Atmadharma magazine - Ank 343
(Year 29 - Vir Nirvana Samvat 2498, A.D. 1972).

< Previous Page   Next Page >


Combined PDF/HTML Page 3 of 4

PDF/HTML Page 41 of 64
single page version

background image
: દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૩૯ :
પ૯ એક આત્મામાં ધર્મો અનંત છે, તે બધા ધર્મો ભિન્નભિન્ન સ્વાદવાળા–ભિન્ન–
ભિન્ન લક્ષવાળા છે; અભેદ એક આત્માની અનુભૂતિમાં બધા ધર્મોનો સ્વાદ
કિંચિત એકમેક અનુભવાય છે. અભેદ આત્માની અનુભૂતિમાં આત્માના બધાય
ધર્મો સમાઈ જાય છે. ત્યાં કોઈ ભેદ રહેતા નથી કે ‘આ જ્ઞાન, આ દર્શન, આ
આનંદ. ’ માટે જ્ઞાન–દર્શન–ચારિત્રના ભેદ જ્ઞાનીને નથી. સમ્યગ્દર્શન આવા
આત્માની અનુભૂતિ છે.
૬૦ અહા, જ્યાં આત્માની આવી અનુભૂતિ થઈ ને જ્ઞાન સર્વે વિકલ્પોથી છુટું થઈને
પરિણમ્યું, ત્યાં બારઅંગ વગેરેનું જાણપણું હો કે ન હો. એવો કોઈ નિયમ નથી
કે સમ્યગ્દ્રષ્ટિને બારઅંગનું જ્ઞાન હોયજ. આખોય જ્ઞાનનો પિંડ પોતે જ છે–તે
જ્યાં અનુભવમાં આવી ગયો ત્યાં શાસ્ત્રજ્ઞાનના વિકલ્પો તો ક્યાંય રહી ગયા.
૬૧ એકલા શાસ્ત્રનું ભણતર કરતાં કરતાં અનુભૂતિ થઈ જાય–એમ નથી. શાસ્ત્રોમાં
સંતોએ જે સ્વભાવ કહ્યો છે તે સ્વભાવની સન્મુખ થઈને જેણે અનુભવ કર્યો તે
જીવ તરી ગયો, અંતરમાં ભગવાનના ભેટા એને થઈ ગયા. સાચી આત્મવિદ્યા
તેને આવડી ગઈ.
૬૨ અહા, આવા અનુભવની તો શી વાત! અનુભવની આવી વાત સાંભળવા મળવી
તે પણ કોઈ મહાન ભાગ્ય છે. અરે જીવ! સંતો તને ભગવાન કહીને બોલાવે છે.
તારું સ્વરૂપ ભગવાન એટલે મહિમાવંત છે–કે જેની સન્મુખ થતાં અનંતગુણનો
સમુદ્ર આનંદના હીલોળે ચડે છે.
૬૩ આવા આનંદની અનુભૂતિમાં શ્રદ્ધા–જ્ઞાન–ચારિત્ર વગેરે કોઈ ભેદના વિકલ્પો
નથી. જ્ઞાની પોતાના જ્ઞાનભાવમાં વિકલ્પને આવતા દેતા નથી એટલે વિકલ્પ
સાથે તેને કર્તા–કર્મપણું નથી. ભાઈ, તારા ઉપયોગની દિશાને એકવાર આવા
સ્વભાવ તરફ ફેરવી નાંખ.
૬૪ ‘ચાંપો’ વિકારના દ્રશ્યને દેખી ન શક્્યો ને આંખ ફેરવી નાંખી. –એની મા
શરમાઈને બળી ગઈ. તે દ્રષ્ટાંતે અહીં ચૈતન્યરૂપી ચાંપો, વિકાર તરફની દ્રષ્ટિ
ફેરવીને પોતાના સ્વભાવની સન્મુખ થાય છે. પણ આવી વીતરાગદશારૂપી
ચાંપા રાગાદિ વિકારમાં ન પાકે, એ તો ચૈતન્યના સ્વભાવના સેવનથી જ પાકે.
ચાંપા જયાં–ત્યાં ન પાકે એ તો એની ખાનદાન માતાની કુંખે જ પાકે. તીર્થંકર
તો એની માતાની કુંખે જ અવતરે, એવી માતા કાંઈ ઘરેઘરે ન હોય. તેમ
પુણ્યમાં ને ભેદના વિકલ્પમાં

PDF/HTML Page 42 of 64
single page version

background image
: ૪૦ : આત્મધર્મ : દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮
કાંઈ ચૈતન્યદશાના ચાંપા ન પાકે, એ તો ચિદાનન્દ એકરૂપ સ્વભાવના સેવનથી
જ પાકે. અભેદ આત્મસ્વભાવમાં દ્રષ્ટિ કરે ને સમ્યક્ત્વરૂપ આનંદપુત્રનો
અવતાર ન થાય એમ બને નહિ. આવી દ્રષ્ટિ વગર શુભરાગના બીજા લાખ–
કરોડ–અનંત ઉપાય કરે તોપણ સમ્યગ્દર્શન થાય નહિ.
૬પ સમ્યગ્દ્રષ્ટિ–ગૃહસ્થ–શ્રાવક અંતરમાં આત્માની ઉપાસના વડે આનંદનો સ્વાદ લ્યે.
છે; પણ તે ભૂમિકામાં હજી રાગ બાકી છે, તેથી વ્યવહારમાં દેવ–ગુરુની પૂજા
ઉપાસના દાન–સ્વાધ્યાય વગેરે હોય છે. પણ તેમાં જે રાગ છે તેને તે ધર્મી
પોતાના ચૈતન્યભાવમાં જરાય આવવા દેતો નથી.; રાગને અને ચૈતન્યભાવને
જુદે જુદા રાખે છે.
૬૬ નવા ગ્રૈવેયક સુધીના ભોગ જેનાથી મળે એવા પુણ્ય જીવે અનંતવાર કર્યાં, પણ
રાગના જ વેદનમાં ઊભો રહ્યો એટલે બહિરાત્મા જ રહ્યો, તેથી કિંચિત સુખ તે
ન પામ્યો, મંદ રાગ પણ કાંઈ સુખ નથી, રાગમાત્ર દુઃખ જ છે. સુખ રાગથી
ભિન્ન ચૈતન્યની શાંતિમાં જ છે. ચૈતન્યના અનુભવ વિના એ સુખ કદી પ્રગટે
નહિ.
૬૭ અહા, સમ્યગ્દ્રષ્ટિને ‘ઈષત સિદ્ધ’ નાનકડા સિદ્ધ કહ્યા છે. મુનિ તો પંચપરમેષ્ઠીમાં
ભળી ગયા–એના મહિમાની તો શી વાત! પણ સમ્યગ્દ્રષ્ટિ અવ્રતીનેય ‘ઈષત
સિદ્ધ’ (નો સિદ્ધ) કહીને સિદ્ધભગવંતોની નાતમાં લીધા છે. અમૃતચંદ્રાચાર્યે
તત્ત્વાર્થ સારમાં એ વાત કરી છે. (શ્લોક ૨૩૪) નોસિદ્ધ એટલે ઈષત્ સિદ્ધ
અર્થાત્ નાનકડા સિદ્ધ. સમ્યગ્દર્શન થતાં જીવ અલ્પકાળમાં સિદ્ધપદ પામે છે.
૬૮ વૈશાખ સુદ બીજની સવારમાં, બીજ અને પૂનમની વચ્ચે બેઠેલા ગુરુદેવે અત્યંત
ધીર–ગંભીર ધ્વનિથી મંગળ સંભળાવતાં કહ્યું કે– (સમયસારની પહેલી ગાથા):
આ અપૂર્વ મંગળદ્વારા સિદ્ધ ભગવંતોને નમસ્કાર કર્યો છે. અનંત સિદ્વ
ભગવંતોને લક્ષમાં લઈને તેમનું સન્માન કરતાં, બહુમાન કરતાં તેમને આત્મામાં
સ્થાપીને નમસ્કાર કરતાં, રાગથી હટીને પોતાના શુદ્ધઆત્મા ઉપર લક્ષ જાય છે,
એટલે સ્વસન્મુખતા થતાં ભેદજ્ઞાનરૂપી બીજ ઊગે છે, અને પછી તેમાં એકાગ્રતા
વડે કેવળજ્ઞાનની પૂર્ણિમાં ઊગે છે. આ રીતે બીજ ઊગીને આત્મા પૂર્ણતાને પામે
તે અપૂર્વ મંગળ છે.
(વૈશાખ સુદ બીજનું પ્રવચન આ અંકમાં જુદું આપ્યું છે.)

