ઞાન તે મહાન સારભૂત છે. ને
સાધકને જે અંશે વીતરાગવિજ્ઞાન છે તે પણ આનંદરૂપ છે, તે પૂર્ણાનંદરૂપ મોક્ષનું કારણ
છે. જુઓ, શરૂઆતથી જ વીતરાગ વિજ્ઞાનને મોક્ષના કારણ તરીકે બતાવ્યું; પણ
શુભરાગ તે મોક્ષનું કારણ છે–એમ ન કહ્યું. આ રીતે મોક્ષના કારણરૂપ એવા વીતરાગી
વિજ્ઞાનને જ સારરૂપ સમજીને તેને હું નમસ્કાર કરું છું; ‘સાવધાનીથી’ એટલે કે તે
તરફના ઉદ્યમપૂર્વક નમસ્કાર કરું છું. રાગથી જુદો પડીને અને શુદ્ધસ્વભાવની સન્મુખ
થઈને, આવી નિશ્ચય સાવધાનીપણે એટલે નિર્મોહીપણે સર્વજ્ઞને નમસ્કાર કરું છું; ને
બહારમાં શુભરાગના નિમિત્તરૂપ મન–વચન–કાયાની સાવધાની છે.

PDF/HTML Page 39 of 45
single page version

background image
: ૩૬ : આત્મધર્મ : અષાડ : ૨૪૯૪ :
આત્માના ભાન અને અનુભવપૂર્વક છદ્મસ્થનેય વીતરાગવિજ્ઞાન હોય છે; ચોથા
ગુણસ્થાનથી શરૂ કરીને જેટલું સમ્યગ્જ્ઞાન છે તે રાગ વગરનું જ છે. સ્વસંવેદન છે તે
વીતરાગ જ હોય છે, રાગવાળું હોતું નથી, એ વાત પરમાત્મપ્રકાશમાં વારંવાર
‘વીતરાગ સ્વસંવેદન’ એમ કહીને સમજાવી છે. સાધકભૂમિકામાં રાગ હો ભલે પણ તેનું
જે સ્વસંવેદનજ્ઞાન છે તે તો વીતરાગ જ છે. અહીં મુખ્યપણે પૂર્ણ વીતરાગ એવા
કેવળજ્ઞાનની વાત છે. અહો, જગતમાં જે કોઈ જીવ પોતાનું હિત કરવા ચાહતો હોય
તેણે પૂર્ણ કેવળજ્ઞાન પદ જ નમવા યોગ્ય છે, તે જ આદરવા લાયક છે, તેને જ હિતરૂપ
સમજીને તે પ્રગટ કરવા યોગ્ય છે. સર્વજ્ઞપદનો અચિંત્ય અપાર મહિમા જાણીને મારું
અંતરવલણ તે વીતરાગ વિજ્ઞાન તરફ ઢળે છે નમે છે.
જુઓ, આ માંગળિકમાં ભગવાનના ગુણને ઓળખીને નમસ્કાર થાય છે.
વીતરાગ વિજ્ઞાનરૂપ કેવળજ્ઞાન તે પર્યાય છે, ને તે પ્રગટવાની આત્મામાં તાકાત છે.
રાગ વગર એક સમયમાં ત્રણકાળ ત્રણલોકને જાણે–એવું જેનું સામર્થ્ય છે તે પર્યાય
આત્મામાંથી જ પ્રગટે છે. આમ શ્રદ્ધામાં લઈને ઓળખાણપૂર્વક વીતરાગવિજ્ઞાનને જેણે
નમસ્કાર કર્યા તેને પોતાની પર્યાયમાં પણ અંશે એવું વીતરાગ વિજ્ઞાન પ્રગટ્યું, તે
અપૂર્વ મંગળ છે, તે સારરૂપ છે.
‘સાર’ એટલે માખણ; જેમ છાશને વલોવીને તેમાંથી સારરૂપ માખણ કાઢે છે,
તેમ ત્રણ લોકનું મથન કરી કરીને સન્તોએ તેમાંથી સાર શું કાઢ્યો? –તો કહે છે કે–
‘तीन भुवनमें सार वीतराग विज्ञानता।’ વીતરાગ વિજ્ઞાન તે જગતમાં સારભૂત છે.
એ સિવાય રાગથી ધર્મ માનવો તે તો પાણીને વલોવવા જેવું છે, તેમાંથી કાંઈ સાર
નીકળે તેમ નથી. જ્ઞાનીઓએ જગતના સર્વે તત્ત્વોને જાણીને તેનું મથન કરતાં તેમાંથી
શુદ્ધ ચૈતન્યના કેવળજ્ઞાનરૂપી માખણ તારવ્યું. તેને જ સારરૂપ જાણ્યું. અંર્તધ્યાનવડે
ચૈતન્યને વલોવીને મુનિઓએ વીતરાગ વિજ્ઞાનરૂપ સાર કાઢ્યો. બાકી બાહ્યદ્રષ્ટિ જીવો
તો પુણ્યરૂપી છાશમાં ભરમાઈ ગયા. તેઓ શુભરાગમાં જ સંતુષ્ટ થઈ ગયા, પણ
રાગથી પાર એવા વીતરાગ વિજ્ઞાનને તેઓએ જાણ્યું નહિ. વીતરાગ વિજ્ઞાનને સારરૂપ
ઓળખીને તેનું બહુમાન કરવું તે મંગળ છે.
આત્મામાંથી રાગ–દ્વેષ ટળી ગયા ને જ્ઞાનની પૂરી દશા પ્રગટ થઈ, ત્યાં ભૂખ–
તરસ વગેરે ૧૮ દોષ રહિત પરમ આનંદમય કેવળજ્ઞાન થયું; તેવું કેવળજ્ઞાન પોતામાં
પ્રગટ કરવા માટે તેની પ્રતીત કરીને વંદન અને આદર કરીએ છીએ. આ રીતે
સર્વજ્ઞદેવની શ્રદ્ધા અને બહુમાનપૂર્વક શાસ્ત્રની શરૂઆત થાય છે.