PDF/HTML Page 43 of 64
single page version

background image
: દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૪૧ :
૬૯ જે ભેદજ્ઞાન છે તે આસ્રવોથી નિવૃત્ત છે, એટલે શું? શું ત્યાં રાગ થતો જ નહિ
હોય? એમ નથી; રાગાદિ થાય છતાં જ્ઞાન તેનાથી જુદું ને જુદું જ રહે છે. જ્ઞાન
જ્ઞાનપણે જ રહે છે, ને આસ્રવના કોઈ અંશને પોતામાં આવવા દેતું નથી. માટે
તે જ્ઞાન આસ્રવોથી છૂટેલું જ છે.
૭૦ જ્ઞાન કદી રાગાદિભાવોમાં પોતાપણે વર્તે નહિ, ને રાગાદિમાં જે પોતાપણે વર્તે
તેને જ્ઞાન કહેવાય નહિ.
૭૧ રાગનો કોઈ અંશ જેને ગમે છે તેને જ્ઞાનનો પ્રેમ નથી અને તેનું જ્ઞાન રાગથી
છૂટયું નથી. રાગ અને જ્ઞાન વચ્ચે અત્યંત જુદાઈ જે જાણે છે તે જ્ઞાન સદા
જ્ઞાનપણે વર્તે છે, રાગમાં કદી તન્મય થતું નથી.
૭૨ સંસારમાં સંસરણરૂપ જે ક્રિયા છે તે ક્રિયા પરમધર્મના ફળમાં મળતી નથી, માટે
‘પરમધર્મ’ નિષ્ફળ છે. અજ્ઞાનીની અજ્ઞાનક્રિયા સફળ છે, કેમકે તેના ફળમાં
સંસાર પરિભ્રમણ થાય છે. (પ્રવચનસાર ગા. ૧૧૬)
૭૩ આત્મજ્ઞાન વીતરાગી છે, તેના ફળમાં મોક્ષસુખ અને પરમઆનંદ પ્રગટે છે, તે
અપેક્ષાએ તે સફળ છે. અને અજ્ઞાનીની શુભક્રિયાઓ કદી મોક્ષફળ આપતી નથી
માટે તે નિષ્ફળ છે.
૭૪ રાગની રુચિવાળાને જ્ઞાનનો વીતરાગી સ્વાદ આવતો નથી. જેમ ભમરો ફૂલની
સુગંધ લેવા ગયો પણ નાકમાં દુર્ગંધની ગોળી રાખીને ગયો, તેને ફૂલની સુગંધ
ક્્યાંથી આવે? તેમ જીવ ધર્મ કરવા માંગે છે, સુખી થવા માંગે છે, પોતાના
અંતરમાં તે સુખ ભર્યું છે, પણ અંતરમાં રાગની ને પુણ્યની રુચિ રાખીને સુખનો
સ્વાદ આવી શકે નહિ. એકવાર જ્ઞાનમાંથી બધા રાગની રુચિ કાઢી નાંખ,
જ્ઞાનથી રાગને સર્વથા જુદો પાડ, તો જ જ્ઞાનના અતીન્દ્રિયસુખનો સ્વાદ તને
આવશે.
૭પ રાગથી ભિન્ન ચૈતન્યના સ્વાદ વગરનો જીવ નવમી ગ્રૈવેયક સુધી જાય કે
નિગોદમાં હોય–તે બધા જીવો રાગાદિનો જ સ્વાદ લઈ રહ્યા છે; રાગથી ભિન્ન
ચૈતન્ય તત્ત્વને જે જાણતો નથી એને રાગ વગરના સુખનો સ્વાદ ક્્યાંથી આવે?
૭૬ પુણ્ય કરીને અજ્ઞાની જીવ વિમાનવાસી દેવ થાય તોપણ તેથી કાંઈ તે સુખી થઈ
જતો નથી, સમ્યગ્દર્શન વગર ત્યાં પણ તે દુઃખી જ છે. છહઢાળમાં કહ્યું છે કે–

PDF/HTML Page 44 of 64
single page version

background image
: ૪૨ : આત્મધર્મ : દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮
જો વિમાનવાસી હૂ થાય, સમ્યક્દર્શન બિન દુઃખ પાય;
તહઁતેં ચય એકેન્દ્રિ તન ધરૈ, યોં પરિવર્તન પૂરે કરૈ.
સમ્યગ્દર્શન વગર ભવપરિભ્રમણનો કદી અંત ન આવે.
૭૭ સમ્યગ્દર્શન શું છે? અને તે કેમ થાય? તેનો અફર મંત્ર સમયસારની ૧૧મી
ગાથામાં આચાર્યદેવે બતાવ્યો છે. (અહો! આ ગાથાના પ્રવચન દ્ધારા ગુરુદેવ
સમ્યક્ત્વનું જે સ્વરૂપ ખોલી રહ્યા છે તે સમજતાં અત્યારે જ સમ્યગ્દર્શન પામી
જવાય તેવું છે. અત્યારે તો ધર્મનો કાળ છે, ધર્મની પ્રાપ્તિનો અવસર છે.)
૭૮ અરે, ચૈતન્યતત્ત્વના ભૂતાર્થસ્વભાવમાં અચેતનતા કેવી? તેમાં રાગનો વિકલ્પ
કેવો? ચૈતન્યતત્ત્વ પાસે રાગનું કામ કરાવવું–એ તો તેને મારી નાંખવા જેવું છે.
ભાઈ, ચૈતન્યના સ્વભાવમાં રાગાદિભાવો છે જ ક્્યાં, કે તે રાગનો કર્તા થાય?
આવા સ્વભાવની અનુભૂતિ–જ્ઞાન–શ્રદ્ધા તે સમ્યગ્દર્શન છે.
૭૯ શુદ્ધનયને આત્મા કહ્યો છે, કેમકે તે શુદ્ધનયની પરિણતિ રાગથી જુદી પડીને
અંદરના ભૂતાર્થસ્વભાવમાં એકમાં અભેદ થઈ છે. ધર્મીને દ્રવ્ય–પર્યાય બંનેનું
સાચું જ્ઞાન છે, પણ પર્યાયના ભેદનો આશ્રય તેને નથી.
૮૦ અહા, આવા આત્માના લક્ષ વગરનું જીવન નિરર્થક છે. જૈનશાસન આવા
આત્માના અનુભવમાં સમાય છે.
કોઈ કહે–પર્યાયમાં અશુદ્ધતા છે ને!
તો કહે છે કે ભાઈ, અશુદ્ધતા છે તેની તો ખબર છે, પણ એ જ વખતે
અશુદ્ધતાથી પાર જે ચૈતન્યસ્વભાવ પણ સત્યપણે વિદ્યમાન છે, તે સ્વભાવની
સન્મુખ થઈને જો તો તને તારો આત્મા શુદ્ધ દેખાશે; ત્યાં પર્યાયમાં પણ એકલી
અશુદ્ધતા નહિ રહે; ભૂતાર્થનો અનુભવ કરનારી પર્યાય પણ રાગથી છૂટી પડીને
શુદ્ધ થશે–એટલે કે સમ્યગ્દર્શનાદિ થશે. સમ્યગ્દર્શન સાથે મહા આનંદ થાય છે,
આત્મામાં મોક્ષની છાપ લાગી જાય છે.
૮૧ હે ગુરુદેવ! અમને જિનમાર્ગમાં લેવા માટે, અને અમને સમ્યક્ત્વ દેવા માટે જ
આપનો વિદેહથી અહીં અવતાર થયો છે........ આપના જન્મને અમે અમારા

PDF/HTML Page 45 of 64
single page version

background image
: દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૪૩ :
સમ્યક્ત્વનો જ જન્મ માનીએ છીએ. તેથી એ જન્મોત્સવ ઉજવતાં આત્મા સાચા
આનંદથી ઉલ્લસિત થાય છે.
૮૨ આપના પ્રતાપે અનેક જીવોના અંતરમાં ધર્મની પરિણતિ જાગી રહી છે, ને
બહારમાં પણ ધર્મપ્રભાવનાના એક–એકથી ચડિયાતા પ્રસંગો બન્યા કરે છે. એ
રીતે આપના દ્ધારા અંર્ત અને બાહ્ય બંને રીતે સદૈવ વૃદ્ધિગત થઈ રહેલી
તીર્થભાવના જ્યારે તેની ઉત્કૃષ્ટ પરકાષ્ટાએ પહોંચશે ત્યારે અમે આપને બદલે
એક તીર્થંકર પરમાત્માને સાક્ષાત્ દેખીશું..... અને સાથે દેખીશું ગણધરાદિ
સમસ્ત વૈભવને! એ વખતનો આપનો આત્મવૈભવ અને આપનો ધર્મપરિવાર
કોઈ અજબ–ગજબના હશે.
૮૩ જેમના પ્રતાપે જિનેન્દ્ર ભગવાનના પંચકલ્યાણક ઉજવવાનું સુભાગ્ય મળ્‌યું, અને
જેમની ૮૩ મી જન્મજયંતિનો મંગલ ઉત્સવ પણ આનંદપૂર્વક અપૂર્વ ભાવથી
ઊજવ્યો, તે મંગલકારી ગુરુદેવના ચૈતન્યબગીચામાંથી ચૂંટેલા આ ૮૩ પુષ્પોની
મંગલમાળા આત્મધર્મના જિજ્ઞાસુઓને ધર્મપ્રેમસહિત સમર્પણ કરું છું. બંધુઓ,
આ પુષ્પમાળાની સુંગધ તમારા ચૈતન્યરસને પુષ્ટ કરશે, તેના ભાવોના ઘોલન
વડે તમને ભેદજ્ઞાન થશે..... અને ત્યારે આનંદના કોઈ અપૂર્વ ભાવસહિત દેવ
ગુરુ પ્રત્યે શ્રદ્ધાંજલિ નીકળશે. એવા ભાવે ગુરુદેવ પ્રત્યે આ માળા દ્વારા મંગળ
અંજલિ અર્પણ કરું છું. –બ્ર હરિલાલ જૈન
* તે કોણ? *
રૂડો–રૂપાળો છે, ને વળી ધનવાન છે.... છતાં પ્રશંસનીય નથી..... તે કોણ?
કાળો કુબડો–ઠુંઠો છે, લંગડો ને વળી ગરીબ છે.... છતાં પ્રશંસનીય છે..... તે કોણ?
તત્ત્વજ્ઞાનતરંગિણીમાં શ્રી જ્ઞાનભૂખણ ભટ્ટારક તેનો ઉત્તર આપે છે કે–
જે મનુષ્ય શુદ્ધચિદ્રૂપની ચિંતામાં અનુરકત છે તે, ભલે કદાચ કાળો કૂબડો
હોય, કાનબટ્ટો હોય, આંઘળો હોય, ઠીંગણો હોય, ખુંધો હોય, નાકકટ્ટો હોય,
કર્કશ અવાજવાળો હોય, ઠુંઠો હોય, તોતડો હોય, લંગડો હોય, ધનરહિત
ગરીબ હોય, મંદબુદ્ધિ હોય, બહેરો હોય, કોઢિયો હોય, –ગમે તેવો હોય તો
પણ ઉત્તમ જ્ઞાનીઓ વડે શુદ્ધચિદ્રૂપના ચિંતનવાળો તે મનુષ્ય પ્રશંસનીય છે;
શુદ્ધચિદ્રૂપના ચિંતન વગરનો પણ બીજો જીવ ભલે રૂડો–રૂપાળો–ધનવાન ને
બુદ્ધિમાન હોય તો પણ જ્ઞાનીઓ તેને પ્રશંસનીય કહેતા નથી.
(તત્ત્વજ્ઞાન તરંગિણી ૨–૧૧)