PDF/HTML Page 40 of 45
single page version

background image
: અષાડ : ૨૪૯૪ : આત્મધર્મ : ૩૭ :
શક્તિના ચમકાર :
(૪૭ શક્તિના પ્રવચનોમાંથી)
આત્માની શક્તિઓ બધી વીતરાગસ્વરૂપ છે, તેનો ધરનાર વીતરાગ છે ને તેની
સન્મુખ થતાં વીતરાગતા થાય છે. –આ રીતે દ્રવ્ય–ગુણ–પર્યાયની એકતામાં વચ્ચે
ક્યાંય રાગ રહેતો નથી.
આત્મા રાગ વિના જીવી શકે છે, પણ ચેતના વિના જીવી શકતો નથી. ચૈતન્યપ્રાણ
વડે જીવતા આત્માને કોઈ હણી શકે નહિ.
જેમ વિદ્યમાન સીમંધરભગવાનને ‘जीवन्तस्वामी’ કહેવાય છે, તેમ ચૈતન્યશક્તિ વડે
જીવતો આત્મા તે જીવનશક્તિનો સ્વામી એટલે જીવન્તસ્વામી છે.
લોકોમાં કહેવાય છે કે ‘શક્તિપ્રમાણે આપવું.’ આત્મામાં શક્તિ તો કેવળજ્ઞાનની છે,
તે જો કેવળજ્ઞાન આપે તો જ તેણે શક્તિપ્રમાણે આપ્યું કહેવાય; અધૂરું આપે કે રાગ
આપે તો તે શક્તિપ્રમાણે આપ્યું ન કહેવાય.
જેમ કરોડ રૂપિયાની મૂડીવાળો માણસ જિનમંદિર બંધાવવા માટે એક પૈસો
આપે તો તેણે શક્તિપ્રમાણે આપ્યું ન કહેવાય; કરોડ રૂપિયાની મૂડીવાળો
કરિયાવરમાં સો–બસો રૂા. આપે તો તે કાંઈ શક્તિપ્રમાણે ન કહેવાય. ત્યાં ઓછું
મળતાં અપમાન લાગે છે! તો હે ભાઈ! તારા આત્માની શક્તિમાં અનંત
સામર્થ્યવાળી કેવળજ્ઞાનલક્ષ્મી છે, તેમાંથી અનંતમા ભાગનું જ્ઞાન જ તું તારી
પર્યાયમાં આપે છે, તો તે શક્તિપ્રમાણે આપ્યું ન કહેવાય. –તે તો અનંતમા ભાગનું
છે; તો તેમાં તને કેમ ઓછું નથી લાગતું!! શક્તિની સન્મુખ થઈને શક્તિ જેવી જ
પૂર્ણ તાકાત પર્યાયમાં પ્રગટ કરે તેણે શક્તિ પ્રમાણે આપ્યું કહેવાય.
પર્યાયમાં કાર્ય ન આવે તેણે કારણને સ્વીકાર્યું નથી. કારણની સન્મુખ થઈને તેને સ્વીકારતાં જ
તેવું કાર્ય પ્રગટે છે; તે કાર્ય દ્વારા જ કારણનો સ્વીકાર થયો છે. આમ કારણ–કાર્યની સંધિ છે.
ચૈતન્યશક્તિનો સ્વીકાર ચૈતન્યભાવ વડે જ થાય છે.
ચૈતન્યશક્તિનો સ્વીકાર રાગભાવ વડે થતો નથી.
આત્મામાં સુખ છે એમ ક્યારે માન્યું કહેવાય? કે સુખનો અનુભવ પ્રગટે ત્યારે.
આત્માની બધી શક્તિઓ આનંદદાયક છે, કેમકે આનંદ બધી શક્તિઓ સાથે વણાયેલો છે.
શક્તિ એટલે પરમાત્માનાં ગુણો!
અહો! એ ગુણના મહિમાનું શું કહેવું? કોઈ અલૌકિક માંગળિકકાળે આચાર્યદેવે આ
શક્તિઓ લખી છે. અદ્ભુત ચૈતન્યરસને ઘોળીઘોળીને આ શક્તિઓ કાઢી છે.
દરિયામાં ડુબકી મારીને રત્નો કાઢે, તેમ ચૈતન્ય–દરિયામાં અનુભવરૂપી ડુબકી
મારીને આ અચિંત્ય રત્નો આચાર્યદેવે જગત સમક્ષ મુક્યાં છે.