PDF/HTML Page 46 of 64
single page version

background image
: ૪૪ : આત્મધર્મ : દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮
“ઊગી છે મારે આનંદની બીજ”
(ફત્તેપુર: વૈશાખ સુદ બીજનું પ્રવચન)
આ ૭૨ મી ગાથામાં આત્માને ભગવાન કહ્યો છે. જ્ઞાનસ્વરૂપી આત્મા
છે તે ભગવાન છે, અને રાગાદિ ભાવો તેનાથી જુદા છે. આવા ભેદજ્ઞાનવડે
આત્મા આસ્રવોથી છૂટે છે. એટલે જ્ઞાનવડે જ આસ્રવ રોકાય છે. આવું જ્ઞાન તે
મંગળ છે.
આવું ભેદજ્ઞાન થતાં અંતરમાંથી અતીન્દ્રિય આનંદનો કણ આવે છે. ને
અખંડ જ્ઞાનસમુદ્ર પોતે આનંદના તરંગરૂપે ઉલ્લસે છે. આનંદના ઝૂલામાં
ઝૂલનારા સંત કુંદકુંદાચાર્યદેવ આ સમયસારમાં કહે છે કે ભાઈ! તારો
ચૈતન્યસ્વરૂપ ભગવાન આત્મા તો અત્યંત પવિત્ર છે, ને રાગાદિ પુણ્ય–પાપ–
ભાવો તો અશુદ્ધ–અપવિત્ર છે. આમ બંનેની ભિન્નતા ઓળખતાંવેંત જ્ઞાન
પોતાના આત્મસ્વભાવમાં અભેદ થઈને પરિણમે છે ને રાગને છોડી દે છે.
એટલે જ્ઞાનવડે જ સંસારથી છૂટકારો ને મોક્ષની પ્રાપ્તિ થાય છે. આવા
જ્ઞાનરૂપી જે બીજ ઊગી તે અતીન્દ્રિય આનંદસહિત ઊગી છે, તે મંગળ છે.
ગુરુદેવ દસ–બાર હજાર મુમુક્ષુઓની ભવ્યસભાને ચૈતન્યરસના
આનંદમાં ઝુલાવી રહ્યા છે. નીચે ઉજ્વલ–ધવલ મહાન બીજ, અને ઉપર
ચૈતન્યતેજથી ચમકી રહેલી પૂનમ વચ્ચે બિરાજમાન ગુરુદેવ સતીના દ્રષ્ટાંતે
ધર્માત્માની ધર્મપરિણતિનું વર્ણન કરતાં ભાવભીની વાણીમાં ગાય છે કે–
લગની બાંધી મારા આતમદેવની સાથ.....રે.......
....હવે સંસારના પ્રેમ હું નહીં કરું....... ,
નહીં કરું રે..... નહીં કરું... હું રાગના પ્રેમ હવે નહિ કરું.
લગની લાગીમારા ચૈતન્યપ્રભુની સાથ......
હવે પુણ્યના પ્રેમ હું નહીં કરું..... રે.....
પોતાના ચૈતન્યના એકત્વમાં શોભતો આત્મા બીજાનો પ્રેમ કેમ કરે?

PDF/HTML Page 47 of 64
single page version

background image
: દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૪૫ :
એકત્વમાં શોભતો આત્મા પરને સ્પર્શતો નથી. પરથી ખસીને આવા એકત્વમાં
વસતાં આત્માને સમ્યગ્દર્શન સહિત આનંદની બીજ ઊગે છે, તે મહા મંગળ છે.
પાંચ પાંડવ મુનિભગવંતો શેત્રુંજય ઉપર ધ્યાનમાં ઊભા છે ને અગ્નિનો
ઉપસર્ગ થાય છે. તે વખતે યુધિષ્ઠિર–ભીમ–અર્જુન એ ત્રણ તો નિર્વિકલ્પ ધ્યાન
વડે આનંદમાં મગ્ન થઈને કેવળજ્ઞાન પામે છે. પણ બીજા બે મુનિવરોને
વિકલ્પ આવ્યો કે યુધિષ્ઠિર વગેરેનું શું થયું હશે! એક સાધર્મી મુનિવરો
પ્રત્યેનો આવો શુભવિકલ્પ ઊઠતાં તેમને એક ભવ કરવો પડ્યો, ને કેવળજ્ઞાન
ન થયું. શુભવિકલ્પ પણ સંસારનું કારણ છે, તે કાંઈ મોક્ષનું કારણ નથી.
વિકલ્પથી જુદું પડેલું જ્ઞાન જ મોક્ષનું કારણ છે.
જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્મા છે તેનો સ્વાદ તો આનંદરૂપ છે, તેમાં દુઃખ નથી;
અને રાગના વેદનમાં તો દુઃખ છે, તે દુઃખનું જ કારણ છે...... આત્મા પોતે
સુખસ્વરૂપ અને સદાય જેના સેવનથી સુખ જ થાય –એવો સુખકારણરૂપ છે,
તે ભગવાન છે, તેના સેવનમાં રાગની ઉત્પત્તિ ન થાય, તેના સેવનમાં તો
અતીન્દ્રિય સુખ જ થાય. આવા આત્માની રુચિ–પ્રીતિ કરીને તેની વાત
સાંભળવી તે પણ મંગળ છે. અનંત સર્વજ્ઞ પરમાત્માએ અને દિગંબર સંતોએ
જે માર્ગ કહ્યો તે જ પરમ સત્ય માર્ગ છે, અને તે જ માર્ગ અહીં કહેવાય છે.
રાગથી ભિન્ન જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્માની સેવા કરવી તે જ સુખનો માર્ગ છે, તે જ
સર્વજ્ઞનો અને દિગંબર–સંતોનો માર્ગ છે. રાગના સેવનવડે કદી સુખનું વેદન
થાય નહિ; તેમાં તો દુઃખ છે. રાગ પોતે રાગને જાણતો નથી. રાગને જાણનાર
તો તું પોતે રાગથી જુદો જ્ઞાનસ્વરૂપ છો.
અરે જીવ! આવું ભેદજ્ઞાન તો એકવાર કર. જ્ઞાનની બીજ ઉગાડીશ તો
પૂનમ જરૂર થશે. ભેદજ્ઞાન થતાં અનાદિનાં અંધારા ટળ્‌યા ને આનંદની બીજ
ઊગી છે, જ્ઞાનપ્રકાશ ખીલ્યો છે તે મંગળ છે. અને તે આનંદની બીજ વધીને
કેવળજ્ઞાનરૂપી પૂનમ ઊગશે.
* * *
આત્મા આનંદસ્વભાવ છે, તેને ભૂલીને મારો સ્વભાવ અને રાગ બંને

PDF/HTML Page 48 of 64
single page version

background image
: ૪૬ : આત્મધર્મ : દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮
એક છે એમ અજ્ઞાની અનુભવે છે, તે આસ્રવનું ને દુઃખનું કારણ છે. જ્યાં
જ્ઞાનસ્વભાવ ઉપર દ્રષ્ટિ કરે છે ત્યાં પુણ્ય–પાપથી તેનું જ્ઞાન ભિન્ન પડી જાય
છે, તે ભેદજ્ઞાન છે તેમાં અતીન્દ્રિય આનંદનો સ્વાદ આવે છે.
આત્માનો જૈ ચૈતન્યસ્વાદ છે તે રાગમાં નથી, માટે રાગને આત્માનો
સ્વભાવ ન કહેતાં જડસ્વભાવી કહ્યો છે, તેનામાં જાણવાની તાકાત નથી. આવું
ભિન્નપણું હોવા છતાં, જ્ઞાન અને રાગની એકતાનો અનુભવ તે સંસારનું કારણ
છે ને બંનેની ભિન્નતાનો અનુભવ તે મોક્ષનું કારણ છે. અરે, આવા મનુષ્ય
પણામાં જો પોતાના ચૈતન્યતત્ત્વને ઓળખીને જીવન સાર્થક ન કર્યું તો જીવને
મનુષ્યપણું પામીને શો લાભ? ભાઈ, તારા સત્ય તત્ત્વને તું રુચિમાં લે..... તો
તારા ભવના અંત આવી જશે.
જ્ઞાન અને રાગ વચ્ચે મોટું અંતર છે, બંને વચ્ચે મેળ નથી પણ
વિપરીતતા છે. જ્ઞાન તો નિરાકુળ આનંદથી ભરેલું છે, રાગ તેમાં સમાય નહીં.
આ રીતે બંનેને અત્યંત જુદાઈ છે. એક દુઃખ, એક સુખ, એક જ્ઞાનમય બીજું
જ્ઞાનથી વિપરીત, એક શુચિરૂપ, બીજું અશુચીરૂપ; આવી અત્યંત જુદાઈ છે
આવી જુદાઈ જેઓ નથી જાણતા તેઓ અનાથ છે, પોતાના ચૈતન્ય નાથની
તેને ખબર નથી. અહા, ચૈતન્યતત્ત્વ અનંત નિજવૈભવનું નાથ છે; પરના એક
અંશને પણ તે પોતામાં ભેળવતો નથી. સમ્યકત્વ થતાં પોતાના આનંદના
નાથની પ્રાપ્તિ થાય છે. જ્યાં સુધી આનંદના નાથની પ્રાપ્તિ નથી ત્યાં સુધી
જીવ અનાથ છે. ચૈતન્યનું ભાન થતાં આત્મા અનાથ મટીને સનાથ થાય છે.
અહા, ચૈતન્યતત્ત્વની આવી સરસ વાત–જે સમજતાં સંસારથી છૂટકારો થાય ને
પરમ આનંદ થાય–તેનો પ્રેમ કોને ન આવે? બંધનથી છૂટકારાનો ઉત્સાહ કોને
ન હોય? ભાઈ, આ તો છૂટકારાનો અવસર છે. સંતો રાગથી ભિન્ન તારું
સ્વરૂપ બતાવીને તને મોક્ષનો ઉપાય સમજાવે છે. તેને તું ઉલ્લાસથી ગ્રહણ કર.
આવા આત્મસ્વરૂપના ગ્રહણથી અંતરમાં જ આનંદની બીજ ઊગી છે તે ક્રમેક્રમે
વૃદ્ધિગત થઈને કેવળજ્ઞાનરૂપ પૂર્ણિમાં થશે...... તે મહા મંગળ છે.

PDF/HTML Page 49 of 64
single page version

background image
: દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૪૭ :
ફત્તેપુરના સમાચાર
સમવસરણમાં સીમંધરસ્વામીની પ્રતિષ્ઠા; જિનમંદિરનો
જીર્ણોદ્ધાર, સ્વાધ્યાયભવનનું ઉદ્ઘાટન, કહાનગુરુની
પ્રભાવના એવા મંગલઉત્સવોથી નાનું ફત્તેપુર પંદર દિવસ
સુધી મંગલ નાદથી ગાજી ઊઠયું....... તે મંગલઉત્સવોની
ઝાંખી આપને આ સમાચારમાં થશે. (સં.)
જેમના મહાન પ્રતાપે આવા મંગલ–ઉત્સવો પ્રાપ્ત થાય છે તે પૂ. શ્રી કહાનગુરુ
પ્ર. વૈશાખવદ ચોથની સવારે ફત્તેપુરમાં પધાર્યા...... ત્યાર ભગવાન કલ્યાણકથી શોભતી
કોઈ મહાન નગરીમાં પ્રવેશ કરી રહ્યા હોય–એવું લાગતું હતું. નવીન રચાયેલી
શીતલનાથનગરી અને સીમંધરનગરી–એ બે નગરી પાસેથી પસાર થઈને જ્યાં
ફત્તેપુરમાં પ્રવેશ કર્યો ત્યાં દરવાજે બે હાથી ઝુલતા હતા; તે પછી તરત
વીતરાગવિજ્ઞાનગરના પ્રતિષ્ઠામંડપમાં પધારી રહેલા જિનેન્દ્રભગવાન સામા મળ્‌યા......
પ્રભુજીના આવા મંગલ શુકનપૂર્વક ફત્તેપુરમાં પ્રવેશ કર્યો.
ફત્તેપુરમાં ભારતના પાંચ હજાર મુમુક્ષુઓએ ગુરુદેવનું ભવ્ય સ્વાગત કર્યું.
મંગળ–ગીત અને સ્વાગત–પ્રવચન બાદ, મંગલાચરણમાં ગુરુદેવે આનંદધામ આત્માના
સ્મરણપૂર્વક કહ્યું કે–આત્મા અસંખ્યપ્રદેશી પવિત્ર આનંદધામ છે, તે પોતે મંગળ છે.
આવા આત્માને ભૂલીને અનાદિથી તેનું વિસ્મરણ હતું, ને પુણ્ય–પાપને જ પોતાનું
સ્વરૂપ માનીને તેનું જ સ્મરણ હતું, હવે તે પુણ્ય–પાપથી ભિન્ન ચૈતન્યસ્વરૂપ આત્માનું
ભાન કર્યું ને તેનું સ્મરણ કરવું–તે મંગળ છે. આત્માનું ખરૂં સ્મરણ ક્્યારે કરે? કે તેનો
અનુભવ કર્યો હોય ત્યારે! પુણ્ય–પાપથી છૂટો પડીને અને આત્માની સન્મુખ થઈને તેના
અવગ્રહ–ઈહા–નિર્ણય અને ધારણા જેણે કર્યાં હોય તે તેનું સાચું સ્મરણ કરી શકે. –
આત્માનું આવું જ્ઞાન જેણે કર્યું તે વિચક્ષણ છે, તે જાણે છે કે હું સદા એક, પરથી જુદો,
મારા ચૈતન્યરસથી જ ભરેલો છું, કર્મ કે મોહાદિભાવો તે

PDF/HTML Page 50 of 64
single page version

background image
: ૪૮ : આત્મધર્મ : દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮
મારાં નથી–આત્માનું આવું ભાન થયું તે અપૂર્વ મંગળ છે.
આત્માનું ભાન થતાં આનંદના અંશનો અનુભવ થાય છે તે બિંદુ છે, ને આખો
આત્મા આનંદસ્વરૂપ છે તે સિંધુ છે. બિંદુ પણ હું ને સિંધુ પણ હું; આનંદમય નિર્મળ
પર્યાયરૂપ બિંદુ પણ હું છું ને ત્રિકાળ આનંદનો સિંધુ પણ હું છું. આવા દ્રવ્ય–પર્યાય
બંનેથી શુદ્ધ આનંદરૂપ મારો આત્મા જ મંગળ છે. મારું પ્રભુત્વ મારામાં છે, પર્યાયમાં તે
પ્રગટ કરીને હું જ પૂર્ણ પરમાત્મા થવાનો છું. મારા આવા ચૈતન્ય શુદ્ધસ્વભાવમાં પર
તરફના ભાવની ગંધ પણ નથી. મારો ચૈતન્યસ્વભાવ પોતાના અતીન્દ્રિય આનંદને
રચનારો છે, તે રાગને રચનારો નથી. રાગની રચનાને પોતાનું કાર્ય માને તેને
ચૈતન્યની ખબર નથી. અંતરના સ્વભાવની સન્મુખ થઈને આનંદની ને અનંતગુણની
નિર્મળતાની રચના કરે તે સ્વવીર્ય મંગળરૂપ છે. ભાઈ, એકવાર દુનિયાના વાદવિવાદ
છોડીને આવા આત્માનો અનુભવ કર. અત્યારે તેનો અવસર છે આ પ્રમાણે મંગળ કર્યું
(આ મંગળ વખતે કુદરતના મહા પ્રકાશથી ‘વીતરાગ’ વિજ્ઞાનનગરનો પ્રતિષ્ઠામંડપ
ઝગઝગી ઊઠ્યો હતો. સુંદર ભાવભીનું મંગળ સાંભળીને હજારો સભાજનો પ્રસન્ન થયા
હતા.)
મંગલાચરણ બાદ વીતરાગવિજ્ઞાન–અધ્યાત્મ શિક્ષણશિબિરનું ઉદ્ઘાટન
જયપુરના શેઠશ્રી પૂરણચંદ્રજી ગોદિકાએ કર્યું હતું. ફત્તેપુરમાં આ શિક્ષણ શિબિર સાત
દિવસ ચાલ્યો; ગુજરાતી –હિંદી– મરાઠી–કન્નડ એમ વિવિધ ભાષામાં હજાર ઉપરાંત
જિજ્ઞાસુઓએ શિક્ષણવર્ગનો લાભ લીધો હતો. તંબુમાં કે ખુલ્લા ઝાડ નીચે ચારેકોર
ધાર્મિક શિક્ષણની સભાઓ બેસતી, તે દશ્ય ઘણું સરસ હતું. ‘આજની પેઢી ધર્મમાં રસ
લેતી નથી. ’ એમ કહેનારા જો આ ધાર્મિક શિક્ષણના દ્રશ્યો જુએ તો તેમણે એમ કહેવું
પડે કે વાહ! આવ અધ્યાત્મતત્ત્વજ્ઞાનમાં ને ધાર્મિક ઉત્સવમાં આજનાં બાળકો યુવાનો
ને બહેનો કેટલા ઉમંગથી રસ લઈ રહ્યા છે! વહેલી સવારથી રાતસુધી ધાર્મિક વિધિઓ
અને જ્ઞાનચર્ચાઓ ચાલતી, જુદા જુદા વિદ્ધાન–પ્રવચનકારોના ભાષણો થતાં. વિધિઓ
અને જ્ઞાનચર્ચાઓ ચાલતી, જુદા જુદા વિદ્ધાન–પ્રવચનકારોના ભાષણો થતા.
વીતરાગમાર્ગના તત્ત્વજ્ઞાનનો આવો મહાન પ્રચાર, અને તેમાં ઉત્સાહથી રસ લઈ રહેલા
ભારતના જિજ્ઞાસુઓનો આવો સુંદર મેળો દેખીને પ્રમોદ થતો હતો. સાત દિવસ બાદ
ધર્મપ્રચારની ઉત્તમ ભાવનાઓ સાથે શિક્ષણશિબિરની સમાપ્તિ થઈ હતી.
પ્રથમ દિવસે શિક્ષણ શિબિરની સાથેસાથે, બાલવિભાગના (અમદાવાદ
શાખાના) બાળકોએ તૈયાર કરેલ એક અધ્યાત્મપ્રદર્શનનું ઉદ્ઘાટન મુંબઈના શેઠશ્રી
જુગરાજજીના સુહસ્તે થયું હતું. બાળકોને સાચું પ્રોત્સાહન આપવામાં આવે તો થોડા
બાળકો પણ

PDF/HTML Page 51 of 64
single page version

background image
: દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૪૯ :
કેટલું સરસ કામ કરી શકે છે ને હજારો જીવોમાં કેવો ધર્મ–પ્રચાર કરી શકે છે–તે આ
પ્રદર્શન જોતાં લક્ષમાં આવતું હતું. બાળકોએ જાતે પોતાની હાથ કારીગરીથી સુંદર
માનસ્તંભ, કાચનું જિનમંદિર, કુંદકુંદસ્વામી વગેરેનાં દશ્યો કર્યાં હતા. બાળકોને
તત્ત્વજ્ઞાન મળે એવી બીજી અનેક રચનાઓ હતી. બાલબંધુઓ! આવી ધાર્મિક શોભાના
કાર્યોમાં તમે વધુ ને વધુ રસ લ્યો તે જૈનશાસનને માટે ગૌરવની વાત છે.
હવે ઉત્સવના વિવેચનમાં આગળ વધતા પહેલાંં, જ્યાં આ મહાન ઉત્સવ
ઉજવાઈ રહ્યો છે તેનું થોડું અવલોકન કરી લઈએ. પ્રથમ તો ફત્તેપુર એક નાનું
દોઢહજારની વસ્તીનું ગામ છે, જ્યાં જૈનોના ઘર ૪૦ જેટલા છે; જ્યાં રેલ્વેસ્ટેશન નથી,
તાર ઓફિસ નથી, બસની સગવડ પણ માંડ મળી શકે છે. આવા નાના ગામમાં ઘણો
મોટો ઉત્સવ થયો તે સમસ્ત ફત્તેપુર જૈનસમાજ તથા ગુજરાતના મુમુક્ષુઓનો ઉલ્લાસ–
એકરાગતા અને વિદ્ધાન ભાઈશ્રી બાબુભાઈની દોરવણીને લીધે થયો છે. ગુરુદેવનો
મહાનપ્રભાવ સૌરાષ્ટ્ર કરતાંય આજે ગુજરાતમાં જાણે વધુ ફેલાઈ રહ્યો છે. ગુરુદેવનો
મહાનપ્રભાવ સૌરાષ્ટ્ર કરતાંય આજે ગુજરાતમાં જાણે વધુ ફેલાઈ રહ્યો છે. ફત્તેપુરનું
પ્રાચીનમંદિર નાનું હતું તેનો જીર્ણોદ્ધાર કરીને સુંદર શિખરબંધી મંદિર તૈયાર થયું છે.
બાજુમાં મોટું સ્વાધ્યાયમંદિર છે. ઉપરના ભાગમાં જિનમંદિરમાં પાંચફૂટ ઊંચી
શાંતિનાથભગવાનની સુંદર પ્રતિમાનું સ્થાપન થયું છે. (નીચે શીતલનાથભગવાન
મૂળનાયકપણે બિરાજતા હતા–તે એમને એમ બિજરાજમાન રાખેલ છે.) ઉપર વિશાળ
હોલમાં આરસની કારીગરીમાં સમવસરણની સુંદર રચના છે; જેમાં સીમંધર ભગવાન
જીવંતસ્વામી બિરાજમાન છે. સૌરાષ્ટ્રમાં સોનગઢ અને રાજકોટ પછી, ગુજરાતમાં
સમવસરણની આ પહેલી જ રચના છે. આવા મંદિરોનીપ્રતિષ્ઠાના પંચકલ્યાણક
મહોત્સવ માટે નજીકના એક ખેતરને “વીતરાગ વિજ્ઞાનનગર” બનાવી દેવામાં આવ્યું
હતું; તેમાં પ્રતિષ્ઠામંડપ અનેકવિધ શણગારોથી શોભતો હતો; રાત્રે પ્રકાશના ફૂવારાના
ઝગમગાટ વચ્ચે તે વિશેષ શોભી ઊઠતો.
વીતરાગવિજ્ઞાનગરના ભવ્ય પ્રવેશદ્ધારમાંથી પ્રતિષ્ઠામંડપમાં દાખલ થતાં જ
સામે ઊંચો ધર્મધ્વજ દેખીને મસ્તક નમી પડતું..... વાહ! કહાનગુરુના પ્રતાપે આજે
જૈનધર્મનો ધ્વજ ઊંચાઊંચા આકાશમાં કેવા આનંદથી લહેરાઈ રહ્યો છે! મંડપની બહાર
એકબાજુ વ્યવસ્થા માટેની ઓફિસો ધમધોકાર કામ કરતી હતી; સામી બાજુ પુસ્તક
વિભાગ, બાળકોનું પ્રદર્શન અને ત્રણ ભાવવાહી રચનાઓ હતી; મુંબઈના પ્રીતમભાઈ
કારીગરે તૈયાર કરેલ આ હાલતી ચાલતી રચના જોવા માટે દર્શકોની ભીડ ઊભરાતી.
પહેલાં દશ્યમાં–શ્રીકુંદકુંદચાર્યદેવ આકાશમાર્ગે સીમંધરભગવાનના સમવસરણમાં જઈ

PDF/HTML Page 52 of 64
single page version

background image
: ૫૦ : આત્મધર્મ : દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮
રહ્યા છે–તે દશ્ય હતું. કુંદકુંદપ્રભુના આકાશગમનનું હાલતુંચાલતું દશ્ય આકર્ષક હતું.
બીજા દશ્યમાં નેમપ્રભુનો રથ, રાજુલની ઉત્સુકતા અને પશુઓનો બંધનમુક્તિ માટેનો
ચિત્કાર–એનું હાલતુંચાલતું દશ્ય હતું: ત્રીજા દ્રશ્યમાં–સમાધિમરણ માટે મુનિરાજની
શૂરવીરતા, બીજા મુનિઓ દ્ધારા તેમની સેવા–વૈયાવચ્ચ, અને આચાર્ય દ્ધારા તેમને
શૂરવીરતા જગાડનારો ઉપદેશ–એનું દ્રશ્ય હતું. ... હલનચલનની ચેષ્ટા સહિત
મુનિરાજોનું આ દ્રશ્ય, અહા! મુનિજીવનની ઉર્મિ જગાડતું હતું, મુનિસેવાની ને
સાધર્મીપ્રેમની ઊંચી પ્રેરણા આપતું હતું. (શૂરવીરસાધક પુસ્તિકામાં આ ચિત્ર છપાયેલ
છે, તેના ઉપરથી અહીંની રચના થઈ હતી.) ત્યાર પછી બાળકોનું ધાર્મિકપ્રદર્શન
બાળકોમાં ઊંચા સંસ્કાર રેડવાની પ્રેરણા આપતું હતું. રાત્રે રંગબેરંગી કળાપૂર્ણ
પ્રકાશરચના પણ દૂરદૂર સુધી ધર્મોત્સવનો ઝગઝગાટ ફેલાવતી હતી. મંડપમાં દાખલ
થતાં જ સામે ભવ્ય પ્રતિષ્ઠાવેદી શણગારથી અને કેટલાય જિનબિંબોથી શોભી રહી હતી.
અહા, ગુરુકહાનના પ્રતાપે ઠેરઠેર આજે જિનેન્દ્રસમૂહ જોવાનું સૌભાગ્ય મળે છે.
દરરોજ વિશાળમંડપની ભરચક સભામાં સવારે સમયસારમાં જ્ઞાયકભાવનું અને
બપોરે પદ્મનંદીમાંથી શ્રાવકોના ધર્મોનું વર્ણન થતું. અનુભૂતિનું અદ્ભૂત વર્ણન અને
શ્રાવકની ધર્મ–દ્રઢતા દેવ–ગુરુનો પ્રેમ વગેરેનું વર્ણન સાંભળતાં મુમુક્ષુઓ આનંદ વિભોર
બનતા. કાનજીસ્વામી પ્રવચનમાં અવારનવાર સત્ય જૈનમાર્ગની અને દિગંબર
મુનિવરોના અપાર મહિમાની વાત સંભળાવતા ત્યારે સભાજનોનાં હદય હર્ષથી ઉલ્લસી
જતા હતા ને મુનિવરો પ્રત્યેના ભક્તિ–બહુમાનથી હદય ગદગદિત થઈ જતા હતા.........
વાહ! આવા મુનિઓ અમને ગુરુ તરીકે મળ્‌યા ને આવો સત્ય મોક્ષમાર્ગ મળ્‌યો!
પ્રવચનસભામાં અનેક ત્યાગીઓ–વિદ્ધાનો–પ્રસિદ્ધ કાર્યકરો દેશભરના મુમુક્ષુઓ
અને બાળકો, સૌ એકસાથે એકતાનપણે ચૈતન્યરસનું શ્રવણપાન કરતા. જૈનસમાજનું
મહાન ગૌરવ આ વિશાળસભામાં પ્રગટ થતું, ને ગુરુદેવ જિનમાર્ગને અત્યંત મહિમા
પૂર્વક સમજાવતા હતા. વિવિધ વિદ્ધાનોનાં ભાષણોની તથા કવિઓનાં અધ્યાત્મ
કાવ્યોની વૃષ્ટિ પણ ચાલુ જ હતી. આ રીતે શરૂઆતનાં છ દિવસ તત્ત્વજ્ઞાનની મુખ્ય
તાથી ભરપૂર કાર્યક્રમો ચાલ્યા, સાતમા દિવસથી પ્રતિષ્ઠા સંબંધી કાર્યક્રમો શરૂ થાય.
પ્ર. વૈ. વદ ૧૦ ના રોજ સવારમાં શ્રી જિનેન્દ્રદેવને તથા પ્રતિષ્ઠા માટેના
ભગવંતોને શ્રી પ્રતિષ્ઠામંડપમાં ધામધૂમથી બિરાજમાન કર્યાં. મંડપમના આંગણે જૈન
ધર્મનું ધ્વજારોહણ–ઝંડારોપણ તલોદના ભાઈશ્રી મંગળદાસ જીવરાજના હસ્તે થયું. તથા
સમવસરણમંડલવિધાનની પૂજાનો પ્રારંભ થયો. વદ ૧૧ ની સવારમાં નાંદીવિધાન.

PDF/HTML Page 53 of 64
single page version

background image
: દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૫૧ :
ઈંદ્રપ્રતિષ્ઠા તથા આચાર્યઅનુજ્ઞા વગેરે વિધિ થઈ. ૧૬ ઈદ્રં–ઈંદ્રાણીમાં પ્રથમ સૌધર્મેન્દ્ર
થવાનું ભાગ્ય ફત્તેપુરના ભાઈશ્રી જસવંતલાલ છોટાલાલ ભાઈચંદને મળ્‌યું હતું. બીજા
ઈશાનેન્દ્ર થવાનું ભાગ્ય ફત્તેપુરના ભાઈશ્રી ભાઈચંદ ઉગરચંદને મળ્‌યું હતું. નેમિનાથ
પ્રભુના પંચકલ્યાણકની વિધિમાં શ્રી સમુદ્રવિજયજી પિતા તથા શિવાદેવી માતા થવાનું
સૌભાગ્ય ફત્તેપુરના ઉત્સાહી આગેવાન ભાઈશ્રી બાબુભાઈ ચુનીલાલ મહેતા તથા સૌ.
તારાબેનને મળ્‌યું હતુ. પ્રવચન બાદ ભવ્ય જુલુસરૂપે ઈંદ્ર–ઈંદ્રાણીઓ વગેરે ઠાઠમાઠથી
શ્રી જિનેન્દ્ર ભગવાનનું પૂજન કરવા આવ્યા હતા. બપોરે શ્રી સમવસરણ મંડલવિધાન
પૂજા પૂર્ણ થઈને જિનેન્દ્ર અભિષેક થયો હતો. સાંજે મૃત્તિકાનમય તથા અંકુરારોપણ
વિધિ થઈ હતી. રાત્રે રાજુલના વૈરાગ્યનો અભિનય થયો હતો.
દોઢ હજારની વસ્તીના નાના ગામમાં બહારથી સાત આઠ હજાર માણસો
આવ્યા, તેમને માટે શીતલનગર અને સીમંધરનગરમાં સેંકડો તંબુ ઊભા કરવામાં
આવ્યા હતા; પણ ઘણા માણસો ધોમધખતા બપોરે ઝાડની ખુલ્લી મીઠડી છાયામાં જ
રહેવાનું પસંદ કરતા હતા. કેટલાય ઝાડની છાયામાં સેંકડો માણસો આનંદથી ધર્મ
ચર્ચાવાર્તામાં મશગુલ હોય–એ દશ્ય મુનિઓના વનવિહારની સ્મૃતિ આપતા હતા.......
એક સાથે છ સાત હજાર માણસોની જમવાની વ્યવસ્થા પણ સુંદર હતી; આવડી મોટી
પંગત અડધી કલાકમાં તો જમી લેતી. ઉત્સવ માટે અનેક પ્રકારના સાજ–શણગાર ઠેઠ
અજમેર અને આગ્રાથી આવ્યા હતા.
વદ ૧૨ ની સવારે પ્રવચન પછી યાગમંડલ–મહાપૂજા દ્ધારા ઈન્દ્રોએ પંચ પરમેષ્ઠી
ભગવંતો વગેરેનું પૂજન કર્યું. દરરોજ સવારમાં જિનેન્દ્રભગવાન સન્મુખ હજારો
ભક્તજનો આનંદથી વિવિધ પ્રકારે પૂજન કરતા હોય–ભક્તિભજન કરતા હોય–ચિંતન–
મનન–વાંચન કરતા હોય–એ દશ્યો શાસનનો મહિમા અને સાધર્મીનો પ્રેમ જગાડતા
હતા. જિનેન્દ્રભગવાનની ને જ્ઞાનીગુરુદઓની મંગલછાયામાં દેશોદેશના સાધર્મીઓ
આનંદથી એકબીજાને મળી રહ્યા હતા ને પરસ્પર ધર્મભાવનાની પુષ્ટિ કરતા હતા. તે
દેખીને એમ થતું કે ‘વાહ! ધન્ય ધર્મકાળ! આવા ધર્મકાળમાં ચૈતન્યની આરાધના પ્રાપ્ત
થઈ તે જીવનની કૃતકૃત્યતા છે. ’
સાંજે જલયાત્રા નીકળી હતી. જલયાત્રાના ૧૦૮ કળશ, હાથી, રથ, વગેરેની
ઊછામણી માટે લોકોનો એટલો ઉત્સાહ હતો કે થોડી મિનિટોમાં જ બધી ઊછામણી પૂરી
થઈ ને વધુ કળશોની માંગણી પણ ચાલુ રહેતી. ગામેગામના સેંકડો ઉત્સાહી કાર્યકરો–
વિદ્ધાનો હાંશેહોંશે મહાન ઉત્સવના કાર્યમાં સાથ આપી રહ્યા હતા.

PDF/HTML Page 54 of 64
single page version

background image
: ૫૨ : આત્મધર્મ : દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮
યાત્રિકોના આગમનનો પ્રવાહ સતત ચાલુ જ હતો. અંતિમ બે–ત્રણ દિવસોમાં તો
હજારો યાત્રિકોનું ધોધમાર આગમન થયું હતું; કુલ દશબાર હજાર યાંત્રિકો ઉપરાંત
આસપાસના ગામડાઓમાંથી દશ હજારથી વધુ માણસો રોજ ઉત્સવ જોવા આવતા હતા.
આ રીતે હજારની વસ્તીનું આ ગામ પ્રતિષ્ઠાના દિવસે તો પચીસ હજાર જેટલી
માનવમેદનીથી ઊભરાતું હતું.
રાત્રે પંચકલ્યાણકના પ્રારંભિક દ્રશ્યોમાં ઈન્દ્રસભા, નેમતીર્થંકરના
ગર્ભકલ્યાણકની તૈયારી, સમુદ્રવિજય મહારાજાની રાજસભા, દેવીઓ દ્વારા શિવામાતાની
સેવા વગેરે દ્રશ્યો થયા હતા. ઈન્દ્રસભા અને રાજસભાઓમાં સુંદર અધ્યાત્મ ચર્ચાઓ
વારંવાર થતી હતી–જે સાંભળી મુમુક્ષુ સભાજનો તો ડોલી ઊઠતા હતા ને ગુરુદેવ પણ
પ્રસન્નતા વ્યક્ત કરતા હતા. આ ચર્ચાઓનું આલેખન બ્ર. હરિભાઈ દ્ધારા થતું હતું; અને
સમુદ્રવિજયરાજા તરીકે ભાઈશ્રી બાબુભાઈ પોતે સ્થપાયેલ હોવાથી ચર્ચાનો રંગ સારો
જામતો હતો. શિવાદેવી માતા તથા સૌધર્મેન્દ્ર વગેરે પણ ચર્ચામાં ઉત્સાહથી ભાગ લેતા
હતા. આ વખતના પંચકલ્યાણકમાં આ અધ્યામરસભરી તત્ત્વચર્ચા એ એક વિશેષતા
હતી.
ગર્ભકલ્યાણક પૂર્વે સમુદ્રવિજય–મહારાજાની રાજસભા પહેલી–વહેલી ભરાણી તે
વખતે તેમાં નીચે મુજબ ચર્ચા થઈ–
સમુદ્રમહારાજા–અહા, આજની આ રાજસભા કોઈ અદ્ભૂત લાગે છે. આજે તો
અંતરમાં કોઈ એવી પ્રસન્નતા અનુભવાય છે કે જાણે રત્નત્રયધર્મના અંકુરા
ફૂટી રહ્યા હોય! અહા, જાણે આકાશમાંથી કોઈ કલ્પવૃક્ષ ઊતરીને મારે
આંગણે આવી રહ્યું હોય!
સભાજન–મહારાજ! આપની આજની વાત સાંભળીને અમને પણ ઘણી પ્રસન્નતા
થાય છે, ને આપને પ્રાર્થના કરીએ છીએ કે આજે રાજસભામાં બીજા બધા
કાર્યો મુલતવી રાખીને આપના શ્રીમુખે ધર્મની ચર્ચા જ સાંભળીએ.
મહારાજા–વાહ, ધર્મચર્ચાથી ઉત્તમ બીજું શું હોય! ખુશીથી આજે સૌ ધર્મચર્ચા કરો.
સભાજન–મહારાજ! આ સંસારના અનેક વિચિત્ર પ્રસંગ વચ્ચે રહેવા છતાં
જ્ઞાની અલિપ્ત કેમ રહી શકતા હશે?
મહારાજા–ગમે તે પ્રસંગ વખતે પણ ‘હું જ્ઞાન છું’ એવી સ્વતત્ત્વની બુદ્ધિ ધર્મીને

PDF/HTML Page 55 of 64
single page version

background image
: દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૫૩ :
વર્તે જ છે, ને તે જ્ઞાનમાં બીજા કોઈ અંશના ભેળવતા નથી, માટે જ્ઞાનીનું
જ્ઞાન સદા અલિપ્ત રહે છે.
સભાજન–હે સ્વામી! આપનું વાત્સલ્ય ઘણું પ્રસિદ્ધ છે તો સાધર્મીનું વાત્સલ્ય કેવું
હોય તે સંભળાવો.
મહારાજા–અહા, જેના દેવ એક, જેના ગુરુ એક, જેનો સિદ્ધાંત એક, અને જેનો ધર્મ
એક–એવા સાધર્મીઓને સંસારના કોઈ મતભેદ આડા આવતા નથી, તેથી
સાધર્મીને દેખીને તેને અંતરમાં પ્રસન્નતા થાય છે; તેની સાથે ધર્મચર્ચા, તેનું
અનેક પ્રકારે આદરસન્માન, વાત્સલ્ય કરીને ધર્મનો ઉત્સાહ વધારે છે;
સાધર્મી પ્રત્યે ધર્મનો પ્રેમ ઉલ્લસી જાય છે. જગતમાં મોટામોટા હજારો મિત્રો
મળવા સહેલા છે, પણ સાચા સાધર્મીનો સંગ મળવો બહુ મોંઘો છે.
સભાજન–અહા, સાધર્મીપ્રેમની આવી સરસ વાત આપના શ્રીમુખે સાંભળીને અમને
ઘણી પ્રસન્નતા થાય છે.
સભાજન–મહારાજ! આવો સત્ય જૈનધર્મ આપણને મહાભાગ્યે મળ્‌યો છે, ને
અત્યારે તો ચોથો કાળ વર્તી રહ્યો છે..... અત્યારે એકવીસમા તીર્થંકરનું
શાસન ચાલે છે. ઘણા વર્ષોથી અહીં ભરતક્ષેત્રમાં તીર્થંકર નથી, તો હવે
બાવીસમાં તીર્થંકરનો અવતાર ક્્યારે થશે?
મહારાજા–અત્યારે ચારે બાજુથી જે ઉત્તમ ચિહ્નનો પ્રગટી રહ્યા છે તે જોતાં એમ
લાગે કે હવે તુરતમાં જ બાવીસમાં તીર્થંકરનો અવતાર થશે..... એટલું જ
નહિ પણ મારા અંતરમાં ધર્મભાવનાનું જે મહાન આંદોલન ચાલી રહ્યું છે તે
ઉપરથી એમ લાગે છે કે જાણે તીર્થંકર ભગવાન મારા આંગણે જ પધાર્યા
હોય!
(સભાજનો આ સાંભળી હર્ષિત થાય છે.)
સભાજન–અહા મહારાજ! આપ મહા ભાગ્યવાન છો....... આપ ચરમ શરીરી છો,
ને આપના કુળમાં ચરમશરીરી તીર્થંકર અવતરશે..... આપણી દ્ધારકાનગરી
ધન્ય બનશે.
સભાજન–માત્ર દ્વારકાનગરી નહિ, આપણે બધા પણ ધન્ય બનશું..... નાનકડા
તીર્થંકરને નજરે નીહાળશું...... ને એના દર્શનથી ઘણાય જીવો સમ્યગ્દર્શન
પામીને સંસારથી તરી જશે.

PDF/HTML Page 56 of 64
single page version

background image
: ૫૪ : આત્મધર્મ : દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮
સભાજન–અહા, એક નાનકડા બાળકની અંદર સમ્યગ્દર્શન, સમ્યગ્જ્ઞાન, અવધિજ્ઞાન
અને અતીન્દ્રિય આનંદ હોય–એ એક....... આર્શ્ચયની વાત છે!
સભાજન–એ આર્શ્ચયની વાત હોવા છતાં સત્ય છે. અને થોડા વખતમાં આપણે
જ્યારે નાનકડા નેમતીર્થંકરને શિવામાતાની ગોદમાં ખેલતા નજરે જોઈશું
ત્યારે આપણું આશ્ચર્ય મટી જશે, ને આત્માની કોઈ અદ્ભૂત અલૌકિક
તાકાત કેવી છે તેનો આપણને સાક્ષાત્કાર થશે.
સભાજન–મહારાજ! ઘણા જીવો મોક્ષમાં ગયા છે, ને ઘણા જીવો મોક્ષમાં જશે, તે
બધા કેવી રીતે જશે?
મહારાજા–સાંભળો, જૈનસિદ્ધાંતનો ત્રણેકાળનો નિયમ છે કે–
ભેદવિજ્ઞાનત: સિદ્ધા: સિદ્ધ યે કિલ કેચનં
અસ્યૈવ અભાવતો બદ્ધા બદ્ધા યે કિલ કેચન
ભેદજ્ઞાનની ભાવના તે જ મુક્તિનો ઉપાય છે.
સભાજન–આવું ભેદજ્ઞાન કઈ રીતે થાય?
મહારાજા તમે બહુ સારો્રપ્રશ્ન પૂછયો. ભેદજ્ઞાન માટે પહેલાંં આત્માની લગની
લાગવી જોઈએ. એવી લગની લાગે કે આત્માના કાર્ય સિવાય જગતનું
બીજું કોઈ કાર્ય સુખરૂપ ન લાગે. ચૈતન્યતત્ત્વ જ્ઞાની પાસેથી સાંભળીને
તેનો અપૂર્વ મહિમા આવે કે અહા, આવું અચિંત્ય ગંભીર મારું તત્ત્વ છે!
એમ અંતરના તત્ત્વનો પરમ મહિમા ભાસતાં પરિણતિ સંસારથી હટીને
ચૈતન્યસન્મુખ થાય છે, ને શાંતિના ઊંડાઊંડા ગંભીર સમુદ્રને અનુભવીને
રાગાદિથી છૂટી પડી જાય છે. આવું ભેદજ્ઞાન થતાં જીવના અંતરમાં
મોક્ષમાર્ગ ખુલ્લી જાય છે. માટે ભેદજ્ઞાનની નિરંતર ભાવના કરવી જોઈએ.
ભાવયેત્ ભેદવિજ્ઞાનમ્ ઈદં અચ્છિન્નધારયા,
તાવત્ યાવત્ પરાત્ ચ્યુત્યા જ્ઞાન જ્ઞાને પ્રતિષ્ઠતે
.
સભાજન–દેવ! આવું ભેદજ્ઞાન સંસારના બધા જીવો કેમ નહીં પામતા હોય?
સભાજન–સાંભળો, હું કહું–
બહુ લોક જ્ઞાનગુણે રહિત આ પદ નહીં પામી શકે,
રે! ગ્રહણ કર તું નિયત આ જો કર્મ–મોક્ષેચ્છા તને.

PDF/HTML Page 57 of 64
single page version

background image
: દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૫૫ :
સભાજન–ખરૂં છે, ચૈતન્યતત્ત્વ બહુ ગંભીર છે. લોકો તો એ પામે કે ન પામે, આપણે
જગતની ચિંતા છોડીને, પોતે પોતાનું હિત થાય તેમ કરી લેવાનું છે.
સભાજન–બરાબર છે; આ જગત તો વિચિત્ર છે, જગતનું જોવા રોકાઈએ તો
આત્માનું ચુકી જવાય તેવું છે. તીર્થંકરો જગતનું જોવા રોકાયા નહિ, તેઓ
તો અંતરના ચૈતન્યને સાધીને પોતાના માર્ગે ચાલ્યા ગયા.
સભાજન–અહા, આજે ભેદજ્ઞાનની સરસ ચર્ચા થઈ. આજનો દિવ્ય પ્રકાશ એવો
લાગે છે કે જાણે કોઈ તીર્થંકરનું આપણી નગરીમાં આગમન થઈ રહ્યું હોય!
શિવાદેવી–મને પણ આજની ચર્ચામાં તીર્થંકરનો મહિમા સાંભળીને બહુ જ આનંદ
થયો. મારું અંતર પણ કોઈ અનેરી પ્રસન્નતા અનુભવી રહ્યું છે. આકાશમાંથી
જાણે આનંદ–આનંદ વરસી રહ્યો હોય એવું લાગે છે.
સભાજન–અહા, જુઓ..... જુઓ! આકાશમાંથી રત્નો વરસી રહ્યા છે, દિવ્ય વાજાં
વાગી રહ્યા છે; અરે! આ તો સ્વર્ગમાંથી કુબેર આવી રહ્યા છે.......
કુબેર–આવીને કહે છે: અહો દેવ! આપ ધન્ય છો. હે માતા! આપ ધન્ય છો. છ માસ
પછી બાવીસમાં તીર્થંકર તમારી કુંખે અવતરશે તેથી ઈન્દ્રમહારાજે મને આ
ભેટ લઈને આપની સેવામાં મોકલ્યો છે. હે જગતપિતા! હે જગતમાતા!
તીર્થંકર પરમાત્મા જેના આંગણે પધારે એના મહિમાની શી વાત!
ભગવાનના પધારવાથી આપનો દેહ તો પવિત્ર થયો, ને આપનો આત્મા
પણ સમ્યક્ત્વાદિથી શોભી ઊઠશે. અમે સ્વર્ગના દેવો આપનું સન્માન કરીએ
છીએ. દિગુકુમારી દેવીઓ પણ માતાજીની સેવા કરવા માટે આવી છે.
* * *
દિગકુમારી દેવીઓ આવીને શિવાદેવી માતાની મંગલસ્તુતિ કરે છે–
ધન્ય ધન્ય છો હે માતા! તું જિનેશ્વરકી માતા......
નંદન તારા જયવંત છે ત્રણલોકમાં.
જે પુત્ર તારો થાશે તે મુનિ થઈ વિચરશે,
કેવળ પામી, એ ભવ્યજીવોને તારશે.
તારા ઉરમાં રત્ન બિરાજે નેમતીર્થંકર પ્રભુ રાજે,
મોક્ષગામી, તું માતા જયવંત લોકમાં,

PDF/HTML Page 58 of 64
single page version

background image
: ૫૬ : આત્મધર્મ : દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮
તારો પુત્ર મોટો થાશે, એ પરમાત્મા બન જાશે,
જેને દેખી સમકિત જીવો પામશે.
સ્તુતિ પછી દેવીઓ શિવાદેવી માતાને કહે છે–
૧. અહો માતા! સમ્યક્ત્વધારક રત્ન તારી કુંખે આવતાં તું પણ સમ્યકત્વવંતી
બની ગઈ. તારા અંતરમાં સમ્યકત્વરત્ન બિરાજી રહ્યું છે, તેને અમારા નમસ્કાર છે.
૨. દેવી! આપણી સ્ત્રી પર્યાયને લોકો નિંદ્ય કહે છે પણ તમે તો તીર્થંકર પ્રભુની માતા
થઈને જગતમાં પૂજ્ય બન્યા.
૩. હે માતા! જગતમાં લાખો સ્ત્રીઓ પુત્રને તો જન્મ આપે છે, પણ તીર્થંકર
જેવા પુત્રને જન્મ દેનારી માતા તો આ ભરતક્ષેત્રમાં તમે એક જ છો.
૪. અહા, આ નિંદ્ય સ્ત્રીપર્યાય પણ જે સમ્યકત્વના પ્રતાપે પૂજય બની તે
સમ્યકત્વના મહિમાની શી વાત!
પ. માતા! તારું અંતર અતિ ઉજવળ છે, પવિત્ર છે, કેમકે તેમાં સમ્યગ્દર્શન
સમ્યગ્જ્ઞાન ને અવધિજ્ઞાન જેવાં રત્ન બિરાજે છે.
૬. હે માતા! તીર્થંકરના આત્માનો સ્પર્શ પામીને તું ધન્ય બની. જે ત્રણ
જગતનો નાથ..... એ તારો બાળક કહેવાયો; અને તું જગતની માતા બની.
૭. હે માતા! અમે દિનરાત તમારી અને તમારા પુત્રની સેવા કરશું, ને તમારી
જેમ અમે પણ સમ્યકત્વ પામીને સ્ત્રીપર્યાયનો છેદ કરશું.
૮. માતા, તમારા મુખની વાણી સાંભળતા, જાણે કે તમારા પેટમાં બેઠેલા
તીર્થંકર ભગવાન જ બોલી રહ્યા હોય! એવો આનંદ થાય છે. માતા કહે છે–દેવીઓ!
તમારી ચર્ચાથી મને ઘણો આનંદ થયો. અહા! જેના અંતરમાં પરમાત્મા બિરાજે તેના
આનંદની શી વાત!
ત્યારબાદ માતાને ૧૬ મંગલ સ્વપ્ન આવે છે. બીજે દિવસે (વૈશાખ વદ ૧૩
ની) સવારમાં રાજસભામાં સુંદર તત્ત્વચર્ચા ચાલી રહી છે ત્યાં મહારાણી શિવાદેવી
આવીને મંગલ સ્વપ્નની વાત કરે છે; મહારાજા કહે છે કે આ સ્વપ્નો તારી કુંખે
તીર્થંકરપરમાત્માના અવતારનાં સૂચક છે. તે સાંભળીને સૌને ઘણી પ્રસન્નતા થાય છે.
પ્રતિષ્ઠાચાર્ય પં. શ્રી મુન્નાલાલજી સમગોરૈયા (સાગરવાળા) ભાવપૂર્વક દરેક

PDF/HTML Page 59 of 64
single page version

background image
: દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮ આત્મધર્મ : ૫૭ :
પ્રસંગનું વર્ણન કરતા હતા. અને ગુરુદેવનો પ્રભાવ જોઈને વારંવાર પ્રસન્નતા વ્યક્ત
કરતા હતા. પ્રવચન બાદ જન્મકલ્યાણક સંબંધી કેટલીયે બોલી (ઉછામણી) થઈ;
લોકોએ ખૂબ જ હોંશથી ઉછામણીમાં ભાગ લીધો ને લાખ રૂા. ઉપરાંતની બોલી થોડી જ
મિનિટોમાં પૂરી થઈ ગઈ. બપોરે જિનમંદિર તથા સમવસરણમંદિરની વેદી શુદ્ધિ–
ધ્વજશુદ્ધિ–કળશશુદ્ધિ થઈ; પૂ. બેનશ્રી–બેને પણ એ મંગલવિધિમાં ભાગ લીધો. રાત્રે
કંકુબાઈ શ્રાવિકાશ્રમ કારંજાના નાનકડા બાળકોએ અમરકુમારની નાટિકાના અભિનય
દ્ધારા નમસ્કારમંત્રનો જે મહિમા પ્રસિદ્ધ કર્યો તે સુંદર હતો. સાચા દિલના કાર્યકરો દ્ધારા
બાળકોને સારા સંસ્કાર આપવામાં આવે તો તેઓ કેટલું સુંદર કામ કરી શકે છે ને
જીવનમાં કેવા ઊંચા સંસ્કાર મેળવી શકે છે–તે આ અભિનયમાં દેખાતું હતું. ને બાળકોને
આવા સંસ્કાર આપનાર બહેનોને ધન્યવાદ આપ્યા વગર રહેવાતું નથી.
હવે વૈશાખ વદ ૧૪ આવી ને પ્રભુ–જન્મની મંગલવધાઈ લાવી.
તે આપ આવતા અંકમાં વાંચશોજી.
(ઘણી સખત ગરમી અને તદ્ન નાના ગામડામાં પ્રવાસને કારણે ફત્તેપુર
રામપુરમાં જિનબિંબ વેદીપ્રતિષ્ઠા મહોત્સવ
ફત્તેપુરમાં ભવ્ય પંચકલ્યાણક મહોત્સવ બાદ વૈશાખ સુદ પાંચમની સવારમાં પૂ.
શ્રી કહાનગુરુ ફત્તેપુરથી બે માઈલ દૂર રામપુરા ગામે પધાર્યા. સોનગઢની જૈનબોડિર્ંગના
ગૃહપતી શ્રી પમુભાઈ રામપુરાના છે. અહીં નૂતન જિનાલયમાં શ્રી આદિનાથ ભગવાન
વગેરે જિનબિંબોની પ્રતિર્ંષ્ઠાનો ઉત્સવ થયો. ગુરુદેવના સુહસ્તે રામપુરાના મુમુક્ષુ
ભાઈઓએ ભગવાનની વેદીપ્રતિર્ંષ્ઠા કરી.
ગુરુદેવ અહીં માત્ર દોઢ કલાક રોકાયા. સ્વાગતવિધિ બાદ મંગલ સંભળાવતાં
ગુરુદેવે કહ્યું કે આ આત્મા કર્મ અને પુણ્ય–પાપના ભાવોથી રહિત અબદ્ધ શુદ્ધ છે; આવા
આત્માને જોયો–અનુભવ્યો તે જૈનશાસનનો સાર છે; પંદરમી ગાથામાં જૈનશાસન
બતાવ્યું છે. આનંદનો દરિયો આત્મા છે તેમાં એકાગ્ર થઈને આનંદના અનુભવના ટાણાં

PDF/HTML Page 60 of 64
single page version

background image
: ૫૮ : આત્મધર્મ : દ્વિ. વૈશાખ: ૨૪૯૮
આવ્યા છે. અહો, આવા આત્માના શ્રવણનો ને અનુભવનો આ અવસર આવ્યો છે.
આવા આત્માની વાત પ્રેમથી સાંભળવી તે પણ મંગળ છે, અને તે જીવ અલ્પકાળમાં
મોક્ષને પામે છે.
માંગળિક બાદ ગુરુદેવ સહિત સૌએ જિનમંદિરમાં પૂજન કર્યું. અને ત્યારબાદ
પ્રભુજીની પ્રતિર્ંષ્ઠા કરીને રામપુરાથી બામણાવાડા તરફ પ્રસ્થાન કર્યું.
* બામણવાડામાં જિનબિંબ વેદીપ્રતિષ્ઠા મહોત્સવ*
વૈશાખ સુદ પાંચમે ગુરુદેવ બામણવાડા પધાર્યા. વિશેષ ગરમીને કારણે બપોરે
પ્રવચન ચારથી પાંચ સુધી થયું. અહા, ચૈતન્યની શીતળ વાત અસહ્ય ગરમીને પણ
ભૂલાવી દેતી હતી. અને એમ થતું હતું કે વાહ! મારું ચૈતન્યતત્ત્વ કેવું મજાનું શાંત
શીતળ છે કે જેમાં સંસારના કોઈ આતાપ અસર કરી શકતા નથી.
પ્રવચનમાં સમયસારની ૭૪ મી ગાથા વાંચતાં ગુરુદેવે કહ્યું કે –આત્મામાં સાચું
જ્ઞાન થતાં વેંત રાગરહિત શાંતિનું વેદન થાય છે. આનંદસ્વરૂપ આત્માને જાણ્યો ત્યારે
આનંદનું વેદન ભેગું જ છે, ને તેમાં દુઃખનો અભાવ છે.
જેમ એક વસ્તુ બીજી વડે બંધાયેલી હોય તેથી કાંઈ તે તેનું સ્વરૂપ ન થઈ જાય;
તેમ રાગાદિ આસ્રવોવડે આત્મા બંધાયેલો છે, પણ તેથી કાંઈ જ્ઞાનસ્વરૂપ આત્મા પોતે
રાગસ્વરૂપ થઈ ગયો નથી. જ્ઞાનસ્વભાવથી જોતાં તે રાગથી જુદો ને જુદો જ છે. આવું
જુદાપણું જાણતાં જે ક્ષણે ભેદજ્ઞાન થયું તે ક્ષણે જ આત્મા રાગથી અત્યંત જુદો જ્ઞાનપણે
અનુભવ આવ્યો, એટલે તેને જ્ઞાનમાં આસ્રવનો નિરોધ થઈ ગયો.
અરે, આ ચોરાસીના અવતારમાં તને આત્માની પરમશાંતિ કેમ મળે તે વાત
તને સંતો બતાવે છે. અરેરે! આત્માની શાંતિની આવી વાત સાંભળવાનો યોગ મળ્‌યો.
તે સાંભળવાની પણ જે ના પાડે તેને આત્મા ક્્યારે સમજાય? ને શાંતિ ક્્યારે મળે?
આવા આત્માના ભાન વગર શુભરાગવડે પણ ક્્યાંય શાંતિ મળશે નહિ. આ જરાક
ગરમીનો તાપ પણ તારાથી સહન થતો, તો અંદર ચૈતન્યની શીતળ શાંતિમાં આવ ને!
જુઓને, પાંચ પાંડવો શેત્રુંજય ઉપર હતા, શરીર અગ્નિથી ભડભડ બળતું હતું, છતાં
અંદર શુક્લધ્યાન વડે ચૈતન્યની પરમશાંતિને વેદતા હતા. એ પાંડવો અગ્નિમાં બળતા